Верш Злыдзень
Краіна мая быццам нечым спалохана.
Але і не сябрам, і мабыць не ворагам,
Тут, між рачушак, азёраў празрыстых,
Злыдзень засеў, вусаты і брыдкі.
Ляпу разяве – дык цяне гаўном.
Што ж тут зрабіць? Злыдзень той аграном!
(2 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Полацкі сшытак (кант) Вяльлітва, Ты будзеш заўжды ў нашых сарцох Радзіма – край мілы пад белымі крыламі Краіна сінявокая жыве й жыцьме Вяльлітва, […]...
- Азёры За полем, за пожнямi, борам Сiнеюць абшары азераў. Так хочацца iм пакланiцца Сцюдзенай вадзiцы напiцца. У iх акунуцца i ў […]...
- Флірчы Выпадковых шураў-мураў Я баюся, як агню. Толькі неяк, быццам здуру, Я падсела на гульню. Фліртаваць не ўмела зроду. Бог мне […]...
- Там, дзе зоркі цалуюцца Там, дзе зоркі цалуюцца На высокай страсе. Там, дзе травы мілуюцца У празрыстай расе. Дзе шукае дзяўчына Кветку шчасця свайго, […]...
- Што мне зрабіць? Што мне зрабіць, каб Ты жыла? Якія вытрываць пакуты? Баліць і курчыцца душа, і хоча жыць і быць пачутай. Але […]...
- Мне мая радзіма дарагая Мне мая радзіма дарагая, Сэрцу любая краіна-Беларусь. Толькі вось пакуль зусім не тая, Пра якую марыў так Кастусь. Родны кут, […]...
- Дывідэнт не цуды Цэлы тыдзень Злыдзень А яшчэ прывІды Не дзеля карыды На пясочак жоўты Ўсцілаюць коўдры І з атруты торты. Невядома. Штосці […]...
- Выплылі ў неба цёплае, летняе Выплылі ў неба цёплае, летняе Зоркі ўначы. Як зберагчы пачуццё маё светлае, Як зберагчы? Вусны пяшчотнаю ласкай прасіліся Усё апаліць. […]...
- Беларусь – мая Радзіма! Беларусь – мая Радзіма, Ты чароўная краіна! Толькі тут дубы гурбою Мне спяваюць песні ў полі, Тут гамоніць лес спрадвечны […]...
- Дзіцячыя размовы Тата-памочнік. -Мне ўрокі зрабіць дапаможа як другу: Я ў сшытку пішу, а ён – побач, з папругай. *** -Ты рукі […]...
- КАМЯНІ Тут камяні растуць з зямлі, Бо тут – таксама іх краіна. Над імі леднікі былі, Як нас і не было […]...
- Віншаванне Жадаю, мілая, ў гэты дзень яскравага, вясновага настрою, фартуны мудрагелістай прамень, таго, аб чым з надзеяй сэрца мроіць. Вясны ўсмешкі, […]...
- Не бачна слоў, абрысаў не чуваць Не бачна слоў, абрысаў не чуваць, Ды слотай набрыняе наваколле. Тут быў разлог, квітнела сенажаць, Цяпер – пачвары танчаць на […]...
- Непазьбежнасьць Непазьбежнасьць кіруе часам, Зачыняе дзьверы мінулага. Не цікавіць якога клясу ты, Не чапляе пачуццё гумару. У нас аднолькавыя суколкі, Малюнкі […]...
- Зямля бацькоў Зямля бацькоў! Азер краіна! Табе я аддаю паклон! Тваім лясам, лугам і нівам, Палям, палеткам і барам! Табе, радзімая, за […]...
- МІРУ Адраджэнне?… Мы згіналі? Не было наогул нас? Ці мы праўду не шукалі, А вось сёння яе час? Мы былі…, жылі, […]...
- Чытала ў прэсе Па матэрыялах газеты “Звязда” ад 15.02.2011 “Амерыканскія штаты шукаюць замену долару” Чытала ў прэсе я, што ў Штатах, Там, дзе […]...
- Дыялог – Набраўся зноў, як жаба мулу, Ну, пакажы, ці што прынёс. Сам пагуляў, а жонцы – дулю? Каб чорт цябе […]...
- Тату Тата, табе ўсё не спіцца. Няма адпачынку ў вачах. Сэрцу твайму цяжка біцца, Ды ўсё-ткі агонь не ачах. Немач – […]...
