Верш Чаго ж ты іржэш тут, мой конь чарнагрывы

Чаго ж ты іржэш тут, мой конь чарнагрывы,
Зямлю ўдараеш капытам?
Яздок усё роўна не ўстане з магілы:
Ён куляй фашысцкай прабіты.

Ляжыць у чужой і далёкай краіне –
Асеннія ветры галосяць,
І лісце, апаўшае толькі што з дрэва,
Магілу салдата заносіць.

А недзе у роднай краіне і вёсцы
Чакае любімая маці,
Каб сына хоць раз прыгарнуць яшчэ к сэрцу,
У матчыным сціснуць абняцці.

І ветры прынеслі ёй вестку ліхую,
Што сын яе ў бітве загінуў,
Жыццё, дараванае роднае матуляй,
Аддаўшы за маці-Краіну.

Слязамі не выплачаш гора з-пад сэрца –
Хай гнеў грудзі матчыны ўздыме!
Вось двое сыноў дарастае да зброі,
І ў бітву іх кліча Радзіма.

– Ідзіце, сыночкі, і ворагу-кату
Адпомсціце люта за брата.
Чакаць я вас буду, чакае Радзіма
І родная вашая хата!

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Ода Беларусі Як рукі ў малітве. Я оду складаю І роднаму полю І роднаму гаю. Тут памяць крынічыць Святая, жывая. – Мінуўшчына […]...

Без чаго немагчыма жыццё Без чаго немагчыма жыццё, Без здароўя, сяброў І што ўсё?! Не. Без мараў і шчасця, Несустрэчы з нянасцем. Без матулі, […]...

Небагата часу з таго дня мінула Небагата часу з таго дня мінула, Як збірала маці сына ваяваці. Сядзіць матка ў хаце, слёзы выцірае. Сын яе адзіны […]...

Людзі як дрэвы Не думаў ніколі, што дрэва хавае? Стаіць і маўчыць, нібыта чакае… А дрэва зусім як пакінуты сын, Што маці чакае […]...

Чаго мы вартыя? Мы вартыя здрады лепшых сяброў, Суседзяў, што кпяць з нас за нашай спіной, І цяжкасцей усіх, што рыхтуе нам лёс, […]...

Роднае поле РОДНАЕ ПОЛЕ Як доўга я ўдачы не ўбачу, Прыеду ў край родны, На дол За вёскай упаўшы, заплачу, Уткнуўшыся полю […]...

Сябры франтавыя Маўчаць кулямёты, I міны не выюць. Гарматы сваё адгулі. Хлапцы баявыя, Сябры франтавыя, Мы ўсе з перамогай прыйшлі. З баямі […]...

Мой конь вараны Ад новых спатканняў і ростаняў новых У сэрцы жыццё трапяткое бруіцца, А мой вараны паабчэсваў падковы, І рупіць каню на […]...

Конь бяжыць Конь бяжыць. I адкуль ён узяўся такі, Нібы з казкі дзіцячай, займальнай. Побач стрэлка чыгункі і стрэлка ракі, Што канавай […]...

Конь і Жаба На станцыю калгасны старшыня На Вараным імчаўся: Спазніцца на цягнік баяўся, Таму і паганяў каня, Хоць Вараны і сам стараўся […]...

Плакалі ветры ў дуброве параненай Плакалі ветры ў дуброве параненай, Плакалі ў лузе шаўковым. Помніш ты першае наша спатканне? Плакалі ветры ў дуброве. Вольна кацілася […]...

Белы конь На дарозе маёй конь, белы, Падабраўся да яго я, смела. Майго дзяцінства гэты конь, успамінаў, Такім цудоўным чынам, паўстаў прычынай. […]...

Ветры сцюжныя Ветры сцюжныя, ветры зольныя холаду знявагі, ганьбы, чэрствасці, не шуміце так злавесна- не студзіце такое трапяткое полымя маёй свечкі....

Конь сябруе са сланом Конь iржэ, смяецца слон. Застучыць конь капытамi, Слонiк хлопае вушамi. Заiграе слон трубою, Конь кiвае галавою. Конiк весела гарцуе, А […]...

Адзіная, як маці! Адзіная, як маці! ************************************* Не трэба мовы роднае цурацца – На покуце ёй месца, ля святых. Я беларусам маю гонар […]...

Бялюткіх пялёсткаў тугою шыпшыннай Бялюткіх пялёсткаў тугою шыпшыннай, Водарам чэрвеньскім пругкіх мураў, Кліча, чакае вяртаньня радзіма, Край, што з калыскі жывіў ды люляў. Край […]...

Таткава мова, матулін напеў Утульнаю, роднаю хаткаю, Смачнаю, цёплай аладкаю Вее ад мовы таткавай, Роднае мовы мае. Клопатам і пяшчотай, Асенняю пазалотай, Ці туманом […]...

Стары Адзінокі чалавек… Ўжо на зыходзе гадоў. Ў пустую правёў свой век, Не імкнецца ісці дамоў. Чаму? А ніхто не чакае, […]...

