Верш Апафеоз

Ещё вершы:

1. Знаходка Усе знаходзяць, я губляю… Ці гэта лёс, ці то экзамен? А можа нехта там жартуе, каб лепш адчуць маю натуру? […]...
2. Ноч, нібыта на сцішаным беразе Ноч, нібыта на сцішаным беразе, Пакідае пакой. Можа, гэта ад белага ветразя У душы неспакой. Можа, проста пастукала раніца I […]...
3. Арыстакратка Лёс мяне сцежкамі радасці вёў, Вёў да цябе на спатканне, Ты – беларуска, ты – нашых краёў, Арыстакратка кахання. Гэтак […]...
4. Восеньская дарога Жменьку пяску, прыдняпроўскага ветру Я прынясу ўтамлёна дамоў, Радасць сваю ў свавольным паветры Выкрыкну гучна на матчынай мове. Хай мая […]...
5. Я сабе прыдумаю каханне Я сабе прыдумаю каханне З дотыку пляча, з усмешкі шчырай. Яно будзе яснае, як ранне, Сумнае, нібы адлёт у вырай. […]...
6. Пераўтварэнні І схавала ў сардэчны кошык, Ранкам стала зьнічка сінічкай, Папрасіла зярнятак трошкі. Накарміла сінічку хлебам, — Можа будзеш маёй сястрычкай? […]...
7. Полацкізацыя Шпацыраваць, і з крокам кожным Заўважаць як брама адчыняецца У позірку зялёна-шэрым асьцярожным. Прыемна адчуваць, што нараджаецца У Полацка чарговая […]...
8. Хто можа схаваць агонь? Хто можа схаваць агонь, Хто можа спыніць світанне? У заўтра бяжы бягом, – Няма ў лёсу вяртання. Хто можа знішчыць […]...
9. …Душа сумуе па душы *** Душа сумуе па душы. Як неабходна ім сумоўе, Нібы каханне ці здароўе, Нібы само жаданне жыць. Як гэта трэба, […]...
10. Сінаптычны абразок У небе – хмар густая поўсць, А кожны ранак брудна-шэры. Зіма нібы абрыдлы госць, Усё трымаецца за дзверы. Бясконца б […]...
11. Апалогія Быццам адзінокі, Быццам я ў цьме… Крочу я да шчасця, Крочу я ў сне… Быццам снегам белым, Быццам сонца свет […]...
12. Паслухаем і другі бок Калі прадстаўнік зеленгаса ацэньвае работу садоўніка і гаворыць, як добра пастрыжаны газоны і як выдатна выглядаюць абсечаныя кусты, калі ён […]...
13. Дык чаму ж я ліст не напішу Дык чаму ж я ліст не напішу той дзяўчынцы, птушцы басаногай, што так рана раніла душу і так позна выйшла […]...
14. Кахаю… Кахаю… Кахаю Кахаю… Кахаю… Кахаю… Губляючы волю сваю, Пяшчоту тваю ўдыхаю, Ласкавыя позіркі п’ю… Усмешка… І вусны… І дотык… І ўсё паплыло… […]...
15. СМІ Крычалі па рацыі: “Не маеце рацыі!” Раўлі ў мэгафон: “Звалі! У п..зду! Гандон!!!” Сказалі ў тэлевізіі: “Хапае правізіі.” Напісалі ў […]...
16. Начны Шпацыр Вечаровай вулiцай крочу, а на тварах трывога i жах. Кожны ў думках свабоды хоча, нiбы ў клетку загнаны птах. I […]...
17. Нічога не прашу я ў неба Нічога не прашу я ў неба: Я ў гэтым свеце толькі госць. Мне, Божа, лішняга не трэба- Не адбірай таго, […]...
18. Ой, суніцы чырвоныя Промні сонца – вавёркамі, Гулкі бор на дваіх, Чырвань-ягады зоркамі У далонях тваіх. Не чаруеш замовамі, Дый на што іх […]...
19. Восень любіць Восень любіць ранкам запаліць цыгарэту заплюшчыць вочы і падумаць пра сваю адзіноту пра тое, што яна – восень кахання восень […]...
20. Ах, якая вясна! Ах, якая!! Ах, якая вясна! Ах, якая!! Несупынны экстаз!!! Так прыгожа – аж думка лякае: не ў апошні бы раз. Не ў […]...
