Верш Сакавіцкая ноч
Начны дакучлівы капеж
Дзяўбе санліва па адцёку,
А кот залез у ложак мой
Ды штосьсці муркае мне збоку.
І я вярчуся, як уюн,
То засынаю, то прачнуся.
Дурныя сны ганю я прэч,
То зноў да сонніка цягнуся
Каб разгадаў мае ён сны,
Што лёс праз іх мне прадракае. .
Але няясны ў ім адказ
Маю душу не сагравае
І я чакаю каб хутчэй
Світанне цемру разарвала,
І сонцам пырснула ў вакно,
Каб навакол усё заззяла.
Каб зноў пад стрэхамі капеж
Запеў вясеннія напевы,
Стаў у смузе купацца лес
Пад птушак радасныя спевы.
Каб піць вачыма прыгажосць,
І любавацца на вяснушкі,
Лавіць расчуленай душой
Вясны чароўныя ўсмешкі.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- *** У дождж начны У дождж начны, пад сполахі маланак Ты прыадчыніш дзверы ў мой пакой. Заходзь, праходзь, прысядзь, каханы, Пабудзь са мной. У […]...
- У дождж начны, пад мітусню маланак У дождж начны, пад мітусню маланак ты прыадчыніш дзверы ў мой пакой… Заходзь, праходзь смялей, прысядзь, каханы, пабудзь са мной. […]...
- Не спіцца Ну вось і Спас прайшоў арэхавы… Туман хусцінкай над вадой, А неба зоркамі-прарэхамі Ізноў спрачаецца з імглой. Гуляе месяц па-над […]...
- На бальшаку завеi На бальшаку завеi, iскры джаляць цемру; Нябачны снег ляцiць, туды, за край лугоу; Агнi у небе ткуцца, разрываюць цемру; Iх […]...
- Бог прыйшоў на грэшную зямлю Бог прыйшоў на грэшную зямлю. Бог прыйшоў на грэшную зямлю. Для людзей святло вялікае заззяла. Бог прыйшоў на грэшную зямлю. […]...
- Начныя пацалункі Пад зоркаю яснай нябёс пазалоты Я вусны твае захаплённа цалую; Згубляю дыханне з тае асалоды, Што здольна закрýжыць галову шальную. […]...
- У доме пад сонцам – жыве немаўля У доме пад сонцам – жыве немаўля, Цёпла, утульна ў тым доме, Дзе пасялiлася дабрыня, Побач – i шчасце, вядома. […]...
- Дзіцячая калядка Запеў 1 Карагод сняжынак сустракае свята. Елка-прыгажуня прыбрана багата. А на верхавіне прыгажуні колкай зіхаціць ліхтарык віфлеемскай зоркай. Прыпеў Сонца […]...
- У летуценнях У летуценнях вёсны надта сонечныя. Наяве вёсны абагрэты сончыкамі, грамамі і таўкачыкамі польнымі, чаканнем радасці – канікуламі школьнымі. А хто […]...
- БАЛАДА ЦІТУСА ДАЛЕЎСКАГА (13.05.1840-11.01.1864) Не баішся нічога, і нават памерці Не баішся– абрыдзелі цені-віжы, І штодня ў тваім плача зажураным сэрцы Родны край, […]...
- БАЛАДА СЯРГЕЯ ПАЛУЯНА (19.10.1890-24.04.1910) Змяёй сціскае горла адзінота І кожны дзень усё мацней, мацней І так, што жыць на свеце не ахвота Сярод […]...
- Мы з паэтам ярчэлі ў вачах Мы з паэтам ярчэлі ў вачах, нібы ў сутве шаленства сівога. І чаканне згоднага “так” пажаўцела ў сланечнік Ван Гога. […]...
- Зорачка надзей Як мары адбываліся ва ў сне, Застаўся ад маленства ўспамін. Надзеі зорка зіхацела мне, Кудысьці лятучы з вышынь. Няма ўжо […]...
- Родныя гукі Зноў абуджаюцца родныя гукі, Я не самотны – натхненьне са мной. Думка трывожная ў часе разлукі Цягнецца звонкай ігранай струной. […]...
- БАЛАДА ЯНА ЧАЧОТА (7.07.1796–11.08.1847) За вокнамі бібліятэкі Выходзіць світанне з дажджу. Зноў кнігі табе, нібы лекі Ад суму, што поўніць душу, Бо спевы […]...
- Змаганне сілай Змаганне сілай З усім, што зноў Вядзе нас у цемру, Акоў, вякоў… З усім, што сонца Закрыла зноў… З усім, […]...
- Памяць пра бацьку Калі ўзгадаю бацьку я – У памяці ўзнікае поле І конь, і свежая ралля, А навакол – вясны раздолле. Умеў […]...
