Верш Кропелькамі-сьцежачкай

Ещё вершы:

1. Песенька Дзень раптоўна канчаецца вечарам, Успамінам становіцца дзень. На імгненныя кропелькі вечнасці Разлятаецца шэраг надзей. I тады, аж да самае раніцы, […]...
2. Дзе ты, чарнавокая Дзе ты, чарнавокая, Блiзкая, далёкая, Светлая, падобная вясне? Можа ў гэты вечар Ты чакаеш стрэчы I таксама марыш пра мяне?! […]...
3. РАДЗіМА СІНЯВОКАЯ Ты – мая далёкая, Радзіма сінявокая. У льняной кашулі, Песенка бабулі. У тумане стылым Ты сярод нямілых. Не родная, быццам, […]...
4. Народу нашаму У душы былі магутнымі, збіраліся на плошчы. Змагаліся ўпартымі ў гарадах ды вёсцы. Мы сталі паслухмянымі, праходзяць дні і ночы. […]...
5. Круцяць вітрыны коламі Круцяць вітрыны коламі. Здымуць, надзенуць панчошку. Гарыць у чатыры колеры Шкляная дзявочая ножка. Слова знаёмае літасці Просіць, галосіць над крамай. […]...
6. Завея Завея у душах правіць бал Ад пустаты і адзіноты. Бо вельмі доўга панаваў У сэрцы прымаразак самоты. І нездарма ўвесь […]...
7. Астывае кава Кава стыне ля вакна, але нейкая віна На мяне сышла і студзіць сэрца і душу, і цяпер я мушу грэцца, […]...
8. У доўгай ростані Ты такая-такая далёкая… І самотнасьць у сэрца б’е. Я ў пакоі пустым галёкаю І ня чую, вядома, цябе. Толькі ты, […]...
9. Цераз зараснiк iнею ў ранiшнiм лесе Цераз зараснiк iнею ў ранiшнiм лесе Прабiраецца сонца – цiхусенька так, Затаiўшы дыханне: хаця б не атрэсцi Гэты цуд, што […]...
10. Вярталіся ўночы з Палесся В. Р. Вярталіся ўночы з Палесся. Асфальт шапацеў пад коламі. Гучала ў салоне паэзія – Уражвала, непакоіла. Пад зорамі красавіцкімі […]...
11. Ёсць паданне вякоў, што разбурыць калісь Ёсць паданне вякоў, што разбурыць калісь Вавілонскую Вежу Адам І няўмольна сальюцца мовы зямлі У адну, няродную нам. І мая […]...
12. Нячутна сцішаная ноч Нячутна сцішаная ноч Шчаку далоняй зморанай пагладзіць I шэрым лакам пасмачку валос кране… Тваіх цудоўных, залатых валос! Мяне не будзе […]...
13. Міг жыцця Святлее неба над “Зялёнай” І дахі белыя блішчаць, А ў электрычцы паўсоннай Сівыя дачнікі сядзяць. Камусьці сон ужо, мо, сніцца, […]...
14. Ваша Ягамосць Ах, обмануть меня не трудно, Я сам обманываться рад. А. С. Пушкін Рэдкія стрэчы – лёс спракавечны: Позна сустрэліся ў […]...
15. Мы ніколі не станем радней Мы ніколі не станем радней, I, на жаль, гэта ведаем самі. I закончыцца значна раней, Чым адбудзецца нешта між намі. […]...
16. Мова зямлі маёй! Мова бацькаўшчыны! Мова зямлі маёй! Мова бацькаўшчыны! Пачую твой гук на чужой зямлі, I – бумкае чмель у гародчыку басам, Трубяць за […]...
17. Ты мяне не чакай Ты мяне не чакай, я прайшоў красавіцкім дажджом, Ручаямі імклівымі збег да бліжэйшай рачулкі. Бачыш, следам за мной непад’ёмным паўзе […]...
18. Пайсьцi туды Пайсцi туды, каб нешта зразумець. Пайсцi туды, пайсцi i не вяртацца. Я так хачу табою захварэць, А мне не так […]...
19. Пад стук колаў Пад стук колаў… *********************************** Мільгаюць станцыі, прыпынкі, Грукоча коламі цягнік. У вальсе кружацца сняжынкі. Схаваўся ў хмары маладзік. А за […]...
20. Гароднячанка Што застанецца, калі мяне не стане, Не выйду я на вуліцу прыгожым летнім ранкам- Мне бачна, як за дзверы выскачыць […]...
