Верш Не плачце

Ещё вершы:

1. Зачараванае месца Пас. дзеравенькам і дварам, пакінутым чалавекам. Зачараванае месца. Там, за крапляю, кропля, Вада ледзь сачыцца, Наступае балота, Не калосіцца жыта. […]...
2. Час імкліва бяжыць Час імкліва бяжыць скрозь аблокі, Не спыняючы хваляў жыцьця. Усьміхаецца лёс шэравокі: Памятай таямніцы быцьця. Не забудзь, браце, матчынай мовы, […]...
3. Хаваю-ся Хаваю-ся У вершах Ад – жыцьця Сь-цяжы-най- Пратаптаннаю На неба У сон-ечных праменьнях За-быцьця Я к-рочу. А у жмен-я-х – […]...
4. Лета прайшло Над горадам шэрае неба, У вокнах ня гасьне сьвятло. Там лісьцем пакрылася глеба, Ды б’ецца матыль у вакно. Ён бачыў […]...
5. Цёмна-цёмнае – сьветлым не стане Цёмна-цёмнае – сьветлым не стане, Не заверне вытока раўчук І калі яно будзе каханьне – Яно Вашу асьветліць душу. Толькі […]...
6. Палатно Палатно. Як успаміны ніткі вяжуць Жыцьця былога палатно – Хлусьня ўсё: яно ракою, Як не было яго, сплыло. Не важыць […]...
7. Мроя Мроя. Прыходзіць, нанава люляе, Гушкае, быццам дзіцяня, Нас мроя, зьвечна маладая, З нетр адгудзеўшага жыцьця. І тло зсыпаецца трухою, Каростай […]...
8. Зоркі на небе агністыя Зоркі на небе агністыя, Промні здалёку мігцяць, Сузор’і раськіданы пырскамі, Ад Векавечча ляцяць. Крабам расьцят Арыён, Спадарожнік паўзе, вокам бліскае… […]...
9. Бабровы сьлёзы Бабровы сьлёзы. Бабровы клопат гольный, жыць каля ракі, Ляпіць на глее, гольлях, буды, заплыты, А іх рака змывае сьмецьцем кожны […]...
10. Паўночны Мой час і край – маё мяно. Я свой, я звыклы, я паўночны. Паветра мерзлага віно У келіх цемры лью […]...
11. Няма хады сярод балот Няма хады сярод балот, Толькі дрыгва, толькі багна, Аб чымсьці шапаціць чарот, Ды вольхі чорныя дрыжаць. Лясное, дзікае прывольле З […]...
12. Паходжаньне сьлёзаў Сьлёзы гэта калі сэрца абліваецца потам у шахце грудной клеткі ніколі ня бачыўшы сонца Чуеш, як сэрцу баліць сьпіна? чуеш, […]...
13. Пяро Пяро. Рыпець пяро заўжды павінна, Яго няма ў тым віны, Калі прыліпне лускавінай Ганьба хвалебнае маны. Рыпець пяро заўжды павінна […]...
14. Цыкл: Максіму Багдановічу Цыкл: Максіму Багдановічу. 1.Сабе. Жыцьцю нябеснаму спакус, Жыцьця зямнога блазны – На сьвеце гэтым сцерагусь, Быць на другі пазваным; Ійсьці, […]...
15. Гартаю дні Гартаю дні – жыцьця старонкі, Не пасьпяваючы разгледзець І расчытаць, і зразумець Абзацаў, сказаў, кропак, словаў… Што скрыта там? Якою […]...
16. Шчасьлівый пустэльнік пустэчай сваёй Шчасьлівый пустэльнік сваёю пустэчай, Мізэрнай часьцінай дзівос чалавечых, Да сьвету, што долю шукае спрадвечна, Ён носу не кажа ад норы […]...
17. Навальніца сышла Навальніца сышла – драбяза, Але свет атуліўся вясёлкамі, Зіхаціць над рачулкай лаза, Як іголкамі, блікамі волкімі. Далягляд – як дзіцяці […]...
18. СВОЛАЧ-КАХАНЬНЕ Сволач-Каханьне душу ўзарвала! Спаць не дае і жыць не дае… Як ні ўцякаў, напаткала, дагнала І з крыважэрнай нянавісьцю бье. […]...
19. ПРЫХОДЗЬЦЕ Ў ГОСЦІ ДА КУПАЛЫ ПРЫХОДЗЬЦЕ Ў ГОСЦІ ДА КУПАЛЫ Адкіньце прэч журбы навалу, Душы ляноцце. Прыходзьце ў госці да Купалы, Часцей прыходзьце. Ён вас […]...
