Верш Наш Парыж!

Нясвіж. Дзівосных дрэваў шаты
Каштанаў і кляноў заміж.
Скрозь голле легка ў неба ўзняты
Дом Радзівілаў – наш Парыж!

Скарбонка нашае культуры:
Палацы, храмы, кляштары,
Ангельскі парк – кусок натуры,
Той старадаўняе пары.

Гняздо былое Радзівілаў,
Дзе у манаскім кляштары
Ў друкарні Будны ведаў сілу
Тварыў для лепшае пары!

Твой божы дом Дамініканаў
Быў домам хлопчыку з Альбуці
Ўзняласа яго зорка рана
Каб свет аб нас з ім змог пачуці.

Падараваў ты яму голас
І дум няўрымслівы палет,
Каб расказаў нам Якуб Колас
Усе, што думае народ.

Каб загучала наша мова,
Між прэзідэнтаў, каралёў,
Каб ”Новую зямлю” нанова
Чытаў і разумеў народ.

Каб граў ізноў ”Сымон-музыка”
І рэй грунтоўны вёў Талаш,
І знала ўся Зямля вяліка,
Што Колас – ён Міцкевіч наш!

Нясвіж. З краін заморскіх госці
Вітаюць на тваёй зямлі
Міцкевічаў – Адама й Косцю,
Што памяць нашу збераглі!

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Вялікія імены Заўсёды мы памятаем вялікія імены. Імены людей, якіх Радзіма звала На барацьбу за свабоду мовы. Іх завуць Якуб Колас і […]...

Калі сэрца тугой шчымела Калі сэрца тугой шчымела, Бо яму святла не хапала, — Да мяне заходзіў нясмела Летуценнік Янка Купала. Калі я, прыгнечаны […]...

Гарадзея Не пытаюся ў людзей я, Дзе мястэчка Гарадзея? Еду з Міра на Нясвіж – Гарадзея будзе між… Безумоўна, Гарадзея Мне […]...

Перапрагляд. Зычэнне кастанэдаўцу Андрэю Дзятлёнку …Сабраць з дарог каменні тыя, Што губяць сілы маладыя… Якуб Колас “Новая зямля” Так і жыццё аднойчы надакучыць, калі больш […]...

Ліцэю модніц і мадэлей Мяне, чужаземца, зімой запрасілі Чытаў каб вам вершы мае Стаў я перад класам. І ў пaмяці ўсплылі Імёны жывых кутерье. […]...

БАЛАДА МІКАЛАЯ КРЫШТОФА РАДЗІВІЛА (СІРОТКІ) (2.08.1549 – 28.02.1616) Абсягі Вялікага Княства з табою, Як продкаў тваіх у табе жыве кроў. Каменне і травы й […]...

Вераснёвае сонейка промнямі лашчыць зямлю Вераснёвае сонейка промнямі лашчыць зямлю, Размалёўвае ў чырвань і золата соннае лісце І пяшчотай сваёй суцішае істоту маю, Што сумуе […]...

Пакліканне Там, ля Ярдана, шэпча голас: Хадзем за Мною, Я – твой Бог, У Галілеі сьпее колас, Жніво надходзіць… Між дарог […]...

ВЯРТАНЬНЕ Ў ПОЛАЦАК Нас будуць сустракаць як Гагарына, Шампанскае адкаркоўваць на гаўбцах. Мы плануем вяртацца па бульвары Скарыны. З пажарнай вежы на галовы […]...

Магікане Засыпалі вочы яго – жывыя крыніцы. Паатручвалі кроў – рэчкі і рэкі. Сцерлі памяць аб продках – кляштары, камяніцы. Зубы […]...

Парыж Парыж Amour, мы засталіся безь нічога, Няма тваёй, няма маёй віны, Ты пэўна ведаў, часам лёс благі, А траціць мне […]...

Ён не заве яе зусім у Парыж Ён не заве яе зусім у Парыж. Яна і не чакае запрашэння. Суцішак горкай слотай закрычыць… Ёй не абдымуць вострыя […]...

І Лондан, і Парыж далёка за кардонам І Лондан, і Парыж далёка за кардонам, І Рыа-дэ-Жанейры ня свецяцца агні. Жыву спакойны, ціхі, амаль што невядомы, Пішу на […]...

Пасля Барселоны Нібыта з раю Ты сыйшоў з Барселоны Пакінуў ззаду Саграду, Саграду, Саграду. І яблык спакусны На плошчах і вулках Пакінуў […]...

Сумны верасень за вакном Нат не верыцца, што жывём, Жывём добранька да пары… Дожджык дробненькі на двары. Восень сыплецца на зямлю. -Чуеш, сын уста […]...

Высокі колас – сэнс высокі Высокі колас – сэнс высокі, Вазьмі мяне ў высокі цень, Яднаючы зямныя сокі I ціхі сонечны прамень. He марнай пустальгой-былінкай […]...

