Верш Анэстэзія
Дождж схададнелымі пальцамі
з пярсцёнкамі зжоўклага лісця)
вымывае з жаданняў кальцыі
расцярушвае мараў няіснасці.
Дождж прахалодай палеткаў
(лысых гвалтоўна абшараў)
анастэтыкі ўводзіць паэзіі
фізрастворам па венах жарых.
Дождж вільготнымі лекамі неба
(пашарэлага як і краіна)
працінае вусцішшу цела
па мэтоде сваёй тэрапіі.
Доджд у халаце колеру скрухі
(у кішэнях – спіс пацыентаў)
са сланоў робіць кволыя мухі
без ніякіх інгрыдыентаў.
Дождж па кроплях душу выдзімае
(супраціў анальгетыкам гасіць)
верыць восені дождж прымушае
схаладнелых дотыкам пальцаў.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Якога колеру вайна? Якога колеру вайна? Хто гэта ведае, скажыце, Калі задоўга да жніва Самлелі каласы у жыце. Якога колеру вайна? Калі не […]...
- Па кроплях, як па прыступках Па кроплях, як па прыступках да Бога душу вядзеш. А можа табе толькі сніцца – нібыта на яве жывеш. Нібыта […]...
- Казкі Бога Салодкая кропля дажджду, (бо з прысмакам кавы), паўзе па замглёнаму шклу, нібыты, кульгаючы, пава. Услед пакідае прасцяг – рэха самоты […]...
- Кроплі, як слёзы Кроплі, як слёзы… Халоднае шкло. Далеч закрыла смуга. Ўсё, што мінула, урэшце, тло. Ўсё, што прыйшло, – туга. Думкаю можна […]...
- Белая ружа, чырвоная ружа Белая ружа мае адценне Тваіх валасоў шаўковіста ігрывых, Чырвоная ружа мае адценне Румянцаў тваіх, чырванню сарамлівых. Белая ружа імкнецца паўторыць […]...
- У зорным гамаку У зорным гамаку… **************************** У кішэнях свішча вецер – Хай сваволіць, так і быць. Адзінота дом мой меціць… З ёй […]...
- Жальба дзяцей спаленай вёскі – Чаму не паліцца ў печы? Прастыла – як лёд, чарэнь. Накрыйце нам коўдрай плечы – Агонь нас зусім не […]...
- Дзень здзівіўся Месяцам Месяцам дзівіцца дзень, Шум цішыні – дождж. Кідае Сонца прамень: Час сівізны – что ж. Цені рубаі – святло, Будзе […]...
- Ня трэба нічога тлумачыць увогуле гаварыць Ня трэба нічога тлумачыць увогуле гаварыць Лепей лічыць варон альбо на вакзале вагоны Сядзець пад замком маўчаньня слухаючы парасоны Песьню […]...
- Вагзаля “Менск-восеньскі Цень вагзалі плошчу вошчыць, Гоніць вецер вецьце сьмецьцем. Скрухі костак не пагрэць нам Ў цьмяным восені сяйве. З пыс здарожаных […]...
- Дождж, дождж першабытны Дождж, дождж першабытны Ад самога пачатку часу, прасторы, Мысьленьня. Ламаецца ноч, як забытая лялька, І дождж ідзе. Абяцаю табе небыцьцё […]...
- Лёс лесу Ахвярны лёс старых бароў: Калі жывіца нам патрэбна – Лязо паблясквае срэбна – Мы ў дрэва адбіраем кроў. Чаго не […]...
- Калюжына Душа расцякаецца калюжынай чорнай плямай у сутарэнні плоці праз косткі цягліцы скуру струменіцца калюжына вонкі і расцякаецца Міжземным морам і […]...
- Ці ў апошні раз я бачу гэта поле Ці ў апошні раз я бачу гэта поле? хто я такі? Ці проста чалавек? не выбіраем у жыці сабе мы […]...
- Па дарозе самоты Па дарозе самоты на узлогах журбы ўсё што ёсць не істотна што істотна не мы Па дарозе да скрухі на […]...
- Дзівосны аўтаспын За некалькі гадзін Убачыць сто карцін У краіне сноў У выраю буслоў. Дзядоў і сірацін, Палацаў і хацін, Сялянаў і […]...
- Сон i Слон Верш для дзяцей, якія не любяць рана засынаць, а яшчэ больш не любяць рана прачынацца. Сёння мне прысніўся сон. У […]...
- Сярод людзей – як у лузе паміж траў Сярод людзей – як у лузе паміж траў – Ёсць розныя па колеру і звону: І гучныя, і ціхія да […]...
