Верш Лебедзь
Лебедзь белы ў возера падаў,
Падаў лебедзь ад кулі стралка,
Не збярогся ад жорсткасці, звадаў, –
У стралка не здрыгнула рука…
Чырвань раны ўсё узрастала,
Вочы поўныя цёмнай смугі.
Махі крылаў шугалі няўдала, –
Лебедзь крыкнуў ад болю, тугі.
І ў крыку у тым прадсмяротным
Столькі жалю, папрокаў было,
Што, паветра каўтаючы ротам,
Як падкошаны, рынуў стралок.
Рынуў ён на зямлю амярцвелы,
Пачарнеўшы ад кары наскрозь…
Лебедзь падаў – у чырвані белы,
Лебедзь падаў у сінюю водзь.
Ад удару вада разышлася
І схавала яго назаўжды.
А на возеры бура ўсчалася,
Заскакалі маланкі з вады…
З часу тога ўпоўнач, у неглядзь
Раптам месяц знікаў неўзначай,
А з вады выплываў белы лебедзь
Ды тужліва, тужліва крычаў…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Белая лебедзь Белая лебедзь сваімі крыламі Разгарнула старонкі душы Той дзяўчыны, што пад нябёсамі Чакае кахання і марыць у цішы. Ёй вельмі […]...
- Надта хочацца ў вырай Надта хочацца ў вырай. Мая белая лебедзь, а ці хочаце Вы ў рай? мне хацелася б ведаць, мне хацелася б […]...
- Стаяла хмара нерухома Стаяла хмара нерухома У жыце спелым. Ад першага удару грому Аж пачарнела. Гром пахіснуў яе, пасунуў, Разгойдаў жыта… Павеяла цяжкім, […]...
- Век Век. Век не кат, не гіцаль век, Твар не крые ад вачэй, На лязо вады не лье, Каб ім секлася […]...
- Воблік вады Пакуль бяжыць вада, Датуль яна жывая. Крывяніць дол руда, Як рана нажавая. Хоць двойчы не ўвайсці Ў раку адну і […]...
- Зiмовы дождж Дождж у студзені – нібы насмешка зімовай пары. Ён звісае з галінак, струменіцца ўздоўж па кары. Размывае слязьмі ля абочыны […]...
- Свет кахання адкрыты для ўсіх Свет кахання адкрыты для ўсіх. Увайшоўшы, забудзеш пра выйсце. Вось і я тут для росквіту сіл Назаўсёды застаўся калісьці. А […]...
- Вось толькі думкі аб вясьне І сьніцца мне лісток асіны, Таполі лісьце залатой. І сьняцца ў чырвані рабіны Уздоўж сьцяжынкі паласой, Якою бегаў да крыніцы, […]...
- Свой водар вясновы ўжо выпіла лета Свой водар вясновы ўжо выпіла лета. Восень журбою лягла на бары. Вятрамі халоднымі сумна апеты, Лес адзінокі смугою гарыць. Дымяцца […]...
- Ільдзінкай сіняй, плыткай, крохкай Ільдзінкай сіняй, плыткай, крохкай Гучыць любімае імя. I воз бахматы сцежкай дрогкай Плыве, дзе нас даўно няма. Расстайны лебедзь, лебедзь […]...
- Успамін былога вяскоўца У горадзе жыць – жыць зручна. Кран павярнуў – і тут жа вада ў цябе пад рукой. А помніцца, як […]...
- Я – з агню і вады Хто – з праху. Хто – з гліны. Хто – з каменю. А я – з агню і вады. Таму […]...
- Вада Так, ты вада! Ты чыстая вада, Ты возера, сьвятая ты сьляза, Ты дабрыня, ты залатая мера, Ты міласэрнасьць, ты любоў, […]...
- КАЛіСЬ Прыгнаўшы ўвечары каровы, Адразу падаў, засынаў. Была вячэра ўжо гатова – Вячэраць бацька падымаў. Я шкрабаў лыжкай дзе папала – […]...
- Мы з табой адчувалі адное і тое ж Мы з табой адчувалі адное і тое ж, Ды гады разаралі між намі мяжу – І цяперака ты пра зямное […]...
- Чужыя людзі сцішна адыходзяць Чужыя людзі сцішна адыходзяць У вечнасць, у падступную імжу, Душа мая тужліва калабродзіць, Услед жалобным ценям іх гляджу. Старыя твары, […]...
- Хрышчэнская вада Агонь гарыць у печы зырка. Мароз на вуліцы пячэ. А недзе там, у рацэ глыбока, Вада хрышчэнская цячэ. Вада цячэ […]...
- Ціхая вада рые берагі Ціхая вада рые берагі, Быццам мае годы за вадой сплылі, На якіх я змалу борздзенька падрос, Вышай белых санак, бацькавых […]...