Ўсім блукаючым-песня Я блукаю па Краіне, Дзе за шмат мянтоў. Дзе ляжачых”копаў” Больш чым тых катоў. Дзе пяе зязюля. І куе салавей. […]...

***Ад сівой даўніны мудрых думак сувой *** Ад сівой даўніны мудрых думак сувой Не згубіўся ў вяках і сягоння дарэчы: “…Прад матуляй укленчы, Айчынай сваёй, А […]...

Чаго жадаю “Чаго жадаю “ Калі спытаеш мяне неба Чаго жадаю, што мне трэба Багацьця, славы ці бязконца Жыць на зямлі, пад […]...

БАЛАДА ФРАНЦІШКІ УРШУЛІ РАДЗІВІЛ (1705-1753) Жонка князя, паэтка, красуня, княгіня, Кіраўніца тэатра-і гэта ўсё ты. Прад камінам сядзіш і агонь, што ў каміне, Асвятляе […]...

Чаго не убачыш вачыма Чаго не убачыш вачыма, Чаго не адчуеш душой, Таго уявіць не магчыма, Бо тое жыве над табой… Як птушка ў […]...

– Ад чаго ты самотны, бусел? – Ад чаго ты самотны, бусел, у гняздзе над знямелай вёскай? – Я сумую па Белай Русі дачарнобыльскай, чыстаросай. – […]...

Косы вярба мые ў рэчцы над вадою Косы вярба мые ў рэчцы над вадою, Маё сэрца ные, мілы, за табою. Я з табою, любы, гора не страшылася, […]...

БАЛАДНЫ МАНАЛОГ АЛЕСЯ ГАРУНА (11.03.1887-28.07.1920) Пэўна ў гэтай краіне памру, як сабака, Толькі гэта краіна адвеку мая, І век буду я з ёю смяяцца […]...

Чаго ты плачаш апаўночы Чаго ты плачаш апаўночы Слязьмі, як росамі крыніц? Яшчэ у красках твае дні, Чаго ж ты плачаш апаўночы? Лепш смутак […]...

Сорамна Сорамна… карыстацца паўсюль чужынскаю моваю, Сорамна… не знаходзіць замены ёй беларускімі словамі, Сорамна… глядзець тэлевізар і слухаць радыё, Гора там, […]...

Я знаю, жыццё, з чаго ты складаешся Я знаю, жыццё, з чаго ты складаешся: З раніцы, поўнай трывог і планаў, З дня, калі планам жыццё даецца, З […]...

Чаго ні давялося перажыць Чаго ні давялося перажыць, а я жадаю аднаго – любіць!.. Любіць зямлю, лясы і сінь вады, любіць адной або з […]...

Чаго тлуміць сваю галоўку Чаго тлуміць сваю галоўку, Здавацца знаўца, ды ня быць, Зямельцы роднай несьці слова, За ім ёй дбаць, аб ёй тужыць. […]...

Дай беларусам, Божа Магутны (гімн) Дай беларусам, Божа Магутны (гімн) 1. Дай беларусам, Божа Магутны, Ласкі, спакою на ўсе часы. Просім пакорна, Вечны наш Пане, […]...

Роднае сэрца Сэрцам цябе абнімаю Да Душы прытулюся Душою Шчасце з табой нас чакае У Свеце сагрэтым Любоўю Мілае роднае Сэрца Цябе […]...

Вяртанне Булак-Булаховіча Добры дзень у хату Вам, спадары! Прывітанне, дзеўкі! Хлопцы, прывітанне! Мы да Вас наведацца, пагаварыць… Да мінуўшчыны прыйшлі на спатканне. […]...

А чаму б і не? Адкажы ты мне, Адкажы ты мне! Хіба ты ўсе сцежкі выхадзіш? Хіба ўсім дагодзіш, выгадзіш? Хіба ты ўсе тайны вызнаеш? […]...

Варта ў крылы паверыць свае Варта ў крылы паверыць свае, Трэба ў крылы свае паверыць, А нам смеласці ўсё не стае, Каб свой край на […]...

Хоць вайна і жаночага роду У адказ на верш А. Тарбаева”Горлаўская мадонна” Хоць вайна і жаночага роду, Толькі людзям не дорыць жыццё, А пакуты нясе […]...

Навошта быць чалавекам Навошта быць чалавекам, калі ты ў маей краіне? улада дасьць табе корму, а камбінатам-сьвініну. навошта купляць табе шмоткі, цікавыя й […]...

БАЛАДА ВІНЦЭСЯ КАРАТЫНСКАГА (15.06.1831–7.02.1891) Ноч над роднай старонкай царуе, І ты ў чорнай святліцы нікога І ні прымеш і не пачастуеш, Бо ў […]...

Роднаму народу Я – беларус, скажу вам з гонарам, Я – сын працавітага народа; Не раз народ наш ведаў гора, Але захопнікам […]...