- З поля сцежкай ішла З поля сцежкай ішла Прыгажуня-дзяўчына, А насустрач ёй – дождж. А насустрач ёй дождж Бег імклівай лавінай. Дождж яе абхапіў, […]...
- Зімовы дождж Зімовы дождж – па шыбах слёзы… На крушнях волкі ночы цень. Твой шлях адсіверны мімозы Ўсцілаюць зоркамі надзей… Надзей няўцямных, […]...
- Праганю тваю хваробу Маршчасты лоб, сівыя скроні, У шурпатых мазалях далоні. Ці ж гэта ты, мая матуля, У зрэбнай беленькай кашулі Ляжыш на […]...
- У акно гляджу Пісаць аб чым?.. Думкі няма. Муза мяне Знойдзе сама! У акно гляджу – Пра тое, што бачу, пішу. За акном […]...
- Трыялет (Не глядзі так строга на мяне…) Не глядзі так строга на мяне, Позірк твой мне робіць так балюча. І ў грудзях гарыць агнём пякучым, Не глядзі […]...
- Дождж, не плач!.. Я з табою сумую Дождж, не плач!.. Я з табою сумую. Свае слёзы мне ў шыбы не лі. Я ж слабая – сябе не […]...
- Зялёнае мора Нябёсы плакалі спаленай шчаснасцю. Хісталіся на вятры вагі прасторы. А мы стваралі ружовыя акуляры марнасці. І назіралі праз іх на […]...
- Былое адыйшло Былое адыйшло ў прыкметы, Яно, на лёгкіх крылах птах, Ужо спачыло на сёмым небе, Ужо на сямі, далей ляціць, вятрах. […]...
- *** У дождж начны У дождж начны, пад сполахі маланак Ты прыадчыніш дзверы ў мой пакой. Заходзь, праходзь, прысядзь, каханы, Пабудзь са мной. У […]...
- Дождж ліпнёвымі стрэламі Дождж ліпнёвымі стрэламі Працінае бы дзідамі дух. На зямлі сасмяглай залевы Паглынаюць і травы, і пух. Мецяць кроплі цвікамі у […]...
- “Добры дождж!” Дождж коціцца, бубніць, гудзе, Бяжыць, як хлопчык басанож… I я заместа “Добры дзень” Табе сказала: “Добры дождж!” I засмяялася, I […]...
- Крочыш па вуліцы. Дождж Крочыш па вуліцы. Дождж. Смутак. Хмары засланяюць сонца. Ты чакаеш, што дождж прынясе штосьці новае, Здаволіць смагу, змое бруд часу. […]...
- Тваіх словаў гарачых Тваіх словаў гарачых Пазбіраю я гукі Каб сцюдзёнаю ноччу Зімою праслухаць. Раскладу па кішэнях Каб заўсёды са мною Былі словы […]...
- Для лістоты Для лістоты час неістотны яна цешыцца смакам прасторы глебай сонцам вадой у карэннях асяродкам і толькі сталенне ў кастрычніку колеру […]...
- Пад канец зімы Павязала цеплы шалік, У кішэнях рукі грэла; Джынсы шэрыя дрыжалі. Пад канец зімы хварэла. Адбівала льдзінкі-ноткі, Усё з акна на […]...
- Якую прысніў ты маці – Якую прысніў ты маці З далёкай зямлі маленства? На полі з сярпом і песняй, З усмешкай блакітнавокай. Вядзе ў […]...
- Верш пра неправедзеную гутарку Валокся дождж па горадзе сутулы, Чапляючы за глыбіны дамоў. Ці з гора быў ці з немачы пануры: Не падымаў, вачэй […]...
- Белыя слёзы зімы Здаецца, белыя слёзы зімы Цяпло выпраменьваюць волі. У кроплях-ільдзінках наўкола хмызы – Пакручастых сцежак нядоля. Далонь у далоні, ідзем да […]...
- Спяць у небе зоркі Рассцілае ложак За заходам цень. Прыпыняе рухі Сонца карусель. Сонейка збяжала Спаць за далягляд. Ценню прыхавала Наш вялікі сад. А […]...
- Куды падзеўся апетыт? Бядуе бабуля: Што стала з унукам? Ў задуме дзядуля Цярэбіць за вухам. Прапаў апетыт У Алеські малога, – Ад раніцы […]...
- Маме Спяшаешся гастрыць нажы, Чакаеш доктара ў халаце. На ампутацыю душы Заўжды ідзеш, як крыўдзіш маці. Ды застанецца ў сэрцы боль, […]...
- А ты мне падабаешся А ты мне падабаешся: Твой швэдар… Такі цёплы. Пяшчотна-кафейнага колеру. Твае валасы… Такія падатлівыя. А ты сам… Ты такі прывабны. […]...