Верш СПАСЫЛКА

Ещё вершы:

1. Даруй мне Даруй мне гэтую памылку, Я не пазнала позірк твой. Ён нейкі новы, мной забыты, Ўжо больш не сушыць маю кроў. […]...
2. Дзіцячыя размовы Тата-памочнік. -Мне ўрокі зрабіць дапаможа як другу: Я ў сшытку пішу, а ён – побач, з папругай. *** -Ты рукі […]...
3. Покрыва Шэрае покрыва твайго жыцця З галавою цябе паглынае. А ты чакаеш сэнсу адкрыцця, Але ён праходзіць, ён мінае. Тая коўдра […]...
4. Ліхтар і поўня Ліхтар нябесны і ліхтар зямны ўсю ноч не спяць – штоміг праводзяць зверку: усё глядзяць, ці роўныя яны, – і […]...
5. БАБіНА ЛЕТА Адгалоскам у бары песні спетай, рэхам летняе пары дзіва гэта. Як салодкі летні сон на імгненне спелых траў, палёў, лясоў… […]...
6. Хатняе Не атрымоўваецца сустрэцца, Сёння сустрэча не адбудзецца. Б’ецца шалёнае сонца-сэрца: Дзверы, лесвіца, двор, вуліца – Шлях нескладаны, такі знаёмы, Але […]...
7. Ты перад мною, а я насупраць Ты перад мною, а я насупраць. Здіўляе твой позірк – ты бачыш несупраць. І вока ў вока, кахання прысутнасць. Між […]...
8. Ёй Толькі дзве ночы… І толькі гэтыя вочы Мяняюць усё, Да чаго розум так напружана крочыць… “Не збочыць…”, – чую голас […]...
9. Спяваюць ружы пад акном Спяваюць ружы пад акном Аб нечым ружавым, няйначай. Зачараваны, дрэмле дом. А дожджык слухае – і плача. Хвалюе ветрам струмяні. […]...
10. Калі надакучаць турботы аб хлебе Калі надакучаць турботы аб хлебе І сцэны відовішчаў стомяць маной, Свой позірк уверх падніміце – у неба – І многае […]...
11. Калі спявае птушка, я маy~чу Калі спявае птушка, я маy~чу… Калі спявае “зорка”, я гняy~люся і нікуды ад глебы не лячу, зусім без летуцення застаюся. […]...
12. Сляпая роспач Цемра. Вакум. Вострая цень. Над ёю высіцца постаць. Чалавек спрабуе нешта знайсці І з адчаем па вакуме крочыць. Рукі трасуцца, […]...
13. Завушнiцы О, колькі раз прасіў я Назначыць мне спатканне; О, колькі раз хацеў я Прызнацца ёй у каханні! Ды ўсё перашкаджалі, […]...
14. Бойцеся вока нядобрага Бойцеся вока нядобрага. Бойцеся злога слова. Але найболей бойцеся Думак нячыстых сваіх. Ад іх злы дух нараджаецца І ў душы […]...
15. Што мне зрабіць? Што мне зрабіць, каб Ты жыла? Якія вытрываць пакуты? Баліць і курчыцца душа, і хоча жыць і быць пачутай. Але […]...
16. Касцёр для дваіх КАСЦЁР ДЛЯ ДВАІХ Нас доля звяла і ад шчасця цвіла, Як луг, на якім ты вяночкі пляла, Я ж, быццам […]...
17. Проста ведай Я стаю ў возера ляснога, А вакол квітнеюць сады, Ведаю, кахаеш ты іншага, Я жадаю, каб ведала ты, Што для […]...
18. Выплылі ў неба цёплае, летняе Выплылі ў неба цёплае, летняе Зоркі ўначы. Як зберагчы пачуццё маё светлае, Як зберагчы? Вусны пяшчотнаю ласкай прасіліся Усё апаліць. […]...
19. Гуртоўка Лявону Вольскаму Я сваю краіну маю. Я не курд і не удмурт. А настрой мне узнімае Беларускамоўны гурт. Гэй! Гэй! […]...
20. Пагоны На куртцы зорачкі відаць, Бывае дзве ці тры, Як у каго, Чапляюць іх, Каб званне паказаць Ну, а яна – […]...
