Верш Самалячэнне
САМАЛЯЧЭННЕ
Дзе было, адкуль узялося
Бэбах выперла ў Антося
Ў пудах ён стаў за восем
Бядака надзьмуў бы хтосьці
Ходзіць Тося с той прычыны
Бы цяжарная жанчына
Ні прыгнуцца, ні падбегчы
Сам сябе разважна цешыць
– Добры я і не дарма-
-Шмат павінна быць дабра!
З-за вугла спачатку бэбах
Усе прывыклі як і трэба
Потым нос-бы дзюба тая
-Калабок!-хтось падсмяхае
– Ён табе бы ране соль!
-Мо працоўны то мазоль?
Ды мазоль той на няўдачу
З-за яго калень не бачыць
Дзе было? Адкуль узялося?
Немач дзіўная ў Антося.
Усё ён піў адвары з лісця
Не хадзіў к спеціалістам
Залячыў сваю худобу
А ўзамен нажыў хваробу.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- НАШЧАДКАМ Анішто беларусу не трэба. Чым валодаў – згубіў ці спажыў… Незалежнасць звалілася з неба – Без яе б ён цудоўна […]...
- Назвы няма *** Радкі на паперы лягуць слязьмі блакітных літар. Соль іх не кожнаму бачна – папера белая і соль – таксама… Не […]...
- Чыстае, яснае, роднае, светлае Чыстае, яснае, роднае, светлае, скуль узялося яно, непрыкметнае? Можа, з сняжынкі першага снегу? Можа, з дзіцячага звонкага смеху? Можа, са […]...
- Ад душы Адкуль у сэрцы гэты боль? Як навучыцца быць вясёлым? Ці ў жыцці адная соль? Ці нарадзіўся непуцёвым? Навошта справы, барадзьба, […]...
- НАСТАЎНiКАМ Калi ўжо лёс наканаваў Настаўнiчаць у школе, Жадаю – каб не сумаваў Нiхто з вас тут нiколi. Расцiце парасткi святла, […]...
- Бяссмерце Станоўчых прыкладаў няма. Іх не было яшчэ ніколі. Пераўзысьці праз мімаволі не закрануўшы сваяка, не пакідаючы пакою, дзе ўсё былое, […]...
- У засені палічак і карцін У засені палічак і карцін Пад крыламі кахання і Шагала Святло было, ды сонца не хапала, І моцы не ставала, […]...
- Унукам пра дзеда Не “зломкам” рос. Мог збудаваць шпакоўню, Быў з аднагодкамі і мір і лад. І не сакрэт, яшчэ па сёння помню […]...
- Дах зьехаў, ці што? Адкуль зьявіліся казакі? Іх тут ніколі не было. Ці, можа, хтосьці хоча дракі? Ці, можа – так чаго найшло? У […]...
- Паэт – не проста кроў Паэт – не проста кроў, Разлітая на ране часу. Паэт – не проста самазабыццё Душы ў крыштальных формах гукаў. Паэт […]...
- Фінансіст ФІНАНСІСТ Сядзіць бязногі ля царквы. Сляпы, нямы усе – ы-ды – ы. А люд успрымае так – шкада, Трэба чырвонцау […]...
- Мёртвая вада Навошта робяць камплімент? Даволі дзіўнае пытанне?) Калі занадта добрых мэт, не застаецца месца ганьбе. А ганьба соль усіх марэй, або […]...
- У Полацкай Сафійцы. 1986 У Сафійцы граюць арганы. Слухае край курганны. Вырываюцца гукі праз тоўшчу вякоў за муры з высокіх акоў. Запаўняюць Сафійку высокім […]...
- У вераснёўскім лесе У вераснёўскім лесе Ветрык лісцём церусіў, Як летуценнем імпрэсій Музыка Дэбюсі. Ціха было і ўтульна… Ды раптам – той голас […]...
- Паны і халопы Зарасла даўніной памяць нашага рабства, дзе быў пан, быў бяспраўны халоп. Дзе халопскія рукі не ў галіне мастацтва, а пад […]...
- МІРУ Адраджэнне?… Мы згіналі? Не было наогул нас? Ці мы праўду не шукалі, А вось сёння яе час? Мы былі…, жылі, […]...
- Жыцьцё А мне ня трэба шлях, дзе скрозь падковы, І ў сьветлы дзень я словы прыгублю, І ў злыбяду суцешуся высновай: […]...
- На адкрыццё помніка Максіму Танку ў Мядзеле Глядзіць паэт у супрацьлеглы бок таму, хто Мястра аніколі не пабачыў, але імя чыё ў вуліцах шматлікіх гарадоў, у якіх […]...
