Верш Буся
На крыжы твайго цела
вяртаюцца з выраю
траваквецце і птаства,
матылі і грамы.
Убачыць цябе ў палёце –
атрымаць блаславенне,
убачыць на доле –
уварціцца перасцярогі.
“Буся! Буся!” –
гукаюць услед табе дзеці,
а ты ляціш у гняздо сваё,
вятрам і небу адкрытае,
і засяроджана молішся
за іх
доўга-доўга.
Бусько, буся,
чорна-чырвана-белы
герогліф жыцця,
пацалунак прыроды,
якога баяцца
балотныя жабы і гады.
Пацалунак вясны
ззімелым
Палессю і мне.
(2 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Глінтвейн Парушыў стасункаў святыя каноны, Хацеў ва ўсім разабрацца… Пасуе чырвоны глінтвейн для размовы, Белы глінтвейн – для танцаў. Да ночы […]...
- Я прыехаў дахаты ноччу Я прыехаў дахаты ноччу. Вёска спіць, прыкарнуўшы ад стомы, і не свецяць мне вокны-вочы тым святлом запрашальна-знаёмым. Застывае ў начным […]...
- Скупое праменьне Белы сьнег Белы сьнег Белы сьнег І нябёсаў скупое праменьне… Халадзее надзея на вуснах маіх Да свабоды імкненьне. Імгненьне… Хутка… […]...
- Узыход. Малая Люцінка Узыход. Малая Люцінка За акном, прачынаецца сонца, Зіхатлівыя, бурныя промні Прабягаюць па небу бясконца І крычаць мне ў лістоце:”Запомні, Нагадай, […]...
- Будзем здзіўляцца Калі нічаму не здзіўляцца, То жыць вельмі сумна на свеце. Спадарства, давайце здзіўляцца, Здзіўляйцеся, людзі, дарослыя, дзеці! Здзіўляймася сіняму, сіняму […]...
- Сакавіцкія воды Люблю сакавіцкія воды – Вірлівыя сокі вясны. Як вены жывыя прыроды, Зямлю напаўняюць яны. Набракне зямля сакавіцай. І раптам, парой […]...
- Першы пацалунак Першы пацалунак напоены цішынёй… Не зразумець – саладосьцю ці горыччу поўны ён, прахалодай, а можа, жарам? – не разабраць. Як […]...
- Жыццёвая паласа Жыццёвая паласа У адчаі не сышоў З фінішу жыццёвага І ў няпрошаных гадоў Долю адваёўваў. Мроі не адолеў лёс Грознымі […]...
- Якога колеру вайна? Якога колеру вайна? Хто гэта ведае, скажыце, Калі задоўга да жніва Самлелі каласы у жыце. Якога колеру вайна? Калі не […]...
- У пустым сонным пакоі, адзінота У пустым сонным пакоі ціха, так здараецца. Сцены белы, як паперы, нехта захапляецца. Недзе вылятаюць мары з-пад трохкамерных вакенцаў. І […]...
- Зялёны парасон Зачыняеш зялёны парасон І ўзнімаеш галаву да сонца… Ты ўжо ведаеш, што слёзы неба Высыхаюць на шчаслівым твары. Закрываеш блакітныя […]...
- Вясёлка з трох колераў Вы калі-нікалі бачыце, Вясёлку, якая складаецца з колераў, Трох-не болей-шэрага, белага ды зялёнага, Спалучэннем незнаёмасці горада,- Адзінай радасцю жыцця нібыта […]...
- Вясенні дзень Вясенні дзень расправіў крылы, Як быццам птушка, мякка прызямліўся, Ізноў прырода набірае сілы, Трывожыць нас, каб кожны абудзіўся. І чалавек, […]...
- Балада Ноя Мне ў каўчэзе Ноевым сярод патопу Доўга снілася спакусна па начах Залатая, быццам бы агонь, Еўропа, Шэрая, як попел на […]...
- У суніцах З самай раніцы не спіцца: Сёння – самая пара, Каб паехаць па суніцы У лясны таемны рай. Промні-ніці залатыя Скрозь […]...
- БАЛАДА АЛЯКСАНДРА ЧАРВЯКОВА (8.03.1892–16.06.1937) “Беларусь беларускаю будзе Ці іначай не будзе зусім Беларусі. І нашыя людзі Не пазнікнуць у людстве чужым З мовай […]...
- Мы будзем жыць “Пайшла, ніколі ўжо не вернешся, Алеся. Бывай, смуглявая, каханая, бывай…” Аркадзь Куляшоў, 1928 Цякуць удзячнасці напісаныя словы, Да тых, хто […]...
- Сейнер “АЛЕНА” Б’ецца ў бераг магутнае мора, Рассыпаецца веерам пенным, I плыве па блакітнай прасторы Белы сейнер з чырвоным “АЛЕНА”. I кігікаюць […]...
