Верш Як мы артыстамі былі

Мы п’есы гралі з першай чыткі,
У вёсцы шмат было такіх –
Ну, што ж, мы ставілі агіткі,
Яны даходзілі да ўсіх.

Ігралі мы, ігралі з жарам,
Хоць і спрачаліся з агнём –
Хацеў быць кожны камісарам,
Ніхто – буржуем і папом.

Мне добра помніцца й сягоння,
Быў на спектаклях поўны збор,
Як з коўдраў сшытую заслону
Рашуча адкрываў суфлёр.

Пасля ж са збітай проста будкі
Падказваў ён, як мог цішэй,
Мы ж паўтаралі не ціхутка,
На поўны голас, як мацней.

Спектакль наш хутка развінаўся,
Глядач быў пільны да ўсяго,
А з бізуном як пан з’яўляўся,
Крычалі нам: – Лупі яго!

Пазнаўшы блізкія прыкметы,
Дапамагаючы ўвесь час,
Як поп хінуўся да кабеты,
Крычалі нам: – Ну, рыхтык, наш!

Па некалькі так п’ес мы гралі
Ажно да позняе начы
I што паставіць, меркавалі
Яшчэ, дадому ідучы…

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

А ці былі яны – размовы А ці былі яны – размовы, І цуд з табою побач быць, І тыя позіркі і словы, Што могуць сэрца […]...

КУДЫ IДЗЕШ, БЕЛАРУС? Каму патрэбны нашы хаты, Лёс селянiна поўны слёз. Трымае душы мацней кратаў Сярод жнiва ў поўны рост. Бягуць iз вёскi […]...

Чайкі Здавалася, я бачу страшны сон, Але – жыццё. Ды цяжкая навала. З акна бальніцы, ціхая, бы стогн, Бабуля белых птушак […]...

I ўсе былі табой і не табой I ўсе былі табой і не табой. Адна ты разумела адмыслова, Што цяжка паўтарыцца слова ў слова I нельга цень […]...

Песня на каляды Пастушкі гулялі, Каляду ігралі: Бог нам аб’явіўся, Хрыстус нарадзіўся – Каляда-Каляда, гэй. Не ў пышных харомах, Ані ў панскіх домах: […]...

Яны былі першымі Не складалі легендаў пра іх І не песцілі гучнымі вершамі, Бо ў горніле тых год баявых Яны былі ўсяго толькі […]...

Былі на моры Мы з сям’ёй былі на моры, Там каталіся на хвалях. Нібы рыбы на прасторы, Мы плылі ў блакітных далях. На […]...

Былі тады – ноч Былі тады – ноч, Ты ў слабенькім паркаліку, Арэшнік Ды я, грэшнік. А зоркі ўсе стаялі, як адна, У возеры […]...

Было. Былі. Была! Было. Былі. Была! Мне маска не да твару. Я тая, што прайшла Трагедыяй пажару І жар сухой верстф да сэрца […]...

Зоркі былі супраць нас Ты быў маёй недасяжнаю марай, Я – твой пякельны экстаз. Катам ты стаў, а тваёй я ахвярай, Зоркі былі супраць […]...

Былі сярпы вясёлыя ў жніва Былі сярпы вясёлыя ў жніва. Як Млечны Шлях, іржысцілася ніва. I туманоў старых начное сніва Разгадвалася раніцай знава. Хацела быць […]...

Калі б вы былі жывыя Калі б вы былі жывыя, Гарэлку мы з вамі пілі б, Дзядзькі мае залатыя, Мікіта, Пятрок, Піліп. Сядзелі б мы, […]...

Учора мой сусед павесіўся Учора мой сусед павесіўся I сёння, дзе б я не ступіў, Крычалі усе дрэвы ў лесе мне Што ён зрабіў, […]...

Спыняць баяліся нас чэрці і ДАІ Я лётаў неяк з пчоламі ў раі Спыняць баяліся нас чэрці і ДАІ Я зь імі песьні гаманіў Ды медавуху […]...

Рубікон Гадзіна за гадзінай – згінуў дзень і адышоў ціхутка на спачын… Збялелы твар, дрыготка-сіні цень блукае па разорынах маршчын. А […]...

Час чмяля Час чмяля. Хвалі першага цяпла Прынесьлі кіпень абрыкосам, Над імі крылы чмель ўзьняў, Спрасонку чмыхнуў у поўны голас, Пасьля снобачаньняў […]...

Францішак Скарына Полацк поўны саборным звонам. Душы поўніць нябесным страхам. Ад Сафійкі плывуць іконы, люд на неба глядзіць у жаху. Хтось спяшаўся […]...

