Верш Кот і вераб’і
У апошні дзень зімы,
седзячы на плоце,
заспявалі вераб’і
песенку ў ахвоце:
“Чык-чырык”
ды
“Чык-чырык!”
Вераб’ёў убачыў кот
і адразу – скок на плот!
Вераб’і ўзляцелі ўраз:
– Будзь здароў! Не зловіш нас!
Ещё вершы:
- Чырык! Вясна! Уноч – мароз і абліваха. Удзень – адліга і слата. І ледзяшы сцякаюць з дахаў Вясёлым, дробным тра-та-та. Будзённы дзень […]...
- Голуб Я паслаў бы, голуб, Цябе ў любы край, Дзе маё каханне, Дзе мой светлы май. Мо б занёс праз далеч […]...
- На чужыне Вакол мяне кветкі прыгожа красуюць. Маркотна між іх я хаджу адзінок, Аж бачу – мне сіняй галоўкай ківае Наш родны, […]...
- Ямỳ Цеплым подыхам, Ціхай ласкаю Ты кранай мяне. Будзь мне казкаю. Добрай, сонечнай. Незлічонаю. Будзь маім цяплом. Цемрай чорнаю. Барані мяне, […]...
- Павінны жыць Мароз падсцёгівае папругай Не крочу, а амаль лячу Зямлі не чую пад сабою Ўсё будзе так, як я хачу! І […]...
- Не забывай Радзіму аніколі Не забывай Радзіму аніколі: Ні з крыкам птушак, пакідаючых тугу, Ні ў летні дзень, калі грамы сваволяць. Любі яе, не […]...
- Сабакі Паважныя, ляныя, ля двара Яны снуюць, паснедаўшы нядрэнна. Палац уласніка-гаспадара Вартуюць дзень і ноч яны нядрэмна. Ледзь выйдзе, як яны […]...
- Зімовыя чары Зімою, летам і вясною, І восенню ты будзь са мною, Ты толькі побач будзь. Хачу асмеліцца кахаць, Жадаю быць штодзень […]...
- Будзь чалавекам! Будзь чалавекам! Сьвятло не засьцілай нікому, Ані азадкам, ні сьпіной, Жанчыне, старцу ці малому – Будзь чалавекам – не сьвіньнёй. […]...
- Воблік вады Пакуль бяжыць вада, Датуль яна жывая. Крывяніць дол руда, Як рана нажавая. Хоць двойчы не ўвайсці Ў раку адну і […]...
- Маленькі мураш прапаўзае Маленькі мураш прапаўзае Па камні замшэлым, старым. Ці думае ён альбо марыць Аб тым, што прайшло, аб былым? А, можа, […]...
- Камарыны смутак Падраныя джынсы Як дранікі, А лінзы вачэй Зноў без панікі Патрабуюць хутчэй Камароў засмуцІць, Накаціць будзь здароў. Бо Крывавая Мэры […]...
- МАРОЗНАЯ РАНіЦА Полымя ў пячы гудзіць, Дзед на зэдліку сядзіць. Зложаны ў радок паленцы, Зіма зноў не мае сэрца. Блішчыць няпоўная луна, […]...
- МАРОЗНАЯ РАНIЦА Полымя ў пячы гудзiць, Дзед на зэдлiку сядзiць. Зложаны ў радок паленцы, Зіма зноў не мае сэрца. Блiшчыць няпоўная луна, […]...
- Агеньчык дабрыні няхай не згасне у сэрцы нашым Не крыўдзі бліжняга свайго, Бо не загояцца у сэрцы раны, І будзеш ўсе жыццё саромецца Сваёю брыдкай справы.. Лепш добрым, […]...
- Восень і Зіма Здароў лістапад любімы! Здароў жалуді жоўтыя мае! Мяцель пакуль яшчэ не вее, Мяккі снег не панавее! Пайшоў на гуляць, а […]...
- Як распазнаць свой дзень апошні Як распазнаць свой дзень апошні, Каб, не губляючы хвілін, Усю душу, нібыта грошы, Раздаць на добры успамін? Каб напярэдадні расстання […]...
- УСЕ КАЛЯДАМ БУДУЦЬ РАДЫ Вeрабейка прыг ды скок, Жвавенька збірае зерне. Падыйшоў да хаты змрок, Пад акном пралІўся ценню. Першым успыхнуў вугалек, Зорачкай на […]...