- Яна выказала што хацела А. Г. Яна выказала што хацела. Што пачула, што набалела. Ён моўчкі смакаваў цішыню, Якая зрэдчас паланіла душу. Сэрцы званамі […]...
- Ноч асенняя дыктавала Ноч асенняя дыктавала Незнаёмыя вершы мне… Еўфрасіння і Янка Купала Адлюстроўваліся ў акне. Так сабраліся сёння разам На пісьмовым адным […]...
- Зайшлі у цёплую кавярню * * * Зайшлі у цёплую кавярню, каб выпіць кавы ля вакна. Здаецца, час праходзіць марна ад недаступнасці цяпла. Сядзелі, […]...
- Галіны ліп па-над стрэхамі хат Галіны ліп па-над стрэхамі хат, І дождж ідзе, расносіць думкі ў бакі. А з неба гром б’е з гармат, І […]...
- Тваё вакно Знаю, што лёс ужо не перайначыць… Знаю: дарэмна. Але ўсё адно… Я еду сюды, каб ізноўку пабачыць Тваё, ў бягоніях […]...
- Каб была я чараўніцай Каб была я чараўніцай, Рыхтавала б слодыч, Перастаў бы ты мне сніцца, А стаміўся б побач. Па расе б з […]...
- Мегаполіс Палымнее начны мегаполіс, нібы прысак, вугольлем вакон. і паветраным змеем паволі узляцеў па-над ім Арыён. Скуль, куды, карагод незлічоны, – […]...
- ***Навакол – зямная прахалода *** Навакол – зямная прахалода. Дождж пайшоў спаволенай хадой. І сады ўздыхнулі, і гароды, Дажджавой абмытыя вадой. Ажылі прывялыя ўжо […]...
- Будоўля (Беларуская балада. XVII стагоддзе) Што ж, цесляры, невясёлыя – Сякера аж падае з рук? Што апусцілі вы голавы, Сумна глядзіце на зруб? Бёрны усцягвайце […]...
- Для лістоты Для лістоты час неістотны яна цешыцца смакам прасторы глебай сонцам вадой у карэннях асяродкам і толькі сталенне ў кастрычніку колеру […]...
- Каляднае Дажджы зімовыя, дажджы калядныя, І лісце чорнае аж да вясны. Ноч сарамлівая, ноч незгасаная, Бярозка мокрая галлём дрыжыць… А там […]...
- Бык і дом Па вуліцы вялікі Бык ішоў. Казалі, што з радні яму бізоны. Ідзе і раптам бачыць – дом чырвоны. А колер […]...
- Красавiк У жыццё, як раней, улюбёны Я адкiнуў зiмы чарнавiк Бо вярбы новай сукняй зялёнай У вакно заглянуў красавiк Уварваўся ён […]...
- Сакавіцкія воды Люблю сакавіцкія воды – Вірлівыя сокі вясны. Як вены жывыя прыроды, Зямлю напаўняюць яны. Набракне зямля сакавіцай. І раптам, парой […]...
- Дык чаму ж я ліст не напішу Дык чаму ж я ліст не напішу той дзяўчынцы, птушцы басаногай, што так рана раніла душу і так позна выйшла […]...
- Вяртаньне радасьці Зноў няма настрою з раніцы – Калатнеча, мітусьня. Так ня хочацца параніцца Аб калючкі злога дня. Справы, словы бесталковыя Сталі […]...
- Праталіны Запеў 1 Тлеюць зоры ў нябёснай зале. Поўня срэбныя сыпле у снег дыяманты. Давай не спяшацца на апошні куплет, чакаючы […]...
- Яблыня Калісці яблыня квітнела, Ківала кронай маладой. У маі вэлюмам бялела, Гудзеў ад захалення пчолаў рой. Але аднойчы падхапіў убранне Мурожны […]...
- Шыкоўны ранак Шыкоўны ранак: сонца ўстала, Раса на травах, на кустах У промнях сонечных заззяла, Блакіт на небе і ў вачах. Заве […]...
- Вясна на Палессі – Няхай усмяхнецца нясмелым праменнем, Спалоханным ветрам, што пахне адлігай. Няхай адгукнецца плывучай камлыгай Вясна на Палессі. І выльюцца рэкі, […]...
- Чырык! Вясна! Уноч – мароз і абліваха. Удзень – адліга і слата. І ледзяшы сцякаюць з дахаў Вясёлым, дробным тра-та-та. Будзённы дзень […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА ЧАРНЯЎСКАГА (14.01.1916-22.12.2001) …І прыйшоў ён да нас, нібы слова жывое Апусцілася з неба на нашу зямлю, Дзе адвеку ў пашане сваё […]...
- Ля звонкага сэрца Ля звонкага сэрца, Ля вострых грудзей Не чуў снегаверці Начны кругавей. Здалося – ля вокан Вясну салаўі На крылах высока, […]...