Верш Перасмыкнуўшы вуснамі
Перасмыкнуўшы вуснамі,
Надзьмуўся ці задумаўся,
Ці то вачамі злоснымі
Няшчыра паглядзеў.
Я моўчкі не заўважыла,
Нібыта схамянулася:
І холадна, і зімна мне –
Хачу, каб ты сагрэў…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Цябе я слухаю вуснамі Цябе я слухаю вуснамі, Бачу сваімі рукамі… Якая спаднічка вузкая На веласіпеднай раме. Сцяжынка яшчэ вузейшая Ў беразняк патаемны. Хочаш, […]...
- Горад асенні, горад настылы Горад асенні, горад настылы, Льдзіна пасцелі выстудзіць жылы, Нібы ў магіле на самым дне, Холадна мне. Ці засынаю, ці паміраю? […]...
- Дзяўчына з вачыма крыніцы Дзяўчынка з вачыма крыніцы – Чаруе, як верш, успамін, Як подых радзімай зямліцы, Адкуль я пачатак набыў. З вачамі, нібыта […]...
- Зімна Холадна. Ціснецца шчыльна да ног, Быццам сабака бяздомны і сіры, брудны салоны па гораду снег. Можа то бруд местачковы са […]...
- Ніколі, верыш мне? Ніколі Ніколі, верыш мне? Ніколі Не ведала такой увагі. Здавалася б, ужо даволі, А я, нібыта пасля смагі, Гадамі сэрцам неспатольнай, […]...
- ПРАЦАЎНІЦА Ля весніц у шаўковым фіялеце Начная ціша коткай прылягла. Не згледзела я: на кабрыялеце Прыехала Ці басанож прыйшла? І не […]...
- Спомін лета мроіцца далёкі Спомін лета мроіцца далёкі – Чэрвень аксамітам запылаў Я суніцы еў з тваёй далонькі, Вуснамі тваімі запіваў І п’янеў, нібыта […]...
- Беларусь мая Аксамітны летні вечар ахінуў зямлю, Я вазёрную сінечу вуснамі лаўлю. Моўчкі слухаю ў росах песьню салаўя. Над маім лунае лёсам […]...
- Камінар Перад Вялікаднем звычайна Я гэтай працы не мінаў, – У сажы ўвесь блішчаў вачамі, Нібы сапраўдны камінар, Яловым голлем чысціў […]...
- Мой сад у снезе па калена Мой сад у снезе па калена Азяб у золь і снегапад… Табе не холадна, Алена? Табе не холадна, Алена? Табе […]...
- Дакраніся чулаю рукою Дакраніся чулаю рукою Да мяне… Затулі ў апошні раз каханнем Ад бяды… Мо запомніш ты мяне такою А мо не, […]...
- За Цябе ухапіцца хачу За цябе ухапіцца хачу, Як за посах сляпы – ухапіцца, Знаю, ведаеш Ты таямніцы і на сэрцы глухую тугу… Далучыцца […]...
- Шэра жоўтае варыва Шэра жоўтае варыва У небе зімняга горада Аніяк прыгажосьцю ня вабіла. Было холадна неяк, холадна… І счарнелых дарогаў абрысамі Ды […]...
- Сум у рэшаце Сум у рэшаце… ***************************** Я вам нібыта бы чужая, Вы мне таксама не радня. І памяць моўчкі калыхае Мой сум […]...
- Шклянка Шклянка пустая гранёная з перасохлым нутром, салёнымі думкамі і каламутнай памяццю стаіць дзе паставілі, дзе кінулі, дзе забыліся, дзе ёсць […]...
- Паэта аб каханні не змаўкаюць Паэта аб каханні не змаўкаюць з часоў, як свет стаіць. Яно нясе пакуты, здзекі, ды кожны мроіць, сніць і аж […]...
- Звер Просіцца, б’ецца, кусае, рычыць Паранены звер у няволі. Удзячны за сэрца, якое баліць, Бо значыцца сэрца жывое. Моўчкі ўпотай на […]...
- Жыццё за ўсё даражэй Месяц моўчкі плыве над зямлёю, Таямніча пяе асака. Зачарована ціхім спакоем Засынае памалу рака. Засынаюць палеткі і нівы, Ноч накрыла […]...
- Хачу любіць Хачу любіць. хачу так моцна закахацца, каб не было ні неба ні зямлі каб не было праблемаў і няшчасця каб […]...
- Я проста хачу табе сніцца Я проста хачу табе сніцца У цёмныя-цёмныя ночы Я проста хачу адчуваць Як моўчкі глядзяць твае вочы. Мне хочацца раніцай […]...
