Верш Ценям Касцюшкі
Легіянеры, маршам, йшлі!
Коні, рвалі, вудзілы!
З дахаў, пыл, ляцеў!
Сэрца, агенчык, грэў.
Хай, ня змрэ, той Легіён!
Бо, на Бацькаўшчыне, апошні ён!
Хай, ратуе, ён наш Край!
Ты, яму, падтрымку дай!
Ты, яго, трымай ў душы!
Каб, ня скануць, у начы!
Каб, гучаць, ў асяродзі!
Каб, ня рваць, каням паводзі!
Йшоў, апошні, легіён.
Сэрца, стыла, ля вакон.
Сэрца, стыла, і душа.
МРОЯ, наша, тут прайшла…
Дадана 03.мая 2013, serega-70@tyt. by
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Ружа Касцюшкі Косава. Зноу да цябе я прыехаў Зноў Мерачоўшчыны глог удыхнуў… Чую – далёкае коціцца рэха Гэта Касцюшка ідзе на вайну […]...
- Калі і дзе, якой часінай Калі і дзе, якой часінай, Упаду жоўтым жалудом, Ля векавечнае хаціны, Што без шляхоў, дзьвярэй, вакон? Аддам каму апошні,,дзякуй,, , […]...
- Апошняе жаданне Касцюшкі Апошняе жаданне Касцюшкі Вясной 1817 года, за паўгода да смерці, стары Тадэвуш Касцюшка, жывучы ў Швейцарыі, склаў тэстамент, паводле якога […]...
- БАЛАДА ТАДЭВУША КАСЦЮШКІ (12.02.1746-15.10.1817) “Амерыка, бывай! Вяртаюся дахаты!”- Твой голас, нібы чайка белая, ляціць Над пенай хваль, што нібы дым вайны кудлаты Віруе […]...
- Паўночны Мой час і край – маё мяно. Я свой, я звыклы, я паўночны. Паветра мерзлага віно У келіх цемры лью […]...
- Родная, мілая, любая Родная, мілая, любая! Сьвет заімгліўся журбой. Непагадзь страшная, лютая Нас не мінула з табой. Зь яснае пэўнасьці выбіла. Згасла вясёлка-дуга. […]...
- Ўсім блукаючым-песня Я блукаю па Краіне, Дзе за шмат мянтоў. Дзе ляжачых”копаў” Больш чым тых катоў. Дзе пяе зязюля. І куе салавей. […]...
- Кволы дотык рукі да дрыготкіх плячэй Кволы дотык рукі да дрыготкіх плячэй, Позірк, зоркі ў начы, сарамлівасць вачэй. Невыразнасць душы у выразнасці слоў. Водар вуснаў тваіх […]...
- Жыцьцё ўцякло ў небыльлё Галасіў апошні сьпеў Ды я йшоў далей навыш Аж тых словаў моц заліш Я па іх бы не пасьпеў Ты […]...
- Апошнія словы Ніла Гілевіча Чароўнай мелодыяй сэрца жыве, Душа пачынае спяваць, Фантазія ў небе павольна плыве, Пачуцці высока ляцяць Эмоцыі шлях пракладаюць, Учынкі апоўдні […]...
- Не ляці, пачакай, прыпыніся Не ляці, пачакай, прыпыніся, На хьвіліну заплюшчы вочы, І да мары сваёй дакраніся, Сярод цемры бясконцай ночы Зьберажы ўсе пачуцьці […]...
- Плошча Адчуваю: за мной са зброяй ідзе цень. Доўгі, насуплены, змрочны… З цягам часу хаваецца ў Дзень, Нібы апошні бяглянак на […]...
- На апошні паверх На апошні паверх – Горад, цемра. І не тое, каб смех, Ці памерла. Холад, восень ідзе, Не жартуе І люстэрка […]...
- Калі ўсміхаюцца зоркі Калі ўсміхаюцца зоркі, А сэрца трапешча ў грудзях, Бы птушка ў няволі гаротнай – Каханню пракладзены шлях. Калі ўсміхаюцца вочы, […]...
- Дуб ля Каложы Стала рыжаю Гародня, Прачасаў ёй Нёман чуб; Мо, гуляць пайсьці сягодня, Прывітаць маўклівы дуб. Ён расправіў ля Каложы Так адважна […]...
- Яшчэ апошні будзе снег Яшчэ апошні будзе снег, Цяжкі, як позняе світанне. I юнай трызніцца вясне, Як непазбежнае – расстанне. Сплывае ноч у туманы. […]...
- ОЙ ВЫ ЗОРНЫЯ НОЧЫ Зоркі ў небе ззяюць, месяц раптам знік, Вышывае Яніна ільняны рушнік… Ціха песню пяе… спаткання жадае, Хвалюецца сэрца… каханы чакае… […]...
