Верш Вясной
Эпіграф: Дайце разгону, прастору
Дрэмлючым песням і сілам
Янка Купала
Воблачкі-хмурынкі белай паласой
Аздабляюць неба чыстаю красой.
Радуецца сонцу родная зямля,
Ажываюць гоні, грэецца ралля.
Зноў надзеі ціха тояцца ў грудзях:
Можа пройдзем лепшы, самавіты шлях.
Выпрастаем плечы, голаў узнясём,
Вытрываем змены, песню запяём!
Пра любові сілу, што перамагла,
Цемры зло адпрэчыць ад твайго жытла
Здолела. Не будзе цемра панаваць.
Сэрцам адчуваем, можам успрыняць
Новыя павевы, новыя шляхі.
Высвятляем думкі, вытрасем мяхі
Грэшных недарэчнасцяў і спакусаў шмат.
Каб свяціла сонца, каб расцвіў наш сад!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- А за вясной акрыленай ня ўгнацца А за вясной акрыленай ня ўгнацца, Як не злавіць струмені ручая… Гляджу – Між майскіх сонечных акацый Мільгае постаць лёгкая […]...
- Пакаянне Сэрцам на калені стану і заплачу, Дрэннага нямала у сабе я бачу. Я схілюся долу, Божа дай мне сілу, Каб […]...
- НАВУЧЫ МЯНЕ ЛЮБОВІ Навучы мяне любові, Навучы табою жыць, Навучы на першым слове Тваім сэрцам даражыць. Выцалуй мае слязінкі, Высушы тугу да дна, […]...
- Стаю вясной на ўскрайку вёскі Стаю вясной на ўскрайку вёскі. З бяроз салодкі сок цячэ. Чуваць тужлівых кропель плёскі, а думка галаву пячэ. Вось дрэва […]...
- Катэхізіс А: Што пра Бога магу сказаць, Што я маю за Слова? А’: Бога. А: Чым аддзячыць і што аддаць за […]...
- ВАКХАНКА Няхай не быць мне першаю каханкай І не змятаць сталы сваёй спадніцай, Я ўсё ж хачу, як некалі вакханка, Раскрыць […]...
- Табе, з прытомленым сэрцам Табе, з прытомленым сэрцам, Прысыпанаму сівізной, Хочацца зноўку сустрэцца З далёкай сваёй вясной. З той, што выходзіла адвячоркам Да возера […]...
- На крыві Халодны павеў ураганнага ветру прыводзіць цябе ў нечаканы экстаз. Апошнія крокі… Апошнія метры… I знікне ў нябыт пустата збітых фраз. […]...
- Шчасця мех Як нас Бог спарадзіў, Мехам шчасця надзяліў: Можам бачыць, можам пець, Думкаю ў сусвет ляцець. Белы свет прывітаць, Ласкаю адараваць, […]...
- З Каханьня, Любові, Вясны З Каханьня, Любові, Вясны. Каханьне люляе каханых З віхуры зімовай, слаты, Любові ім дораць муравы Ды першыя кветы з вясны. […]...
- Да вяртання ў нябёсы Да вяртання ў нябёсы – Усяго толькі крок, Толькі крок… У халоднай калюжі Вада на асклепкі паб’ецца. Скрыжаваннем любові, Зямных […]...
- БАЛАДА ВІНЦЭСЯ КАРАТЫНСКАГА (15.06.1831–7.02.1891) Ноч над роднай старонкай царуе, І ты ў чорнай святліцы нікога І ні прымеш і не пачастуеш, Бо ў […]...
- Ты пасадзіш мяне на цягнік Ты пасадзіш мяне на цягнік, Развітальна памашаш рукою. -Дарагая, я сэрцам з табою, Толькі ў позірку горыч узнік. Ты пасадзіш […]...
- Памяці Міхася Жызнеўскага Нарэшце лопнулі чорныя дні Ў велькі шар яны былі ўдзьмуты Акуталі цемрай людзей без віны У мірныя дні без абвесткі […]...
- Дараванне “Даруй, каханы! Хіба ўжо такі Мой цяжкі грэх? Яго з сваёй рукі Ты адпусці, – вятрыска будзе рад, – Падхопіць, […]...
- Партыя Партыя! Болей святога У свеце не ведаю я. Партыя, гарту стальнога, Родная наша сям’я. Шлях твой, Здаўногу вядомы, Лёг праз […]...
- Я сабе прыдумаю каханне Я сабе прыдумаю каханне З дотыку пляча, з усмешкі шчырай. Яно будзе яснае, як ранне, Сумнае, нібы адлёт у вырай. […]...
- Новы дзень Сон, Зорак казачных фантом. Ён Срэбранным прайшоў дажджом. Маіх думак патаемны шлях Зіхаціць ў вачах. Ноч, Для тваіх жаданняў час. […]...