- На Міланшчыне Пасярод лясоў кудлатых, У баку ад мітусьні Над вадой хіліцца хата, Дзе мае праходзяць дні. Калі цемра адступае, Пачынаюць сакатаць […]...
- Помнiш, калi мы з табою Помнiш, калi мы з табою Прысак рабiны збiралi – Вецер рваў лiсце рабое, Долу пускаў па спiралi?.. Золка было ў […]...
- У гэтым полі небу лёгка У гэтым полі небу лёгка, але яшчэ лягчэй вачам. Зайздрошчу, поле, твайму лёсу, непадуладнаму вякам. У вечна юным абнаўленні твае […]...
- Помніш, калі мы з табою Помніш, калі мы з табою Прысак рабіны збіралі – Вецер рваў лісце рабое, Долу пускаў па спіралі?.. Золка было ў […]...
- Вы ўсе ў палоне Вы ўсе ў палоне, Вы ўсе – наскрозь! Паціху знікае ваша развага, Вы людзі – ” да что ты, брось”, […]...
- Цячэ вада Цячэ вада з нябёс бясконца, Ілье, цурчыць на ўсе лады. Майго чаўна старое донца Таксама дадае вады. Бездапаможна звяў мой […]...
- Цячэ вада з нябёс бясконца Цячэ вада з нябёс бясконца, Ілье, цурчыць на ўсе лады. Майго чаўна старое донца Таксама дадае вады. Бездапаможна звяў мой […]...
- РЫЖЫ ЛiС У вячэрнiм парку голым Падаў лiст асеннi долу. i пакуль кружыўся, падаў – Ты быа сустрэчам рада. Рыжы лiст цераз […]...
- РЫЖЫ ЛІС У вячэрнім парку голым Падаў ліст асенні долу. І пакуль кружыўся, падаў – Ты быа сустрэчам рада. Рыжы ліст цераз […]...
- Неспатоленая вясна Адхланнем неспатоленай вясны Душа пялёсткам раскашуе, На ўзлеску Белае Русі Пан Бог ліцьвінам моц даруе. І Страцім-Лебедзь паляціць Пад перазвон […]...
- Лебедзі Шуміць каля вуліцы Энгельса сад, Там ліпа, таполя, каштан, Там пад аховай цяністых прысад Плюскоча фантан. I лебедзь высока ўзнімае […]...
- ***Як бліскавіца ў цемрыве Як бліскавіца ў цемрыве – ты незвычайная у аднастайна-роспачным жыцці. Смяешся ты, калі душа ў адчаі, тужліва-светла плачаш – з […]...
- Вадаспад У далёкім лесе непраходным Скала высокая стаяла. Блукаў там часам звер галодны, Бывала птушкі заляталі. Чакала хмурная цярпліва, Калі наведаецца […]...
- Белы снег на далоні трымаю Белы снег на далоні трымаю, Растае ён у халодны ручай, Быццам родную мову губляю, У сэрцы гнеўны боль ды адчай. […]...
- Вецер выпусціў, нібы са жмені Вецер выпусціў, нібы са жмені, падхапіў зноў і злосна кінуў на халодную шыбіну мокрую лісцяў некалькі. На зямлю ўсё апала. […]...
- Распяты Хрыстос Трывогай адазвалася сягоння: як можа чалавек вякамі глядзець на распасцёртыя далоні, прабітыя наскрозь цвікамі? Праходзіць міма з лёгкім сэрцам? А […]...
- Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы У ціхую сінюю ноч I сказаць: “Бачыце гэтыя буйныя зоркі, Ясныя зоркі […]...
- Вясновая прыгода Апошні снег ручаіцца ў бары, Імкнецца весняй песняю на ўзлессе. Сумётаў многа намялося ў лесе Ці што не тое зладзілі […]...
- Над Белай Руссю Над Белай Руссю – белы бусел Над Белай Руссю – Белы бусел З даверам выпрастаў крыло. А гэта значыць, Белай […]...
- НАСТУПіЦЬ ЧАС Калі жыццё апусціць вочы, Прамовіць: “Далей не магу!” Калі найлепшы сябар не захоча, Схавае за спіну сваю руку. Калі замоўкнуць […]...
- Калі разыйдзецца завея Калі разыйдзецца завея, Жыццю хаўтуры запяе, Пячаткай льду зямлю абложа, А зь ёю думкі ўсі мае, Табе мо’ шчокі адубеюць… […]...
- Ранішняя “ўмывайка” Вада-вадзіца, памажы памыцца! Памыем тварык, каб ззяў, як ліхтарык. І ясныя вочкі, каб усё было бачна. І салодкія вусны, каб […]...