Верш Я праходжу ля парка Горкага
Я праходжу ля парка Горкага
Там вароны кладуцца спаць
Свае дзюбы у гнёзда уторкваюць
Каб знянацку ўначы не ўпасць
Я іду ля вячэрней Свіслачы
У вірах белай пены шмат
Не ахвяры хачу, а міласці
Ды чакаю яе дарма
Што ж тут робіцца ў родным горадзе?
Што змянілась з юнацтва тут?
Хто мне скажа, чаму у моладзі
След на тварах відаць ад пакут?
Чысціня і парадак на вуліцах
Людзі ў форме усё мятуць
Ды душою амаль паснулі ўсе
Толькі дрэвы уверх растуць
Не, не чую я слова роднага
Нібы ўдзень, ачмурэлы, сплю
Дык з якога, скажы, народу я
Дзе знайсці мне сваю зямлю?
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Парк Горкага Вавёркі ярка-агнявы клубок Зрабіў скачок і знік у лапах хвоі. Мы крочылі павольна, бок аб бок. Было нам добра, бо […]...
- Плут Той, хто добрым нам падаецца У душы можа проста плут: Апранаецца ў воблік веры І з-за гэтага шмат пакут Вы […]...
- У тралейбусе Тралейбус ехаў праз мароз, Дугой, як бліцам, ярка бліскаў, Ён пасажыраў хутка вёз Па вуліцах вячэрніх Мінска. Вадзіцель сцюжы напусціў, […]...
- БАЛАДА ВАСІЛЯ САХАРЧУКА (10.07.1953-27.01.2003) Цябе няма, але ты ёсць – адсутны На час, які ўжо знаеш толькі ты. Цяпер ты пэўны: ісціна і […]...
- У мінулым жыцці У мінулым жыцці – я камарыкам, Пэўна, лётаў, пад хвоямі з пальмамі жыў, Вецер дунуў, і вось жа – кошмарыкі! […]...
- Бывай, бывай, каханая старонка Бывай, бывай, каханая старонка Я ў вышыню ўзлятаю жаўруком Адтуль пяю табе я звонка-звонка Каб добрым быў настрой у землякоў […]...
- Якога колеру вайна? Якога колеру вайна? Хто гэта ведае, скажыце, Калі задоўга да жніва Самлелі каласы у жыце. Якога колеру вайна? Калі не […]...
- АЗАРЭННЕ Як задаволіць пагадненне паміж табою і душой?, калі няма ў ім азарэння, падараванага праз бой? Душа і ты – не […]...
- Летні сон Цеплай ціхай ночкай, Па дарожцы, Неба зоркі рассыпала, Ды на свята прыглашала. Там, дзяўчына та гуляла, Русы косы распускала, Сваю […]...
- Люблю Ашмяны Мой горад – Ашмяны, я тут нарадзіўся, І кожны куток твой люблю я да слёз. Табой я, мой горад, заўжды […]...
- Смуга На вокнах дзіўныя узоры. Шкло падзяліла гэты свет на звышсьцюдзёнае надвор’е, і на пагодку з цыгарэт. У сенцы дзьверы та […]...
- Талака За жыццё б нямала зведаў Адзінокасці пакут, Каб не зваў сусед суседа Да сябе на талаку. Павукі адны такія – […]...
- Па-рознаму Па-рознаму розныя людзі тлумачаць Аб тым, што вачыма уласнымі бачаць. Па-рознаму складзены думкі людзей Аб сэнсе жыцця, аб парадку падзей. […]...
- Жыццёвае Нялёгка праз жыццё прайсці, Убок пагрозы ўсе адвесці. Жар-птушку ўсё-такі знайсці, І крыж да мэты свой данесці. У доўг ніколі […]...
- Глыбокае Хто даў табе імя такое? Не скажа час, маўчыць панура. Струхнеў каўчэг разбіты Ноя, Вякоў пранеслася віхура. Сівым здаецца час […]...
- Ростань Ёсць шмат магчымасцей ў жыцці, Якімі можна скарыстацца. Існуюць розныя шляхі, Але не ўсі вядуць да шчасця. Даволі цяжкая задача […]...
- Завяшчанне Ў Натарыяльную кантору Стары, аднойчы, дзед зайшоў. Аддаў квіток аплаты збору, Сказаў: – Ну, ледзьве Вас знайшоў! Дарогу сёння паказалі […]...
- Апошнія сады Падыходзіць апошняя станцыя, Сэрца сціснута ў поўных грудзях. На пероне адна інфармацыя – Прызнак жыцця. Самалеты, аўтобусы, робаты – За […]...