- Жывая граматыка Той, хто быць пісьменным хоча, ведаць мусіць з першых год род мужчынскі, род жаночы і яшчэ – ніякі род. Гусь […]...
- Будзь беларусам Будзь беларусам Не пад прымусам Будзь беларусам Па сэрца жаданнi Хай цябе ўлады Стpашаць землятрусам Ўсё пераможаш Сваiм ты каханнем […]...
- Натхняй! Натхняй мяне кожны дзень, калі ласка І раніцай соннай, і позна ў начы. Будзь сонцам і сагравай сваёй ласкай, А […]...
- Прытча У горад ішоў падарожнік аднойчы, Убачыў сівенькага дзеда і збочыў. Пытае ў старога:”А не скажаш мне, дзеду, Ці ў горад […]...
- Зімой Здароў, марозны, звонкі вечар! Здароў, скрыпучы, мяккі снег! Мяцель не вее, сціхнуў вецер, I волен лёгкіх санак бег. Як мары, […]...
- Даўгажаданая Ты прыйшла ка мне тады, Як звінелі халады, Як стагнаў яловы плот, Хохлік бегаў ля варот. I сагрэла ты мяне […]...
- Я за тое Калі спрэчкі заходзяць, Які будзе заўтрашні дзень, Я кажу пры пагодзе: – Такі, як у добрых людзей. Я за тое, […]...
- Восеньскія малюнкі Прыціхлая прырода засынае, Прыносіць лістапад спакой. Апошні ліст з галін злятае, Апошні сведка квецені былой. І ў люстры белае вады […]...
- Шаўчына злосць Буланы Конь за дзень папрацаваў, Цяпер адпачываў і скуб траву увечары ля саду. А Шаўка, – не было з ёй […]...
- Праводзіны Браце мой любы!.. Ідзеш на вайну… – Кліча агульны прыказ… Кінеш радзімую ты старану, Кінеш сямейку і нас! Можа, не […]...
- З юнацкіх дзён Я за табой сланяўся Следам, А ты і вокам не вяла, А я не знаў, А я не ведаў, Чаму […]...
- СВЯТЫЯ і ГРЭШНЫЯ Набожна моліцца стары, Укленчыўшы перад касцёлам. За цяжкія свае грахі, Але не слухаюць анёлы. У бруднай чарадзе грахоў, Яны святла […]...
- Ну што ж: усё ў жыццi лагiчна Ну што ж: усё ў жыццi лагiчна, калi ўсё яно – з нягод… п’е з лужыны анкалагiчнай рабы анкалагiчны кот… […]...
- На апошні паверх На апошні паверх – Горад, цемра. І не тое, каб смех, Ці памерла. Холад, восень ідзе, Не жартуе І люстэрка […]...
- Дзьмухавец Ужо не грэюць сонца промні, Спеў птушак не чуваць лагодны, І вецер моцны дзмець. Праходзіў вечарам халодным, На жоўтым, выцвелым […]...
- Скончылася лета Дзень ціхі, дзень дрымотны, як вада. Смуглява-залацісты. Цёплы промень Забавіўся на твары. Так пчала Апошні раз цалуе памяць кветак. Скупой […]...
- Зімовы дзень Зімовы дзень. Скупою меркай Жыццё адлічвае хвіліны. Глядзіцца ў цьмянае люстэрка Замерзлай лужы – куст шыпшыны. А свет такі надзіва […]...
- Размова з сябрам, які абяцаў ды не прыехаў Лактаць гарэлку, гэта вам не мёд А ў адзіноце, быццам як злачынства Звяртаюся сам – насам “Будзь здароў!” Той у […]...
- Вясна паступова пяройдзе ў восень Вясна паступова пяройдзе ў восень, і толькі жаўтлявых лістоў мільгатня, заплеценых ветрам у лёгкія косы, цяжкую тугу паспрабуе суняць. У […]...
- Вакно надзеі Шукай сваё каляровае Вакно надзеі чарговае Пакуль ня згас тусклаваты свет Пакуль ня знік апошні след Ты з неба скарбаў […]...
- Апошнія провады Станислав Шастак Я ведаў, мама, ты мяне чакала Я чуў твой голас з родных мне грудзей. Тым голасам нам песні […]...
- ШТУЧНАЕ СВЯТЛО Бывае так працягла ноч, Што дню, здаецца, не саступіць Але будзільнік б’е чагосць, І ўжо няма чаго марудзіць. Я узнімаю […]...