Верш На ўзгорку пясчаным
На ўзгорку пясчаным цвiце жаўтазель –
На брацкай магiле дзяцей партызанскiх.
Стаю i гляджу, як па кветках зiркастых
Блукае маленства далёкага чмель.
Мы разам раслi тут – пад небам адным:
Смяялiся, плакалi, песнi спявалi…
Той смех спапялiлi, той спеў расстралялi,
А плач – уцалеў: ён у сэрцы маiм.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Дзецi вайны Iм не спявалi маткi калыханкi, Яны не чулi казак ад дзядоў, Палохаў iх ахрыплы голас танка, Трывожыў iх журботны ёнк […]...
- Белпрусі Ці ёсць яшчэ зямля ў свеце З такім блакітным мірным небам?, Дзе так смяюцца і гуляюць дзеці, Дзе так духмяна […]...
- На захадзе сонца на ўзгорку паўстала фігура На захадзе сонца на ўзгорку паўстала фігура. Адна з яе рук утрымоўвае дзіўныя шалі, другая сціскае кап’ё з нержавеючай сталі. […]...
- Утопія …калі дыхаецца нам адным паветрам, і часам адным жывецца, чаму б чалавецтву – тым, у каго насы “па-” і супраць […]...
- МАЕ ПЕСНi З новай песнi да роднай старонкi Пачынаўся мой ранак не раз. i для кнiгi – нiбы для скарбонкi? iх сабраўся […]...
- Нам разам трыццаць. Мы стаiм на кладцы Нам разам трыццаць. Мы стаiм на кладцы. Яна свавольна туфелькi зняла, Падаўшы мне далонь, каб не сарвацца, Сцюдзёнай хваляй ногi […]...
- Я люблю Люблю я водар злотай нівы, Пахі лесу, цёмных вод. Як народ працалюбівы На святы водзіць карагод. Люблю я снег, люблю […]...
- Ноч асенняя дыктавала Ноч асенняя дыктавала Незнаёмыя вершы мне… Еўфрасіння і Янка Купала Адлюстроўваліся ў акне. Так сабраліся сёння разам На пісьмовым адным […]...
- Ой, да самай галавы Ой, да самай галавы Затапiла паплавы. Валасы рудой травы – Каласочак нежывы… Ды смяялiся усё Вы: “Глянь, рышток якi крывы”. […]...
- Ты пакліч мяне з сабою Ты пакліч мяне з сабою І пачуццяў не хавай, Шмат каго кахала ўжо я Але ты цяпер мой рай.. Зноў […]...
- Гімн вершу Верш на свабоду з душы маёй імкнецца Радкамі, слоўцамі да вуснаў, а тады… Матулі песняю пяшчотнаю пральецца, Убранствам белым ляжа […]...
- Эпікурэйства Санет-газэль-туюг Дом на юру, вятры цалуюць юр, у ціхім доме піша вершы Юр. Ён наталіцца славаю паспеў, ён славіць краскі, […]...
- Шчаслiвыя хвiлi насталi Шчаслiвыя хвiлi насталi Ў душы запалаў агонь. А помнiш, як мы iх чакалi, Iсцi каб далонь у далонь, Каб сэрцы […]...
- Арліны храм. Узмежак беразовы Арліны храм. Узмежак беразовы. I твар сялянкі жытна-верасны. Усё ў адным злілося перазове – Нашэсце грому, ласкі і вясны! Шугнула […]...
- Разгарыцца сэрца знічкаю! Ня гаруй! Жыцце ня скончана Пака мы с табою жывы, Пака з нашай галавы Валассё ня абмалочана. Абмалоціць яго лёс […]...
- Жаўрук Колькi гадоў, колькi дзён, колькi часу мне не вядома. Скажу, што даўно. Але ўсiх папярэджу адразу – можа iзноў паўтарыцца […]...
- Мы, магчыма, вернемся ў пару Мы, магчыма, вернемся ў пару Спелых траў i разважанняў смелых, А пакуль – прашу, чытач, даруй За маўчання позняга прабелы!.. […]...
- УРЫВАК З ПАЭМЫ “РАГНЕДА З РОДУ РАГВАЛОДАЎ” Ёсць у народзе пазабытае паданне, Яно на вуснах засталося асалодай. Пра веру продкаў, першае каханне I пра дзяўчынку з родy […]...
- He журуся, што час адлятае He журуся, што час адлятае, Толькі хай праз мяне ён ляціць I ў прадонне душы ападае З яго тое, што […]...
