Верш Начныя жахі
Зямля дрыжэла,
нібы хімера,
планету трэсла
ў той панядзелак.
Дрыжэла неба,
дрыжэлі зоры,
дрыжэў і ветах
у той аўторак.
Так мільгацела,
і ўніз ляцела,
хістала сонца
як на арэлях…
…спявалі пеўні,
ўсе жахі спрахлі,
над небасхілам
заранкі радасць…
Ещё вершы:
- На тонкіх галінах клёна На тонкіх галінах клёна Нібы на арэлях Гойдаецца варона І марыць пра сонца Голыя рукі дрэва Не захінаюць яе ад […]...
- Перад расставаннем У самотна-сумным цягніку вячэрнім Былі мы ціхай песняй аб’яднаны. Бы ў забыцці, чыгунка задуменна Гайдала нас пад музыку, хістала. Шаптала […]...
- Начныя пацалункі Пад зоркаю яснай нябёс пазалоты Я вусны твае захаплённа цалую; Згубляю дыханне з тае асалоды, Што здольна закрýжыць галову шальную. […]...
- Начныя вятры Якія над сьветам скуголяць вятры, Якія над сьветам шугаюць вятры!.. Ты чуеш, каханая, іх?.. Я ведаю: чуеш і хочаш акрыць […]...
- Начныя думы Ноч – вядзьмарка кошкі завываннем Сон прагоніць блізка да світання Сполах, смутак, жах, перасцярога… Вір пачуццяу розных; і знямога… Сціснуся […]...
- Аб рэўнасці Як увосень знікае Маркотнае сонца за свет, То зямля сваё сонца Раўнуе да іншых планет. Сонца дзе прападае Так доўга? […]...
- А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце: – Пра што гэта там шабуршаць тыя Каці і Пеці на свеце? А […]...
- Могілкі з плотам паваленым Могілкі з плотам паваленым. Спрахлі, збуцвелі крыжы. Хто тут пад імі ляжыць – памяць маўчыць шэрым каменем. Небам пайшлі галасы […]...
- Пасля вайны Я на кіно ў бацькоў дазволу клянчу. Пасу гусей ў разлётнай чарадзе. Мой залаты, мой рэзкі свет дзіцячы: Мятлушкі сон […]...
- Замільгацела за небакраем Замільгацела за небакраем… Шалёна заркі наўскос ляцелі… То Леаніды матыў зайгралі, свой старадаўні матыў сустрэлі… Такі быў дзіўны, крыху наіўны […]...
- Ляцела слова Ляцела слова. Слова па свеце ляцела. Знайсці чалавека хацела. Што прыме, схавае да скону, Што пусціць у родную мову, Што […]...
- Мая самнамбулічная радзіма Мая самнамбулічная радзіма смуга ў крыві, мядузы ў пантэоне на золку не гарыць, у цьме не тоне расколатай свядомасці ільдзіна […]...
- Замяло снягамі сад Замяло снягамі сад,- Летнія заранкі,- Дзе з узыходам ружы ў рад Ткалі нам світанкі… Ўспамінай свой кожны крок, – Ранішні, […]...
- Мне падалося Мне падалося быццам мы радныя, Як ня былі, напэўна, мы ніколі. Тваіх вачэй заранкі маладыя Над маім дахам коўзаюць паволі. […]...
- Я іду па полі боя Я іду па полі боя, А вакол ідзе вайна. Гул гармат і куляметаў – А вакол салдат сцяна. Вось адзін […]...
- Кляштар Да кляштару замкнута брама: “Забараняецца ўваход”. Яна ж дазволу і не брала – размаляваны рот. З пярэдняй кішані дастала ёй […]...
- Лета вятрыскам суворым Лета вятрыскам суворым, вільготным Кранаецца рэхам паўднёвай вайны. І тыя, хто быў, маладым і нязгодным — Ліпень ўсё роўна забраў […]...
- МУЖЧЫНА Мужчына адбярэ спакой – І сэрца сціснецца, як птушка, Прыціснутая пад рукой. Ты згодна стаць яго вяснушкай, Намаляванай пад шчакой, […]...
- Котка и Кароль Я Котка, якая так смела глядзела на Караля. А Сонца на небе блішчэла і ззяла яскрава. Сядзеў ён на троне, […]...
