Верш БАЛОТНЫЯ ЯЛіНЫ
Таемнасць Балотных Ялін,
Яна абступае знянацку.
У плачы чорных галін
Пачуеш сумоту, не ласку.
Замшэлая з часам сцяна,
Сустрэне адразу з дарогі.
Маўчыць з раўчуком цішыня,
Дрыгву не вартуюць аблокі.
У поўнач туман ад балот,
Не бачна даўгая сцяжынка.
Да самых дубовых варот
Здранцвелых, як тая скарынка.
І не адпусцяць ніяк,
Сваю таямнітасць ніколі,
Ні рэчка, ні хвоі, ні грак,
Ні нават адліга на полі.
Таемнасць Балотных Ялін,
Яна абгарнае знянацку.
У плачы намокшых галін,
Пачуеш сумоту ды ласку.
Сяргей Брандт, 24.03.2013
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- БАЛОТНЫЯ ЯЛIНЫ Таемнасць Балотных Ялiн, Яна абступае знянацку. У плачы чорных галiн Пачуеш сумоту, не ласку. Замшэлая з часам сцяна, Сустрэне адразу […]...
- Лістапад закружыў галаву Лістапад закружыў галаву, Сыпле золата восень пад ногі. Журавы па аблоках плывуць, Нібы мары мае і трывогі. Па сумётах кляновых […]...
- Не магу я безь яе Ёсьць у жыцьці маім дзяўчына, Я бачу сьвет у вачах яе. Ня ёсьць яна проста сябрынай, А ёсьць каханай для […]...
- Першаснежжа Снег пайшоў і нават не зірнуў, Як знянацку неба пастарэла. Збег настрой у госці да галін Па-зямляцку з ветрам папляткарыць. […]...
- МАЯ ПРЫВІЛЕЯ Ты вечна ў хлусні справядлівы, Я ж з праўдай сваёй ніякая. Ты быў, як заўсёды, шчаслівы, А я, як ніколі, […]...
- Ачышчэнне лесам. Пераклад Пад зборам нябёсаў – блакітнай хусткай – Іскрыцца святочнасцю след ад санак! У кінутым храме ляснога згустку Да новага шчасця […]...
- Хлебныя словы Адценне слоў – не глупства, Ты ім не пагарджай. Скарынка. Скіба. Луста. Акраец. Каравай. Акраец – шлях, дарога І зайцаў […]...
- Калі на вуліцы слота Калі на вуліцы слота, А на душы маркота, Адчыняй дзверы для цноты І хай у музыцы зазвініць… І растае час […]...
- Багацце Нічога мне ніколі не шкада, На шчырасць і на ласку не скуплюся, Калі ў твой дом пастукае бяда, Апошняю скарынкай […]...
- У пакоi пустым У пакоі пустым ты аголенай снілася мне. Знаю я што распуста і нельга, ды што з гэтым зробіш, Ты стаяла […]...
- МЯЖА ВОСЕНі Пануры, шэры дзень у голым полі, Дождж зранку сеe дробны ўраджай. Здаецца, што цяпер, а можа і ніколі, Зялёным не […]...
- Сіняя зорка Ужо развіднела, але сонца яшчэ за лесам хавалася. і так нарэшце сталася, што раніца атрымалася сцюдзёна – росная… Але не […]...
- Пра восень Замаўкаюць птушыныя звонкія спевы, Калі восень прыходзіць у край наш лясны, І, як свечкі, вакол ярка ўспыхваюць дрэвы На праводзінах […]...
- Зіма на бацькаўшчыне Дзень цэлы плавалі вятры Над восенню палёў бязмежных, Пад вечар снегам завірыў Спазніўшыся кудлаты снежань. Ён ахінуў стагі лугоў, Як […]...
- Жыццё падарыла нам дзіва Жыццё падарыла нам дзіва: Як ветрыку лёгкі павеў, Аднойчы пачуеш – “Радзіма”, Пасля зразумееш – навек. I будуць дарогі вяртацца […]...
- Шчэ не журуся я па харастве Шчэ не журуся я па харастве, Якое параскрадваюць маршчыны. Смуткую: без мяне мае сцяжыны Марнеюць па пяску і па траве. […]...
- Вецер галін не хістае Вецер галін не хістае, Звонкім лісцём не шуршыць. Восень стаіць залатая I на зямлі і ў душы. Лёт павуцінкі іскрыстай, […]...
- Сэнс жыцця Спазнаць ты хочаш сэнс жыцця, Ці ты смялей за ўсіх? Абраў ты свой адзіны шлях, Не той, як у другіх. […]...