20. Навальніца сышла – драбяза Навальніца сышла – драбяза, Але свет атуліўся вясёлкамі, Зіхаціць над рачулкай лаза, Як іголкамі, блікамі волкімі. Далягляд – як дзіцяці […]...
21. Вена назаўжды Як дзіўна глядзець на сі вусны Ды разумець, іж пакуль нельга, Калі бянтэжаць бясспынна спакусы Й нешта грае ў грудзёх, […]...
22. Дваістасьць Дваістасьць быцьця, бы дваістасьць зьмяінага джала, І кожная з праўда процілеглых сябе паказала, А кожны двуногі малюе сусьветы між імі, […]...
23. Вясновыя думкі Вясновае надвор’е – змянілася зімовым. У маім сэрдцы – зноўку зіма. Ні якія не ўзрушаць яго ўжо замовы, То, што […]...
24. Цыкл: Адцураньне Цыкл: Адцураньне. 1. Часам здасца – жыцьця не было, Ні на што аб ім памяць не маю; Адкуль родам, хто […]...
25. СМАРАГДАВЫЯ ЗОРКІ Зяленыя травы жыцьця, смарагдавыя зоркі Ляжаць на шляхах – прама пад нагамі… Ідзем, топчам, ня заўважаем – як пяшчотны, мяккі […]...
26. Чалавек зачым ваюе Чалавек зачым ваюе, Зачым сьлёзы лье ды кроў, Зноў і зноў жыцьцё марнуе Прагнай хіжнасьцю сваёй? Былы стогодак адгрымеў, На […]...
27. Заліло малінавым сьвятлом Заліло малінавым сьвятлом Сонца вечаровае палеткі, І становіцца Сусьвету дном Аблічча мае роднае зямелькі. Адыходзіць дзённа мітусьня На спачын – […]...
28. Не каралі Паэту даюць Слова Не каралі Паэту даюць Слова І не народ дрыжыць прад каралём, Толькі натоўп уладарцу падпанован, Таму, што ён натоўп, а […]...
29. Я не маю хаціны Я не маю хаціны, Ля кладаў роду майго, Ля тых балот журавінных, Дзе лавіў карасёў. Я не маю часіны У […]...
30. З 8 сакавіка Чароўны вечар. Водар кветак. Блакітных зорак сонны шэпт. і сьвеціць ціха сівы месяц Скрозь верхаліны старых дрэў. Павіншаваць цябе хачу […]...
31. Кудзеля Прадзе кудзеля, прадзе Мой лёс – ці то сумны, ці хуткі Не дасць мне апошняй мінуткі Каб зноўку пабачыць цябе. […]...
32. Шукае памяць забыцьця Шукае памяць забыцьця, Мінае мноства спраў нябогіх, Жыцьця мінуўшага працяг, Заве на новыя дарогі. Але парванае вяроўкі Вузлом адзіным не […]...
33. Чалавек адзін канае П. маці. Чалавек адзін канае… Чалавечае жыцьцё, Быццам нітачка льняная, Паміж небам і зямлёй… Чалавеку жыцьця мала, Гэтай нітачкі льняной, […]...
34. Ляжа Слова не чорнай замовай Ляжа Слова не чорнай замовай І не змовай – каб багацець, Ды й, па сьпінах і па галовах, Да ўладных, […]...
35. З’яднаньне Адною кучаю жыцьцё Валіла ў памяць забыцьцё, Вязала к лютасьці каханьне, Цягнула к ленасьці стараньне І для кастра, ужо, досыць […]...
36. У лесе Лес вiтаў нас нячутнымi словамi, Нам сьмяялася неба празрыстае, Над каронамi соснаў хваёвымi Хмаркi таялi лёгкiя, чыстыя! Па узгорках, па […]...
37. Стварэнне свету Вішняй зімовае наспеў твой сон І нібы птушка з далоняў Успырхнуў у неба Празрыстае як сон Пра птушку і Вішню […]...
38. Рознае ж Жыцьцё ня прыкрасьці сябрук ня горыччу павінна аздабляцца. і зь вершалінаў дрэў на брук мне не ахвота разьбівацца. У жыцьця […]...
39. Я адну цябе кахаю Я адну цябе кахаю. І наўрадці ўжо калі Я кагосці пакахаю Гэтак вось ў сваім жыцці. Ледзь не кожную ноч […]...
40. З зялёнага Палесся З зялёнага Палесся, З празрыстае ракі Хадзем са мною, песня, Праз шумныя вякі. I я, як ты, балесны Парыў ў […]...