Верш Дэкрэт Леніна

Ещё вершы:

1. Агонь апошняй свечкi Агонь апошняй свечкi Не згас пакуль, гарыць. i месяц Шляхам Млечным Шчэ прадаўжае плыць. I доўжацца шчэ спрэчкi Пра побыт […]...
2. Я па свячы загадваў на дзяўчыну Я па свячы загадваў на дзяўчыну, Калі яе агонь амаль што згас. Самому вызначацца немагчыма, Я па свячы загадваў на […]...
3. Сёстры Леніна Яны ішлі за братам, як байцы Ідуць за камандзірам баявым, – Сястрыцы, аднадумкі, малайцы З глыбокім – братнім позіркам жывым. […]...
4. На плошчы Леніна Асенні дзень. Звіняць лісты, не адляцеўшыя у вырай. У змроку раннім і густым ён бронзавы на плошчы вырас. Здалёку, з […]...
5. На смерць Леніна Жалобны студзень… Не астудзіць Крыві успененай душы!.. Дзе ты, Ленін? Ленін!.. – пытаюць водгукі машын. Яго няма, тварца камуны. Памёр […]...
6. БАЛАДА ЭДВАРДА ВАЙНІЛОВІЧА (13.10.1847-16.06.1928) Не прышэлец з Усходу ні з Захаду ён, А з тутэйшага люду, які гонар мае, Над якім неба светлага […]...
7. Усё брыду нязнанаю дарогай Усё брыду нязнанаю дарогай. Што гэты сон? адкуль яго павой?.. Ты той, Хто мне пасланы быў ад Бога. О, як […]...
8. Дым плыў у напрамку возера Дым плыў у напрамку возера, палілі агонь увечары, садзілася сонца доўгае, каб весці размовы вечныя. Каму гэта трэба полымя, што […]...
9. Чакаю садоў красавання Чакаю Вас, абы паверыць цуду, Чакаю Вас, пакуль адчай не згас, Чакае вязень так свайго прысуду, Каб волю ўбачыць хоць […]...
10. Агонь учэпістай рукою Агонь учэпістай рукою палена загрудкі схапіў: і паплылі ўслед за ракою слядоў пунсовых языкі. І ноч пусцілася наўцёкі, і блізкай […]...
11. СЕДЗЯЧЫ Ў ЭЛЕКТРЫЧЦЫ “асіповічы – менск” і пішучы гэты верлібр я выразна ўсвядоміў што ня ўмею пісаць пра тое пра што ня маю […]...
12. Наша прырода Наша прырода прыгожая вельмі бяздонныя рэкі, палі і лясы. мы часта не заўважаем як высякаем гэтыя лясы, як забруджваць бяздонныя […]...
13. Усё жыццё ты чакала Усё жыццё ты чакала, ліліся слёзы на вецер, Як ручаі забыцця праз сэрца, воля растала… У сабе ўжо сіл не […]...
14. Жальба дзяцей спаленай вёскі – Чаму не паліцца ў печы? Прастыла – як лёд, чарэнь. Накрыйце нам коўдрай плечы – Агонь нас зусім не […]...
15. Тры каралі Мы былі, мы будзем… Але мы ня ёсьць. Чужынцам наш край апантаны. Забраў нашу волю няпрошаны госьць Ды шчасьце закуў […]...
16. Беларуская чайка Памяці Ларысы Геніюш Беларуская чайка! Да Вас, Я звяртаюся толькі на Вы. Дзякуй Вам, што ляталі ўвесь час На сваёй, […]...
17. Зварот да крытыкаў Дык зразумейце ж вы жыццё паэта! I не шукайце хітрасці ў яго. Яго душа раскрыта перад светам I свеціцца, як […]...
18. Ты не мастак! Ты не ствараеш цуд Ты не мастак! Ты не ствараеш цуд, Узяўшы фарбы з неба… Ты шукаў Гармонію жыцця так доўга тут…. Ідэямі хварэў…Не […]...
19. Я спытаў чалавека Я спытаў чалавека, Які прайшоў праз агонь, І воды, І медныя трубы: – Что самае цяжкае На гэтым свеце? І […]...
20. Сівер часу Такі шалёны вецер часу быў: Зрываў людзей з сяліб сваіх абжытых І з клункамі сабранага пажытку Іх, бедных, гнаў, скуголячы, […]...
