Верш Сярэдневякоўе

Ещё вершы:

1. Вернасць Я прагну вернасці, Як прагнуць вечнасці. Я прагну вернасці, Як маладосць – жыцця. Як ветразь ветрасці, Я прагну вернасці, Як […]...
2. Зблянскія паясы Зблянскія паясы Князь ці вяльможа пояс меў – будзённы ды святочны. На князю пояс той яснеў, яму быў даспадобы. Шырокі […]...
3. Рыцар збройны на кані Рыцар збройны на кані Скача Блізка сем стагоддзяў, Каб нашчадак След знаходзіў Да крывіцкай чысціні. Рыцар збройны на кані Скача […]...
4. О як я вернасці баюся О як я вернасці баюся, О як я вернасці жадаю! Плачу даніну дзіўнай скрусе, Калі табе кажу: “Кахаю!” Плачу даніну […]...
5. Далёкі гром Маланка вогненным багром Цяжкія крыгі хмар разводзіць, Па небасхіле ўладна ходзіць Далёкі гром. Цярэбіць пушчу напралом, То глуха стогне, то […]...
6. Мой далёкі Далёкі Усход Мой далёкі Далёкі Усход, Маладосць мая ў моры блакітным… Дзе ты, той штармавы паварот? Дзе ты, бераг, туманам спавіты? Развінаюцца […]...
7. Слуцкі пояс Абгарнуся ў слуцкі пояс. І пайду на танцы я. Будуць ведаць мяне людзі. Як заможнага Пана. Сберажэ мяне зімою, Бо […]...
8. Рыцар Я і не спадзяваўся што мары Могуць здзейсніцца, ды вось узнік З апушчоным забралам на твары Збройны рыцар на белым […]...
9. Талісманы вернасці Талісманы вернасці… ***************************************** Той дызель, Асіповічы – Градзянка – Юнацтва майго й сталасці маршрут. І восені, і вёснаў калыханка, І […]...
10. За кратамі За кратамі Памяці выдатнага паэта і камедыёграфа XIX ст. Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча У 1864-1865 гг. Дунін-Марцінкевіч сядзеў у менскай турме. За […]...
11. Два рыцары Рыцар Сонца, зь мячом, што, як промень, блішчыць, Зь ясным тварам, спакойны і сьветлы. Ты пад ногі мне клаў залачоны […]...
12. Па расе Ноч ідзе пакрысе, Пах палыну нясе, Адзінокая дрэва, Дождж ідзе па траве. Чую водар у краіне, Маці мілай, Літве! Ехаў […]...
13. ДОН-КІХОТ ДОН-КІХОТ У Дульсінэі бровы, што нябесныя вясёлкі, І сонцамі двумя пылаюць ярка вочы, Жанчына з радавой, касьцільскай вёскі, Кіруе спрытна […]...
14. Герніка Гэта было ў Мадрыдзе, а менавіта У цэнтры мастацва каралевы Сафіі (Які мясцовыя жыхары называюць “Сафіду” – Націск на “у”). […]...
15. Дзявочае сэрца У нязнаную дарогу ў даль паехаў мiлы… Позна, позна цёмнай ночкай дзеўка варажыла… Быццам думкай – ўзорам доўгi ручнiчок снавала, […]...
16. За апошняй гутаркай Біты час Хвілін аскепкі! Я збіраў Даволі доўга Вось… Пабілася карціна Ты сышла Мая палова… Усё сур’ёзна Безнадзейна! Паступова Немагчыма… […]...
17. Цяжкая наркаманія Жыцьцёвы эпас ў мастацкім стылі, Сюжэт шыкоўны і не банальны. То безумоўна: ты здольны дылер, І падаеш усё парцыяльна. Правал, […]...
18. Інфанта Яна ні там, ні тут, яна адгэтуль воддаль, Бо брошкай на плячы апалены спарыш, Бо ў рыцарскім баі загінулі абодва: […]...
19. Холад. ноч Холад. ноч. таямніца. крык. Люты вецер сьмерць навявае. Побач лес, ваўкалакі, лясьнік. Нехрышчоныя песьні cьпяваюць. Толькі чэрці над гэтым усім, […]...
20. Касавіца Чэрвень. Луг. У пояс травы. Хлопцы выйшлі талакой. Свіст касы звонкагалосы не сціхае за ракой. Ранак. Стома. Цішь спявае. Росы […]...
