Верш Адзінота

Ещё вершы:

1. Моўчкі подпаўзае адзінота Моўчкі подпаўзае адзінота І садзіцца побач. Мы ўдваіх. Можа забярэ яна турботы, Можа прынясе яшчэ. Услых, Можа павядзе яна гаворку, […]...
2. Адзінка, адзінота, роспач, жаль Адзінка, адзінота, роспач, жаль, Калі цябе накрые думак хмарь, Ты душу ў смутак не тапі, Жыццё падаравана, дык жыві. Дурная […]...
3. Адзінота — сярод ружаў Адзінота – сярод ружаў, Сярод хмараў – забыццё; Заблукалы йдзеш у сцюжу, І кружляе вараннё. Шматгалоссе у самоце, Між усмешак […]...
4. АДЗіНОТА СПАЦЬ НЕ ХОЧА “Бацька, не ідзі ты ў сваты! Не бяда, што так кахаю. Бедны я і брыдкаваты, Ды зямлі сваёй не маю! […]...
5. Восені прывіды Восені прывіды. Сонца вадкай назалотай Льецца дахам да зямлі І пхне восень дзень дрымотный За чырвыны небасхіл. Падымае каўнер вечар, […]...
6. Як такое магло са мной стацца? Як такое магло са мной стацца? Павянчаная я з адзінотаю. Сіл не маю я з ёю расстацца: На паперы гучым […]...
7. Бывае, сум агорне, змога Бывае, сум агорне, змога, А дзень за днём – паўзе з начы… Куды мне бегчы ад сябе самога? Не, ад […]...
8. Зрываюцца гронкі дамашняй рабіны Зрываюцца гронкі дамашняй рабіны, як кроплі крыві на бялюткі паркаль, і свецяць апошняй лістотай асіны, і моліцца дуб – адзінокі […]...
9. Вітае восень Вітае восень прахалодай ды вільгаццю цмяных начэй, лістотай рознакаляровай, тужлівым позіркам вачэй. А мне так гэта даспадобы! Хай зледзянелы вецер […]...
10. Снег напраўду падобны да ветру Снег напраўду падобны да ветру… Ты пачуеш, як сэрца трымціць… Мы заснулі ў бялюткім паветры – Снег як вецер далей […]...
11. Зорачка, зорка! Маленькі ліхтарык Зорачка, зорка! Маленькі ліхтарык, Светлая кропка ў начной вышыні! Недзе здалек на Зямлі дробны шарык Шчодра ты сыплеш свае прамяні. […]...
12. Добры дзень, мая красуня Добры дзень, мая красуня, Беларуская зіма!.. Ля дарог бялеюць пуні І стаяць кляны тарчма. На абветраным прасторы Снег праносіцца ў […]...
13. Літаньне адзіноце Зноў я прыходжу ў часе зьмярканьня Складаю Літаньне, нясу Табе даньне Ад сэрца свайго, Адзінота; Можа, раней, як яшчэ не […]...
14. Ты ніколі не будзеш маім Ты ніколі не будзеш маім. Я тваею не буду ніколі. Мы разбілісь у пыл. Мы згарэлі ў дым. Мы напіліся […]...
15. Я апраўдаю снег цяжкі Я апраўдаю снег цяжкі, Мяне снег лёгкі апраўдае. Зіма, навек мой сум пакінь У гэтых стылых белых далях. Змані багаццем […]...
16. І пашыта не то паліто І пашыта не то паліто, І не дом мармуровы пастаўлен, І ўсё, што завецца жыцьцём Раствараецца ў зорным астрале. Нам […]...
17. Утапічна спявае ліхтар Утапічна спявае ліхтар… Снег прысыпаў навокал будыны. Быццам белаю фарбай маляр Прыпарушыў галінкі рабіны. Яго пэндзаль крануў паліто. Датыкнуўся маёй […]...
18. Спазнанне Каханне памножанае на роспач – здрада. Ці ведае восень, навошта фарбуе лісце? Ідучы па заснежанай дарозе – рыфмуеш сваё існаванне […]...
19. Восень любіць Восень любіць ранкам запаліць цыгарэту заплюшчыць вочы і падумаць пра сваю адзіноту пра тое, што яна – восень кахання восень […]...
