Верш Сум па малой радзіме
Сум па малой радзіме
(маёй свекрыві
Фене Аляксандраўне)
Старэйшы ў Мінску мае сын куток,
Дачцэ шле маці пісьмы ва Украіну.
З траіх дзяцей малодшанькі сынок
Сваёй зямлі не здрадзіў, не пакінуў.
Змірылася. Даўно так павялося,
Бо кожны мае права жыць, дзе хоча.
Пратоптваць сцежку ў людзі давялося
І ёй самой з сям”і яе сірочай.
Даўно б ужо пакінула сяло,
Бо і ў яе радзіма ёсць на свеце.
Сюды калісь замужжа прывяло,
Ды муж памёр, раз’ехаліся дзеці.
Гаворыць маці (смутак у вачах):
“Так хочацца туды, дзе пупавіна,
Так многа успамінаў па начах…
Але ж і тут мой дом, сям”я тут сына”.
На Ганцаўшчыне болей пражыла,
Ды Нёмана ёй сняцца берагі–
Куток свой родны ў сэрцы зберагла,
Да скону дзён ён самы дарагі.
2001 г.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Маці – Радзіме Пра быліначку кожную роднай зямлі, Пра маршчынкі, што ў лёсе тваім праляглі, Напісаць я б за шчасце лічыла. Як высока […]...
- Калі ты знік Калі ты знік з вачэй так хутка, Калі паехаў так імкліва, То сэрца сціснулась ад смутку І свет увесь мне […]...
- Малой сястрычцы Пакуль, сястрычка, падрасцеш І шлях пратопчаш свой жыццёвы, – На памяць вывуч гэты верш, Які складаю шчырым словам Не зразумееш […]...
- Не словам, а трысцінкаю малой Не словам, а трысцінкаю малой – Папіруснай трысцінкаю малою – Вярну цябе да радасці былой, Вярну цябе да цеплыні былое. […]...
- Боба і слон. пераклад песні з аднайменнага к. ф Дзе баабабы выйшлі на схон жыў на паляне ружавы слон. Можа і быў ён крышачку шэр. Боты насіў ён – […]...
- Радзіме Абароненая, незалежная, Маё сэрцэйка, душа-красачка, Белазвоная, белавежая Ты матуля мая і татачка. Узнялася ў Палессі птушкаю Я з ласкавай тваёй […]...
- На радзіме Ізноў я бачу сэрцу мілы родны кут, Усё i любасна мне i знаёма тут. Лiчу з усмешкаю суседскiя агнi. Старога […]...
- Туга па радзіме Туман у снежні – варажба… Ці насланнё, ці адзінота? Ён першы снег не зневажаў. Ён проста быў, як я, маркотны. […]...
- Дробны дожджык – Дробны дожджык Ды накрапае, Выйдзі, дзяўчына, Сэрца жадае. Выйдзі, дзяўчына, Сэрца жадае. – Да цябе б выйшла, Не пусціць […]...
- Люблю Ашмяны Мой горад – Ашмяны, я тут нарадзіўся, І кожны куток твой люблю я да слёз. Табой я, мой горад, заўжды […]...
- А я радзіме верш ці нарадзіў А я радзіме верш ці нарадзіў, Які б за мной радзіма паўтарыла, Які б у спёку свежа халадзіў, А ў […]...
- Давер Давер Да сына, на службу, здалёку прыехала маці; Пытанні-адказы: Ну, як там у бацькавай хаце? А як тут, у часці, […]...
- Любай Дзятлаушчыне Калі мой шлях жыццёвы абарвецца, І я з нябёсаў гляну на зямлю, На той куток, дзе застанецца сэрца, Куток Радзімы, […]...
- Адступнік Дажывае стара маці Сірацінаю у хаце, Ў соннай волі, ў чорнай долі, Як та груша сярод поля. Мела сына, але […]...
- А пабываць там даўно я мару А пабываць там даўно я мару. Праехаць ціха, прайсціся пеша, Дзе жыў Твардоўскі, дзе жыў Гагарын, Дзе сам хадзіў я […]...
- Нам не хапае прыгажосці Нам не хапае прыгажосці У чарадзе бягучых дзён. Здаецца, ёсць усё. Ды штосьці Бярэ нас смутак у палон, Туга ахутывае […]...
- Пакой, святло, нямы радок Пакой, святло, нямы радок, у тым кутку крамешны змрок. Келішак кавы, кволы цень, І ў вачах ліхціць агень… Паветру прага, […]...
- Слова наша роднае, хапала Слова наша роднае, хапала На стагоддзі доўгія цябе. Багдановіч, Колас і Купала Прыпадалі да цябе ў журбе. Абкідалі кпіны і […]...
