Верш Калючкі-1
К А Л Ю Ч К І – 1
*****************************
Даверыўшы думку паперы,
Нядрэнна ў сябе запытаць :
-А праўда, што вокны і дзьверы
Таксама умеюць чытаць?
****************************
Таго шчасьлівым назавіце,
Хто з духам волі сябраваў,
Хто ні хвіліны ў нейкай сьвіце
Сябе ў жыцьці не адчуваў.
******************************
Калі бухаюць салюты,
Грошы сеючы пад хмары,
Знаю я, ўто хтось разуты
Дзесь ідзе на пошук тары…
****************************
Хоць які ты там будзь эрудыт,
Май дыпломы любых устаноў,
А вазьмі ў нашых банках крэдыт,
Дык і пойдзеш калісь без штаноў!
********************************
Не бойся сьнежных завірух,
Грамадзкіх бойся чар,
Бо, як зацягне нейкі “рух”,
Уласны згубіш твар.
***************************
Лепшы спосаб пасварыцца,
Страціць з кімсьці лад да згоду –
Гэта ўзяць, ды й ганарыцца
Старшыньством свайго народу.
***********************************
Аб нашай моладзі хлусіць не мае толку.
Скажу вам праўду я без нейкіх там падманаў:
Каб сапраўды-ж яна “сядала на іголку”,
Дык не было-б у нас наогул наркаманаў!
*************************************
Каханак аббіваючы парогі
У пошуках таго, што ўжо вядома,
Падумайце хоць крышку, мабыць рогі
І ў вас ляжаць пад ложкам недзе дома?
*************************************
Хтось праз пляшку бачыць сьвет,
Хтось – праз чортаў Інтэрнэт:
Штось такое ў нас з вачыма,
Што без шкла ўжо й немагчыма?!.
********************************
Згубілася думка? Бяды ў тым ніякай!
Магчыма, ёй месца ў душы не знайшлось?
Як так, дык ты памяць за тое падзякуй,
Што сьцёрла яна непатрэбнае штось.
**************************************
Аўтар – Уладзімер Дзехцярук. З зборніка “Па-над
Фінскай затокай”.Эстонія, Йыхві, 2013 год.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)