21. Каханьне Сатаны Пра гей-парады Насаджаецца сатаністамі, Як наркотыкі, як віно, Каханьне гнілое, глістае – Як гной на сьвятое радно. Не проста, каб […]...
22. БАЛАДА ЛЯВОНА БАРАЗНЫ (4.02.1929-15.08.1972) Ад вёскі да вёскі, ад хаты да хаты Ідзеш ты па сцежках бацькоўскай зямлі, І бачыш, на колькі народ […]...
23. Вясна на Палессі – Няхай усмяхнецца нясмелым праменнем, Спалоханным ветрам, што пахне адлігай. Няхай адгукнецца плывучай камлыгай Вясна на Палессі. І выльюцца рэкі, […]...
24. Па дарозе самоты Па дарозе самоты на узлогах журбы ўсё што ёсць не істотна што істотна не мы Па дарозе да скрухі на […]...
25. Зіма ўцякае начамі Светлых дзён баючыся, – Мутнымі ручаямі, На пачарнелай крызе, Зіма ўцякае начамі. Ёй на шляхах світальных Не ваяваць з туманамі, […]...
26. Знічка і знічка Падала знічка адная. Трэба было гэта ёй. Там, сярод зорак блукая, Бачылась неба зямлёй. Ноч, у якой толькі холад, Не […]...
27. Калі ты штосьці кажаш Ты ведаеш, калі ты штосьці кажаш, Па шыі і спіне паўзе дрыготка, А гукаў доўгая рука цярэбіць сэрца, Праз вуха, […]...
28. Няхай Сумуе восень ля парога, Дзяўчынай юнай чырванее. Глядзіць на лецейка з трывогай, Нахай цяплом яе сагрэе. Няхай чырвоныя лісточкі Халодны […]...
29. НОВЫ САВАНАРОЛА Ад пачатку вякоў атрыманыя крыўды, калісьці Набалелыя ў прызьмерк лучынаў, між ясак грамніц, У купелях крынічных дарэшты сьвінцом наліліся І […]...
30. Я вернай быць табе не перастану Я вернай быць табе не перастану, Пакуль ты верны мне, Пакуль без слоў злачыннага падману За наш нябыт раней Ты […]...
31. ***Зноў душы продкаў …Зноў душы продкаў ля хацінаў чэзлых, што зараслі дзядоўнікам густым. Ніхто іх не пакліча на вячэру ні грэшным голасам і […]...
32. Каралеўна Ты едзеш на дачу, ў Менск, і Карпаты, А я за ўдачу: на лес і паддаты. Не пойду нікуды магчыма […]...
33. Сады Семіраміды Сляза самоты скнарліва сталее – Семіраміда суму скорана сягоння. Сасмаглае святло суздром сатлее, Сканаўшы са смугой самлелага сутоння. Ссівелым старцам […]...
34. Мой час яшчэ не надышоў Мой час яшчэ не надышоў… Мо я жыву, каб ты быў мной каханы? Сябе ў душы маёй знайшоў, Быў ад […]...
35. У мураша – касмічная душа У мураша – касмічная душа, Ён заўважае – працаўнік бывалы, Каб на пагорак выехаць, спярша Натужна завываюць самазвалы. Аддыхваюцца доўга […]...
36. Сею я, дажыная праклён Сею я, дажыная праклён, Як аповедам душу параніць: Ты казала пра шчасце і плён, Пра нязбытную радасць і памяць. І […]...
37. Каханне, залатое каханне Каханне, залатое каханне, Я стаю, пахiлiўшы чало! Не спаткаў я цябе пры кургане, Не сустрэў у завейных палёх. Ты само […]...
38. Калюжына Душа расцякаецца калюжынай чорнай плямай у сутарэнні плоці праз косткі цягліцы скуру струменіцца калюжына вонкі і расцякаецца Міжземным морам і […]...
39. Далёкая зорка блукае на небе Далёкая зорка длукае на небе, Ўпала дзесць побач, ў начной цішы. Яе адшукаць я хачу для цебе, Каб светлай стала […]...
40. Расчыняліся, рыпалі дзверы Расчыняліся, рыпалі дзверы, Сівы дзень косы рэдкія плёў. Развітацца… далёкая Мэры, Ці зазвонім зноў чаркамі слоў? Дагарала, мігалася свечка, Ткаў […]...