- Услед за прывідам Цішынёй агарнула, нібыта прасцінай, Атуліла нябёснай слязою дажджу… Калыханкаю гушкала водар язьмінны Што застаўся між намі, як яблык ў раю. […]...
- БАЛАДА ПАЎЛА ШЭЙНА (1826-14.08.1900) Не ўзыдзе сонца-не пачнецца дзень. Не сказанае слова памірае. І ты па вёсках, як жабрак, ідзеш І, нібы золата, […]...
- Кропля Хадзіла ля кустоў сцяжынкай I не заўважыла, калі На іх разложыстых галінках Буйныя кроплі зацвілі. Адна, налітая, як вока. Вось-вось […]...
- Гуляе непагадзь Гуляе непагадзь. Мой горад у аблозе. О, рэчаіснасць! – Прывідная небыль. Гуляе непагадзь на роспачным парозе, і бровы-хмары ссунуты ў […]...
- Я хачу, каб народ мой мяне пачуў Я хачу, каб народ мой мяне пачуў. Я не вечнасці, я не славы, He бяссмерця сабе хачу, – Я не […]...
- Тушыць агні веснавая дарога! Тушыць агні веснавая дарога! Веліч і свята бадзёрага ранку. Дрэвы, свабодныя ў замшавых тогах, выйшлі насустрач світанку. Вые паветра сцюдзёнай […]...
- МАЁ ХАЦЕНЬНЕ Я не хачу цябе, як зайца хоча воўк! Як паляўнічы хоча птушку, цябе я не жадаю… Я, нават, не хачу […]...
- ЗАГАДКА НА ЗМЯРКАННІ Ты велічная будзеш у маўчанні, Прыгожая ад трапяткога слова, Чароўнаю загадкай на змярканні, Калі прымусіш пакахаць нанова Мужчыну, што пагрэбаваў […]...
- Выбіраю прафесію Я хачу быць футбалістам, забівацьгалы са свістам галавой, нагой, рукой! Вой! Што я кажу?! Я хачу быць машыністам, электрычкі гнаць […]...
- Апошні свечкі жоўты дым Нібыта асвятлёны святым ценем, Ідзеш наўпрост збуцвелага лісця… Шарэнгай ўздоўж імачча зверы, Недапражытага жыцця.. Нібыта праклянуты Праметэем, Задзьмуў іскру ягону […]...
- Самота Папялушкі Самота Папялушкі Падыходзіш з посвістам ветру. На далонях тваіх – каралі Дзён мінулых бяссонных спатканяў – Падыходзіш з посвістам ветру. […]...
- Смелы Кот Сабака ў сенцах выспаўся, пад’еў I выйшаў на падворак, бо хацеў, Як кажуць, крышачку размяцца. Вось бачыць, ля варот Ідзе […]...
- Казка пра хлеб Жыў стары са старой, Зямлю аралі, хлеб нажывалі, I было ў іх сямёра дзяцей. – Выраслі, дзеткі, Трэба й справай […]...
- Ня трэба мне грошай Ня трэба мне грошай, ня трэба мне славы, Хачу каб са мной размаўлялі дубравы. Чуць часам хачу я бабуліны словы, […]...
- Першыя сняжынкі Лётаюць, сыплюцца Зоркі-сняжынкі – Белыя, лёгкія, Быццам пушынкі. Роўна так сцелюцца Ў вёсцы і ў полі, Кружацца, кружацца Ціха, паволі. […]...
- Трыялет. Ружы для Л*** Я хачу Вам падарыць букет Алых руж як сімвал захаплення Светлых сноў маіх увасабленне, Я хачу Вам падарыць букет. Хай […]...
- Дрэва Час асенні, як тужлівы вечар, На прамёрзлы лес развесіў хмары. А па дрэве, быццам бы па твары, Секануў сцюдзёнай соллю […]...
- Хачу я ў Мiр – да лiпаў старасвецкiх Хачу я ў Мiр – да лiпаў старасвецкiх, Бы час iсцi мне ў рыцарскi паход; У караля штось выгляд не […]...
- Прыгожа Што за слова такое – ” Прыгожа”? Няма ісціны ў ім ні на грош. Прамаўляў 30 раз, анягож: Прыгожа, прыгожа, […]...
- Цемра Сцюдзёна і цёмна – Нібыта не лета… Зялёна і ярка – Нібыта не восень… Стаіш ля вады – Нібыта прыгожа… […]...