21. Ён мяне кране Сышоў апошні снег, Зіма на поўнач збегла, Артэрыі галін Напоўнены вадой. Я да сцяны прылег – Цяпло вяртае цэгла. Нясе […]...
22. Твае святло Блішчыць у тваім ліхтарыку святло, І свеціш ты, зараза, мне ў вока. Ды я б прыняў, навошта мне яно? Але […]...
23. Там, дзе зоркі цалуюцца Там, дзе зоркі цалуюцца На высокай страсе. Там, дзе травы мілуюцца У празрыстай расе. Дзе шукае дзяўчына Кветку шчасця свайго, […]...
24. Птушка Таўраваў адзінотаю твары бязлітасны студзень, І шальныя вужакі пускаў пад нагамі людзей, Ну а мне загадаў: – Шэрай птушкай спяваці […]...
25. Ільдзінкай сіняй, плыткай, крохкай Ільдзінкай сіняй, плыткай, крохкай Гучыць любімае імя. I воз бахматы сцежкай дрогкай Плыве, дзе нас даўно няма. Расстайны лебедзь, лебедзь […]...
26. Танны камень На танны камень брыліянт Выпадкова абмяняў. Памылковы варыянт Дзверы ў шчасце зачыняў. Зараз быў бы нават рад, Калі б усяго […]...
27. Чалавекачас Час адчыняе нас калі скончыцца сказ – ставіць кропку прастора па кроплі пераносіць у твор што не мае наз- вы- […]...
28. Прысвячаецца жанчыне Засяроджана, Насцярожана Ты глядзіш Недаверліва На мяне. Як дзіця заварожана, Я гляджу Адмарожана Проста ў вочы твае. Твае вочы – […]...
29. Долі дзве – дзве палавіны Аднаго быцця. Мы з табою жыць павінны Вогнем пачуцця. Калі дрэва пазбаўляюць Родных каранёў – Век тады не прычакае Яблыня […]...
30. Паэтаў засталася мала Наша жыццё празаічна. Навошта тады намагацца Рабіць яго больш паэтычным? Такімі нам лепш заставацца. Наша жыццё празаічна. Паэтаy’ засталася мала. […]...
31. Я разумею, так павінна быць *** Я разумею, так павінна быць: Прайсці прамежак шляху ў адзіноце, Адчуць, як паглынае мозг самота, Як сум пячэ, як […]...
32. Хопіць? Мы гаворым таямніча, Шчыра веруючы ў то, Што ў кожным доме быццам, Вока…, вока ад ЯГО! А яго мы паважаем. […]...
33. Даўніна У старадаўнія часы **Па ўсёй Русі, нібыта ў сне, Ліліся з неба галасы- **Анёлкі пелі гімн вясне, А на зямлі […]...
34. Беларуская доля Калісьці вялікае княства… З народам адзіным і мужным! Да варвараў трапіла ў рабства… Прабыўшы пад гнетам бяздушным! Стагоддзі, гады і […]...
35. Калі агорнуты смугою Калі агорнуты смугою Мой шлях, і крыўда верх бярэ, І злосць лісіцаю рудою Мне сэрца кіпцюром дзярэ, Калі дарэмна я […]...
36. Я і ты Я і ты, быццам зоркі на небе – толькі разам і толькі стагоддзі. Я і ты, дзве макулінкі ў хлебе, […]...
37. Чытала ў прэсе Па матэрыялах газеты “Звязда” ад 15.02.2011 “Амерыканскія штаты шукаюць замену долару” Чытала ў прэсе я, што ў Штатах, Там, дзе […]...
38. Мы споведзь падзялілі на дваіх Прыходзіць час, калі праз позірк чалавечы, Блакітнасць неба можна паглядзець, Празрысты ён становіца, дарэчы, І застывае на табе як медзь. […]...
39. Мозг бессэнсоўна зьбіраў рэшткі розуму Мозг бессэнсоўна зьбіраў рэшткі розуму З асобных скамечаных частак бярвеньня наркозу мух У п’янага сьвету малюнак з дурных элементаў арол […]...
40. Шчэ не журуся я па харастве Шчэ не журуся я па харастве, Якое параскрадваюць маршчыны. Смуткую: без мяне мае сцяжыны Марнеюць па пяску і па траве. […]...