- Як сумна-тужлiва зязюля кукуе ў бары Як сумна-тужлiва зязюля кукуе ў бары, На познiм змярканнi, насупраць мядункавай ночы! Адкуль гэта жальба – у росквiт маёвай пары? […]...
- Балада вернасці Да вас бяжыць знаёмая дарога, Да вас вязу няпэўны свой настрой. А вы адкуль з такою дабрынёй I да мяне, […]...
- НЕ МiНАЙЦЕ Край лясны? чабору, мяты, iслач дзе бяжыць за гай, Край пагоркамi стракаты – Налiбоцкi родны край!.. Тут, на бойкiм раздарожжы, […]...
- Цыкл: Адцураньне Цыкл: Адцураньне. 1. Часам здасца – жыцьця не было, Ні на што аб ім памяць не маю; Адкуль родам, хто […]...
- Шкоднасць На самым версе піраміды адное неба пунктам А. Да пункту Бэ, дзе ты быў мілым каменні толькі, столькі… Шмат. Шлях […]...
- ВЯЗЫ Спякота спала. Цiхi вечар. Аблок сплаўляюцца вазы. Нам зноў прызначылi сустрэчу (Нiбы паклiкалi на веча) Заўгодзь – вясковыя вязы. Ну […]...
- Сталіца Мне падабаецца: мікрараён – Жалезны дух у канструктыўным целе, Дзіцячы пляц і школьны стадыён… Мне падабаюцца шурпатыя панелі. Люблю метро, […]...
- Прыгожа Што за слова такое – ” Прыгожа”? Няма ісціны ў ім ні на грош. Прамаўляў 30 раз, анягож: Прыгожа, прыгожа, […]...
- Завіруха Завіруха, завіруха Закружыла над зямлёю. Над табой і нада мною Танец злых і добрых духаў. Зніклі фарбы, зніклі гукі – […]...
- Пра вясковага з Палесся мужыка Адчыні мне тайну маладосці Простага на вёсцы мужыка, Што ў жніўні ў полі грэе косці Ды ў грыву падганяе лайдака. […]...
- Дзицячыя размовы Дзіцячыя размовы. *** -А мой тата – рэжысёр. -А ў мяне айцец – шафёр. -А мой тата спіць-храпіць. -А майму […]...
- Жыву прашатым… Бо пад восень Жыву прашатым… Бо пад восень, Як выпраўляю ў вырай журавоў, Заўсёды iх даймаю просьбай: “Хутчэй, сябры, вяртайцеся дамоў!” “Ты не […]...
- Адкуль ты, брат? Адкуль ты, брат? Скажы мне, дзе у весну Любiў ты слухаць галасы зязюль I салаў’я пранiклiвую песню? А я адсюль, […]...
- Гуртоўка Лявону Вольскаму Я сваю краіну маю. Я не курд і не удмурт. А настрой мне узнімае Беларускамоўны гурт. Гэй! Гэй! […]...
- Дажыначкi 1. Спякотамi, грымотамi Пранеслася жнiво. Глядзiце, людзi добрыя, На гэта хараство! Вось ён – з мучыцы свежанькай Духмяны каравай! Дык […]...
- Светлыя вочы мае Светлыя вочы мае – Марыва даўкіх нябёс, Мроі самотных вятроў, Соль нерастрачаных слёз. Цёмныя вочы твае – Моц і трываласць […]...
- Дыялог сябровак ДЫЯЛОГ СЯБРОВАК Так расказвае сяброука, Пра каханкаву нялоукасць. – Тут пастукалі у дзверы, – Што з ім стала, не паверыш. […]...
- Не шкадуй Не шкадуй, не смуткуй Ні аб чым, што прайшло: Усе падзеі прадпісаны лёсам. Што было – адбыло, Ва ўспамін залягло, […]...
- Усё было: і сон, і парыванне Усё было: і сон, і парыванне, Высокі ўзлёт, і марнасці сіло, I нараканне, і самаз’яднанне. Нянавісці ніколі не было. Нас […]...
- Каб толькі не было вайны Ёсць дума дум сялян такая, Дзе б толькі ні жылі яны, Як зерняты ў зямлю кідаюць: Каб толькі не было […]...
- Спачатку было Слова Спачатку было Слова. І Слова было ў Бога. І Слова было Бог. У цемры жылі людзі. У іх не было […]...
- Вяртанне у родны горад Мяне непазнанага горад абдыме пяшчотай вуліц ласкавых, агнямі вячэрніх дамоў. Ветрам на вушка прашэпча: “Адкуль ты і хто ты?”. А […]...