Верш Ёсьць у бясконцым сусьвеце

Ещё вершы:

1. Як добра, што Ты ёсьць Як добра, што Ты ёсьць. Малітва, радасьць, сьлёзы I сонца, і вясна Зьліліся ў адно. Як добра, што Ты ёсьць. […]...
2. Есьць зялеза іржа Есьць зялеза іржа, Крыж дубовы трухлее, Белы сьвет крые мжа, Калі зьбегла надзея. Доля вяжа хатуль З лахманамі, крысьсём, Ад […]...
3. Было і ёсьць Было і ёсьць. На гэтым і пакінем. Што будзе потым, Час ісьці далей. Сьляды зьнікаюць, Пад дажджом употай. Зьмяце сьцяжыну, […]...
4. Па горадзе надзеі Ізноў іду адзін па горадзе надзеі, Праходжу па дварах нявыкананых мар. Блукаю наўздагад, шукаю месца, дзе я Аднойчы запаліў вачэй […]...
5. Што ёсьць каханне? Што ёсьць каханне? То сэрца, якое Ператвараецца ў птушку. Гне, разрывае Жалезны абруч Грудной клеткі – І вылятае на волю. […]...
6. Я ўбачыў бязьмежнасьць учора Я ўбачыў бязьмежнасьць учора Я ўчора зірнуў за мяжу За мяжою імгеньне і мора За мяжою я ўбачыў душу. Спрабаваў […]...
7. Дзесьці ёсьць, буду верыць заўжды я Дзесьці ёсьць, буду верыць заўжды я, Апантана, да болю ў грудзях. Той агеньчык, дзяўчына сьвятая, Што прыносіць каханьня пах. Дзесьці […]...
8. Аднойчы палюбіць жыцьцё Аднойчы палюбіць жыцьцё Такім, як ёсьць, без агаворак: З дурнотай, радасьцю і горам, З тугой былых і новых дзён… Аднойчы […]...
9. Пустым, бясконцым песням У тваёй песні нямыя словы, і сёння Яны растаялі, як учарашні снег. І атняўся твой язык, і заціхла твая мова. […]...
10. Ты ўжо сказала мне на ростань Ты ўжо сказала мне на ростань, Як мы стаялі ля крыніцы: – Не буду плакаць і журыцца, – Ты ўжо […]...
11. А вы не бачылі маёй каханай? Яна ж была тут засім нядаўна… Пайшла… А куды? – не сказала. Пайшла… А жыццё ідзе? А вы не бачылі […]...
12. ПЕРАЛЁТНАЯ ПТУШКА З развітальным дажджом у свой вырай далёкі Ты ляціш, адлятаеш, мне махаеш крылом. І гучыць, не сціхае твой запознены клёкат […]...
13. Мною забыта нямала Мною забыта нямала сваіх і пачутых слоў, а словы, што ты сказала, чуюцца зноў і зноў: “Як бы цябе я […]...
14. Дарога пазвала Дарога пазвала мяне ў родны кут, Цябе адаьрала: ты дзесьці там, я – тут. Чаго яшчэ чакаць ад гэтага жыцьця? […]...
15. Шыпшыньнік Шыпшыньнік. Не енчу дзіцяткам малым, Што прагне пернікаў і цукра, З жаданьня кімсьці быць любым, З самоты горкае атруты. Бо […]...
16. Не са злосьці – па звычцы такой Не са злосьці – па звычцы такой – Глыб нябесная сьвет аплёўвае. Што за радасьць яе, сталёвую, Павітаць і ўпісацца […]...
17. Свіння і карыта Пьяная свіння Свінння ад хмелю удосталь, Ну зварьяцела проста. -Ах ты бруднае карыта, -З-за цябе заужды не сыта. -Каб не […]...
18. Даруй. Хацеў цябе ўтрымаць Даруй. Хацеў цябе ўтрымаць. Сказаць два словы. Не прабачыш. Скажу: “Вернется время вспять”, а ты не слухаеш. Вось бачыш: як […]...
19. Непаўторнасць Прыходзіць жа аднойчы Такая вышыня: Глядзяць прыроды вочы Штоночы і штодня. Глядзяць табе насустрач, Глядзяць табе наўслед. I ты ўжо […]...
