Верш Скрыпач у пераходзе

Скрыпач у пераходзе

Там непрадказальнасці гукау нямала,
Лагоднасцю скрыпка усе разбауляла.
Лісліва баюкала, гладзіла нервы,
Шаптала на вушка – ты лепшы і першы!

Са слезкамі усіх прабачэння прасіла,
То успомніушы нешта наузрыд галасіла.
Смяялася звонка, вярталася рэхам,
Была заляцанкай прахожым, пацехай.

Ды людзі спяшаліся, нізка галовы,
Не зведаушы цымусу нават паловы.
За руку узяла усе ж яна некаторых,
Спыніцца прымусіла, быць з ею упоруч.

Свяціліся твары, усмешка вітала.
Уяувіў ён сябе прад вялізарнай залай.
(у сталых гадах, усяму ведау цэну)
Яшчэ не адвык ад авацыяў сцэны.

Фрак чорны з адлівам і постаці гонар,
Маэстра узор, прафесійнасці годнасць,
Няголенасць твару ўсяму ў дапамогу,
Аж душы кранала і лашчыла многіх.

Апошнія ноты, удзячнасць у паклоне,
Ён гукамі сэрцы людскія палоніў……!.
Усё падарункам і па дысідэнцкі
Меў шчырасць падзякі ў апладысментах….!

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Дні – як спіцы ў коле Дні – як спіцы ў коле – Зіхацяць-серабрацца. Ды не ўмеюць ніколі Яны паўтарацца. Кожны стане адметным, Кожны зробіцца новым […]...

У пераходзе Зацятыя ў карагодах Бягучай у метро гурбы, Шмат крамаў у пераходах, Дзе кветкі пад густ ёсць любы. Што колераў і […]...

Унучка Усяслава Унучка Усяслава У гонар першай беларускай асветніцы Ефрасінні Полацкай Ад дзеда – князя Усяслава – яна пераняла духоўнасць. Жыццё яе […]...

Барысаўшчыне 90!!! Барысаўшчыне 90!!! *************************************** Чарневічы і Зембін, Лог дубовы, Мсціж, Навасады і Зялёны бор – На ручніку Барысаўшчыны словы, Пяшчотаю спавіўшыя […]...

Дрэсіроушчык ДРЭСІРОУШЧЫК Ен навучыу свайго быка Скакаць па сцэне гапака Чырвоны фрак сабе штаны Ды не падумау аб адным Што бык […]...

Чорны дым Клопат кожны неяк мае. Хтосьці мае праз сям’ю, хтосьці ў справах набывае, на рабоце, на краю. Без клапот калі – […]...

Ноч Дождж, як магічная скрыпка, Хмары, як сонны скрыпач, Неба – іскрыстая піпка; Вусны гавораць: “Прабач!” Згубіў у цямрэчы дарогу, Блукаю […]...

Жанчына і лета Жанчына і лета Пасталела лета Між бяроз адчай У гадах кабета З нову не пачаць Памяняла фарбы Шчырасцю узяло А […]...

Гонар Адшукваецца тэрмінова гонар. Раптоўна знік ён, а для нас Жыццё змянілася ўраз, Учынкі, думкі ўсе крывые, А калі нехта і […]...

Вышыванка Матуліны рукі, як птушкі, лятаюць, Здаецца, нібыта і стомы не знаюць. І крыжык за крыжыкам роўна кладзецца: Як быццам гаворка […]...

Доўгія ночы зімовыя Доўгія ночы зімовыя, Ціхія казкі вячэрнія. Фарбы празмерна-ліловыя. Вочы пяшчотныя, верныя. Гэта усё нерэальнае І, можа быць, нежыццёвае: Нібыта зорачка […]...

Распрадажа РАСПРАДАЖА Гумарэска На распрадажах у дзень які Набыу ен у крыжыкі шнуркі З маднячых модныя вядома А у кошце дык […]...

БАЛАДА ЯКУБА КОЛАСА (3.11.1882-13.08.1956) …Іду ізноў на пляц Якуба Коласа Да постаці паэтавай, да голаса, Які мне чуецца ў бярозавым лісці. Да Коласа, […]...

БАЛАДА ІГНАТА БУЙНІЦКАГА (22.08.1861–22.09.1917) Ад роднай вёскі ў Вільню доўгая дарога, Але дарога гэта– быццам бы да Бога, І ты па ёй ідзеш […]...

Пусці мяне ў сваю душу *** Любушцы Пусці мяне ў сваю душу І не давай памерці Маёй, – ў якой цябе нашу І пранясу да […]...

Благі гэты сьвет ці харошы Благі гэты сьвет ці харошы? – Балагосьці, харошасьці – дым; Усё растане сьнягамі з барознаў, Бы за морам паўднёвым сьляды. […]...

БАЛАДА УСЕВАЛАДА ІГНАТОЎСКАГА (19.04.1881-4.02.1931) Халодны пісталет, як чорны лёд, І час такі ж, як чорны пісталет. Ты ведаеш: харошы ў нас народ, Ён– […]...