Званар А звон заве ісці на вы, Нібыта голас чалавечы. Ен Беларусь заве на веча, Каб адстаяць свае правы. …Былым павеялі […]...

Ля карціны П. Сергіевіча “Званар” А звон заве ісці на “вы”, Нібыта голас чалавечы. Ён Беларусь заве на веча, Каб адстаяць свае правы. …Былым павеялі […]...

Галасы – каласы пад сярпом Тваім, Божа * * * Памяці Зміцера Сідаровіча Галасы – каласы пад сярпом Тваім, Божа. Песня корміць, як хлеб. І ў ліхія […]...

БАЛАДА МІКАЛАЯ РАДЗІВІЛА (ЧОРНАГА) (4.02.1515-28/29.05.1565) Вялікае княства заўсёды з табой Ці едзеш на бітву, ці стомлены спіш. Жыве ў тваім сэрцы шляхетны Нясвіж Напоўнены […]...

Я люблю Люблю я водар злотай нівы, Пахі лесу, цёмных вод. Як народ працалюбівы На святы водзіць карагод. Люблю я снег, люблю […]...

Наша мова Наша мова – бярозавік весьні, Аксаміт жаўруковае песьні, Шум гаёў, пушчы грознае голас, Акавітай успоены колас, Матак нашых пяшчоты адвеку, […]...

Колькі разоў з берагоў Дзвіны Колькі разоў з берагоў Дзвіны людзі свет пазнаваць хадзілі? Звалася Беларусь тады – край Літва, а народ – ліцвіны. Колькі […]...

Дэкрэт Леніна У дзень той, помню, без прынукі У воласці маёй глухой Сышліся ўсе: дзяды і ўнукі, Бацькі і дзеці грамадой. На […]...

З той пары З той пары, Як ты мне падарыла Маленькае сонца – дачку, Параўноўваць цябе Мне хацелася з нівай жывою, Што адведзена […]...

Да нараджэння Хрыстова Мроіцца…Быццам бы рэшткі сноў… На вушаку струхнелым Маці у свята Трох каралёў Крыжыкі крэсліць мелам. А за акенцам — белы […]...

Першая адталая зямля Першая адталая зямля, I зімы нібыта не бывала. Зелянее траўка спакваля, Пахнучы самой зямлёй адталай. I сябе лаўлю я зноў […]...

Ідзе за годам год Ідзе за годам год, Сівеюць людзі, хаты, – І ўсё ў ярме народ, А над шляхамі – краты. І ўсё […]...

Усёй трупе дабрадзея старыцкага беларускае слова Дзякую Вам, брацікі, сястрыцы родныя! За Вашы хвацкія песні народныя, За тую гутарку Вашу вясковую, За праўду светлую, за праўду […]...

Песняры Прысвечана Я. Коласу і Я. Купале Як два браты для Беларусі, Два волата святой зямлі. Яны з дзяцінства ўзялі гуслі І за сабой народ вялі. Вялі […]...

Драўляны народ Народнаму майстру Тарасюку Мікалаю Васільевічу Створана пасля прагляду аднайменнага фільма Пайшло сонца на ўсход, Слухай казку пра народ. Ён калісьці […]...

Наш лёс Лёс у дзядоў не быў салодкі, Бяда да косці церла плечы. Яны дарма не дралі глоткі, Казалі словы ў грознай […]...

Беларусы Штурхалі нас і распіналі На дыбах, плахах і крыжах. Мы з нежывых уваскрасалі З вялікай помстаю ў вачах. На рубяжах […]...

Мой народ Вецер з сонцам люляе зямлю Над бярозавым зграбным гаем. Я краіну сваю люблю, А дакладней – людзей кахаю! Што працуюць […]...

Жыццё, жыццё… He першы, не апошні Жыццё, жыццё… He першы, не апошні… Вось і разваж, дзе блазен, дзе герой, Калі з гары ўпрагаўся ў воз парожні […]...

Епіскап Тураўскі Епіскап Тураўскі У гонар “беларускага Іаана Залатавуста” Кірылы Тураўскага Сярод асветнікаў адметных сярэднявечнае пары – залатавусны прапаведнік залатакупальнай царквы. Ён […]...

Камсамольцам Беларусі Вы маці-Радзіме ўсім сэрцам адданы, Прайшлі гераічны, праслаўлены шлях – Сябе вы адзначылі працай стараннай I гордым бясстрашшам у грозных […]...

Нязжатыя гоні Позняя восень. Буслы адляцелі, Лес абгаліўся, палі апусцелі, Толькі нязжатыя гоні адны, Смутную думку наводзяць яны. Шэпча, здаецца, там з […]...

Калі чалавек не такі як усе (прысвячаецца Якубу Коласу) Калі чалавек не такі як усе, Натхненне ён знойдзе ў жамчужнай расе, Адчуе каханне ў лесе і […]...

Рэчка Труба І мроіць зноўку прад вачыма; Чыгунка, лес, ускрай лагчыны, Труба, што рэчкай не назваць І водар траў, дзе сенажаць, І […]...