21. Калі пагляджу я на карту Калі пагляджу я на карту, Ах, колькі шляхоў ляжыць!.. Такі ўжо ў мяне характар – Усюды хачу пабыць. Хвіліны не […]...
22. ТРЫНАЦЦАЦЬ СЛУПОЎ Было аднойчы у краіне, Адной, далёкай ад усіх Недастаткова людскай сілы, Каб утрымаць грамадства ціск. На самым версе піраміды, Перакулённай […]...
23. Пажаданне дзядоў Ты пажаданне прымі ў сваё сэрца ад нас Табе жадаем каб свет у вачох не згас Каб Рода Дух абудзіўся […]...
24. На вельмі доўгім перагоне На вельмі доўгім перагоне, У час ліхіх, цяжкіх нягод, Ты помніш, некалі ў вагоне Мы сустракалі Новы год. Было нам […]...
25. Раманс аб агні Агонь не згасне покі полымя трымціць Альбо калі яго не загасіць гвалтоўна Не сплавіцца, пакуль дашчэнту не згарыць Не знікне, […]...
26. ЗДАЕЦЦА Здаецца, я ведаю цябе век. Той век, што помню сябе самога. Азярынкі вачэй, з берагамі пушыстых павек. І позірк,– цёплы […]...
27. БАЛАДА АЛЬГЕРДА (1296-1377) …Залатая арда залатою не будзе І праз сінія Воды ардзе не прайсці, Бо тут наша зямля, бо тут нашыя […]...
28. Прыгоды парасона Летам доўга стаяла сухое гарачае надвор’е. А дома ў куце, быццам быў за штосьці пакараны, стаяў парасон. Быў ён падобны […]...
29. БАЛАДА ВАСІЛЯ ГАДУЛЬКІ (17.05.1946-15.06.1993) Нібы воран ляцеў над палямі, Нібы воўк тут шукаў воўчы след, Вершаванымі плакаў слязамі Адзінокі, як неба, паэт, У […]...
30. А ты мне падабаешся А ты мне падабаешся: Твой швэдар… Такі цёплы. Пяшчотна-кафейнага колеру. Твае валасы… Такія падатлівыя. А ты сам… Ты такі прывабны. […]...
31. БАЛАДА БАРЫСА САЧАНКІ (15.05.1936-5.07.1995) У кнігах, што сабраў ты, Беларусь жыве, Змагаецца, святкуе, плача і пяе, І мае Бога і ў касцёле, і […]...
32. Прытча “Люстэрка і шкло У бацькі неяк сын спытаў: – Чаму – у беднага бываю – Ен сам багацця не прыдбаў, Але хоць як […]...
33. Хто можа схаваць агонь? Хто можа схаваць агонь, Хто можа спыніць світанне? У заўтра бяжы бягом, – Няма ў лёсу вяртання. Хто можа знішчыць […]...
34. Кінаплёнка жыцця Кінаплёнка жыцця, Кіламетры падзей Пралятуць, як у кінатэатры, – Паўстаюць з забыцця Стужкі новых надзей На Таймс Скверы, ці на […]...
35. Ня падай Снег падае на зямлю, Ня падай ты, як снег такі. Я песню табе спяю, Бягу я па зямлі. І бачу […]...
36. Люба мне, калі ў прыціхлым садзе Люба мне, калі ў прыціхлым садзе ў кронах дрэў не згас яшчэ агонь. Ліст пажоўклы прыляціць і сядзе матыльком на […]...
37. Мяне пераходзяць уброд Мяне пераходзяць уброд глухія, сляпыя, кульгавыя. Любімыя і ласкавыя ідуць у абход. Смялеёшыя – кідкія ўплаў. Палахлівыя – ледзь акунаюцца. […]...
38. Туман майго дзяцінства быў бялейшы Туман майго дзяцінства быў бялейшы. Ён плыў над лугам, нібы з Марса карабель. Агонь майго дзяцінства быў ярчэйшы. Ён свеціць […]...
39. Монаспектакль Святло падае ніцма як толькі можа падаць зніч атручаны каханнем Святло праз шкло працінае вочы дзідай так, як інквізітар ахвяру […]...
40. Цар-дуб З даўнейшых дзён Па нашы дні Сярод палескіх гоняў Стаіць цар-дуб і ў вышыні З аблокамі гамоніць. Відзён той дуб […]...