Верш Ты не павінна прада мною
П. Н. С.
Ты не павінна прада мною,
Таму віна галодны юр,
Які жвіром пячэ і коліць,
Шкрабе самотную душу…
Ты не павінна прада мною,
Бо часу вынесен прысуд:
Ня быць старому з маладою,
Ня песьціць кволую красу…
-08.07.17.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Я разумею, так павінна быць *** Я разумею, так павінна быць: Прайсці прамежак шляху ў адзіноце, Адчуць, як паглынае мозг самота, Як сум пячэ, як […]...
- Як цябе няма са мною побач Як цябе няма са мною побач, Белы свет халодны і пусты. I гукаю я тады на помач У адчаі: – […]...
- Ты перад мною, а я насупраць Ты перад мною, а я насупраць. Здіўляе твой позірк – ты бачыш несупраць. І вока ў вока, кахання прысутнасць. Між […]...
- Мною забыта нямала Мною забыта нямала сваіх і пачутых слоў, а словы, што ты сказала, чуюцца зноў і зноў: “Як бы цябе я […]...
- Са мною нешта адбылося Са мною нешта адбылося Як сорак год мiнула мне Як птушка, сэрца узнялося Як быў я ў роднай старане Я […]...
- Вам так было са мною міла Вам так было са мною міла, Вы так баяліся са мной Развітвацца. Шукалі сілы, Каб не заплакаць. Божа мой. Такіх […]...
- Слухаю твае вочы Слухаю твае вочы. Яны спяваюць. Я разумею гэту песню. Адчуваю яе мелодыю. Я ўхапіў яе рытм. Сэрца маё адбівае такт […]...
- Пяро Пяро. Рыпець пяро заўжды павінна, Яго няма ў тым віны, Калі прыліпне лускавінай Ганьба хвалебнае маны. Рыпець пяро заўжды павінна […]...
- Хібы злосці Як шмат ў жыцці ёсць прыгажосці, Якой мы не заўважаем Калі пачуцці ціхай злосці У нас ў душы пераважаюць. Не […]...
- Чаму мы стрэліся няўчас Чаму мы стрэліся няўчас – Ты – не са мной, я – не твая? На вобраз твой, як на абраз, […]...
- БАЛАДА ПАЛУТЫ БАДУНОВАЙ (1885-29.11.1938) “Прыгожай і слабой павінна быць жанчына…”- Прывыклі так мужчыны гаварыць даўно. Яна слабая, як з мужчынам п’е віно, Прыгожая […]...
- Мой сябра Мой лепшы сябра – вольны вецер. Заўжды і ўсюды ён са мною. Ўзбадзёрыць твар, штурхне у плечы, Як запавольнюся хадою. […]...
- Пераклад санета 46 У. Шэкспіра Ў мяне зноў часткі цела ў барацьбе – Твой вобраз мілы дзеляць між сабой: Жадаюць вочы мець яго сабе, А […]...
- Pour le petіt ange Я шукаў, здаецца вечнасьць ужо прайшла. Ту адзіную, каханую сваю. А ты побач, ля мяне заўжды была, Сагравала душу позіркам […]...
- Адкажаш! Так болей быць не можа, Так не павінна быць – Абражаць беларусаў, Не даваць ім выбар рабіць, Глуміцца з мовы […]...
- Вочы каханых Калі ты захочаш Спавядацца нябёсам За свой грэх патаемны, За крыўду ці боль, Якімі знячэўку параніў Чужую ці блізкую душу, […]...
- Сноп апошні залатога жыта Сноп апошні залатога жыта Застаецца ў памяці палос… Гэтак і цябе не скосіць лёс – Мною ты не можаш быць […]...
- Дыптых ДЫПТЫХ І Пагавары са мною моваю нястомных птахаў, якія вяртаюцца ў гняздоўі, дураслівага ветрыку, што кудлаціць пасмачкі валасоў, усхліпаў хваляў, […]...
- Смуткую… Спачуваю Туга. Адчай. Знямога. Скруха. Паблізу – слёзы. Ледзь крані. Не маю сіл навіны слухаць. У смутку… нават камяні. Страшэнны выбух. […]...
- Доля мая, ахвярная Ўсё, што павінна – здзейсніцца Што не павінна – не Йсці праз вароты цесныя Наканавана мне Йсці мне сцяжынкай вузкаю […]...
