Верш НА КРЫЛАХ КАХАННЯ
На зямлю асыпаўся
Ўвесь колер садоў.
Ён прышоў, гэты час,
І цябе я знайшоў.
Нашы вочы без слоў
Запыталі тады:
Чаму позна нас злучылі гады?
І на крылах кахання
Ляцім мы удвох,
Сваё шчасце знайшлі
Пасля доўгіх дарог.
Ён і радасць, і вернасць
Мне дорыць навек,
Мой адзіны душы чалавек.
І здзівілася восень,
Што я не адзін –
Засланіў меня лёс
Ад самотных гадзін –
Запытала халоднаю
Кропляй вады:
Чаму позна нас злучылі гады?
Праз сівыя дажджы
Яшчэ прыйдзе не раз
Восень сумная слодкай
Парою да нас,
Адзінотна спытае,
Як і тады:
Чаму позна нас злучылі гады?
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Фантастыка кахання Вясновы дух заўжды шырэй у часе, як і ў здяйсненнях. Пачнецца рух у галаве, калі яшчэ і ў лютым вее. […]...
- Незразумелае Незразумеламу цяжка зразумець тое, аб чым гудзе ў сэрцы. Нават калі, які “разумень” цябе запрашае сэрца гэта з’есці. Не разабрацца […]...
- Стары Адзінокі чалавек… Ўжо на зыходзе гадоў. Ў пустую правёў свой век, Не імкнецца ісці дамоў. Чаму? А ніхто не чакае, […]...
- Зорка кахання заззяла ў начы Зорка кахання заззяла ў начы. Захочаш крычаць? Пастой, не крычы! Паслухай сэрца біцце ў цішы, Адказ адшукаеш, спакой на душы. […]...
- 36 радкоў сучаснага стану Сарваўшы сум свой з кожнай той мінуты, Што я пражыў у гэтай цемры, Увайду ў новы свет я безпакутна, Пакіну […]...
- Чаму я адзін? Чаму я адзін? Юнак запытаў сарамліва ў матулі, Застаўшыся з ёю ў кватэры ўтульнай: –Чаму я адзін? Ні сястры і […]...
- Я прасіў кахання ў Бога Я прасіў кахання ў Бога, Ды напэўна занадта многа. Зараз ведаю што памыляўся, Доўга з ценем сваім змагаўся. Зараз то […]...
- Простыя словы об шчасци Мы кожны раз І кжную гадзіну Не бычым прастаты и глыбіні У нашым, вельмі моцным І цудоуным міры Мы толькі […]...
- Атрасіны А ты не бойся, любы сыне, зімы не бойся. Стаяць дрыготкія асіны, трапечуць лісьцем, Спраўляла восень атрасіны і вецер свішча. […]...
- Чалавек маленькага роста “Чалавек маленькага роста, чаму не рос, па чыёй віне?” Чалавек адказвае проста: “Гэта залежыць не ад мяне”. “Чалавек маленькага розума, […]...
- Свабоды дух, ляці на крылах Свабоды дух, ляці на крылах, нібыта птах прыгожы, вольны, хай грукацяць сабакі з тылу па-за смуродам навакольным. Ляці вышэй, каб […]...
- Актавы кахання Руды сітнік. Сіні глей. Сонца, нібы язь паджары. Зелень раскі. Бель лілей. Блякла-шэры колер хмары. Восень, нібы лагапед, вымаўленню вучыць […]...
- Цукар кахання Дождж прайшоў… халодна, да касцей мяне працяў… Апранута сення модна… Дужа я тады кахаў… Твая змоклая сукенка, абдымала плаўна стан. […]...
- Мітынгі вялікай рэвалюцыі Мітынгі вялікай рэвалюцыі – Боль адзін, I стогн адзін, I гнеў адзін. Сходы для будзённай рэзалюцыі – Шум адзін, I […]...
- Багаж кахання Такі мы сабралі багаж кахання, Што многім за жыццё не назбіраць! Яго нясем з пяшчотай ад світання І нам, канешне, […]...
- Мне цябе абяцала восень Мне цябе абяцала восень разам з жоўтым лістом кляновым. Паміж шчасцем старым і новым Цёплым ранкам, гадзін у восем. Белым […]...
- Непаразуменні Так і жыццё адгаравалі – Ты па сабе, я па сабе. Зязюлі нам адкукавалі Даўно аб шчасці і журбе. Я […]...
- Пахаванне кахання Ты паехаў на лепшае свята жыцця. Ды здараюцца ў ім і такія фінты: За шчаслівым пачаткам – сумны працяг. Абрываецца […]...
