Верш Пра вясковага з Палесся мужыка
Адчыні мне тайну маладосці
Простага на вёсцы мужыка,
Што ў жніўні ў полі грэе косці
Ды ў грыву падганяе лайдака.
Прыгажосць спякотнага Палесся
Бачыць ён сярод палеў,
Дзе ідзе жніво вяселай песняй
І працоўны люд з усіх краеў.
Ён знайшоў халоднае вадзіцы.
Тая, што вяртае да жыцця.
Закружыўся ў танцы з маладзіцай
Ды забыў усе цяжкасці быцця.
Так гады мінаюць вельмі хутка,
А вясковы працавіты люд
Знаць забыўся, што такое смутак,
Бо мужык спрадвеку жыў і будзе тут.
11.08.2017
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- І верціцца Зямля Прайшоўшых дзён патрэбу не шукаю. І можна, мусіць, так сказаць: мінаюць дні, гады мінаюць, канца ім краю не відаць. Праходзіць […]...
- Жыццё дае шмат падарункаў Жыццё дае шмат падарункаў, І ўсё ж складана вельмі жыць… І як жа цяжка, калі ранкам З табой каханы не […]...
- З зялёнага Палесся З зялёнага Палесся, З празрыстае ракі Хадзем са мною, песня, Праз шумныя вякі. I я, як ты, балесны Парыў ў […]...
- Пiнск – жамчужына Палесся! Пінск, вядома, – жамчужына Палесся! Старадаўні, любімы, горад ты мой. I межы твае – лясныя ўзлесся – Каштоўнай аправай служаць […]...
- Казка Палесся – Мазыр Зараніца ўсмешкай ружы Грэе берага крыло. І здаецца, проста ў душу Льецца Прыпяці святло. Калі й ты з душою зорнай […]...
- Вярталіся ўночы з Палесся В. Р. Вярталіся ўночы з Палесся. Асфальт шапацеў пад коламі. Гучала ў салоне паэзія – Уражвала, непакоіла. Пад зорамі красавіцкімі […]...
- БАЛАДА МІХАЛА КАЗІМІРА РАДЗІВІЛА (РЫБАНЬКІ) (13.06.1702-15.05.1762) У Княстве вялікім вялікія людзі І ты сярод іх з беларускай душой Вялікі і ў свята святое, і […]...
- Кахаю Замяло ўжо ўсе сляды па дарозе да нашага раю усё роўна са мною ты ува мне. я цябе адчуваю блытаюць […]...
- Весачка ВЕСАЧКА У мясцінку простага узору Якіх у родным краі шмат Дзе з сумам нейкім і дакорам Маленства хата у вясковы […]...
- Зноў прыгалублю – пашкадую Зноў прыгалублю – пашкадую Цябе, бярозку маладую; Хай сад асеннi ўздыхае: “Ой – не кахае, не кахае…” Ты – гарадская, […]...
- Летам Выйду, сяду каля саду У зацішнай старане I дзівіцца буду цуду, Што цуднее ўкруг мяне. Як для света грае лета […]...
- Яшчэ хлапчук спазнаў ледзь-ледзь Яшчэ хлапчук спазнаў ледзь-ледзь Соль словаў запаветных, Яшчэ яму расці, сталець, А маці шые ветразь. Мінаюць доўгія гады Ў турботах […]...
- Яшчэ паспею Яшчэ паспею Жыццё здавалася бясконцым, Калі была яшчэ падлеткам І не хавалі хмары сонца Тады над вёскай і палеткам. А […]...
- Развітанне з Кактэбелем Мора, каб хацеў, дык не сурочыш Разьвітальным пошапкам сваім. Закружыўся чаек крык сірочы. Мы над ім разгублена стаім. Ты яшчэ […]...
- Калі-небудзь прыеду на гэты хутар Калі-небудзь прыеду на гэты хутар: Мо праз пяць а мо і праз дзесяць год, Успомню сённяшні дзень, з’явіцца смутак, Бо […]...
- У старонцы роднай я не зломкам У старонцы роднай я не зломкам Гады зыйшоўшыя пражыў, Дзе маладзік аб долі бомкаў, А лес ёй казку зваражыў. Дзе […]...
- Трэнас Заставайся сам-насам са сваёю самотай, Заплаці за свабоду асабістай пустэчай. Цешся марнымі марамі, плач сабе ўпотай Аб сваёй беспрытульнай душы […]...
- Пойдзем да жыцця Як цяжка ўзважваць у жыцці патрэбы. Жыць на зямлі, ды ўглядацца ў неба, І бачыць, што не неба, а зямля. […]...