- Усё жыццё ты чакала Усё жыццё ты чакала, ліліся слёзы на вецер, Як ручаі забыцця праз сэрца, воля растала… У сабе ўжо сіл не […]...
- Жыву любоўю Жыву любоўю- Значыць, жыву Богам. А таму і ў радасць, і ў бяду Сонечнаю светлаю дарогай Па жыцці нялёгкім я […]...
- Поўх Прамаўляю слова “поўх” – і з’яўляецца адразу луг, папляжаны капцамі з долу выпхнутай зямлі… Поўша! Хто ты ёсць? Які ты? […]...
- Ты стаяла ў белым адзенні Ты стаяла ў белым адзенні, Вецер дзьмуў на твае валасы. Адзінота, як цемры стварэнне, У думках блытала галасы. Дзесьці граў […]...
- ТАК СТАЛАСЯ Ты быў! Ты ёсць… Але цябе не будзе ў маім жыцці… Не ты таму віной. Так сталася… І бог тут […]...
- Цвердалобая зіма Цвердалобая зіма, ну, ніяк не зразумее, Што уйсці прыйшла пара. Памарозіла, і досыць! Пазабавіла спална! Сыпіць, сыпіць белым снегам. Скрозь […]...
- Восень. Цемра Восень…цемра, хмары ночы. Раннем дождж сячэ з пляча. Грэюць сэрца твае вочы Толькі побач іх няма. За вакном не тое […]...
- МІРУ Адраджэнне?… Мы згіналі? Не было наогул нас? Ці мы праўду не шукалі, А вось сёння яе час? Мы былі…, жылі, […]...
- Нервы Позна! Выйшлі з-пад кантролю. У стыхію сваю ўвайшлі, увайшлі ў сваю ролю, сябе, сілу сваю знайшлі. Позна! Разышліся нервы. Пачынаюць […]...
- Гляджу з надзеей я навіны Чарговая навіна Не здолела…ізноў Дабавіць пазітыву мне, Але… Мо сёння… Суседка добрая… Сама сабе… Кіроўцу абярэ… Махіны… Што завецца… Ўкраінай. […]...
- МАЛЫЯ ШВАКШТЫ Пяюць хвалі вясковага мора, Шматкі пены ля берага круціць. Месяц свеціць агеньчыкам хворым і цяпла да світання не будзе. Спяць […]...
- У траецкі май сваёй “бывай!” Каб змяніў наш край на “прывітанне У нябёсах крЫвіцкай душы Боскія гуляюць мурашы. Перуновыя працуюць пчолы, Новыя будуюць храмы совы. У люстэрках нашага змагання, Мамы Беларусі, […]...
- Цемра Сцюдзёна і цёмна – Нібыта не лета… Зялёна і ярка – Нібыта не восень… Стаіш ля вады – Нібыта прыгожа… […]...
- Да Р Зіма праклінае вёсны. А я праклінаю памяць, Што здолела мне данесці, Што ты для мяне Радасць. Вачэй залацінкавых тоні Мне […]...
- Як добра жывецца на свеце Як добра жывецца на свеце, Як добра пяецца у цішы! І ўсё ад таго, што крыху мы ўсе дзеці, І […]...
- Ты кахаў мяне, як ніхто Ты кахаў мяне, як ніхто, Як ніхто не кахаў ніколі! У кахання твайго ў палоне Засталася навекі я. Захліснулі мяне […]...
- Крывіцкую кашулю пашый дзеля мяне Крывіцкую кашулю пашый дзеля мяне Бо будзе абярэгам яна у змрочным сьне. Ды сэрца у цемры сагрэе калі Ляжаць яно […]...
- Чараванне душы Нагадай мне, цыганка, Шмат радасных дзён, Неспадзейных і добрых навін, Слоў аб шчасці сюды Чым найбольш прыпалонь, Вестак радасных крыху […]...
- Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх, Бо жар цела твайго растапляе. Голас цёплы, ласкавы казыча мой слых, І дрыготка, як […]...
- Смутны Хтосьці і беды Ніхто (Марыя Паўлоўска-Яснаржэўска) Хтосьці сёньня сэрцам хворы, У тую сцюдзёную, зімовую пору, Калі цемра з’ядае сьвечы, А вецер дзьмухае ў печы. Енчыць, плача […]...
- Ілюзорнае жыццё Наш свет у небяспекі, атручаны грашыма, А вера не схавае ад цемры і ганення, І ў будучы світанак пайдзем мы […]...
- У цемры начы У цемры начы Я заўжды адчуваю Словы і гукі яе. Мары і думкі У цемры хаваю Быццам сама ад сабе. […]...