- Знаёмствы. Размовы. Сустрэчы Знаёмствы. Размовы. Сустрэчы. Той першы, прыцішаны вечар. Той першы наш мёд-пацалунак… Душы закранутыя струны. Абдымкі. Пяшчота. Прызнанні. Ад вечара і […]...
- Чорны рыцар, самага чыстага белага святла Ён па шляху сваім ідзе, Хоць дзе ягоны шлях незнае. Пячатку цяжкую нясе, Але пры гэтым свет кахае. Ён любіць […]...
- АПОШНi ЗДЫМАК У графскiм парку спальваюць лiсцё… Што перажыта – адлятае з дымам. Ды нейкiм неабдымным пачуццём Раблю апошнi чорна-белы здымак. На […]...
- Язмінавы цвет За вокнамі снег ціхутка ляціць, Мы ж нашу вясну ўзгадаем. Ва ўтульнай кавярні з табою сядзім, Гарбату з язмінам чакаем. […]...
- Белы бусел у вырай ляцеў Небакраем анёлавых межаў Белы бусел у вырай ляцеў. Прамінаючы гмахі і вежы, У абдымках сцюдзёных залеў. А на крылах бялютка-бліскучых […]...
- Начныя пацалункі Пад зоркаю яснай нябёс пазалоты Я вусны твае захаплённа цалую; Згубляю дыханне з тае асалоды, Што здольна закрýжыць галову шальную. […]...
- He бывае ў вайны эпілога He бывае ў вайны эпілога – Памяць чорна заносіць крыло. Замест поля – дзічэе аблога. Божа мой, як усё зарасло! […]...
- Малая Радзіма На Беларусі шмат куточкаў Так блізкіх сэрцу, дзіўна мілых. Красуюць назвы, бы вяночкі, Але маленькая Радзіма Жыве ў душы, як […]...
- Мы разам Усё мне аб табе прыпамінае: Шматлікія дэталі, сум і смех, Прыроды з’явы, мне не замінае Адлегласць, бо і ты глядзіш […]...
- Гародні …І будзе дзень – маўклівы, чорна-белы і сцішаны, а я – дзіцём прад таямніцай, немаўлём… І будзе так: па горадзе […]...
- Ненапісаныя вершы Вы не далі зняверыцца ў жыцці. Я так хацеў, каб вы былі са мною Вялікай, неадольнаю сцяною, Што нельга, смерць […]...
- О Беларусь! Мая Радзіма О Беларусь! Мая Радзіма Мой вольны і мыгутны край Які заўсёды будзе ў сэрцы і будзе вечна, як полымя гарэць! […]...
- І ты, і я… І на паўмілю І ты, і я… І на паўмілю, Што ў дзень стварэння, – ні душы… Бярозкі, ўбачыўшы, застылі – Баяцца голлем […]...
- Запознены пацалунак Запознены пацалунак Успаміны вярэдзяць сэрца, Калі бачу я гэты завулак. Паўстаюць тваіх воч азерцы, Твой запознены пацалунак. Аб ім марыла […]...
- Мой пацалунак паветраны Мой пацалунак паветраны даляцеў да цябе ці знік? Ён з маіх думак злеплены і з цукру вуснаў маіх. Ты захавай […]...
- Хай спявае душа Хай спявае душа У валасах срэбны іней завей, Ды гады нам падлічваць не трэба. І не варта загадваць далей. Мець […]...
- На дрэвах не відаць На дрэвах не відаць Лісткоў і павуцінак. Зямля, нібыта пляц, – Hi траўкі, Hi сцяблінак. Настрой ва ўсім такі, Што […]...
- Простае шчасце людское Простае шчасце людское, Так неабходна для нас. Каб за вокнамi сонца блiшчала, Ды белы бусел ляцеу каля нас. Гэтае шчасце, […]...
- АДКУЛЬ Я РОДАМ Адкуль я родам – з цеплыні, ці з снежных зім? – З рэпрэсіўных сталінскіх гадоў я родам… У снежні месяцы, […]...
- БАЛАДА ВАСІЛЯ САХАРЧУКА (10.07.1953-27.01.2003) Цябе няма, але ты ёсць – адсутны На час, які ўжо знаеш толькі ты. Цяпер ты пэўны: ісціна і […]...
- Мая думка Як вецер, як птушка, дзе сонца, дзе зоры, Так рвецца, нясецца ўдаль думка мая; Абымецца з небам, пакоціцца ў мора, […]...
- БАЛАДА АЛЕНЫ КІШ (1896-1949) У раўчуку вада халодная, як неба, З якога дождж ішоў, а заўтра пойдзе снег Бялюткі, сумны, нібы восеньскае срэбра, […]...