Верш НА СЕНАКОСЕ
Кладзецца сена пахкае,
Расой пераліваецца…
Вясёлых грабель шарканне
Да захаду ад раніцы.
Шумлівы дзень вясёлкавы
Прамчыцца лёгкай знічкаю.
Ад позірку вясковага
Мы знікнем за крынічкаю.
Мелодыяй крыштальнаю –
Абдымкі страсным росчыркам.
Згарым зарой світальнаю
У салаўіным пошчаку.
А сэрца так і тахкае,
І хутка ўсход займаецца –
П’яніць нас сена пахкае
Ад раніцы да раніцы.
Ещё вершы:
- Добрай раніцы Добрай раніцы! Прачынаецца Маё сонейка! Усміхаецца Добрай раніцы! Добрай раніцы! Вер, збываецца Мара хлопчыка! Дакранаецца Добрай раніцы! Добрай раніцы! Набіраецца […]...
- Згарым ты і я Згарым ты і я, Не застанецца сажы… Ні справа твая, І не тое, што скажаш. Згарым ды і ўсё, Не […]...
- Такая прыгожая Такая прыгожая – губы фарбуеш світальнай зарой, прачынаючыся на плач немаўляці; шчокі румяніш ранішняй прахалодай, ідучы на покліч трамвайнага звону; […]...
- Што мысліцца чалавеку Што мысліцца чалавеку Краіны яго пасярод Ён думкай ляціць далёка На захад ці на ўсход Шчомысліца – мяне знову Цягнік […]...
- Прыйшла… І супыніла часу рух Прыйшла… І супыніла часу рух, I зноўку абудзіла боль таемны, Мне сэрца паланіла колам рук I роем мараў-сноў невераемных. I […]...
- Зацалую, замучаю зноў і зняважу С. М. Зацалую, замучаю зноў і зняважу, І пакіну на беразе лёсу няшчасным. І ніхто не паверыць, ніхто не заўважыць, […]...
- Левы Бім Апошніх думак Вандэі Сабакі з Паўднёвай Карэі: Зрабіцца канём Кім Ір Сена І зьесці кавалачак сена. Апазыцыянер яна цяпер І […]...
- Такая восень чакае побач Такая восень чакае побач, што сэрца поўніцца роем мрой. мяне для шчасця занадта многа. і тых, хто побач цяпер са […]...
- Цябе я слухаю вуснамі Цябе я слухаю вуснамі, Бачу сваімі рукамі… Якая спаднічка вузкая На веласіпеднай раме. Сцяжынка яшчэ вузейшая Ў беразняк патаемны. Хочаш, […]...
- Ты прыйшоў на захад сэрца Я на ўсход тваёй дарогі. У тваіх далонях – вецер, У маіх – палын-трывога. А на захад – мілавіца, А […]...
- Знікну. А ўсё застанецца Знікну. А ўсё застанецца: белай завеі лісты, голас касмічнага сэрца, сум лістабою і ты. Ты – незнаёмы, нязнаны… Мара мая […]...
- Ліпень, ліпень Ліпень, ліпень… Незабыўны ліпень! Мне развітанне сэрца апякло. Твой позірк – як балючы кіпень, Спаткання закаханага крыло. Разлукі смутак салаўіным […]...
- Я па табе не сумую Я зусім па табе не сумую, Незнаёмы, нязведанны край, А з палёгкаю нават дарую, Што не клічаш мяне ў свой […]...
- ТАК І ТРЭБА Спраўдзяцца чуткі і спрэчкі. Бывае – Гром сярод яснага сіняга неба. Раптам маланкай цябе прабівае: “Небам заслужана, так табе трэба”. […]...
- Беларускія вескі Ля празрыстай ракі прытулілася веска, У акенцы гуляюць праменьчыкі сонца, Бусел кружыць над нівай, садзіцца на дах, У паветры над […]...
- Лепей абдымкаў такіх не бачыць Лепей ніколі, нідзе Абдымкаў такіх не бачыць, Калі вырываюць дзіця З матчыных рук гарачых; Калі адрываюць яе Ад цела забітага […]...
- Пральюся рачулкаю я ў тваё сэрца Пральюся рачулкаю я ў тваё сэрца, Сонейкам цёплым спынюся ў душы, Расквечуся ружай ці восеньскім дрэўцам, Воблакам гляну з нябесных […]...
- Зіма адступае Зіма адступае, але не здаецца. Ды як ні лютуе яна, усё жыццярадасней тахкае сэрца: “До спаць, чалавеча! Вясна!” Хмялее вятрыска. […]...
- Гастэла Ты ляцеў над краінай бацькоў. Пасівеўшыя замкаў вежы, стрэхі хат, даль блакітных палёў і, як жнеі, бярозы на межах… Самалёт, […]...