21. Жанчынай Бог мяне ствары Жанчынай Бог мяне ствары, Жанчынай буду да сканання. Ён у душы маёй адкрыў : Пакуту, смагу да кахання. Як роза […]...
22. Паміж намі не было нічога “Mіe;dzy namі nіc nіe by? o…” Adam Asnyk Паміж намі не было нічога: Ні прызнанняў, ні сустрэч, ні слоў. Але, […]...
23. Я аддаў свае сэрца даўно Я аддаў свае сэрца даўно не табе, скруціўшы яго у камок цеплыні. Прабач, для цябе пустая душа не верыш-зірні… Я […]...
24. Хто сваю не шануе вясну Хто сваю не шануе вясну Ва ўспамінах красуня-вясна, І гадкоў маю я толькі восем. І бягу ўсім насустрач вятрам, Як […]...
25. Калі – небудзь, а можа нікалі Калі – небудзь, а можа нікалі, Я прайдусь басанож па зямлі, Можа некалі песню сваю заспяю, А мо праспяваю чыю… […]...
26. Пераклад санета 102 У. Шэкспіра Люблю не менш – ды меней дэманструю, Хаця пачуцці сталі ‘шчэ мацней; Але нашто любоў сваю святую Нібы тавар, праносіць […]...
27. БАЛАДА БОНЫ СФОРЦА (2.02.1494-1557) За карэтай, як самота, шэры пыл З ветрам асядае на траву сівую. У Італію да замкаў і магіл, Нібы […]...
28. Любіце маму Любіце сваю маму, Цаніце сваю маму, Бо заўтра матулі не стане… Даруйце сваёй маме, Званіце сваёй маме, Бо заўтра матулі […]...
29. Чэрвенькія ночы Нячутна чэрвеньскія ночы Ляцяць праз цалаванне зор, Па таямнічых сцежках крочаць Паўз серабрысты край азёр. У цішыні многагалосай Чароўных трэляў […]...
30. Моўчкі подпаўзае адзінота Моўчкі подпаўзае адзінота І садзіцца побач. Мы ўдваіх. Можа забярэ яна турботы, Можа прынясе яшчэ. Услых, Можа павядзе яна гаворку, […]...
31. Дарога да лета Вясна. На цяпло, здаецца, Даўно павярнуцца трэба. Ды вецер, халодны вецер, Зусюль – і з зямлі, і з неба. Стараемся […]...
32. Подых кахання Подых кахання знясіленай птушкі Ў аблоках-люстэрках жадання жыцця. Зняволены подых насамрэч свабодны, Прыгнечаны болем праз свет адкрыцця, Праз горкія слёзы […]...
33. Летняй ноччу Заплюшчу вочы – бачу градкі; Пішчыць назойлівы камар: Шукае месца для пасадкі – Вось-вось апусціцца на твар. Нічога не прашу […]...
34. Зімовыя кветкі Над зямлёю зімовы вечар, Нібы птушкі вялізны цень, І я крочу падняўшы плечы, Вельмі стомленая за дзень. Не чакае ніхто […]...
35. # ты пачакаеш ля прыпынку # ты пачакаеш ля прыпынку можа болей чым звычайна глынеш гаркоткага-салодкага віна ён можа ценем быць нябачным побач недзе можа […]...
36. Зорныя пацеркі Зорныя пацеркі… ******************** Плачуць нябёсы. Я разам з імі. Дзень такі злосны – Сэрцайка стыне. Сонца за хмару Тварык схавала. […]...
37. Завея Завея у душах правіць бал Ад пустаты і адзіноты. Бо вельмі доўга панаваў У сэрцы прымаразак самоты. І нездарма ўвесь […]...
38. Прыгажэйжая за кветкі Няма ніводнай кветкі на зямлі, Якая б параўналася з тваёю прыгажосцю; Такія на зямлі яшчэ не зацвілі, Іх ня было, […]...
39. КЛАДАЧКА Я стаю на беражку, час ідзе. Можа кладачку знайду да цябе… Сэрца кажа: “Будзе мой шчасны лёс, Бо кахання кветачку […]...
40. МАНАЛОГ АБЫВАЦЕЛЯ Якая розніца, якое заўтра свята, І хто яго прыдумаў, і калі?.. Галоўнае – каб выдалі зарплату І раз у тыдзень […]...