Верш Сум генетычна разбаўлены ў нашай крыві
“Сум генетычна разбаўлены ў нашай крыві”
Леанід Дранько-Майсюк
“Паэтаграфічны раман”
Сум генетычна разбаўлены ў нашай крыві.
Мне прапаноўваюць лекі: віно і каханне.
А выбіраю я вершы, душой, што крывіць!
Гэта маё безназоўнае выратаванне.
Не называю каму, для чаго і нашто
Вершы запісаны з думак, пачуццяў і стрэсаў.
Як перасаджана кветка ў другое кашпо,
Гэтым змяніўшы жыццё, ды насуперак лёсу.
Сум падкрапляю самотай у дзённым жыцці.
Тут не атрута, а нейкае суіснаванне.
Час застывае, ці крыху марудней ляціць…
Добры мой сум, яму дзякуй за ўсе вершаванні.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- На нашай вулiцы На нашай вулiцы Усё звычайнае Таполi пыльныя Дамы панэльныя Двары квадратныя Пад’езды брудныя Жыцьцё нармальнае А людзi розныя На нашай […]...
- Айчыны нашай сцяг Радзiму мы абараняць У цяжкi час заỹжды гатовы. Мы ỹсе умеем ваяваць, Але пра мiр вядзем размову. Звычайны лёс, ваенны […]...
- Чаму мы пазбягаем мовы нашай Чаму мы пазбягаем мовы нашай? Таму што потам, кроўю і слязьмі Яна насычана, і плача, Што мы яе не збераглі. […]...
- З нашай біяграфіі А няўжо было ўсё гэта з намі? Даўнімі цяпер здаюцца снамі лапці, хлеб з мякінай – гэта факт, камсамол, калгасны […]...
- Беларуская кроў У жылах цячэ беларуская кроў, Кроў маладосці, язычных багоў. У нашай крыві зіхаціць чысціня, Наша краіна на свеце адна. Ўдзень […]...
- Не шукай ты “Нашай нівы Не шукай ты “Нашай нівы” Там, дзе бойкі гандаль півам. Гэй, дзе ганяць нашу мову, Дзе вышукваюць “крамолу”- Не шукай […]...
- Я прыкладная ў нашай перапісцы Двурым Я прыкладная ў нашай перапісцы, Там слоў-прызнанняў непамерна густа, Як грушак тых на восеньскае дзічцы, Хто пачытае, выплюне: “Распуста!” […]...
- Калі б сустрэчы нашай час Калі б сустрэчы нашай час, Я ў свой нататнік запісала, Сукенку гэту пад паяс Так часта б я не апранала. […]...
- Настане і нашай вуліцы тупік Настане і нашай вуліцы тупік, загляне цішыня і ў нашае ваконца, ў пад’ездах стане чутны адборны дамавік, прынаджаны сьвятлом ад […]...
- На крыві Халодны павеў ураганнага ветру прыводзіць цябе ў нечаканы экстаз. Апошнія крокі… Апошнія метры… I знікне ў нябыт пустата збітых фраз. […]...
- Чырвань крыві маёй Гэта так дзіўна. Знаёма. Толькі не мне. Упершыню. Сцену прамІну Садома. Вусны твае. Наталю. Толькі адкрыйся мне, чуеш?! Той, хто […]...
- Хто-я? Беларусь ці Ліцьва? Гэта роднае. Аднаўляемся мы, Кожны час. Памянулі мы наша, Мінулае. Разам йшлі мы Як ў гэты калгас. […]...
- Звяздзе”, “Нашай Ніве”, “Рэспубліке”, “Радыё Свабода” і ВАМ! Прабачце мне, што я спытаю Не афіцыйна, проста так: – Ці праўда, што ўжо дазваляюць На “Бангалор” казаць – “НЕ […]...
- Жыццё, якога не было Жыццё, якога не было: Віно, атрута, здрады. Буяла стомаю асцё: Смех, кпіны, звады. Жыццё, якому і не быць: Спагада, літасць, […]...
- Жывi, Беларусь, – жывi! З пiсьмёнаў, паданняў сiвых не выкраслiць праўды нiкому… Жывi, Беларусь, – жывi насуперак лёсу лiхому! Тапталi тваё iмя, глушылi песнi […]...
- На белым палатне зімы На белым палатне зімы, Дзе дрэў графічныя карункі, Сябе саміх шукаем мы, Нібыта лёсу падарункі. І заканчэння не відно Ў […]...
- Насуперак Калі небудзь адгукнецца, Тое, што не заўважаў, Што не мае сёння месца, І ніколі не шукаў. Як ішло, так адбылося. […]...
- А ведаеш, што ты – мая атрута? А ведаеш, што ты – мая атрута? На густ прыемная, прыемная ва ўсім. Тваё імя паўсюдна не славута, Але яно […]...
