Верш Пачынаецца эміграцыя

Ещё вершы:

1. Пачынаецца Вайна пачынаецца з крокаў салдата, што ў вёску прыйшоў… Ужо хаты маёй аднавокай алее ў агні яе кроў. Калі мы […]...
2. Ты пакліч мяне. Пазаві Ты пакліч мяне. Пазаві. Там заблудзімся ў хмельных травах. Пачынаецца ўсё зь любві, Нават самая простая ява. І тады душой […]...
3. Радзіма пачынаецца з жанчыны Радзіма пачынаецца з жанчыны. Я гэта адчуваў, а ўразумець яшчэ не мог – дзіцём шчапаў лучыну, каб хворую матулю адагрэць, […]...
4. Новы дзень пачынаецца зноў Новы дзень пачынаецца зноў – Паднімаецца сонца на ўсходзе, І пад гукі касцёльных званоў Людзі ў Храм памаліцца заходзяць. Кожны […]...
5. Манная каша Ёсць рэчы, якія змяняюць наш лёс: Сустрэчы з людзьмі і погляд з усмешкай, Кнігі і зоркі, каханне, канешне. …шмат рэчаў, […]...
6. Усё Усе словы, якія я сказаў, Усе думкі мае не пачуты. Усе рэчы, якія я забраў, Ужо кожны дзень для мяне […]...
7. Пераклады Я хачу, каб мяне зберагла ты На маёй небясконцай шашы, І таму я пішу пераклады З мовы думак на мову […]...
8. Ты паклічаш, ты пазавеш *** Ты пакліч мяне. Пазаві. Там заблудзімся ў хмельных травах… Пачынаецца ўсё з любві, Нават самая простая ява. Я. Янішчыц […]...
9. За межамі вясёлкі Кожны дзень адчуваю твой позірк: У маланцы, блакітным возеры, У аблоках, сцюдзёнай завеі, У вачах маёй маці. Шчыра кажучы, я […]...
10. “Калі няма на свеце маёй мовы…” Калі няма на свеце маёй мовы, Майго народа і мяне самога, – Дык для каго будуеце, панове, Канцлагеры, катоўні і […]...
11. Якія тут сосны! Якія дубы! Якія тут сосны! Якія дубы! Якія маліны! Якія грыбы! Якія тут студні з гаючай вадой! І на лугах у расе […]...
12. Сярожа i садок Заўтра свята – наш сынок Iдзе першы дзень ў садок. Увесь вечар ён збiраўся I прыгожа апранаўся. Пяць разоў за […]...
13. Я мужык-беларус “Я мужык-беларус, – Пан сахі і касы; Цёмен сам, белы вус, Пядзі дзве валасы…” Я. Купала, 1905-1907 Я мужык-беларус, – […]...
14. Мова зямлі маёй! Мова бацькаўшчыны! Мова зямлі маёй! Мова бацькаўшчыны! Пачую твой гук на чужой зямлі, I – бумкае чмель у гародчыку басам, Трубяць за […]...
15. Без мовы ты ніхто Без мовы ты ніхто – жывёла ды і толькі. Яда, работа, сон – такі расклад жыцця. А роднага ў душы […]...
16. Да беларусаў Ёсць у мовы маёй прызначэнне- Чалавечую годнасць нясці, Каб мы ведалі продкаў карэнні, Каб і зноў каласком прарасці На зямліцы, […]...
17. Яшчэ адзін глыток начной атруты Ноч – налитая цемраю чаша. Прыгублю яе востры настой. Хай душа і смяецца, і плача Над бязладнаю доляй маёй. Л. […]...
18. Воцлаў (What’s love) Усе кажуць: хутка забуду, Што зноўку закіну я вуду Яшчэ на каго-небудзь з хлопцаў. Не вер! Бо кахаю я, Вацлаў! […]...
19. Бываюць сустрэчы… Такія сустрэчы! Бываюць сустрэчы… Такія сустрэчы! Вясновыя ветры ўстрывожаць снягі, Наладзіць сустрэчу запознены вечар, Запознены вечар – востраў тугі. Бываюць сустрэчы! Такія […]...
20. Ты мяне, калі зможаш, прабач Маё сэрца так доyга баліць… Што здаецца не здолею болей… Без цябе y гэтым свеце пражыць… Каб не згінуць пад […]...