- Ручаёчак у лесе вірліва Ручаёчак у лесе вірліва Між каменняў улукаткі ходзіць І звініць сам сабе гаварліва, Быццам ім вадзянік карагодзіць. Як юнак апантаны, […]...
- Краіна, вартая любові Краіна, вартая любові, Дзяржава, вартая вайны… Чаму згадзіліся, панове, Надзець на ногі кайданы? Сваіх багоў нашто зракліся, А трон чужынцам […]...
- Не марнуй мой браце любы Не марнуй мой браце любы Без таго цяжарны лёс, Ці на тое ты зъявіуся, Ды для гэтага узрос!? Каб бутэлькаю […]...
- ПАДАРУНАК На зямлi, дзе б’ецца ў бераг iслач, Запрашае ў бор Бярэзiна – Ведаў шмат сцяжынак я сунiчных, Ведаў шмат людзей […]...
- Здаецца мне Здаецца мне, што воля чалавекаў залежыць і ад тых, каго пусціў к сабе ён. ці хто сам туды забраўся, без […]...
- Дзеці Розныя дзеці жывуць на планеце – белыя, жоўтыя, чорныя дзеці. Розныя дзеці – аднолькавы смех. Смех у хвіліны забаў і […]...
- Мне з табою лёгка Мне з табою лёгка, Мне з табою проста Ў дні суровых зімаў І празрыстых вёснаў. Я з табой хацела б […]...
- Бел-чырвона-белая калыска На радзме сэрца ў глыбіні, У краіне нашай перамогі, Ля празрыстых водаў чысціні Бел-чырвона-белыя дарогі. Дзе вятрыска лётае у снах, […]...
- КРАІНА БЕЛАРУСЬ Шаснаццаць год тут гармідар. Шаснаццаць год краіна гіне. Шаснаццаць год ідзе “базар”. Шаснаццаць год, як на чужыне. Краіна НАША – […]...
- Крывіцкую зямлю вякамі баранілі Крывіцкую зямлю вякамі баранілі Ад тых, хто смеў, нам пагражаць і ў памяці жыве вялікая краіна Хай слаўная гісторыя грыміць […]...
- Сны пра Беларусь Ніхто не скажа, дзе днявуюць сны, Куды яны над ранкам адлятаюць, У цёплы край, ці ў ледзяную замець, У заўтра, […]...
- Самоціцца жнівеньскім сонцам Самоціцца жнівеньскім сонцам Душа, паланяка спякоты. Машэкам жыла яна моцным У час недалёкай шчэ слоты. Пад промністым днём палымяным Расталі […]...
- Ільвінае Вы чуеце, як снег кладзецца на Траву, якой не грош цяпер цана, А нават нешта меншае? Сцяна Крышталікаў празрыстых ў […]...
- У мураша – касмічная душа У мураша – касмічная душа, Ён заўважае – працаўнік бывалы, Каб на пагорак выехаць, спярша Натужна завываюць самазвалы. Аддыхваюцца доўга […]...
- БАЛАДА ЛЮДВІКА НАРБУТА (7.09.1832-4.05.1863) Дубіцкі лес прыціх над рэчкай Котрай І над табой, забітым, маладым. І ўслед з крывёй папоўз за шабляй вострай […]...
- Ізноў прыйшоў я на ускраек бору Ізноў прыйшоў я на ускраек бору – Я тут не быў пасля зімовых сцюж. З прыемнасцю ўдыхаю пах чабору – […]...
- Наш шлях Журботныя прагалы, дзе ні гляну, I ў сёлах, і ў лясах. Гарэлы клён схіліўся да паркану, Сам чорны, як манах. […]...
- На вельмі доўгім перагоне На вельмі доўгім перагоне, У час ліхіх, цяжкіх нягод, Ты помніш, некалі ў вагоне Мы сустракалі Новы год. Было нам […]...
- Касмічная залежнасць Касмічная залежнасць Недзе страціў настрой: усю валіцца з рук, І, бадай, без усякай прычыны. Нібы думкі папаліся ў выкляты круг […]...
- БАЛАДА ЯНА ЧАЧОТА (7.07.1796–11.08.1847) За вокнамі бібліятэкі Выходзіць світанне з дажджу. Зноў кнігі табе, нібы лекі Ад суму, што поўніць душу, Бо спевы […]...
- Асенні сум Асенні сум. Дажджынак плач. У одуме заціхлі дрэвы… А я прашу цябе: “Прабач – Трывожу часам без патрэбы”. Прабач, што […]...