Верш Азёры
За полем, за пожнямi, борам
Сiнеюць абшары азераў.
Так хочацца iм пакланiцца
Сцюдзенай вадзiцы напiцца.
У iх акунуцца i ў раннi,
Змыць горкiя слезы кахання,
А вечарам глянуць на зоры,
Што плешчуцца ў гладзi азераў.
Вякамi было так, напэўна,
Што зорам патрэбна выснова
Паслухаць, як хвалi напеўна
Вядуць мiж сабой перамовы.
За полем, за пожнямi, борам
Красуюць, сiнеюць азеры,
Пяшчотаю сэрца кранаюць,
Бо у iх прыгажосць майго краю.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Хвалi Не хвалюй мяне, не хвалi, Не кранай цяжкiх думак хвалi, Не касi жыцця кавылi, Кавалi мой настрой кавалi. Хай расце […]...
- Браслаўскія азёры Браслаўскія азёры – Прасьветлая вада. Купаюцца тут зоры – І гіне ўся бяда. А хаты, агароды Сьвітання сырадой П’юць, як […]...
- Нашы азёры Чаму грусціш, мая радная? Чаму у глазах тваіх пячаль? Каб быццам кажаш ты “адна я, Як Пастэрнакава свяча…” Ты не […]...
- Лёс чалавека Лёс чалавека часам цяжкі, Не ўсё ў ім складваецца роўна. Бываюць часта непагадзі, Прайсці праз іх патрэбна годна. Патрэбна верыць, […]...
- Лясны тэатр На лісток усеўся Конік, На калена ўзяў Гармонік. Грае польку-весялуху Гэтак хвацка – Люба слухаць. Грае весела Камарык, Скрыпку ўзяў […]...
- Няскончаная песня Над далёкім і над блізкім борам ценем лёгкім ледзь дыміць туман і загадка таямнічых зорак ападае ў верасы палян. Спяць […]...
- I тады закахалася хмара I тады закахалася хмара… Ў паплавы, ад расы прамяністыя, I ва ўсю Беларусь маю чыстую, У мары бору, ў палёў […]...
- Святло лучыны Святло лучыны… ********************************** Святло дзядулевай лучыны Душу дагэтуль грэе мне. Яно ў нядобрую хвіліну Заўжды ад болю захіне. І ўспамінаў […]...
- Чарот Восень – жыцця паварот: Свет атуляе знямога, Млее ў сутонні дарога… Выйсця не мае другога – Дрэмле чуллівы чарот. Як […]...
- Змены Штосьці павінна змяніцца, Але не ведаю як. З гэтым нельга мірыцца, Нельга мірыцца ніяк. Штосьці патрэбна рушыць І будаваць наноў: […]...
- Вiнаваты Сяджу ў цiшынi ў цяжкiм прадчуваннi. Замёрзлы цыферблат спынiў мае жаданнi. За вольнасць дум маiх мяне вядуць за краты. Я […]...
- Няма хады сярод балот Няма хады сярод балот, Толькі дрыгва, толькі багна, Аб чымсьці шапаціць чарот, Ды вольхі чорныя дрыжаць. Лясное, дзікае прывольле З […]...
- Птушыны спеў Вастрыня пачуццяў, дзе над полем шчабяталі птушак галасы, ды дарылі песню тую хорам слухачам, навокал што былі. Разумелі песні гэтай […]...
- Там, дзе рачная хваля Там, дзе рачная хваля Цалуе душаў пагляды, І россыпам неба караляў Азёры ў начы апранае, Там, дзе вякуюць ляды, Убраныя […]...
- Маскі Зрывайце з твараў маскі, людзі! Ідзіце чыстымі вы ў свет, І хай ні ў кога нават помыслу не будзе, Табе […]...
- Пакіньце мне права Халодныя зоры гарачай рукой я кратаю – кропелькі сонца. Пакіньце мне права застацца сабой, і зоры сагрэць мне дазвольце. Узняўшы […]...
- Краса свету (з паэмы “Яна і я”) Вясна, вясна! О, колькі ў табе шчасця! О, колькі радасці прыносіш ты з сабой! Умееш ты ў душы агонь раскласці […]...
- Чалавеку патрэбна не слова Чалавеку патрэбна не слава, А людская увага і ласка, І сардэчнае шчырае слова, І вясёлая добрая казка. Чалавеку патрэбна усмешка […]...
- Жнiвень Ўсё навокал зелянее Пабялелi толькi нiвы Нiбы хмаркi ў сiнем небе Гэта жнiвень, гэта жнiвень Паглядзi, ўжо рабiна Чырванее сарамлiва […]...