- У бары Сяджу у бары, п’ю піва Побач са мною дзіва П’е каву: кубачак на сподку (На сцэне гурт з песняй кароткай) […]...
- Ліпеньскім ранкам Мядовы водар яблынь, сена З маленства сэрца ахмяліў, Таму так хочацца, напэўна, Мне першы адкусіць наліў. Чароўнай сілаю натоліць, І […]...
- Апошнія словы Ніла Гілевіча Чароўнай мелодыяй сэрца жыве, Душа пачынае спяваць, Фантазія ў небе павольна плыве, Пачуцці высока ляцяць Эмоцыі шлях пракладаюць, Учынкі апоўдні […]...
- Масква-Брусэль Мая зямля-матуля, раскажы, Чаму тысячагоддзі твой народ Раскрыжаваны лёсам на крыжы – Рукой на захад і рукой на ўсход? Ці […]...
- З ДНЁМ СВЯТОГА ВАЛЯНЦIНА! З ДНЁМ СВЯТОГА ВАЛЯНЦIНА! Павярнецца часу кола – I што год з таго святла Мы адзначым, як анёла Ў сэрца […]...
- На тваіх грудзях Адпачыць на грудзях тваіх Я няспынна мару і бачу, Як сядзім мы побач удваіх Не адчуўшы ні ў чым нястачу. […]...
- Рэчка И стаи веток тянутся за нею…” (Ф. Г. Лорка) 1 Бяжыць мая рака Да сэрца матылька, Да кветкі лугавой, Да […]...
- ХІБА ВОСЕНЬ ВІНАВАТА Хіба восень залатая вінавата, Што туманам ноч заслала берагі, Што лугі шалёна пахнучыя мятай Зацерушаць хутка белыя снягі. Не шукайце […]...
- У вераснёўскім лесе У вераснёўскім лесе Ветрык лісцём церусіў, Як летуценнем імпрэсій Музыка Дэбюсі. Ціха было і ўтульна… Ды раптам – той голас […]...
- Сустрэнься Сустрэнься са мною ў заснежаны поўдзень, Прыйдзі да мяне ў самую поўню. Не бойся нічога, не стрэнеш нікога. Цябе толькі […]...
- Doing All Right Усміхніся, – ты, любая усім жывым. Ні думай ні аб чым. Чырвоны дыск сьвятла Запомніць гэта мгненьне: Спакойны стан паразуменьня, […]...
- Усім вясна дала работу Усім вясна дала работу, Спрадвеку ўжо закон такі – I на бярозах гнёзды-ноты Панаразвесілі гракі. Расселіся сям’ёю кучнай, I хай […]...
- Будзем сеяць, беларусы! Хутка вызваляцца гонi З-пад уцiску, з-пад прымусу, Будзем сеяць, беларусы, На ўсход сонца чыстым зернем… Смерць на захад мы павернем! […]...
- Задача Рыфмай дзівіць, ці словам – не нова. Але жыццё чакае не дзееясловааў, а дзеяў. Адгэтуль для вершатворцаў выснова: павінен кожны […]...
- ЧОРНЫ ВІР, РАЧНАЯ ПЕНА Распусціла дзеўка косы, Перад святам добрым таньчыць. Моўчкі слухаюць бярозы, Як зязюля горка плача. Чорны вір, рачная пена І кароткі […]...
- А ты сэрца мне А ты сэрца мне Тым параніла, Што другога ты Панаравіла. Мо за тое люб, З ночы, з раніцы, Што ягоны […]...
- Апошнія сады Падыходзіць апошняя станцыя, Сэрца сціснута ў поўных грудзях. На пероне адна інфармацыя – Прызнак жыцця. Самалеты, аўтобусы, робаты – За […]...
- ОЙ ВЫ ЗОРНЫЯ НОЧЫ Зоркі ў небе ззяюць, месяц раптам знік, Вышывае Яніна ільняны рушнік… Ціха песню пяе… спаткання жадае, Хвалюецца сэрца… каханы чакае… […]...
- ПАД ДОЖДЖЫКАМ Хай дзень задоўжыцца І спыніцца імгненне, Калі пад дожджыкам Каханне – на каленях. І лужы варацца, І пеняць, як ніколі. […]...
- І будзе тое …і будзе тое, што будзе… і ПРЫЙДЗЕ ТОЕ, што стане. І вершам ляжа дарога – у надзею, пяшчоту, растанне. Мелодыяй […]...
- Я існасць Я існасць няўлоўнай павуцінкай з рук выпускаю ў абдымкі ветру, – Ды словы-абалонкі – пакідаю, бо ў вяртанне страчанага – […]...