- Зялёны Мінск, стары твой сад пасекла Зялёны Мінск, стары твой сад пасекла Вайна, але ў адным двары сустрэў Я выхадцаў з распаленага пекла – Старыя купы […]...
- Крокі да пераменаў Па серадам штотыдзень наш збіраецца Народ. Да пераменаў крочаць усе спалоханыя людзі. Яны не могуць больш трываць ды весці агарод […]...
- Беларусы Штурхалі нас і распіналі На дыбах, плахах і крыжах. Мы з нежывых уваскрасалі З вялікай помстаю ў вачах. На рубяжах […]...
- У навагоднюю ноч Калі ўначы пад хмараю зімовай Агні ў свята горад запаліў, Здалося: коўдрай рознакаляровай На Віцебск апусціўся небасхіл. А людзі йшлі…І […]...
- Па серадам Па серадам штотыдзень наш збіраецца Народ. Да пераменаў крочаць усе спалоханыя людзі. Яны не могуць больш трываць ды весці агарод […]...
- Віна Румыніі глыток уночы Віна Румыніі глыток уночы, Срабрыстай поўні ззянне-след… З-за мора прывіды пакрочуць, Каб атуліць магнолій свет… Твая рука трымціць, бы лісце, […]...
- Жаўранак У духмянай траве Сярод жыта і дрэў, Дзе блакітная сінь, Чуеш жаўранка спеў. Як зальецца званком Жаўранок малады, Будзе пець […]...
- …я не спрачаюся з лёсам Я не спрачаюся з лёсам як не спрачаюся з плёсам сонечных вёслаў якія бязмежжа пераўтвараюць ў памежжа просіні з плямаю […]...
- Перасцярога Гэй, паглядзі ў неба, чалавек! Убач, што ў яго краёў няма! І была так і будзе кожны век, Пакуль Зямля […]...
- Прывітанне растання Мільён разоў сустрэліся, разышліся мільён разоў… Жавалі кахання нас чэлюсці, і выплёўвалі зноў і зноў. Я радасны быў і шчасцем […]...
- Хачу ісці туды, дзе чакаюць Хачу ісці туды, дзе чакаюць, Праз снег, праз лес і балоты ісці. Ад людзей, ад сабак, што балюча кусаюць, Туды, […]...
- Узараны ўспамінамі Узараны ўспамінамі, Як нарогамі поле. Пад спякоту палынную Засеяны болем. Прарастаю трывогамі, Як зямля каранямі, Як імкненне – дарогамі, Як […]...
- Радаўніца У дзень святы, у дзень Пашаны продкаў, Калі з вышынь спускаюцца багі, Мой травень беларускі самы звонкі Люляе водар славы […]...
- Першая адталая зямля Першая адталая зямля, I зімы нібыта не бывала. Зелянее траўка спакваля, Пахнучы самой зямлёй адталай. I сябе лаўлю я зноў […]...
- Запаветны мой край беларускі Запаветны мой край Беларускі, Добры дзень, я ізноу-ку з табой, Як да цёплай бацькоўскай калыскі Прытулюся да пожні шчакой. -Я […]...
- У тумане Нехта нябачны У шэрым тумане Ціха гукаць мяне Вечарам стане Голасам, поўным Пяшчоты і болю. – Хто ты? – спытаю. […]...
- Вядзьмарчыны вочы Шэрыя вочы, Нібы курапаткі, Зляцеліся ў сэрцы маім На гарбатку. Зялёныя хочуць Там лепш кафеіну, Блакітныя дыму, Глынуць нікаціну. Так […]...
- Адна іх маці радзіла Адна іх маці радзіла – Грэла сваім бяссоннем. Адна іх зямля насіла, Адно ім свяціла сонца. Адно ім свяціла сонца! […]...
- Спяць у снарадах Спяць у снарадах, Спавітыя белаю, як сама смерць, Сталлю, Пакручастыя віхры, Аглушальныя грамы, Пажары, вулканы і землетрасенні… Спяць чалавечыя крыкі, […]...
- Не бура нам стрэхі сарвала Не бура нам стрэхі сарвала, Не ветры павыбілі шыбы, – Чужая, ліхая навала Разбурыла нашы сялібы. Шмат катаў насунула з […]...
- Помнiк каханню Заімшэлыя далоні Нерухомых цягнікоу, Мы з табой каханню помнік Пабудуем паміж слоу. Як пачуем крокі кропель Па запэцканаму шклу. Ты […]...