Верш Калыханка

Ещё вершы:

1. Калыханка маме Быць разам выпадае нам так мала… Забудзь трывогу вечную сваю, Прыляж, мая натомленая мама, Як некалі ты мне, табе спяю. […]...
2. 19-30 – Калыханка Над мікрараёнам лунаў Напеў электронна-дрогкі; Лавілі антэнныя рогі Другі, беларускі канал; Экранная калыханка Плыла ў папяровым лесе; Мігцеў пластылінавы месяц, […]...
3. Калыханка чалавеку Калыханка чалавеку Спі, чалавеча, табе нагадаю Вобраз вясёлкавы весняга раю. Вось зніклі клопаты, зніклі слязінкі, Граюць з калыскаю яблынь галінкі. […]...
4. Калыханка неба Заспявала неба калыханку Кроплямі празрыстага дажджу. На далонь-падушку! І да ранку Казку за павекамі гляджу! Прытупілася ўсведамленне – Дождж ва […]...
5. Калыханка для Сына Спі Сынок заплюшчы вочкі За акном пануе Ночка Спі наш Родны люлі-люлі Побач Тата і Матуля Спі Пяшчотаю сагрэты Пад […]...
6. У калыханку сыну Свет мой – голенькі ды босы, Мой бялюткі бацянок, Засынаеш, як дарослы, – Пад галоўку кулачок. Спі… Зырчэйшая за лотаць […]...
7. Бот і нага Бот і нага байка Пасварыуся бот з нагой, А ці тут было чаго? Кажа бот-хоць сяць ды плач, -З-за цябе […]...
8. Калыханка для мамы Так бывае нечакана Часам сэрца ўскалыхне: Колькі мілых калыханак Колісь мама спела мне. Працавала мама зранку – Адпачыць прылегла ледзь. […]...
9. Рачная калыханка Рачулка, я хачу пачуць Тваё імя. Маўчыць лясная. Нібы забыла, як завуць. I, мусіць, трудна ўспамінае. А колькі год табе, […]...
10. Пэўна, мне даўно пара змірыцца Пэўна, мне даўно пара змірыцца, Але ж горыч у душы жыве. Так яно – даўно ў руках сініца, А у […]...
11. Сказ пра жыта Не быў у заморскіх краінах, не цешыўся пальмай ніколі. Нястомна мне шэпча травінка-былінка: “Дзівосы – у полі. …Шуміць там калоссе, […]...
12. Чарнобыльская калыханка – Мама, мама, Там, у Зоне, Засталася лялька Галя… – Спаць, дачушка, Трэба сёння… Ёсць жа лялька ў нас Другая… […]...
13. Калыханка для дарослых Як убачыць мяжу паміж сінім і чорным, У час, калі далягляд праглынуў сонца шар? Толькі скончыўся дзень, а такім ілюзорным […]...
14. Санэт-калыханка Спі. Прыстала зрэнка бычыць. Вушы – чуць, язык – тлумачыць. Думкі – ўгалаве блудзіць, Рукі – мацаць, цела – жыць. […]...
15. Зімняя калыханка Лётаюць, лётаюць нізкія птушкі, Неба сьпявае Белыя вершы ў халодныя вушкі, Траўка чакае, І над ракой сьцяг туману лунае. Сьцюжа […]...
16. Шчасце для дурня ШЧАСЦЕ ДЛЯ ДУРНЯ Сказ пра тое, верце слову Як дурны знайшоу падкову Яе носіць бы ікону Бы талерку з супам […]...
17. Словы продкаў Мне насвішча сіротка-сініца, Напяе булькатаннем крыніца I падкажа пошум сасны Словы даўнія, Словы бабчыны, Словы продкаў далёкіх маіх, Што даўно […]...
18. Бывае, што й пазбаўлены бліскучасьці Прысьвячаецца Любе і Міхасю Вераціла Бывае, што й пазбаўлены бліскучасьці, але ж у чыстых колерах, бы акварэль настрою, верш рэшткай […]...
19. Мілая матуля Цеплынёй атуліць Сонейка зямлю. Мілая матуля, Я цябе люблю. Мне з табой утульна, І спяваю я: “Мамачка, Матуля, Любая мая”. […]...
20. Бясконцыя мары Ты пачынаеш хвалявацца, Кідаеш свой любимы шлях. Не вер сабе ты павінен трымацца, Каб пасля не кінуцца ў жах. Табе […]...