- Адчыні Адчыні сваё сэрца насустрач вялікім падзеям І Жыцця разгарні некрануты і чысты лісток Ты адчуеш адразу як вільгаццю ветрык павее […]...
- Адгукніся Адгукніся слова слову, Песняй-гуслямі зайграй. Як падковай Каляровай азарыўся небакрай. Адгукніся ліст лісточку У абуджаным бары. Ля крыніцы З маладзіцай […]...
- А я быць прынцам вельмі рады Кашмарныя гадЫ, Іх выкідыш паэты, Шукаць сузор’яў гарады Якіх да нас ніхто не ведаў. Не ведаў я, не ведала і […]...
- Прайдуць гады Прайдуць гады – лісты пажоўкнуць і насенне, Напэўна, ужо ніколі не ўзрасце, Прайдуць гады – і застануцца цені, Усіх людзей, […]...
- Кніга быцця Кніга быцця. В. Р. Хадою хуткай мы ідзём па старасці, Кожны год бліжэй да завяршэння. Засмуткуем з непрыемнай маласці, І […]...
- Дачка Яна, усмехаецца табе: У жыццё прыйшла так нечакана І сэрца боль тваё кране, Яна сказала без падману. Яна – дачка […]...
- Кліч жыцця Адшумеў, адыграў шлюбны вальс Мендэльсона Кахання суквецце, пара – краса. Сэрцаў пяшчотнасць пяе ўнісонам Кветам буўным гукае вясна. Незнаёмых раней […]...
- Ну?! Што яшчэ табе трэба?! Ну?!! Што яшчэ табе трэба, Каб адчуваць смак жыцця? Вось табе чыстае неба, Вось табе зоркі зіхцяць, Вось табе бераг […]...
- Тэлефон У кожнага, кожнага ёсць гэта дома. Ён чорны, блакітны, ружовы і сіні. Музычная трэль яго вельмі знаёма. І любіць пагутарыць […]...
- Сцежка жыцця Уж колькі раз мы будзем спадзявацца, Што прыйдзе новая пара жыцця, Але ніколі зноў не прыйдзецца застацца На быўшай сцежцы […]...
- Шчасця мех Як нас Бог спарадзіў, Мехам шчасця надзяліў: Можам бачыць, можам пець, Думкаю ў сусвет ляцець. Белы свет прывітаць, Ласкаю адараваць, […]...
- Маме на васьмідзесяцігоддзе – Ты стала зямлёй, А твае гады Ідуць без цябе па зямлі. Ідуць гады, А твае сляды З зямлі халады […]...
- Кукарача Кожны спіць наколькі мае свой уласны лад жыцця. Хто зязюлю ў доме ладзіць, а хто пеўня ў плоце, ля. Але […]...
- Не паддамся Не паддамся Я назауседы маладым Тут застануся у думках Не скораць сталыя гады Быцця майго падмуркау Не дам тут голасу […]...
- Стамілася чакаць Ніяк не стрэнемся з табою – Ляцяць імгненні і гады… І ападаюць долу мроі У вішнёвым садзе маладым… Даўно ўжо […]...
- У абдымках ночы Падаюць кроплямі ў лужыны нашыя сны, Ноч абдымае альтанкі халодным дажджом… Я пажадаў бы чытаць кнігу любай вясны Цэлую вечнасць… […]...
- Кахаў, кахаю і буду кахаць Кахаў, кахаю і буду кахаць, А ёй падалося, хачу абражаць, Каханых ніколі не абражаюць, Каханых толькі кахаюць. Кахаюць без мэт […]...
- Апошні свечкі жоўты дым Нібыта асвятлёны святым ценем, Ідзеш наўпрост збуцвелага лісця… Шарэнгай ўздоўж імачча зверы, Недапражытага жыцця.. Нібыта праклянуты Праметэем, Задзьмуў іскру ягону […]...
- Знайсці выйсце Хмары надзвігаюцца ўначы, Лётаючы па ўсім белым свеце. Жудасна лапочуць крумкачы Ад жахлівай смерці на планеце. Чаму людзі мала так […]...
- Настаўнік Наста нiк. (Мялешчык Васiль Вiктаровiч) Мiнула з той пары гадоў не мала… Так захацелася, мне шчыра, расказаць Пра дзядзьку роднага, […]...
- Пераадоленне Ад свайго жыцця мы часта патрабуем значна болей Таго што можам ад яго рэальна атрымаць. Патрэбна быць адоранымі вельмі моцнай […]...
- Жураўлі ў вырай адлятаюць Жураўлі ў небе мітусяцца, Зграя з крыкам ў вырай адлятае. Мне таксама каб туды падацца, Дзе дзяцінства знічкай прападае. Выведзе […]...