- Запыт Я не хачу Вам перашкодзіць. Павінна чыстай быць вада, Дзе песьняроў сьвятых калодзеж. Мо тут залішні буду я? Вы адкажыце […]...
- Вясковая серэнада Тоне вёска ў пахах ландышаў і бэзу, Поўня срэбра разлівае з вышыні, Ды ніякага ў жыцці мне інтарэсу: Без цябе […]...
- Тварцам агню Агонь з нічога не ўзнікае. Павінна ўсё-ткі штосьці быць, Што разам з тым агнём знікае, Калі аблонь агню гарыць. Павінен […]...
- Жанчыне кросны, кухня Жанчыне кросны, кухня, дзеткі, Яшчэ магчыма ў царкву хадзіць, І ёй не быць ніколі разумнейшай, І грошаў больш не зарабіць., […]...
- Краю Я, краю, твой. Нашто мяне зракацца? Я ў дзень народзін падпісаў крывёй З табой дамову. Путам не парвацца, Што лучаць […]...
- Ляля Цябе прывабнай, маладою, Багіня, уяўляю, ты Растопіш лёд сваёй хадою, Жыццё абудзіш з нематы, І надасі жывую сілу Крынічкам чыстым, […]...
- Зімовыя чары Зімою, летам і вясною, І восенню ты будзь са мною, Ты толькі побач будзь. Хачу асмеліцца кахаць, Жадаю быць штодзень […]...
- У мітусні Ў мітусні сутыкнуўся на вуліцы з пекнай жанчынай. Усміхнулася, просіць: – Прабач!.. А ў мяне ж у грудзях сэрца лісцем […]...
- Ці хопіць часу беларусам стаць Ці хопіць часу беларусам стаць жыцця да скону: на роднай мове вольна размаўляць – не біць паклонаў, сягаць на ёй […]...
- Зімовы дождж Зімовы дождж – па шыбах слёзы… На крушнях волкі ночы цень. Твой шлях адсіверны мімозы Ўсцілаюць зоркамі надзей… Надзей няўцямных, […]...
- Часу няма сказаць “люблю” Часу няма сказаць “люблю”, не тое, што пакахаць, а ў пісьмах бацькавых працякае страха – 25 ёй гадкоў на Іллю. […]...
- Пахне чабор Хiба на вечар той можна забыцца? …Сонца за борам жар-птушкай садзiцца, Штосьцi спявае пяшчотнае бор, Пахне чабор, Пахне чабор… Лёгкiя […]...
- Ня трэба анічога мне цяпер Ня трэба анічога мне цяпер, Ужо ажыцьцявілась наша мроя. Маё натхненьне – адзіноцтва. Вер не вер. І толькі сэрца ноччу […]...
- Слухай, любы, гэта праўда Слухай, любы, гэта праўда, Гэта праўда, не мана: Апазіцыя каханню Прада мною, як сцяна. Не паверыш, я хадзіла Так і […]...
- Малюю вобраз твой Малюю вобраз твой у думках, Штрыхі наношу прама ў сэрца. Мо, марыць хто аб пацалунках… Я ж на мяжы жыцця […]...
- Смутак Намалюю млын самотны ў забыцьці, Не пабачыўшы апошняе сьвітаньне. Што шукаю я ў сваім жыцьці, Веру ці адданае каханьне? Намалюю […]...
- Устань з каленаў Устань з каленаў, галаву ўздымі, Мой беларускі народзе! Хопіць запалохвання ды хлусні, Быць статкам беcпраўным годзе! Гонар у кожным ёсць, […]...
- БАЛАДА ІВАНА ХРУЦКАГА (8.02.1810-13.01.1885) Ты з ланцужком прыгожым, залатым Ад імператара гадзіннік маеш. Але ланцуг ніякі не ўтрымае Цябе, каб на радзіму заўтра […]...
- Эрас і Псіхея Я хацеў бы зірнуць ў твае вочы, Там тайніцу душы адчытаць, І ў трывожнай жыццёвай паўночы, Я хацеў бы ў […]...
- Маёй чараўніцы Мірнай справы чараўніца І крыніца дабрыні, Лекаў дай тваіх напіцца, Ад хвароб абарані. Веру я табе і Богу І каханне […]...