- Партызан Памяці Віці Сітніцы Нізка хмары плывуць над зямлёю, Бор аб нечым маркотна гудзе. Патаемнай сцяжынкай лясною Партызан у разведку ідзе. […]...
- Кожнаму адмераны свой час Кожнаму адмераны свой час, Мы нараджаемся і паміраем. Што застанецца пасля нас, Мы самі выбіраем. Адныя з дня ў дзень […]...
- Лiпеньскiм лiўнем Лiпеньскiм лiўнем у Лiепаi Пры фiлiжанцы адметнай кавы Трошкi аздобленай Рыжскiм бальзамам, Гойдаюць гукi сапраўднага блюзу, – Хвалi прынеслi заморскiх […]...
- Табе складаю гэты гімн Табе складаю гэты гімн, мой горад! I не крыўдуй, прастор жытнёвых ніў, Што мой напеў, яшчэ духмяны борам, Сінеючы ад […]...
- Злыдзень Краіна мая быццам нечым спалохана. Але і не сябрам, і мабыць не ворагам, Тут, між рачушак, азёраў празрыстых, Злыдзень засеў, […]...
- Невялічкі заклік Чалавек зямлі не мае – Ён тады не чалавек. і чагосьці не хапае, і не хопіць ужо спрадвек. Досыць танна […]...
- Lege Artіs Па законах мастацтва паэт вінен быць хворы псіхічна, Каб не саромеючыся сьмяяцца па-ідыёцку Зь таго, што звычайна падаецца шмат больш […]...
- Спім Мы аднойчы прачнемся раніцай, не пазнаем сваіх сяброў. Усё, што нам падабаецца, падабацца не зможа зноў. Тое, чаму мы верылі, […]...
- Не чаруй Не чаруй мяне ты зорам, Не чаруй красой; Не чаруй сваiм ты горам, Не чаруй слязой. Не чаруй ядвабнай коскай, […]...
- Зямля, Лі Фан, вялікая такая Зямля, Лі Фан, вялікая такая – Нам выпадкова болей не сустрэцца, Я вечарамі не цябе чакаю, I да цябе не […]...
- Буду ветрам я блукаць Буду ветрам я блукаць У лясах дрымучых, І жывой вадой сцякаць Між пясчвных кручаў. Увечар сонцам дагараць Над сасновым борам, […]...
- Зімой у лесе I лягла ж цішына У бары за гарой, – Каб дравінка адна Хоць кіўнула сабой. Снег пушаны залёг На галінах […]...
- Майму другу Немалую дарогу прайшлі мы Па чужой і па роднай зямлі. Адыходзілі вёсны і зімы, І гады за гадамі плылі. Шмат […]...
- ЧЫСТЫ ВОБРАЗ Нiчога дзiўнага няма: Устану – зорам памалюся… А за акном маiм зiма – Бы белыя ўсё гусi!.. Снег белiзной запаланiў […]...
- Цяпер у модзе магiстралi Цяпер у модзе магiстралi: iмклiвы век – iмклiвы рытм… Аднак здзiўляць не перасталi Нябёс бязвоблачныя далi, Пажар малiнавай зары… Душу […]...
- Навобмацак Навобмацак рушу, нібы кацяня, Шукае якое матчынай грудзі, Блукаю ў сэнсе, смаку жыцця, Павушы схаваўшыся ў брудзе. Адзінае выйсце-сэрца паслухаць, […]...
- Прыціхне ў прыцемках Прыпяць Прыціхне ў прыцемках Прыпяць. Журботна вясло прарыпіць. Калі ж тут нам сеці зарыбіць I колькі гадоў іх сушыць? Хваліцца і […]...
- Вечаровы эцюд Экспромт, навеяны лірычнымі пейзажамі Ягора Батальёнка Дзень сыходзіць. Вечарэе. Дрэмле адвячорак. Неба ціхай ласкай грэе Погляд першых зорак. Месячык у […]...
- У лесе Лес вiтаў нас нячутнымi словамi, Нам сьмяялася неба празрыстае, Над каронамi соснаў хваёвымi Хмаркi таялi лёгкiя, чыстыя! Па узгорках, па […]...
- БАЛАДА ІВАНА ШАМЯКІНА (30.01.1921-14.10.2004) Жыццё пражыта, нібы зжата жыта, Дзе жніўнае святло, нібы сляза, І поўня ў небе, як свінцовы злітак… Жыццё пражыта, […]...
- Задача Рыфмай дзівіць, ці словам – не нова. Але жыццё чакае не дзееясловааў, а дзеяў. Адгэтуль для вершатворцаў выснова: павінен кожны […]...