Верш Апакаліпса дні
Апакаліпса дні
Мы упарта куём,
Махляры-кавалі
На матухне-зямлі.
Сутыкнуцца вякі
Над курганным разорам:
Без чужых, без сваіх,
З аніякае мовай.
Ці знябудуцца рэкі,
Ці загорнуцца горы,
Ці адрынецца род чалавечый
Да жывёл безназоўных?
-26.09.15.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Заліло малінавым сьвятлом Заліло малінавым сьвятлом Сонца вечаровае палеткі, І становіцца Сусьвету дном Аблічча мае роднае зямелькі. Адыходзіць дзённа мітусьня На спачын – […]...
- Абыякавасьць Дзе чуйнасьць схібілась, спачыла – Там абыякавасьць пайшла, Там ежа сумленьню – суп нішчымный І прыдарожняя трава, Забойствы там, гуляе […]...
- Мове Мове. Ганьбілі, ламалі Палякі ды русы, Ёй скуру здымалі Зажыва стужкай. Доўга глумілісь, Кіпцём пластавалі, Знакам сярпастым Штодня катавалі. Доўга […]...
- Абудзіся, мая Беларусь Абудзіся, мая Беларусь, Узбадзёрся ад доўгага сну, Загучы мовай продкаў сваіх І скажы на ўвесь свет:”Я жыву! Я жыву ў […]...
- Рэцэнзія на верш Сергей Махнач Не молчи Номинировано на премию Народный поэт. Понравилось. Проголосовала. Навеяло… Падобныя думкі – Адбітак маіх… Гады праляцелі… Між […]...
- Зноў… аб каханьні Зноў… аб каханьні. І цяпер непатрэбны пяшчоты, Бо жыцьця засталося на дых, Бо калядную торбу шчадротаў, Ад каханьня нягожа прасіць […]...
- Паэту сатырыку Можа учуеце што памер Не кідаюць хай слоу на вецер Проста ен адышоу у прастор Весь у вершах сваіх праверце […]...
- Да вас звяртаюся, няшчадкі Да вас звяртаюся, нашчадкі, Да суйчыннікаў сваіх, Пакіньце злосць і зайздрасць, звадкі,- Мы нацярпеліся ад іх. Любіце травы, дрэвы, рэкі, […]...
- Бяда, сябры мае! Бяда! Бяда, сябры мае! Бяда! Хварэе ўсё: зямля і нетры. У нас усё брудней вада І ўсё задушлівей паветра. Вакол дымліва […]...
- Я люблю сваю айчыну Я люблю сваю айчыну, Хоць і рэдка там бываю. І як каханую жанчыну Яе ў вершах апяваю. Ёсць у ёй […]...
- Поле дзікае Поле дзікае. п. данской зямлі. Поле дзікае, стэп залаты І лісьцё вінаграднаю крышай Дараваны мне лёсам каб жыць, Ці памерці […]...
- Дзяўчаты мінулай вайны Якімі толькі мянушкамі He клікалі гэтых салдат З няпудранымі вяснушкамі, У шынялях да пят!.. Крочылі полем спаленым, Шляхамі страшнай вайны, […]...
- БАЛАДА КАРУСЯ КАГАНЦА (10.02.1868 – 20.05.1918) За родную краіну, звычай і мову, за гонар груддзю ўставайце. К. Каганец …І турма на зямлі на […]...
- Гора ў Арменіі Гора ў Арменіі У хвіліну, калі аб стыхіі пачула, Адчаем, як токам, душу скаланула. На сэрцы–трывожна, пякуча, няўтульна, Бо гора […]...
- Пошук Кахання У якіх мне краях заблукаць, Прыгажуня мая, Чараўніца, Каб сляды Тваіх ног адшукаць, Цяплынёю Тваёю напіцца?.. Уначы па-над берагам Мора, […]...
- Белая сукеначка Белая сукеначка мільгнула На начной сьцяжыне ўскрай сяла I мілосыцо вольнай ахінула Сэрца неспакойнае: “Прыйшла…” Быў пасьля і гордым, і […]...
- Рэкі дзяцінства Рэкі дзяцінства – Самыя глыбокія, Дрэвы дзяцінства – Самыя высокія. Нівы дзяцінства – Самыя шырокія, Сцежкі дзяцінства – Самыя далёкія. […]...
- Спім Мы аднойчы прачнемся раніцай, не пазнаем сваіх сяброў. Усё, што нам падабаецца, падабацца не зможа зноў. Тое, чаму мы верылі, […]...
- Мэта Мэта. Мэта йдзе прад чалавекам, А ён ёй жалезы рушыць, Што яму куюцца векам, Перашкодай харалужнай. Мэта шлях людзей вядзе, […]...