Крэпасць над Бугам Ёсць крэпасці з муру, з гранітў, са скалаў, Іх сцены-байніцы абводнены кругам, А колькі іх знікла – было ж іх […]...

Як прыспеў час паміраць старому пану Алесю Беламу Як прыспеў час паміраць старому пану Крыкнуў: крупніка нясі, мой слуга адданы! Той спужаўся: пане мой, крупніка […]...

Неспатоленае шчасце Неспатоленага шчасця дні Прывідамі душу паланілі… А ці памятаеш, даражэнечкая, сны, У якіх вясной адной з табою былі? У якіх […]...

Quo vadis – Куды ідзеш Ты, ў транты апрануты З вялікім болем ў стомленых вачох? – Іду па здзекі, гвалты ды пакуты, […]...

Максім Багдановіч Так зайздрасна: насіць вянок паэты І мець імя задумнае Максім, Кахаць зямлю з яе жыццём глухім І песняй перавіць юнацтва […]...

Смак шчасця Вось патухла апошняя зорка, Час не здольны пакуль што стрымаць… Свет расчыніць магічныя створкі, Каб маглі новы дзень распачаць. Ён […]...

Шляхціц Завальня Год за годам, дзень за днём, – Ўсцяж – гадзіну за гадзінай, Паміж песняй салаўінай I агідных жабаў крэктам, Выццем […]...

Рэчка Труба І мроіць зноўку прад вачыма; Чыгунка, лес, ускрай лагчыны, Труба, што рэчкай не назваць І водар траў, дзе сенажаць, І […]...

На сцежку маленства ступіў басанож На сцежку маленства ступіў басанож, Ды, мабыць, абуцца мне прыйдзецца ўсё ж: Ад вёскі да рэчкі яе замяло Бутэлек патрушчаных […]...

Гарнуся да Гарнуся да роднага слова нібы да бабулькі сівой. І хораша гэтак. Бадзёра знікае з душы непакой. І гоіцца боль патаемны, […]...

Каханаму Дакрануцца да вуснаў тваiх небяспечна: я тады як запалка згару за iмгненне. Б’ецца сэрца, а я за табою навечна след […]...

Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх, Бо жар цела твайго растапляе. Голас цёплы, ласкавы казыча мой слых, І дрыготка, як […]...

Свіння Сёння мылі свінку – шаравалі спінку, Вушкі адмывалі, з лейкі палівалі, выціралі ручніком, а яна ад нас – бягом, Ў […]...

Мінская балада “Люблю мінчанак маладых, Ад іхніх ног займае дых…” – Гаворыць сябра, і ўздыхае, I поўны келіх выпівае. I сёння бар […]...

Прымаю роды Жалезны стол. Вам так нязвыкла. З усіх бакоў трымаюць вас. Расколваецца ад крыку у акушэркі галава. Што ж, рукі мы […]...

Ціхутка вецер хвалі гоніць Ціхутка вецер хвалі гоніць. Плывуць няспешна, думкі тояць. Няма нікога, адзін лебядзь. Ім яго думкі добра ведаць. Яны з ім […]...

Мёртвая вада Навошта робяць камплімент? Даволі дзіўнае пытанне?) Калі занадта добрых мэт, не застаецца месца ганьбе. А ганьба соль усіх марэй, або […]...

Невясновае паветра Невясновае паветра. Халодная прастора. Я іду па дарозе. Шукаю прыстанак. У душы вар’яцеюць шалёныя хвалі мора І хістаюцца іскры выбухоўных […]...

A lіmіne Невясновае паветра. Халодная прастора. Я іду па дарозе. Шукаю прыстанак. У душы вар’яцеюць шалёныя хвалі мора І хістаюцца іскры выбухоўных […]...

Мы на гады жыццё не лiчым Мы на гады жыццё не лiчым Яны – як колы на вадзе I толькi зморшкi на аблiччы Ты не схаваеш […]...

Пастукалі ў дзверы хаты Пастукалі ў дзверы хаты: – Хто там? – НКВД! Адчыняй!.. Забралі раніцай тату… Ад стрэлаў спалохаўся гай, Асіны дрыжалі і […]...

СМІ Крычалі па рацыі: “Не маеце рацыі!” Раўлі ў мэгафон: “Звалі! У п..зду! Гандон!!!” Сказалі ў тэлевізіі: “Хапае правізіі.” Напісалі ў […]...

Адгалосак Не ляцелі ва ўсе бакі гузікі, Наш палац быў дзіраваю хіжынай. Сарамліва хаваючы вусікі, Да ката заляцалася мышына. Не крычалі, […]...