Верш Не галёкаць па туманах
Не галёкаць па туманах,
Што як цёплы сырадой,
Не йсьці лесам за грыбамі
Ля духмяных мурагоў.
І той шэпат, шэргат лісьцяў
Не пачуеш як тады:
Толькі плачуць, толькі сьвішчуць
Кавылі данской зямлі.
29.08.14.
Ещё вершы:
- Хірувімы прыляталі Хірувімы прыляталі – Нівідушчаму, сьляпому І глухому штось шапталі… Нівідушчы не пабачыў, Ён глухі, шэпат ня чуў, Ён ў жабрачыне […]...
- БЕЗ ЦЯБЕ БЭЗ ЦВiЦЕ Халоднай гронкай бэзу Пад гукi паланэзу Сагрэў душу мне погляд Задумлiвых вачэй… Баяўся: “Апякуся…” Баяўся: “Памылюся…” А вочы – разгаралiся […]...
- БЕЗ ЦЯБЕ БЭЗ ЦВІЦЕ Халоднай гронкай бэзу Пад гукі паланэзу Сагрэў душу мне погляд Задумлівых вачэй… Баяўся: “Апякуся…” Баяўся: “Памылюся…” А вочы – разгараліся […]...
- Поле дзікае Поле дзікае. п. данской зямлі. Поле дзікае, стэп залаты І лісьцё вінаграднаю крышай Дараваны мне лёсам каб жыць, Ці памерці […]...
- На гэтай зямлі чалавечыне трэба На гэтай зямлі чалавечыне трэба Спакою душы над кавалачкам хлеба, Ды кволаму моцы прад доляй сваёй, Ад моцных спагаду ды […]...
- Вераснёўскія вятры Прыйшлі вятры, і хмараў статкі Нагналі песень дажджавых I жоўтыя паклалі латкі На ўборы паркаў гарадскіх. Здаецца, вежы так намоклі, […]...
- Жоўтых лісьцяў дажджом Жоўтых лісьцяў дажджом Абсыпаецца восень. Вецер гоніць Вандроўнікаў-хмараў табун. Ўсё даўжэй і даўжэй Сьпіс нязьдзейсьненых мараў, Усё менш год ад […]...
- Адзвінела павуціна Адзвінела павуціна Над абрусам мурагоў… Восень выткала хусціну Над шаломамі стагоў. I рукою чараўніцы Сыпанула ў бор агню, Дзе бярозкі-маладзіцы […]...
- Невялічкі заклік Чалавек зямлі не мае – Ён тады не чалавек. і чагосьці не хапае, і не хопіць ужо спрадвек. Досыць танна […]...
- Жыццё бывае не такім Жыццё бывае не такім, Якім мы хочам яго бачыць… Яно падобна да ракі, Якая русла сваё значыць. Рака віруе, мкнецца, […]...
- Скарбы Зямлі Новы дзень, новы ранак І звон каласоў, Спевы птушак, гамон І шорах лістоў. Шэпт травы, ціхі гул І гаворка звяроў, […]...
- З мура Я – адзіны, хто не змоўкнуў У сцяне з чырвонай цэглы, І мой шэпат чуюць вокны, Крыху чуе вязень беглы. […]...
- Прызямленне З нас кожны у дзяцінстве – летуценнік. І я ж калісь пад шэпат траў Лавіў рукой бліскучыя прамені – І […]...
- БАЛОТНЫЯ ЯЛіНЫ Таемнасць Балотных Ялін, Яна абступае знянацку. У плачы чорных галін Пачуеш сумоту, не ласку. Замшэлая з часам сцяна, Сустрэне адразу […]...
- БАЛОТНЫЯ ЯЛIНЫ Таемнасць Балотных Ялiн, Яна абступае знянацку. У плачы чорных галiн Пачуеш сумоту, не ласку. Замшэлая з часам сцяна, Сустрэне адразу […]...
- Вясна на плошчы Маякоўскага Вялікі горад Высвеціла сонца, “Высотак” шпілі Зіхацяць над ім. Хоць зрэдку Сіверыць яшчэ Блакітны Паветра яснага Бязмежны акіян. Дублёнкі спяць […]...
- Хоць бывае і цяжка мужчынам Хоць бывае і цяжка мужчынам – Горкіх слёз не убачыш ніколі. Хіба толькі пралягуць маршчыны, Як барозны ад плуга на […]...
- Нябеснай калыханкай засынае Нябеснай калыханкай засынае Спавольна сонца між духмяных руж, І зьзяе зорка закаханых душ. Вятрыска ў летнім садзе заціхае. Стаіць у […]...
- Сакавіцкі дождж – лязо на сэрцы Сакавіцкі дождж – лязо на сэрцы, Слёзаў-рэкаў шэрань-стынь… Не пачутай сёння песняй Дзень сплывае ў белы дым… Там, дзе сонца […]...
