Верш Я – пасажыр. Я еду без квітка у цягніку, набітым кантралёрамі. Я нізашто не злезу з цягніка. Я страціў сорам. Мне даўно ня со
Я – пасажыр. Я еду без квітка
у цягніку, набітым кантралёрамі.
Я нізашто не злезу з цягніка.
Я страціў сорам. Мне даўно ня сорамна.
А за вакном разгортваецца шыр
і вецер захлынаецца прасторамі.
Напэўна, я адзіны пасажыр
у цягніку, набітым кантралёрамі.
Ещё вершы:
- Страціў лес свой зімні чуб Страціў лес свой зімні чуб, Ліст растраціў да манеты… I стаіць адзін адзеты За акном іржавы дуб. Дуб-мярзляк, скупеча-дуб Шмоццем […]...
- А даўно было тое, даўно А даўно было тое, даўно… Колькі вёснаў ужо прамінула, Колькі зімаў журбой ахінула, Колькі ўпала сівых туманоў. А даўно было […]...
- О, сорам – вершы “з-пад сякеры”! О, сорам – вершы “з-пад сякеры”! Але ж у іх – мая душа! Таму запісваю і веру: Змагу ствараць і […]...
- Здурнела! Сорам на вачах губляеш! Паводле сюжэтаў “Тысячы і адной ночы” – Здурнела! Сорам на вачах губляеш! Пагардліва зірнуўшы спадылба, Ўсясветнаму цару ты адмаўляеш І […]...
- Вам не сорам?! Часам кажуць мае аднагодкі: У Беларусі цяпер – небыцце, А калісьці славутыя продкі За яе аддавалі жыцце… Не маглі, не […]...
- Я так даўно не сумаваў Я так даўно не сумаваў І мне здаецца дзіўным, Што некалі цябе кахаў, Кахаў і быў шчаслівы Я дыхаў радасцю […]...
- А бэз ужо даўно адцвіў …А бэз ужо даўно адцвіў… І водар не салодзіць вечар. Даўно над вёскаю паплыў Ён да ўспамінаў на сустрэчу. Запаліць […]...
- Даўно агні патухлі ў вокнах Даўно агні патухлі ў вокнах. Усёй мітусні наперакор спакойна месяц мёртвым вокам глядзіць на наш спакойны двор. Як будучыня, нейкая […]...
- Даўно чакаю я цябе Даўно чакаю я цябе, Мой родны і адзіны ў свеце, Калі тужліва вельмі мне Спыняю позірк на партрэце. Удумлівы, дасціпны […]...
- Даўно закончыліся спрэчкі Даўно закончыліся спрэчкі Зімовай цемры і святла, Даўно ўжо ў ручаі і рэчкі Вясна зляжалы бруд змяла. А лес пад […]...
- Пэўна, мне даўно пара змірыцца Пэўна, мне даўно пара змірыцца, Але ж горыч у душы жыве. Так яно – даўно ў руках сініца, А у […]...
- Заклік Сорамна ня мець грошаў, Сорамна не любіць пыл, Што кідае нам з вамі ў вочы Тэлебачанне з назвай “Мір”. Сорамна […]...
- А пабываць там даўно я мару А пабываць там даўно я мару. Праехаць ціха, прайсціся пеша, Дзе жыў Твардоўскі, дзе жыў Гагарын, Дзе сам хадзіў я […]...
- У цягніку Загартаваныя, немаладыя, Строй і абутак зношаны. Час не шкадуе галовы сівыя: Тчэ павуціньне зморшчынаў. Запрацаваныя чорныя рукі, Вочы, жыцьцём стамлёныя. […]...
- Час даўно пераблытаў семафоры і рэйкі Час даўно пераблытаў семафоры і рэйкі, Пасадзіў нас усіх у свае цягнікі. І, пакінуўшы родныя хаты і рэкі, Мы ў […]...
- Вясна… Цябе даўно чакалі Вясна… Цябе даўно чакалі, Цябе гукалі: “Прыйдзі хутчэй!” Жанчыны вусны падфарбавалі, Знікае смутак з людскіх вачэй. Пасля працяглай зімовай спячкі […]...
- Грукаюць колы цягніка Цягнецца шлях дадому. Доля шчаслівая, не знікай – Лепшай не будзе долі. Ты пачакай, пачакай яшчэ, Дай мне на свет […]...
- Другімі сказана даўно Другімі сказана даўно Усё, што я прамовіць меўся, І мой радок застыў, сумеўся, Згубіў чарговае звяно. Шчэ не народжаны, ды […]...