- Мы шукалі свабоды слова Мы шукалі свабоды слова, Мы метафарай білі лёд Старых ісцін і ісцін новых, Адпраўлялі сябе ў палёт. Ну а зараз […]...
- Я малюю Я малюю цябе ў сваіх марах Добрым, верным з надзеяй у душы, Што не змогуць прыплысць тыя хмары І анёлаў […]...
- Жывіце, вёсачкі, не памірайце Жывіце, вёсачкі, не памірайце, Бо разам з вамі знікне мова. Нашчадкі родныя, хавайце, Шануйце кожна наша слова! Засохне бор, здзічэе […]...
- Ноч. Халодная зямлянка Ноч. Халодная зямлянка. Перастрэлка. Цішыня. Неба чыстае, як шклянка. Тупат быстрага каня. Мы пазналі без памылкі, Што пад сховай цемнаты […]...
- Раздача бяздомных жывёл “Раздача бяздомных жывёл”. Вы чулі? Чыталі пра гэта? А добра, каб хтосьці правёў Раздачу бяздомных паэтаў. Мо нехта мяне бы […]...
- Беларусь мая Аксамітны летні вечар ахінуў зямлю, Я вазёрную сінечу вуснамі лаўлю. Моўчкі слухаю ў росах песьню салаўя. Над маім лунае лёсам […]...
- Матчына мова Жывое ў вяках беларускае слова – Народа душа і народа хвала. Цябе абзывалі “мужыцкаю мовай”, А нам жа ты матчынай […]...
- Злуецца дождж Злуецца дождж, шалёны быццам псіх. Ён помсціць за мінулую спякоту. Ён разагнаў на вуліцах усіх: Людзей, жывёл, усялякую істоту. Злуецца […]...
- Дзень добры, мой сьвеце ўтульны Дзень добры, мой сьвеце ўтульны, Салодчынай вабы падман, Надзеяў крылатыя муры, Лятучыя неўма куда. Дзень добры, мой сьвет неўміручы, Дзе […]...
- Ратуйма мову Ратуйма мову – голас свайго краю – Каб не знямець аднойчы назаўжды! Але хутчэй – бо бедная канае Ад нелюбві, […]...
- АХВЯРА Маліся ж, бабулька, да Бога, Каб я панам ніколі ня быў: Не жадаў бы ніколі чужога, Сваё дзела як трэба […]...
- Краса свету (з паэмы “Яна і я”) Вясна, вясна! О, колькі ў табе шчасця! О, колькі радасці прыносіш ты з сабой! Умееш ты ў душы агонь раскласці […]...
- Я маю слова, вам панове Я маю слова, вам панове, Якому многія вякі, Зямны наклон кладу якому І як жыву, дышу якім. Не згаснуць зоркі […]...
- Ці ж сьвет наш благі? Ці ж сьвет наш благі? Падаюць ясныя кроплі… Падаюць… ці ж сьвет благі, Той, што дажджамі гаворыць Зараз з пачуцьцем […]...
- БАЛАДА ВІНЦЭНТА ГАДЛЕЎСКАГА (16.11.1888-24.12.1942) Мінску не спіцца – у ім акупанты-фашысты. Горад патрэбен ім ціхі, як мёртвы, і чысты Ад бальшавіцкай заразы, якая […]...
- БАЛАДА АЛЬГЕРДА АБУХОВІЧА (6.08.1840–22.08.1898) Усё аддаў людзям і толькі кнігі З сабой забраў, каб на кватэры жыць У Слуцку, да пары да часу […]...
- Мая родная мова Мая родная мова – калыска, У якой мяне гушкала маці – Калыхаючы песеннай нізкай, Навяваючы сон немаўляці. Нада мной рассыпаліся […]...
- Полацкай Сафіі Ля Полацкай Сафіі прыпынюся. Сустрэне строгім выглядам яна. Я Полацкай Сафіі пакланюся – Прытулку, дзе ўладарыць даўніна. Калісьці дабрадзействам Усяслава […]...
- Пагарджаем мовай Што можа быць чароўней роднай мовы? Яна цудоўнай музыкай гучыць, Ды мы забылi з часам продкаў словы, Ад iх зусiм […]...
- Жніво …і ўсё бы добра, каб не нажы па тонкіх хвалях, не чэмпіёнскія медалі – бо мне казалі, што не прыдумалі […]...
- У Гомлі, дзе маўчаць званы У Гомлі, дзе маўчаць званы І дзе дрыгва люд паланіла, Стаіць, нібыта вартавы, Наш ГДУ імя Скарыны. Прырода невуцтва і […]...