- Страчаныя ноты кахання Страчаныя ноты кахання… ********************************* Усё ж гады бяруць сваё – І не згадзіцца немагчыма… І лёс, што нас аднойчы звёў, […]...
- Лесьвіца Адзін чалавек ступіў на лесьвіцу свайго разьвіцьця, але спыніўся на першай жа прыступцы. Другі чалавек падняўся трошкі вышэй, але аступіўся […]...
- Гумарэскі-карацелькі Гумарэскі-карацелькі. Адам і Ева. -Чаму так позна ты прыйшоў – Напэўна нейкую знайшоў? -Кідай мелодыю сваю – Нас толькі ж […]...
- Яго чакаем мы заўжды Яго чакаем мы заўжды, Але яно само прыходзіць, Блукае дзесьці праз гады І ў пэўны час шляхі знаходзіць. Ледзь чутны […]...
- Школьная рапсодыя Чаму са школы ўсе бягуць? Пытанне гэта без адказу. Чаму у школу не ідуць, Ці два гады – і прэч […]...
- Малой сястрычцы Пакуль, сястрычка, падрасцеш І шлях пратопчаш свой жыццёвы, – На памяць вывуч гэты верш, Які складаю шчырым словам Не зразумееш […]...
- 3 576 Шэры певень на адной назе Спяваў сёння тройчы І знёс аранжавае яйка. Прама там, Стоячы ў баразне…. Не падумайце, Гэта […]...
- Мне заўжды падабаўся адзін паэтычны вобраз дзіцяці Мне заўжды падабаўся адзін паэтычны вобраз – вобраз дзіцяці. Бадай што лепшым вершам лепшым вядомым мне вершам я назваў бы […]...
- Перасцярога Гэй, паглядзі ў неба, чалавек! Убач, што ў яго краёў няма! І была так і будзе кожны век, Пакуль Зямля […]...
- Бездапаможнасьць Чаму ня згасла сонца? Чаму не пераапранулася неба У чорныя хмары? Чаму ня змоўк сьмех? Чаму не перасталі гуляць дзеці […]...
- Народ Як птушка ў небе, вецер у полі, Я незалежны і адзін, Адчуўшы подых, светач волі, Час згінуў безліччу гадзін… За […]...
- Восень прыйшла раптоўна Восень прыйшла раптоўна. Вецер лісты скамечыў… Восень – і плед шыкоўны лёг на імшарын плечы. Восень прыйшла знянацку, як тэлеграма […]...
- Восень плача Восень плача… Восень плача на шэрым халодным двары, І слязінкі дажджу мыюць шыбы акон. Мне самотна ад восеньскай гэткай пары […]...
- Ваша Ягамосць Ах, обмануть меня не трудно, Я сам обманываться рад. А. С. Пушкін Рэдкія стрэчы – лёс спракавечны: Позна сустрэліся ў […]...
- Мая мова Нехта скажа: – Забыла? Зраклася Роднай мовы? На зьдзек аддала! Не! Яна ж з маім сэрцам зраслася, Ў ім чароўнаю […]...
- Восень любіць Восень любіць ранкам запаліць цыгарэту заплюшчыць вочы і падумаць пра сваю адзіноту пра тое, што яна – восень кахання восень […]...
- Астравец Нікога. Сумны вечар. Сакавік. Не думка ў галаве – іржавы цвік: “Я тут адзін. Але чаму, навошта?” Ахутвае, бы коўдра, […]...
- НЕПАЗБЕЖНАСЦЬ Чаму не можаш зразумець, Каб прыязджаць не пагасціць, А каб, нарэшце, адагрэць І ні за што не адпусціць. І спачуванне […]...
- Нервы Позна! Выйшлі з-пад кантролю. У стыхію сваю ўвайшлі, увайшлі ў сваю ролю, сябе, сілу сваю знайшлі. Позна! Разышліся нервы. Пачынаюць […]...
- Пярнуская балада ПЯРНУСКАЯ БАЛАДА Восень прабралася ў Пярну. Восень ужо, і не дзіва – Сёньня ў Эстоніі хмарна, Заўтра тут будзе дажджліва. […]...
- Ідуць гады Ідуць сабе гады, ідуць, Бы карагод, бясконца, Што ў небе зорачкі вядуць Ля месяца, ля сонца. Ідуць сабе гады, ідуць […]...
- Мужык Што я мужык, усе тут знаюць, і, як ёсць гэты свет вялік, З мяне смяюцца, пагарджаюць, – Бо я мужык, […]...