- Даўно ўжо целам я хварэю Даўно ўжо целам я хварэю, І хвор душой, – І толькі на цябе надзея, Край родны мой! У родным краю […]...
- Здаецца, сказана даўно Здаецца, сказана даўно табе і добрага, і злога, а я чакаю ўсё адно імгнення радасці такога, калі растане стылы лёд, […]...
- Я так даўно цябе не бачыў Я так даўно цябе не бачыў Не ведаў, дзе ты, як жывеш А ў галаве гучыць нязбаўна I тым не […]...
- Ужо даўно абрус зімовы Ужо даўно абрус зімовы Сатлеў пад цёмнай яліной. А лес маўчыць – яму, без мовы, Як называць вясну вясной? Ды […]...
- Сяброў бліжэйшых я даўно набыў Сяброў бліжэйшых я даўно набыў, Яе, адзіную, калісь кахаў. Далёка за мяжой нідзе не быў? Дык я ж і дома, […]...
- Я аддаў свае сэрца даўно Я аддаў свае сэрца даўно не табе, скруціўшы яго у камок цеплыні. Прабач, для цябе пустая душа не верыш-зірні… Я […]...
- Страчаны свет І ты адчуваеш у апошнім імгненні, Што страціў надзею і страціў любоў, Што страціў, нарэшце, сваё разуменне, Што колер і […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ КУПРЭЕВА (25.05.1937-20.09.2004) …Імчыць цягнік праз вецер і туман, З асенніх дрэў зрываючы лісцё, Нібы агонь, якога больш няма У сэрцы, што […]...
- Ты прыгожая такая Ты прыгожая такая – Што вачэй не адарваць. Я даўно цябе шукаю, Я даўно цябе шукаю, Хачу любаю назваць. Твае […]...
- У маёй кватэры цішыня У маёй кватэры цішыня Спявае песні дружным хорам, А за вакном цвяце вясна І дрэвы прыкрываюць сорам Здаецца, сонцам трэба […]...
- Гараць рабіны за вакном Гараць рабiны за вакном Гараць рабiны за вакном I клён стаiць жоўтагаловы. Зямля пакрыта дываном З прыгожых лiсцяў каляровых. Курлычуць […]...
- Сорамна Сорамна… карыстацца паўсюль чужынскаю моваю, Сорамна… не знаходзіць замены ёй беларускімі словамі, Сорамна… глядзець тэлевізар і слухаць радыё, Гора там, […]...
- Дзяўчынка Маленькая дзяўчынка стаяла перад Богам на каленях. Маліла: памажы мне – згубілася, не ведаю, не веру… Маліла: дай дажыць мне […]...
- БАЛАДА ПАЎЛЮКА ТРУСА (6.05.1904-30.08.1929) “Падаюць сняжынкі-дыяменты-росы”, Падаюць бялюткі за тваім вакном. І бяжыць юнак па першым снезе босы Да труны з жытнёвым просценькім […]...
- Пры печы Стогне вецер за вакном. Вые так непавярхоўна. Добра ўсё ж ткі, што ёсць дом! З печкай, мурам – усё роўна. […]...
- Пад дахам Стогне вецер у каміне. За вакном ліхтар вісіць. Толькі ён вісець ня ў сілах. Дзяргатня яго не кпіць. Не стрымаеш […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 7 – “Цягнік лёсаў” …та-тах-татах…татах-татах…ТАТАХ-ТАТАХ… На небасхіле палаў барвовы закат. За вакном мільгалі дрэвы. Жалезны грукат колаў цягніка мёртвым рэхам угрызаўся ў мазгі і […]...
- Яшчэ магчымасці не згублены сканчальна Яшчэ магчымасці не згублены сканчальна Абачыць вобраза твайго змутнелую натхнёнасць. Абоеведама ўсё й далёка хай не ідэальна, І паэтычна не […]...
- Твае глыбокія лясы Твае глыбокія лясы, Празрыстыя, як люстра, рэкі… І звон ураніцу касы, І цягніка наперад рэйкі. Люблю цябе. Усю. Як ёсць. […]...
- Асіна ля шашы Такую дзёрзкую, у чырвані рысую Не на паперы, а ў сваёй душы. Хачу запомніць я цябе такую. А не з […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 9 – “Канцавая станцыя” Напружаны апошні віток… Рывок… Глухі ўдар… Падзенне… Усё… Больш нічога не трэба… Скончана… Пульсацыя ў скронях нібы ківач гадзінніка. Стук […]...
- Восень 2011 Восень, пакрыла ўсё жоўтымі лісцямі… Еду дахаты ў цягніку Дарога не блізкая. Цёпла, у парку гуляюць дарослыя з дзецьмі… Як […]...