20. Крама Я сягодня купіла паперу У краме под шыльдай “Шкло”. Зайшла і спытала: “Дзе вы?”, А мне адказалі: “Хто?” Навошта мне […]...
21. Бессэнсоўнасць Кожны дзень прачынаюся раніцай, Устаю ды ў школу іду. Я сяджу на ўроках і слухаю Усялякую нуду. Мне сумна сядзець […]...
22. Беларускія лісты Восень золатам пакрые, Абгарне ўвесь сусвет. І з бярозы ліст бяскрылы Забярэ ў чужы свет. Адарвала ад радзімы, Гоніць шэльма […]...
23. Восеньская адзінота Неба – шэрае радно, шэры дожджык б’е ў вакно, чорны пёс дрымотна крэкча, і душа мая ў цямрэчы. Зніклі зоркі […]...
24. Маўчанне Маўчаннем крычыць цішыня, блукае па чыстым пакоі. Адна я, с табой, ды адна, і ў адзіноце нас двое. Здавалася б, […]...
25. У пустым сонным пакоі, адзінота У пустым сонным пакоі ціха, так здараецца. Сцены белы, як паперы, нехта захапляецца. Недзе вылятаюць мары з-пад трохкамерных вакенцаў. І […]...
26. Мы разам Усё мне аб табе прыпамінае: Шматлікія дэталі, сум і смех, Прыроды з’явы, мне не замінае Адлегласць, бо і ты глядзіш […]...
27. З ДНЁМ СВЯТОГА ВАЛЯНЦIНА! З ДНЁМ СВЯТОГА ВАЛЯНЦIНА! Павярнецца часу кола – I што год з таго святла Мы адзначым, як анёла Ў сэрца […]...
28. ЛЮБОТА Буланда Таццяне Іосіфаўне Так здарылася: адзінота Праследуе амаль усіх, Сястра мая, мая любота, Мне зразумелы твой уздых. Вядома, так спакойна […]...
29. Я скажу табе, восень, бывай! Я скажу табе, восень, бывай! Мне сягодня збірацца ў дарогу. І з малітвай па звычаю Богу На дарожку прысядзем, давай! […]...
30. Туга па радзіме Туман у снежні – варажба… Ці насланнё, ці адзінота? Ён першы снег не зневажаў. Ён проста быў, як я, маркотны. […]...
31. Лiстапад Лiстапад – гэта месяц цемры Вечароў, што даўжэй за дзень Я мацней зачыняю дзверы Ад нядобрых лiхiх людзей Лiстапад – […]...
32. На апошні паверх На апошні паверх – Горад, цемра. І не тое, каб смех, Ці памерла. Холад, восень ідзе, Не жартуе І люстэрка […]...
33. З Дранько-Майсюка Там, дзе ўжо ноч, там спяць, альбо крадуцца Да куртызанак, што таксама спяць, Укрытыя пялёсткамі настурцый – І матылькі ў […]...
34. Восень прыйшла раптоўна Восень прыйшла раптоўна. Вецер лісты скамечыў… Восень – і плед шыкоўны лёг на імшарын плечы. Восень прыйшла знянацку, як тэлеграма […]...
35. Тварцу Ты прыдумаў Сусвет. У Сусвеце вакантныя месцы на жыццё і на смерць, усё астатняе – не ў цане. Ты ў […]...
36. Была спякота Была спякота І адзінота – Вокны адкрыла. Была сустрэча, Халодны вечар – Расправіла крылы. Была спакуса, Радасць чакання, Ўзлёт і […]...
37. БАЛАДА СЯРГЕЯ ПАЛУЯНА (19.10.1890-24.04.1910) Змяёй сціскае горла адзінота І кожны дзень усё мацней, мацней І так, што жыць на свеце не ахвота Сярод […]...
38. Моцна Адразу не адчуць: Цябе падхопіць моц. Дазволіш Варухнуць Нагой па снезе: клоц. Скрыпучы снег заціх, Палёг і спіць даўно. Мне […]...
39. Гламурныя унтэрмэншы Гламурныя унтэрмэншы – Вораг найпершы. Сіянісцкія падсцілкі – Усе у Навінкі!! На нары, адпілкі!!! А нашыя мары: Бярозавы сок Калі […]...
40. А мне ў мілай старане А мне ў мілай старане – Бліжэй да сонца і прыроды… Там дзень праявіцца ў акне Густым малінавым усходам. Дыхне […]...