Верш Чырвоная зорка
Шалеюць паны з Уол-стрыта і Сіці
I лёкаі іх на прадажных задворках:
– У розных краінах на свеце,
Глядзіце, –
Масква запаліла чырвоныя зоркі.
Так, праўда, іх многа,
Змаганцаў за волю,
Такіх, што акроплены ў бітвах крывёю,
I радасна нам, што ўсё болей і болей
Праменняў тых зорак гарыць над зямлёю.
У горах Карэі,
У пушчах В’етнама,
У джунглях Малайі, дзе бітвы шугаюць…
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Іх не прынеслі аднекуль рукамі,
А з полымя сэрцаў яны вырастаюць!
Народы збіраюць,
Як брата да брата, –
Відаць тыя зоры над цэлым сусветам.
Завуць яны Дэніса выйсці з-за кратаў.
Стаяць па-над ложкам Назыма Хікмета.
Чырвоная зорка –
Маяк пад’ярэмных,
Яна іх яднае, вядзе іх ў атаку,
Надзеі ў людзей на яе не дарэмны;
Чырвоная – новага свету адзнака.
Пад зоркай чырвонаю
Дружба і шчырасць,
Яе перамога – саюз між людзямі,
I молат, і серп, як сімвалы міру,
Абвіты на грудзях яе каласамі.
Чырвоныя зоркі
На сцягах геройскіх,
Расці і расці ім на свеце бясконца –
Яны праплываюць ля зоркі крамлёўскай,
Як быццам планеты навокала сонца.
Чырвоная зорка
Ад бацькі да сына
Праз сэрцы праходзіць нязгаслай ніколі –
Яе выпякалі жалезам на спінах,
Але пагасіць аніхто не падолеў.
Яна прабівае
Пахмурыя ночы,
Прад ёю банкіры дрыжаць і забойцы.
Да зоркі – мільярдаў скірованы вочы,
За ёй камунізм – людзей выратоўца!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)