21. Бацькоўскі кут БАЦЬКОЎСКІ КУТ Дзе ножкі мае босыя ступалі, Трава найбольш гаючая расце, І на Купалле, быццам знічкі ўпалі, Найпрыгажэй тут папараць […]...
22. Родная, мілая, любая Родная, мілая, любая! Сьвет заімгліўся журбой. Непагадзь страшная, лютая Нас не мінула з табой. Зь яснае пэўнасьці выбіла. Згасла вясёлка-дуга. […]...
23. Цень-цень сініца! Добры дзень! Цень-цень сініца! Добры дзень! Жывеш? Сваім званочкам чыстым Зімовым ранкам прамяністым I абудзі і абнадзей! Цень-цень… А ўсё-такі прамень! Цень-цень… […]...
24. Даездзіуся ДАЕЗДЗІУСЯ У маім баку нуль завеуся А заліу яго сусед Вечарком там лічбау досыць Раніцой прастыу іх след Раніцою я […]...
25. Шчасце ШЧАСЦЕ Сказ пра тое, верце слову Як дурны знайшоу падкову Яе носіць бы ікону Бы талерку з супам поуну Усе […]...
26. Ну і раніца – уся з’інелая! Ну і раніца – уся з’інелая! Па калені загрузла ў снег I настыла снягуркаю белаю У чароўным і дзіўным сне. […]...
27. Цвік і дошка ЦВИК И ДОШКА Заспрачауся цвик и дошка Для чаго хто и навошта -Без мяне ты – дошка кажа -Нибы комин […]...
28. Наваградчыне НАВАГРАДЧЫНЕ Краю светлы мой чысты У бязгрэшнасць улюблены У даль палеткау квяцістых Засень ліпау і кленау Ты мая калыханка Месца […]...
29. ЛАГОДА Рандо Лагода мне твая – прыгодай. Зноў абвяргаючы нявіннасць Маёй жаночае прыроды, Чакаю я, калі абдымуць Далоні моцныя… Нязгоду Маю […]...
30. У праменьні зорнай цішыні У праменьні зорнай цішыні Горад за вакном Даўно маўчыць. І, забыўшы стомленыя дні, Любая заснула на плячы. У імгненьнях мройна-залатых […]...
31. Ой, суніцы чырвоныя Промні сонца – вавёркамі, Гулкі бор на дваіх, Чырвань-ягады зоркамі У далонях тваіх. Не чаруеш замовамі, Дый на што іх […]...
32. Як цябе няма са мною побач Як цябе няма са мною побач, Белы свет халодны і пусты. I гукаю я тады на помач У адчаі: – […]...
33. Падымі на руках раптоўна Падымі на руках раптоўна, Прыгарні да самага сэрца, І ўслухайся: малітоўна Ля твайго маё сэрца б’ецца. І губамі сваімі на […]...
34. Бес сэрца Паслухай мяне, паслухай! З душы табе рвуцца ў вуха, Праз вусны табе ў валасы – Галасы. Адтуль, з пустога пакою, […]...
35. Камета Хейла-Бопа КАМЕТА ХЕЙЛА-БОПА І раней да Зямлі прыляталі каметы. Іх з’яўленні былі кепскай дужа прыкметай. Усчынаў люд наспех да бядот рыхтавацца: […]...
36. Не папракай Не папракай, схіліўшыся ў журбе, Што я не ўсё аддаў адной табе. Аддаць усё – як трапіць у палон. Адной […]...
37. Адцвіло, адгуло наша лета Адцвіло, адгуло наша лета… Ды не пра гэта мой верш. З кім жа ты, любая, дзе ты? – Вось што […]...
38. У эпіцэнтры восені У эпіцэнтры восені, У беразняку Ліст з настылай просіні Злятае на руку. Зялёныя пражылкі, Жаўтлявае крыло, – Адбіўся, пакружыўся, Ды […]...
39. Думкі маці Роднае дзіцятка, дзе ты, чаканая, Дзе ты, дачушка, крывінка няшчасная? Паліш жыццё за кутом з наркаманамі. Толькі б жывая ты […]...
40. Дзічкі Іх, маленькіх такіх, прагорклых, Што ляжаць і гніюць у садзе, Ні малы, а тым больш дарослы, Не падымуць і не […]...