- Без перакосаў вельмі цяжка Без перакосаў вельмі цяжка, Без перакосаў – аніяк! I як куратнік наша хатка, Дзе ўсё – касяк-перакасяк. Нядоўга пляскалі мы […]...
- Калі хвароба У цела нешта прарасло, І моцна лёгкія згубіла. Не ведаюць, адкуль прыйшло, Але здароўе падкупіла. І больш няма куды ляцець, […]...
- “Нашай ніве” Віншую ад душы, панове, З трохлеццем вашае дзіця – Газету ў беларускай мове. Віншую ад душы, панове, Яе, і ў […]...
- Жыццё, жыццё… He першы, не апошні Жыццё, жыццё… He першы, не апошні… Вось і разваж, дзе блазен, дзе герой, Калі з гары ўпрагаўся ў воз парожні […]...
- Восень 100-годзьдзя “Нашай Нівы Бярозка струменіць Лістотаю жоўтай. Прагноз абяцае нам Холад і слоту. Ў краіне – “стабільнасьць”, Бяруць актывістаў – У многіх ёсьць […]...
- У жыцці У жыцці не бывае дрэнных часоў, Ёсць толькі дрэнныя людзі. І кожны, каго розум не абышоў, Той у жыцці заўсёды […]...
- Павешаным 1863 года Калі ідуць на абардаж, I поўніць полымя прасцяг Да верху мачты – экіпаж Цвікамі прыбівае сцяг. Даўно здалася – нават […]...
- Напярэдадні 2013 Пражылі. Не, не жылі — выжывалі. Мацнелі. Боль ператвараючы на моц. Знаходзілі і зноў гублялі. Сябе між мірыядаў сонц. Мы […]...
- Заўтра Я заўтра змянюся ў лепшы, У супрацьлеглы бок: Напішу можа лепей вершы І даведаюся, хто такі Бог. Заўтра. Заўтра я […]...
- Розыгрыш Розыгрыш Рашыў Лявон пажартаваць – Жонцы сказаў, што развядзецца. Больш ён не можа сумаваць, І жыць адной ёй давядзецца. Ён […]...
- Праляцелі гады, як спалохі маланкі Праляцелі гады, як спалохі маланкі І цудоўнага шмат давялося сустрэць, А наперад, учора, з Чачэрску цыганка, Нагадала няласкавы лёс. Толькі […]...
- Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай паглядзі ў мае вочы, расчытай мае вочы. Дзень у цемрава збочыў, дзень у раніцу […]...
- Асеннія фарбы душу напаўняюць самотай Асеннія фарбы душу напаўняюць самотай. Жыццё як імгненне: паспеееш хіба азірнуцца. Мінулае гляне амаль беспрасветнай работай І кроплямі шчасця, якімі […]...
- К чорту гарэлку, шэйкі і твісты К чорту гарэлку, шэйкі і твісты, Юную голаў хлусьнёю кружыць! У сэрца народу скірованы выстрал, Жыць яму заўтра, альбо ня […]...
- Пазітыў Я ведаю, будзе поспех! Упэўнены, шчасце насустрач ідзе! Перакананы, ведае ўдача мой паштовы адрас, хто я і дзе! У большасці […]...
- Гімн клуба творчых берасцейцаў Між дрэваў зялёных, балотаў і рэк Узвысіўся родны наш горад, Тут творчы спрадвеку жыве чалавек, Прайшоў ён скрозь боль і […]...
- Дэпрэсія Кіруюць думкі на душы надрэз, Неасцярожным кімсьці, і мішэнь – спіна Змяніўшы “рэ бемоль” на “до дыез” … Дарма! З […]...
- БАЛАДА НІНЫ МАЦЯШ (20.09.1943-19.12.2008) Хавацца ад людзей – не для паэта, Якому родны край – зусім не рай, Якога і не будзе – […]...
- Не кахала Разумею. Усё перамелецца Як на млыне праз Неман мука I раптам шчасце само не сустрэнецца А жыццё працячэ як рака… […]...
- БАЛАДА ІВАНА ХРУЦКАГА (8.02.1810-13.01.1885) Ты з ланцужком прыгожым, залатым Ад імператара гадзіннік маеш. Але ланцуг ніякі не ўтрымае Цябе, каб на радзіму заўтра […]...
- Як жа сталася? Не павераць, напэўна, нашчадкі, Што такія былі ў нас парадкі, Што дурнілі нас так верхаводы – Ненавіснікі нашай свабоды, Нашай […]...
- На сметнік выплеснула смутак На сметнік выплеснула смутак! Нутро напоўню іншай тэмай. У вершах дзённік “мроі сутак” Пазбаўлю статусу татэму. Пакрэслю чыстыя старонкі, Жыццё […]...