- Начны птушыны плач Не плач, птушка, уначы, Давай лепей памаўчым. Паглядзiм на вырай зорны, Аксамiтны ён, не чорны. Не стагнi, на сэрцы млосна, […]...
- Мары Дзяцінства маё… Васількі і рамонкі, клёкат бусліны, І кнігаўкі плач, І крык жураўліны, І жаўранкі звонкія, І спеў салаўіны, І […]...
- ПРАБАЧ МЯНЕ, НЕБА, ПРАБАЧ Я чую – Ты плачаш, не плач, Далёкае блізкае Неба… Спадаюць слязінкі… Крумкач Ірве набрынялую глебу. Я чую Твой стогн… […]...
- Мае мары разбіваюцца аб лёд Мае мары разбіваюцца аб лёд. Я не ведаю, што ўперадзе імжыць. Хвалі тыдняў. Дзён – вадаварот. Без пяшчоты сэрца не […]...
- Каханьне, як спеў салаўя Каханьне, як спеў салаўя. Каханьне, як шум навальніцы. Як кружка студзённай вадзіцы- каханьне ўздымае з раньня. Як кружка студзённай вадзіцы, […]...
- ЯК МЫ Ў ГОСЦi САБiРАЛiСЯ Як мы ў госцi сабiралiся, Доўга конi запрагалiся, Доўга торбы пакавалi – Добрых спонсараў шукалi. Накармiлi мы гнядога, Задалi скацiнцы,? […]...
- Каханне наша што? Каханне наша што? Імгненне, тая ж знічка- Так хутка праляціць, А трэба ж далей жыць. Майстэрства наша ў тым, Каб […]...
- Свiтае. Свiтак промнеў Свiтае. Свiтак промнеў Гняздо звiў на застрэшку. Такiм дзень i запомню – Нiбы тваю усмешку. Ля цiхае затокi – Стаю […]...
- З табою застануся Ужо шаснаццаць год Жыву на Беларусі. Шмат тут фарбаў і даброт, І я ёй ганаруся! Люблю прастор тваіх лугоў, Журчанне […]...
- След завірухі Слабее зрок. Цішэюць рухі. Пара спакою настае. А след жыццёвай завірухі не растае, не растае. Ляжаць застылыя сумёты, хоць вецер […]...
- Колькі розных малюнкаў, успамінаў жыцця Незабыўнае… Колькі розных малюнкаў, успамінаў жыцця. Колькі з імі пачуццяў прыходзіць. Кожны з нас пражывае тое нешта адно, Кожны з […]...
- Так цвяроза яшчэ ніколі Так цвяроза яшчэ ніколі не глядзела на свой я лёс. Гэтых думак, што у няволі, Не забыць, не хапае слёз. […]...
- Вясна ў дарозе Яшчэ ўсюль навокал снег Ляжыць, бы белая спадніца. Сустрэць вясны прыемны смех Ніяк не дасць зіма-царыца. Бывае, промні сонца б’юць […]...
- Вечаровае 1. Звон струны – Ці спеў аблокаў? Захад сонца палымнее, І душа – нібы нямее: Звон струны Ці спеў аблокаў? […]...
- Я аддаю сябе журбе Я аддаю сябе журбе Ўсёпаглынальнай, звыклай – цалкам. Каторы раз кажу сабе: “Ўдавілася адным кавалкам”. Ні пракаўтнуць, ні пражаваць, Ні […]...
- Дождж, не плач!.. Я з табою сумую Дождж, не плач!.. Я з табою сумую. Свае слёзы мне ў шыбы не лі. Я ж слабая – сябе не […]...
- Цудзенішская школа На ускрайку вёскі, проста на пагорку, Там, дзе купка сосен шалясціць гаворкай З небам і паветрам, чысценькім наўкола, Шмат гадоў […]...
- Калі мяне ня будзе Адчыняй усе вокны, хай будзе сьвежае паветра, Хай сонца пабудзе з табой, каханку, Калі мяне ня будзе! Апрані лепшы гарнітур […]...
- Леў і ключы Леў і ключы (у памяць аб падзеях 1590 года) Ганарыся, нос уверх задзяры, лідчанін: атрымала Ліда герб – шчыт са […]...
- НЕ(!)паціху На масту не ў лад маршыруюць. Рэзанансам загубіш яго. Разам з ім і ўсё войска загубіш. Не прайсці яго з […]...
- Мы разам Усё мне аб табе прыпамінае: Шматлікія дэталі, сум і смех, Прыроды з’явы, мне не замінае Адлегласць, бо і ты глядзіш […]...