21. Згубіла фразу, нібы свет Згубіла фразу, нібы свет – І не магу знайсці і ўспомніць. Уцёк, сарваўшыся, сюжэт, Растала стрыманая споведзь. Яна не вырвецца […]...
22. Мой бог Восені сумная сівізна, Вузел марскі сцяжын… Словам адзіным мне падкажы: Мала яшчэ спазнаў. Словам гаючым, як першы снег, Дапамажы ў […]...
23. Сярод дзён безнадзейнай тугі Сярод дзён безнадзейнай тугі, Палахлівага сну, бы з начніцаў, Паўстае толькі праўда Нажоў і нажніцаў: “Гэта ты! Толькі ты такі! […]...
24. У памяць запрасіла год далёкі У памяць запрасіла год далёкі, Той майскі дзень…(Я так вясну люблю!) Як погляд твой – блакітны і глыбокі – Заставіў […]...
25. БАЛАДА ГЕРМАНА ШНІПА (1760-1830) Пра рыцарства, пра Прусію забыцца! Тут іншы свет, тут іншае жыццё. Ляціць пад ногі, як агонь, лісцё, Смяецца маладзён […]...
26. У бар А можа быць, я той адзіны, каго ты можаш узяць з сабой у карыбскі бар, дзе ў дзве гадзіны на […]...
27. Цiкае гадзiннiк Цiкае гадзiннiк, Тчэ чакання дзень. Нацянькi ад лесу, Бачу, хтось брыдзе. Снегу – аж па пояс, Ды й мароз – […]...
28. Я дужы Што дужы я духам – Паверце, Ніколечкі ў тым не хлушчу. Надарыцца – Нават у смерці Я літасці не папрашу. […]...
29. Зайшоў ужо над рэчкаю Зайшоў ужо над рэчкаю Круг сонца залаты, І шэпчуць казку даўніх дзён У жоўцені лісты. Далёкі голас чутны стаў, Далёкі […]...
30. АПРАЎДАНЬНЕ Я абяцаў пісаць штодзень. Ты скардзішся, што дзень мой доўгі. Але ж наступны дзень – за ноччу, Хоць за чэрвеньскай […]...
31. Гавары праўду! Разумею, што трэба змяняцца. Адчуваю, што трэба змагацца. Неабходнасць рухацца далей З кожным днём паўстае ўсё ярчэй. Я хачу сабой […]...
32. Апошняя паранджа Муэдзін ахрып і з мінарэта, стомлены, як вол, пачаў мычэць. Не ідуць – крычы хоць усё лета – мусульмане верныя […]...
33. Мы ўсе хаваем штосьці Мы ўсе хаваем штосьці ад сябе. Не бачым, той шчасьлівае дарогі. А дзень наступны што нам прынясе? Адказы ці душэўныя […]...
34. Горад асенні, горад настылы Горад асенні, горад настылы, Льдзіна пасцелі выстудзіць жылы, Нібы ў магіле на самым дне, Холадна мне. Ці засынаю, ці паміраю? […]...
35. У свеце рыцараў У свеце рыцараў Стаў нядаўна я, паверце, членам рыцарскага клуба. Стаў – і апынуўся ў свеце рыцараў ды дам-галубак. Тут […]...
36. Новы год набліжаецца Новы год набліжаецца, Мы чакаем яго. Кожны з нас пастараецца, Каб было усяго, Хоць патрохі-пакрышачку, Чым гасцей сустракаць. Узняць чаркі-кілішачкі: […]...
37. Навекі слава Навекі слава тым, што ў полі ратным Загінулі за родныя палі, За наш народ, за лёс народаў братніх, За дзень […]...
38. Жонкі, сябры, палюбоўнікі, пары Жонкі, сябры, палюбоўнікі, пары. Кпіны, усьмешкі і трукі. Каб дакрануцца рукамі да мары, Трэба мець чыстыя рукі. Сьветлыя думкі і […]...
39. Зброя жанчын – прыгажосьць Зброя жанчын – прыгажосьць, І яна мае гэтую зброю. Будзе праз усё жыцьцё Несьці свой скарб бяскаштоўны. Яе вочы блакітныя […]...
40. Развітальны блюз РАЗВІТАЛЬНЫ БЛЮЗ Растваруся ў знаёмай вуліцы… Каб не стрэць Вас — Бога малю! Вы мяне ўжо не палюбіце, ды і […]...