Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Мая зямля

Мая старонка больш за ўсіх мілей:
Яна адна такая светлая і родная.
Калі я тут, мне на душы становіцца лягчэй:
Усё тут бездакорна непаўторнае.

Тут шмат і рэчак, і азёр, і ручаёў.
Мая сцяжынка паміж лесам, лугам.
Чароды шэрых журавоў
Ляцяць над селянінам з плугам.

Я бачу Нарач, Прыпяць і Дняпро –
Яны перада мной заўсёды,
Але я мару, мару пра адно,
Каб не згубіць гэтай прыроды.

Стаіць ў полі жыта і пшанічка,
Калоссе вецер варушыць,
А там, далей, бяжыць крынічка,
Вады вясёлы гоман шапаціць.

Я бачу беларуску-гаспадыню,
А побач з ёй гаспадара.
Ад працы вочы радасцю іскрацца –
Руплівая сялянская сям’я.

Я нарадзілася, і тут жыву я.
Я – беларуска, і ў гэтым гонар мой.
Люблю свой край, і свой куток люблю я,
Я захапляюся бацькоўскаю зямлёй.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Мая зямля - Святлана Смык