- Старасць – не радасць Старасць – не радасць… ****************************************** Што чалавеку старэнькаму трэба? Позірк ласкавы, лустачка хлеба. Лепей, каб мякіш, а не скарынка. Пагаварыць […]...
- Расстанне Думкі і мары не спяць у галаве, Хочацца ім на свабоду. Мне не ўсцішыць кахання к табе, Дай мне адчуць […]...
- Сваё шчасце Сум і радасць, смех і слёзы – Мае мілыя бярозы, Дзе знайшоў сваё я шчасце Ў вобразе пяшчотнай страсці. Калыханка […]...
- АХВЯРА Маліся ж, бабулька, да Бога, Каб я панам ніколі ня быў: Не жадаў бы ніколі чужога, Сваё дзела як трэба […]...
- А чым магу я пахваліцца? Казбекам добры друг-кунак, Яго папахай ганарыцца. Я з другам згодзен. Гэта так. А чым магу я пахваліцца? Свой край я […]...
- Журба недаляцеўшых журавоў I на нябёсах слізкая дарога, Калдобіны свае і ў сінявы. Зірніце! – адстае ад хваставога Аслабшы жораў. Мёртвы ці жывы? […]...
- Ноч, нібыта на сцішаным беразе Ноч, нібыта на сцішаным беразе, Пакідае пакой. Можа, гэта ад белага ветразя У душы неспакой. Можа, проста пастукала раніца I […]...
- На магілах герояў Ускрай старых магіл, дзе хвоі Угору вынеслі шатры, Знайшлі прыпынак і героі, Святой зямлі багатыры. Стаіць у рад, з армейскай […]...
- Бараўляны Цяплынь плыла. Язмін квітнеў духмяна, Заціхнуў вецер. Вясна была – Бальніца існавала У іншым свеце. Ялін высокіх Дзве сцяны Хавалі […]...
- Хай заўжды будзе так Нейк у рукі ўзяў гітару, Не забуду я ніяк, Як ты мне тады сказала: “Хай заўжды будзе так!” З таго […]...
- Як адчайна рыдае гітара Як адчайна рыдае гітара! Я такога не чула ніколі! Бы аплаквае ўсе мае мары: Аб каханні, аб шчасці, аб долі. […]...
- Гімн Сонцу Так! Так! Квітней, Радзіма, Пад цёплым сонцам, Што нас грэе праз ваконца. Яго святло падтрымку дае нам кожны дзень, Прамень […]...
- Жанчына з мары Цябе ніколі не было. Аднойчы я цябе прыдумаў: Любові запаліў святло Над цёмным непарушным сумам. Здзіўляўся мары, як дзіця. Фантазію […]...
- Я малюю паэзію У сонечны захад дабаўлю світання, Кропель расы зіхатлівыя блікі, Узлёту душы, глыбіні разважанняў, Мноства эмоцый, пачуццяў вялікіх. Цішы таемнасць, струны […]...
- АДМОВІЦЦА АД ШЧАСЦЯ? Я не паспела ачарсцвець і агрубець, Хоць лёс так біў мяне і калашмаціў. Я ласку жонкі прыхавала для цябе, Любоў […]...
- Табою ап’янёны (П’ю далей) Ніколі не забыць мне той вечар Калі праводзіў цябе дадому Дзьмуў халодны студзеньскі вецер Цемра нібы накрыла прастору Толькі свет […]...
- Між сузор’яў далёкіх сусветаў Між сузор’яў далёкіх сусветаў, Між касмічных палеткаў душы Там, дзе цьмяцца абрысы паэтаў Там, дзе сняцца інакшыя сны, Напрадонні бязважкасцю […]...
- ТОЛЬКі ГЭТА НОЧ Уначы плывуць вянкі, Сціпла млеюць аганькі. У кожным шчырае жаданне- Спаткаць першае каханне. Уюць вянкі дзяўчаты З траў начных і […]...
- ХАДЗі! За мной ніколі не хадзіла, Бо ведала, куды іду. Ды штось трывогу ў ёй будзіла, Хаця б не трапіў дзе […]...
- Лебедзі Шуміць каля вуліцы Энгельса сад, Там ліпа, таполя, каштан, Там пад аховай цяністых прысад Плюскоча фантан. I лебедзь высока ўзнімае […]...
- Сонца і Смерць Цёмных начэй шкадаванне, і боль Раны глыбокай. Палае касцёр, Верным сяброўствам звязаўшы з імглой Сцятыя промні агню…Калідор Між пачарнелых ад […]...
- Я праходжу ля парка Горкага Я праходжу ля парка Горкага Там вароны кладуцца спаць Свае дзюбы у гнёзда уторкваюць Каб знянацку ўначы не ўпасць Я […]...