- Дзень Народзін канібала Дзень Народзін канібала А вось ежы досыць мала! Плачуць, плачуць яго дзеткі: “У супе косці ды шкарпэткі! Тата, тата, хочам […]...
- Настрой Дні залатыя – Бліскавіцы. А я у смутку патанаю. Жыву самотна, Як Авідзій Калісьці на Дунаі. І плачуць стомленыя зрэнкі […]...
- Падарункі восені Веснікі ў цуд адкрыла Восень, якая зноў Яблыкаў пах падарыла І водар духмяных грыбоў, Барву-дрыготкай асіне, Дажджу-быццам пацеркі слёз, Цяжкія […]...
- У жыцці У жыцці не бывае дрэнных часоў, Ёсць толькі дрэнныя людзі. І кожны, каго розум не абышоў, Той у жыцці заўсёды […]...
- За вёскаю, на адзіноце За вёскаю, на адзіноце, Асеннім днём пачуеш ты, Як вецер на запалай ноце Скуголіць аж да нематы. I што ні […]...
- Бывай, дзяўчына Дзяўчына заблукала У чорным страшным лесе, Шчасце там шукала, А дома плачуць дзеці. Яна шукала шчасце Сярод дубоў ды соснаў, […]...
- Паратунак Бывае дзень не задаецца. Увесь свет вакол – дзярмо. Усё нечакана ўшчэнт псуецца. Навошта мне жыццё маё? І сонца як […]...
- Пазабіралі дзяцей гарады Пазабіралі дзяцей гарады. Плачуць у вёсках дыхтоўныя хаты, Рана старэюць ад чорнай нуды Ганкі прыветныя, стройныя дахі. Верна чакаюць-глядзяць на […]...
- Зайдрасць Нас з табой жанілі колькі раз суседкі, Седзячы на лаўцы, языкамі, ўлетку. На часцінкі сэрцы разбіралі ўпотай Ды ўслед глядзелі […]...
- Струменіць пара радасці былой Струменіць пара радасці былой, Салодкай кавай астывае лета, Дым цыгарэты з іскрамі ў вакно, Здзімае вецер зорнаю каметай. І кроча […]...
- Восеньскі матыў Адзвінела лета цёплымі дзянькамі, З дрэў скідае восень жоўтую ліству. Хмары ў небе плачуць нуднымі дажджамі, Пакрывае іней уначы траву. […]...
- Нарыў Ды не чытайце гэтай мовы. У ёй бязглуздзіца адна. Няма карыснага нічога, І бескарыслівасць ня та. Ці праз яе хоць […]...
- Паэты паміраюць тады Паэты паміраюць тады калі першы раз заблудзіць жывое слова і разаб’ецца пшанічнае рэха аб камень Паэты паміраюць тады калі ўсміхаецца […]...
- Сагрэты дыханнем лугоў я квяцiстых Сагрэты дыханнем лугоў я квяцiстых, Сагрэты усмешкай вачэй прамянiстых; Апошняй сустрэчай – i першым растаннем, Сагрэты слязою бярозкi свiтальнай, Сагрэты […]...
- КАРАВАЙ Прыслала восень? каравай, Руплiвай працы шчодры плён; Яго ўзрасцiў прыгожы край – Валожынскi раён. Хлеб сiлу сонца увабраў (i спеласць […]...
- Песня менестрэляў На папялішчы кахання Знікнуць былыя мары. Толькі гучыць у сэрцы Сумны напеў гітары. Плачуць бясслёзна вочы, Твар – як загіпсаваны. […]...
- Гляджу на глобус – шар жывы – Гляджу на глобус – шар жывы – i чую шэпат я травы, i бачу, як на паплавы Лятуць вясною журавы, […]...
- ПАД ЗОРКАЮ Даль неабсяжная нас раздзяляе, Ды ўсё ж за Вас сягоння п’ю віно. Вас, нібы зорку, што з нябёсаў пазірае, Наканавана […]...
- Белая воля Мы шчыльнымі выйдзем радамі, Як продак-ліцьвін нам казаў. Штандарт бел-чырвоны зноў з намі, Нам волю ніхто не зьвязаў. Нялёгка пакрыўдзіць […]...
- Сэрца свету (Прысвячаецца Т. Дарошка) Альтанка – у воблаках бэзу. Дзівосны куток над ракой. Духмяны вятрыска-гарэза Суквецці варушыць рукой. Праменне струменіць скрозь […]...
- Снег напраўду падобны да ветру Снег напраўду падобны да ветру… Ты пачуеш, як сэрца трымціць… Мы заснулі ў бялюткім паветры – Снег як вецер далей […]...