- ВЯЛІКАЯ ЛАСКА Брату Аляксандру і яго жонцы Таццяне Масква пазнаёміла вас, Як маму і тату калісьці. Правераны шлюб ваш і час, І […]...
- Жніво. Смуга над плёсам. Воз снапоў – Жніво. Смуга над плёсам. Воз снапоў Уціснуў дзед вяроўкаю тугою. Конь адбіваўся злосна ад сляпнёў, Матляў і трос патрэсканай […]...
- Яшчэ хлапчук спазнаў ледзь-ледзь Яшчэ хлапчук спазнаў ледзь-ледзь Соль словаў запаветных, Яшчэ яму расці, сталець, А маці шые ветразь. Мінаюць доўгія гады Ў турботах […]...
- Ручнік Адбелены расой Ручнік – жыцця аздоба. На ім не раз хлеб-соль Сустрэнуць часам добрым. Кранецца струн смычок, Вяселле ўзрушыць хату, […]...
- Я так даўно не сумаваў Я так даўно не сумаваў І мне здаецца дзіўным, Што некалі цябе кахаў, Кахаў і быў шчаслівы Я дыхаў радасцю […]...
- Павучок У пакоі з маленькім акном За скрыпучым, паломаным ложкам Адзінока жыве і даўно Павучок з пакалечанай ножкай. Ён хаваецца днём […]...
- Жыццё – нібы цягнік Жыццё – нібы цягнік… Гады мае – вагоны… Ўсё болей іх, цягнік усё расце. Ды сэрца – паравозік неўгамонны, Разгон […]...
- Пяе дзяўчына над ракою Пяе дзяўчына над ракою, Над Прыпяццю-ракой пяе. Няма на сэрцы супакою – Яго і песня не дае… Лятуць, плывуць, знікаюць […]...
- Amour Мне не забыць кастрычніцкі той вечар I бляск вачэй у восенскай імгле… Як хуценька канчаюцца сустрэчы, Як хутка і няўмольна […]...
- Раннія вечары восені паўнаводнай Раннія вечары восені паўнаводнай Ходзяць каля платоў і местачковых хат. Ім ужо не сустрэць постаці аніводнай. “Спіць ужо ўсё даўно…” […]...
- Героі Забыліся зчасам, Прададзены людзям, Забруджаны шляхам І цяжкім палюддзем. Як сівы і смелы Манахі ды воі. Ішлі ад малітвы Да […]...
- Ідзіце ў бамжы Калі трымае Вас жыцце за яйкі, і Вы не ўпэўнены, што так і трэба, Калі, не кажучы ўжо пра сайку, […]...
- Вясна… Цябе даўно чакалі Вясна… Цябе даўно чакалі, Цябе гукалі: “Прыйдзі хутчэй!” Жанчыны вусны падфарбавалі, Знікае смутак з людскіх вачэй. Пасля працяглай зімовай спячкі […]...
- Малітва аб сыне Дзе б ні быў і куды б не кідала жыццё Знай вытокі, знай корні і помні адно! Ніхто і нідзе […]...
- Краіна Начы Мы маўчым, мы зацята маўчым. Нашы душы аблытала плесень… А на поўдзень – краіна Начы, і гурган сёння сімвал Палесся. […]...
- Па расе Ноч ідзе пакрысе, Пах палыну нясе, Адзінокая дрэва, Дождж ідзе па траве. Чую водар у краіне, Маці мілай, Літве! Ехаў […]...
- Бывае, смутак душу агартае Бывае, смутак душу агартае… Тады ў музей мастацкі я іду, І смутак мой, нібы туман, знікае – З жыццёвай праўдай […]...
- Усёй трупе дабрадзея старыцкага беларускае слова Дзякую Вам, брацікі, сястрыцы родныя! За Вашы хвацкія песні народныя, За тую гутарку Вашу вясковую, За праўду светлую, за праўду […]...
- Экзістэнцыя Боль, вядома, як наркотык, Бо з кожным разам новым, Халоднага джала дотык, Раскаштаваць хочацца больш. Кахання опіумны дым, Стаіць у […]...
- Як на цябе, я, мабыць, не глядзеў Як на цябе, я, мабыць, не глядзеў Шчэ ні на кога – толькі на ікону. Спатканая сягоння неспадзеў, Ты не […]...
- У вясёлкавай спадніцы У вясёлкавай спадніцы.. ****************************** А люты сёлета не злосны: Адліга днём, мароз уночы. Сінічкі ўжо гукаюць вёсны, Сарока весела стракоча. […]...
- А даўно было тое, даўно А даўно было тое, даўно… Колькі вёснаў ужо прамінула, Колькі зімаў журбой ахінула, Колькі ўпала сівых туманоў. А даўно было […]...