21. НеспаДЗЕЎКА (Лірычны маналог лірычнай гераіні) Я ў цябе – юбілейная, ты ў мяне – першы. Прамалінейная праўда ў вершы. …І была […]...
22. БАЛАДА АДАМА ХРАПТОВІЧА (19.03.1768-25.12.1844) Сядзіш прад свечкай, свечка ў цемнаце, Бы кветка адзінокая, цвіце… У Шчорсах школу маеш для сялян, Каб і яны […]...
23. Смаленне кабана Агонь на дрывотні расклалі мы, I закурыўся дым, Якога тады наглытацца Прыйшлося нам усім, Пакуль кабана смалілі, Пакуль падрумянілі так, […]...
24. Я прапісаны да вакзалаў Сябрам Я прапісаны да вакзалаў, і да станцый, малых і вялікіх. Хоць праехаў ужо нямала і стаптаў не адны чаравікі, […]...
25. Нацыя галюцынацыя Эміграцыя з тайгі: Шэрыя ваўкі Прыбеглі ў маю вёску, Зрубілі ікламі бярозку. А аказалася, што гэта зусім не акупацыя І […]...
26. Чароўнае кола У светлым коле родных і сяброў Утульна, цёпла, радасна і лёхка. У карагодзе досвіткаў і сноў, У танцы на паверхні […]...
27. Ёсць паданне вякоў, што разбурыць калісь Ёсць паданне вякоў, што разбурыць калісь Вавілонскую Вежу Адам І няўмольна сальюцца мовы зямлі У адну, няродную нам. І мая […]...
28. Веру, спадзяюся і кахаю Прытуліся да мяне хутчэй, Я тамлюся без тваёй увагі. Моманта ў жыцці няма ярчэй. Непатрэбна лічыць перавагі… Непатрэбна! Ёсць адзін […]...
29. Я так баялася гэтай сустрэчы Я так баялася гэтай сустрэчы. Я думала: яна ўспыхне маланкай з яснага неба ці сцюжна агорне агромністай кропляй. Я так […]...
30. Усё ня тое Калі ляжаў я ў калысцы, Пачуў ад ангела: “Калісьці Ты будзеш мовы роднай прагнуць У калоссі, жыце, нават у багне”. […]...
31. Родная мова Мова беларуская, У душы маёй жывёш, Гучаннем слоў прыгожых Мне сэнс жыцця нясёш. Цябе заўсёды крыўдзілі І мусілі забыць, Але […]...
32. Паэту Ты зберагла мяне ад нечаканай сустрэчы, Што павінна адбыцца была ў той вечар, I знiкла, пакiнуў “I will remember you” […]...
33. Вёсачка Гэта вёсачка сэрца майго родны кут, Нахлынаюць адна за адною памяці хвалі, Толькі тут, толькі тут, толькі тут, Сапраўды и […]...
34. Мы адданасці сяброў не заўважаем Мы адданасці сяброў не заўважаем, Абыякавы да іх перажыванняў, Трапяткіх заўжды цураемся пытанняў, А пачуўшы іх, мы позірк свой хаваем… […]...
35. Час Мы па жыцьці ляцім, як вецер. Ня маем часу для таго, Каб быць цікаўнымі, як дзеці, І бачыць сьвету хараство. […]...
36. На вастрыні жыцця не паслізніся На вастрыні жыцця не паслізніся, Каб зберагчы натхнення дыямен, Да веснічак бацькоўскіх прытуліся, Упусці ў сэрца радасці фермен. Лязо жыцця […]...
37. Бессэнсоўнасць Кожны дзень прачынаюся раніцай, Устаю ды ў школу іду. Я сяджу на ўроках і слухаю Усялякую нуду. Мне сумна сядзець […]...
38. Сінквейны *** Кахаць усім сэрцам зусім нецяжка, так, бо аддаў табе жыццё ўсё і смак Вуснаў сваіх сухіх, як у перавертня… […]...
39. Жаночае У цемру ночы, быццам у пустэчу, Глядзяць мае ўстрывожаныя вочы: Чакаю я, чакаю я сустрэчы, Сустрэчы з тым, хто мне […]...
40. Далёка мы ад дому. Хоць бы слова Далёка мы ад дому. Хоць бы слова Пачуць і супакоіцца душой. Прыснілася: He чую роднай мовы, Мне цяжка гаварыць не […]...