- Раскажы ты мне, дзед, пра вайну Прысвячаю свавйму дзеду Самчуку Станіславу Якаўлевічу Раскажы ўсім пра тое, мой дзед, Як галосяць Хатыні званы, Як пажарышчы засцілі свет, […]...
- Мара Думкi цяжкiя крэмзаюць сэрца. …Каля хатачкi дождж расквiтае, а ля печы так добра сядзець мне, Хай душа з галавой спачываюць… […]...
- Трыццаць Каралінак Калі сэрца аптэка Або гастраном – Душа чалавека Маленечкі гном. Але калі мур, Не прыступная вежа, Mercі і bonjour, У […]...
- Вольнае паветра – на адлегласць метра Вольнае паветра – на адлегласць метра! Па за ім бясконца – небасхіл ды сонца! Выйсце толькі трэба – рукі, кроў […]...
- Каб праменна жылося Зарані ў маё сэрца надзею, Каб заўсёды яна мяне грэла – І ў шалёную злюку-завею, І калі сум спародзіць залева. […]...
- Подлых шчасця Як быццам першае спатканне Хварае сэрца у грудзі І Няма сіл стрымаць каханне Калі сустрэў яго у жыцці Кожны крок […]...
- Струны душы Днём ці дурманяць нябесныя чары, Ці цёмнай ночкай не хочацца спаць, Струны душы, быццам струны гітары, Распачынаюць ціхутка гучаць. То […]...
- Падарунак спадарству Прыладай можна спрабаваць рабіць звычайнае вялікім. Але з вялікасцяў пасля сам будзеш надта невялічкі. Прыладай вершам і каням з прылад […]...
- Акаляючае асяродзе Акаляемы вершам прыватны сусьвет. Мой прытулак — сузор’е чароўных кабет. Нетаропкая раніца з водарам кавы паляпшае мне верш мой нязвыклаю […]...
- БАЛАДА ЛЬВА САПЕГІ (4.04.1557-7.07.1633) У Ружанах на вуліцы вецер, Нібы воўк, што ў начы заблудзіў, Ля вакон, што да раніцы свецяць, Прыпыніўся, свой […]...
- Думка Думка. Дражніць думка маё сэрца: Не лянуйся, кроў гані, Душу дражніць, каб гарэла Ад шчадротнай дабрыні. Сэрца глуха, душа цьмяна, […]...
- Ты, сэрца, спіш З “Курантаў”* Ты, сэрца, спіш, без памяці ляжыш, А на то не глядзіш, што я спяваю. Разбудзіся, душа, я малюся, […]...
- Мегаполіс Палымнее начны мегаполіс, нібы прысак, вугольлем вакон. і паветраным змеем паволі узляцеў па-над ім Арыён. Скуль, куды, карагод незлічоны, – […]...
- Размова з маці …А матуля у хаце запаліць святло – Вечаровую скруху усцешна развее. І ад шчырай размовы за белым сталом На душы […]...
- Ткуцца сувоі нябёсаў Ткуцца сувоі нябёсаў, Жарам гараць рабіны. Рвецца душа у восень, быццам шукае спачыну. Клін жураўліны – апошні – птахамі сірацее… […]...
- Сьляза ўпадзе на радкі Сьляза ўпадзе на радкі, Душа замрэ зачаравана, А ты – хто працу дбаў, вяршыў – Адрынь нявер і нараканьні; Ты […]...
- Песімістычны верш I зноў хлюпоча ля вакон Дажджыста-шэрая зіма… Куплю, напэўна, парасон, Дый ботаў гумавых няма. Ну і надвор’е, божа мой! Так […]...
- …Мяняецца настрой мой штохвілінна Мяняецца настрой мой штохвілінна, І сьляпая злосьць вядзе ў туман. Ну як жа ты, звычайная дзяўчына, Мой розум з сэрцам […]...
- Перазвоны Я сустрэну цябе каля брамкі, Завяду ў жытнёвую квець Нас накрые блакітнай фіранкай Маладзік, сарамлівы хлапец. Перазвоны начы ўрачыстай Нас […]...
- Тваё імя гучыць у сэрцы Тваё імя гучыць у сэрцы, Нібы вакол званы гучаць. І я жадаю цябе бачыць, І буду я цябе кахаць… Сустрэча […]...
- БАЛАДА БАРБАРЫ РАДЗІВІЛ (6.12.1520-8.05.1551) …А Кракаў не плакаў, а плакала Вільня. Карона, як зорка з нябёс, з галавы Кацілася ў змрок адзіноты магільнай […]...
- Ліхтарны свет Ліхтарны свет і горад нейкі дзіўны: Усё нібыта кажа аб табе. Чакаю я і дождж працяглым ліўнем. І ты ідзеш… […]...
- Сумленна знішчала і фільмы, і хронікі Сумленна знішчала і фільмы, і хронікі, Дзе ёсць ты буйным планам, Дзе ў эпізодах бегаюць слонікі (Любіў жа ты слонікаў, […]...