20. Калі цябе ўспамінаю Калі цябе ўспамінаю, Сэрца шалёна калоціцца Калі цябе ўспамінаю, У душы нешта перагортваецца… Калі цябе ўспамінаю, Сумую я, так карацей… […]...
21. Згасае сьвечка Згасае сьвечка, мары незямной, Якую – запаліла ты аднойчы. У душы пустэча, роспач, неспакой, І шлях ты гэты зноў не […]...
22. Рак і Плотка Бывае ж так! Аднойчы Рак Да Плоткі заляцаўся. Хоць Плотцы ён зусім не падабаўся, Ды ўсё ж яна ўступіла з […]...
23. Вадаспад У далёкім лесе непраходным Скала высокая стаяла. Блукаў там часам звер галодны, Бывала птушкі заляталі. Чакала хмурная цярпліва, Калі наведаецца […]...
24. Не магу я безь яе Ёсьць у жыцьці маім дзяўчына, Я бачу сьвет у вачах яе. Ня ёсьць яна проста сябрынай, А ёсьць каханай для […]...
25. Гарэў агонь маёй душы Я зваў цябе адвечным болем. А ты сказала, не пішы Мне пісьмаў гэтакіх ніколі. Не парушай ты мой спакой, Не […]...
26. Спеў маёй душы На шляху раптам прыпынюся У вясновых дзівос пару. Пра красу роднай Беларусі З-пад нябёсаў спяе жаўрук. Пеючы ў вышыні адрання, […]...
27. Як пагасне аднойчы сонца Стане цёмна на ўсёй зямлі – Пабрыду па шляхох бясконцых, Дзе з табою раней жылі. Вось альтанка, тут я калісьці […]...
28. З хмарамі і з навальніцай З хмарамі і з навальніцай, Ўночы і ўдзень Употай: “Слабаму ёсьць, за што біцца – За згоду!” Зь вечара й […]...
29. Яе будзе прыход нечаканы Яе будзе прыход нечаканы. Адвячоркам аднойчы уздых Будзе цешыць пякельныя раны Нешчаслівых гадоў маладых. І рукою сваёй запалёна Абарвеш ты […]...
30. Як мне перажыць узнёсласць гэту? Як мне перажыць узнёсласць гэту? Як мне подых гэты перажыць? Я ж не ведала, не ведала дагэтуль, Што такое нават […]...
31. Дакраніся чулаю рукою Дакраніся чулаю рукою Да мяне… Затулі ў апошні раз каханнем Ад бяды… Мо запомніш ты мяне такою А мо не, […]...
32. Кайданы, Койданава Кайданы, Койданава, Хан Кайдан, – Звычайны слоўнік беларускай мовы? – У кожным слове першапачатковы Існуе сэнс, які дастаўся нам З […]...
33. Вяртайся І колькі б часу не прайшло – чакаць цябе заўсёды буду. ты даў убачыць мне святло, ты даў адчуць кахання […]...
34. Арыстакратка Лёс мяне сцежкамі радасці вёў, Вёў да цябе на спатканне, Ты – беларуска, ты – нашых краёў, Арыстакратка кахання. Гэтак […]...
35. Апасля кары Да 75-годзьдзя растрэлу юдэеў на Будакашалёўшчыне. Апасьля кары. Дзе шчырасьць ёсьць – Там ёсьць і сквапнасьць, Што блазнуе ўпоплеч катам, […]...
36. Спачатку было Слова Спачатку было Слова. І Слова было ў Бога. І Слова было Бог. У цемры жылі людзі. У іх не было […]...
37. Давай ніяк ня будзем зваць Давай ніяк ня будзем зваць Таго, што зараз паміж намі, Пра тое цяжка мне казаць, Як вежу зруйнаваць вятрамі. Жыві, […]...
38. Да 350-годзьдзя вайны. Ч-2 Частка 2-я. Да 350-годзьдзя трынаццацігадовай вайны на Беларусі, (1654-1667г. г.). Беларусь… з табой што стала Пасьля гэтае вайны… Калі Сьмерць […]...
39. Ліхтарны свет Ліхтарны свет і горад нейкі дзіўны: Усё нібыта кажа аб табе. Чакаю я і дождж працяглым ліўнем. І ты ідзеш… […]...
40. БАЛАДА НІНЫ МАЦЯШ (20.09.1943-19.12.2008) Хавацца ад людзей – не для паэта, Якому родны край – зусім не рай, Якога і не будзе – […]...