- Цеплай ціхай ночкай Цеплай ціхай ночкай, Па дарожцы, Неба зоркі рассыпала, Зоркі рассыпала, Ды на свята прыглашала. Там, дзяўчынка та гуляла, Русы косы […]...
- Урокі гісторыі Не могуць існаваць нязменна І лад, і норавы грамадзтва, І калі-небудзь непазбежна Наканавана ім змяняцца. Нажаль далёка не заўсёды Праходзіць […]...
- На могілкі На могілкі знаёмым шляхам Іду-брыду па-над ракой, Тут, пад нябёс блакітным дахам, Пануе велічны спакой. З вякоу жыцця такая проза, […]...
- Выходжу з дзвярэй Гавораць, – на шчасце знайсці… Але шчасце не выпадкова Трапляецца на жыцці. Можна знайсці капейку, Нават і цэлы клад. Але […]...
- Усё, што было, адыйдзе ў лёце Усё, што было, адыйдзе ў лёце, Усё, чаго хочаш, забудзецца, І душу сваю, ахвяруючы модзе, Прымусіш бадзяцца па вуліцах. Шукаць […]...
- Каля вогнішча Над восеньскім полем адзіная зорка To знікне, то зноў задрыжыць угары. Павеяла дымам вільготным і горкім З кастра, што, відаць, […]...
- Выповедзь вэгетарыйца Жывёлы, даруйце! Сабакі ды коткі, Выбачце, жа людзі Да вас гэтак жорсткі Стагнаю крывёю, Сваёю душою За тысячы, сотні, Што […]...
- Стары замак Калісьці ў часы старажытных князёў Вялізныя дрэвы раслі. Сярод гэтых дрэваў ўжо колькі вякоў Ляжаў раней замак стары. Ня ведалі […]...
- Я дыханнем цябе абаўю Я дыханнем цябе абаўю, Зберажы гэты промень, і лета, I жаноцкую рэўнасць маю, За якой чысціня на паўсвета. Я не […]...
- Васілёк Як забыць вы мне скажыце, васількі тыя у жыце? Іх блакітныя галоўкі выглядалі з жыта лоўка. Хоць на ўскрайку тых […]...
- Рэчанька вузкая, вадзіца мутная Рэчанька вузкая, вадзіца мутная, Да чаго ж ты, дзяўчыначка, сягоння смутная? – Да як жа мне жыці, вясёлаю быці? Каго […]...
- Лявей Дзе ўлада правая – паэты левыя, Ад левай ўлады – ідзе правізна. Дзе былі чырвоныя – былі і белыя, Было […]...
- Агонь Ззяе яскрава агеньчык далёка, Ледзьве заўважны нашаму зроку. Ледзьве даходіць да нас яго пах, Недзе хаваецца ён у кустах. Людзі […]...
- Так, відаць, ужо вызначыў лёс Табе ў сэрцы я месца знайшла, Беларусь мая, побач ля Бога. Дзе б не йшла я, куды б не брыла- […]...
- Мы Мы памерлыя, мы ненароджаныя, Мы забітыя і зьнявечаныя, Мы адныя, мы бездапаможныя, Мы заганныя і нявечныя. Мы чужыя у роднай […]...
- Лужы Лужы, боты, таямніца- Вось заўжды ў дзяцінстве так… Але дзе тая крыніца Успамін жыццёвых смак…? Яна ў думках, слове, марах […]...
- Не сумуй Не сумуй па тым, што не збылося. Не шукай таго, што не знайсці. Глянь, як долу хіліцца калоссе. Слухай: чайка […]...
- He стае сіл для новых пакут He стае сіл для новых пакут, У прадонне зрываецца сэрца. Мне з табою ўжо болей не стрэцца, He шукай мяне, […]...
- Ты руку сваю забінтавала Ты руку сваю забінтавала, маладая… як цябе і клікаць? Маё сэрца рвецца на кавалкі і сціскаецца тугой вялікай. Вусны пацалую […]...
- Людзі ў цяльняшках Людзі ў цяльняшках Лідскім маракам прысвячаецца На “палубе” мічман чакае ўсіх “нашых”. Традыцыя – без перамен. На беразе возера людзі […]...
- Званы (Беларуская балада. XVI стагоддзе) – Што, званы, вы захадзілі, Так трывожна зазванілі? Хіба можна Так пужаць Ноччу соннай Гараджан? – Мы пачулі: Недалёка Свішчуць […]...
- Марозік грукнуў кіем у акно Марозік грукнуў кіем у акно, Крылом махнула белая пароша. I клён імкліва выбег за гумно, Каб прывітацца з ёлкай-снеганошай. Які […]...