Люстэрка Люстэрка Жарт -Ну адкажы хоць раз чаму, -Ты хлусіш свету усяму?. -Вось нарабіла мне маршчын, -Злуеш, няма на то прычын. […]...

Ён нарадзіўся ў дзень вясновы Ён слухаў волжскіх хваль размовы Пад іх напеў ўздымаўся, рос… Ён нарадзіўся ў дзень вясновы, I свету ён вясну прынёс. […]...

Думкі маладога салдата Рэжа вочы чорны дым, я праз слезы бачу неба. Я загіну маладым, не жадаю, не, не трэба… Не паспеў яшчэ […]...

Ноч маладзіка Над Случчынаю – ноч маладзіка… Трапечуць зоркі у рачных затонах… Грываста луг перажагнаюць коні… Лілеямі успенена рака… Над Случчынаю – […]...

Калі мне надакучаць ролі Калі мне надакучаць ролі, я проста знікну з гэтай сцэны і ціха перайду ў суцэльнасць нірванна-неабсяжнай волі. Перакуліўшы рэчаіснасць, змяню […]...

За межамі Леты Два вогнішчы на тым баку І лодка, чорна-бездакорная. Крыху яшчэ і я змагу Разгледзець контур нечы чорны. Успомніў! Гэта ўсё […]...

У АЛЬМАНАХ 1. Лятае прывiдны арол. Арэшнiк веццем шапацiць. Карчмар габлюе нейкi кол. Скрыпач высокае трымцiць. А там, ля вупражы i зброi, […]...

Мая душа Мая душа, нібы анёл, У чысціні і прыгажосьці Чакае волі і дазвол Ляцець у вырай да кагосьці. А зараз кропляй […]...

Калі надакучаць турботы аб хлебе Калі надакучаць турботы аб хлебе І сцэны відовішчаў стомяць маной, Свой позірк уверх падніміце – у неба – І многае […]...

Адплывае на захад гарматны гром Адплывае на захад гарматны гром, Чорны снег і забітых белыя твары, I пражэктар далёкі светлым багром Б’е маўкліва ў чырвоную […]...

Збудаваная вера Будаўніцтва – нялёгкая праца, Асабліва эмоцый, душы. Узнікае імкненне здавацца І сядзець нерухома ў цішы. На шматочкі парваная вера, У […]...

ЧОРНЫ ВІР, РАЧНАЯ ПЕНА Распусціла дзеўка косы, Перад святам добрым таньчыць. Моўчкі слухаюць бярозы, Як зязюля горка плача. Чорны вір, рачная пена І кароткі […]...

САМОТНЫ КУПАЛА Уваходжу ў вялікую залу, Ці чырвоную, ці ружовую… Бачу прывіда – Янку Купалу Ці яго душу папяровую. Што напісана ў […]...

Д’ябал носіць Prada Герояў і іх ззянне годнай славы мы ўспамінаем па святочных днях… а ў душах – зруйнаваныя заставы, і горыч на […]...

Далонню шэрае акно раскрыла Далонню шэрае акно раскрыла… І вецер ірвануў фіранкі-крылы Самотнай постаці між вечнага святла. Апошні крок-і холад ў паветры, І жорстка […]...

Дзецям Дзецям. Нашу мову ня зьведалі На гадах, вы, малых… Дочка з сынам – вы бедныя… Гэта я вас зьбядніў. Гэта […]...

Мая ваўняная краіна Мой зніч – мая ваўняная краіна. Як зорка ў даляглядзе вышыні. Бы горкая настойка на каліне З салодкім паслясмакам дабрыні. […]...

Калі прайшоў ты і агонь, і смог Калі прайшоў ты і агонь, і смог, Смак працы ўведаў і ад славы збег, Кахаў жанчын, піў асалоду кніг – […]...

Тваё маўчанне Сарваў авацыяў гром У вялізарнай зале. Мне потым усе казалі: “Трымаўся ты малайцом!” Было ў мяне выступіць лепей жаданне, Мне […]...

Шэрых хмараў чарада Шэрых хмараў чарада – Вада. Цяжарныя дзябёлыя – Бязмоўныя. Імжа на вуснах ветру – Свету. Нядумнага застыглага – Абрыдлага. За […]...

Старонку за старонкаю ў вечнасць Старонку за старонкаю ў вечнасць Мой каляндар адлічвае гады. Па ім звярае час і чалавецтва. Усяму мяжа, і я іду […]...

Што сонцам узыдзе Што сонцам узыдзе, Што хмарай растае… У жыцці ўсё абрыдзіць Чаго не хапае. І веды, і грошы І ласка, пяшчота… […]...

Маім Целяханам Красуе наш поселак – акінь вокам! У далечыню шляхі яго адкрыты! І быццам я лячу сярод аблокаў, Ці шляхам тым […]...