Верш Маленечкае дрэўца-немаўлятка
Маленечкае дрэўца-немаўлятка,
Як птушаня пужлівае, яно
Хістаецца і хіліцца да маткі,
А ў маткі той дзіцятка не адно,
Іх тут навокал цэлая чародка
Даверлівых зялёных немаўлят.
Ім холадна ад ветру, ім дрыготка,
Для іх чаканы сонечны пагляд.
А маці шчодра падстаўляе грудзі,
І разам з ёю кружыцца Зямля.
А што, калі па лесе пройдуць людзі?
Жывым ці застанецца немаўля?
Ещё вершы:
- Кінуты камень Заквітнела яблыня ў садзе, Адгукнуўся сонечны прамень. Зараз я шукаю цябе, маці. Каб забраць калісьці кінуты камень. Праз гады сыходзіла […]...
- Цень белых крылаў Нібы ўчора яшчэ над жытамі плыла Лёгкім ветразем белым хусцінка – Гэта маці пад вечар ішла да сяла Напрасткі палявою […]...
- Мы – жыццё! Сёння ў сонечны дзень сонца кажа са мной І святлом засцілае мне вочы… Як зайграем з ім разам струною адной […]...
- Праведнікі Беларусі Праведнікі мілай Беларусі, Вам я, як героям, пакланюсь. Гімн іграе сонечны на гуслях Праведная вамі Беларусь. Ў час, калі нахлынула […]...
- І зноў нядзелька І зноў нядзелька, зноў бліны- Яны святочны пачастунак. Бо ён з душэўнай глыбіні Цудоўны сонечны гатунак. І дзякуй кажа кожны […]...
- Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх, Бо жар цела твайго растапляе. Голас цёплы, ласкавы казыча мой слых, І дрыготка, як […]...
- Сьнілась Сьнілась… Сьнілась баба, сьнілась маці, Бацька ў гэрбах медалёў, Ад чыгуначнай брыгады, Працы шчырай мазалёў… Сьніўся рэчкі гуд вясновы, Што […]...
- Калі трымае маці на руках – Калі трымае маці на руках Свайго малога, мне здаецца – маці Трымае чалавецтва, што ў вяках Жыве, як светлы […]...
- Сказаўшы “Досыць! Сказаўшы “Досыць!” адзіноце, Па шаўкатраў’ю, па расе, Ідзе жанчына і жывоцік – Свой найвялікшы скарб – нясе. Усмешка – сонейкам […]...
- Сказаць жадаю – Сказаўшы “Досыць!” адзіноце, Па шаўкатраў’ю, па расе, Ідзе жанчына і жывоцік – Свой найвялікшы скарб – нясе. Усмешка – […]...
- Ёсць каханне! Дзень, калі мы будзем побач, ноч, калі мы будзем разам – адрадзіць каханне спроба (чалавек кахае часам). Памыляецца часова, ці […]...
- Небагата часу з таго дня мінула Небагата часу з таго дня мінула, Як збірала маці сына ваяваці. Сядзіць матка ў хаце, слёзы выцірае. Сын яе адзіны […]...
- Крыніца Стаялі ля дарогі тры вярбы, А каля іх струменіла крыніца. Крыштальнае халоднае вады Вандроўнік мог заўжды з яе напіцца. Расказвае […]...
- Камсамольцам Беларусі Вы маці-Радзіме ўсім сэрцам адданы, Прайшлі гераічны, праслаўлены шлях – Сябе вы адзначылі працай стараннай I гордым бясстрашшам у грозных […]...
- Кантрасты прыроды Даволі невясёлыя пачуцці Да нас прыходзяць напярэдадні зімы, Калі прырода мусіць цалкам апрануцца Ў беласнежны і пяшчотны аксаміт. Калі ўсё […]...
- Калі ты штосьці кажаш Ты ведаеш, калі ты штосьці кажаш, Па шыі і спіне паўзе дрыготка, А гукаў доўгая рука цярэбіць сэрца, Праз вуха, […]...
- Каб у адпачынку на прыродзе Каб у адпачынку на прыродзе, Мілай прыгажосцю цешыць сэрца, Людцы, беражыце асяроддзе – Вашым жа нашчадкам застанецца! Хай ўбачаць родныя […]...
- Буквар Маці сына пытае нясмела: “Ты чаму мой сынок беражэш, Гэты скрыначак ззяючых ведаў І з сабою ўсюды нясеш?” Сынку ўслых […]...
- Вея Вея шукае Забытыя сцежкі, Кожную з іх не міне… Словы прыходзяць Жадана і ўсцешна: “Дзякуй табе за мяне…” Дзякуй табе […]...
- Рушанне Ёсць у прыродзе час асенні – рушанне, калі звяры вылазяць з нор сваіх, вужыныя сцяжынкі ўзварушаны хадой істот відушчых і […]...
- Зімовы малюнак Не ява быццам бы навокал.- Знямелі ў лесе гмахі-хвоі, Сняжынкі, нібы дыяменты, У вочы сыплюць белізною. Ва ўборы вольхі і […]...
- Каб дзіця не хварэла Каб дзіця не хварэла турбуецца маці, Нядужыцца болем мілога дзіцяці, Трапяткія пяшчоты яна яму ў’е, Прахалодай лістоты пёк хварэбный гане. […]...
- Чырвоны дыск за хмару закаціуся Чырвоны дыск за хмару закаціўся І знік за ёю, як заусёды, звыкла. І раптам промень сонечны прабіўся І шэрань за […]...
- Кветкі Хараством вясенніх яркіх кветак Мы ўпрыгожваем зямлі абшар. І ад іх духмяніцца палетак, Весялей зямны кружыцца шар. Ты ідзеш пануры […]...
- Шчэ душа не паспела прачнуцца Шчэ душа не паспела прачнуцца, а зямля ўжо ўладарна і смела затапляе паводкай пачуццяў востраў сэрца майго здзірванелы. Зносіць смецце, […]...
- Ты мяне, калі зможаш, прабач Маё сэрца так доyга баліць… Што здаецца не здолею болей… Без цябе y гэтым свеце пражыць… Каб не згінуць пад […]...
- Вы куды, журавы, куды? Вы мне жыццём і забыццём былі, I першым, і апошнім спадзяваннем. За Вамі я ішоў на край зямлі На выспу […]...
- Задыхаецца зямля ад смагі Задыхаецца зямля ад смагі – кожны мускул выдахся, аслаб. О, з якой неймавернай прагай зараз спорны дождж яна піла б. […]...
- Як хутка верціцца Зямля Як хутка верціцца Зямля ў спрадвечнай зорнай завірусе. Чым адраджуся я пасля, з нябыту цёмнага? Калі травінкай,- хай на тым […]...
- Кляновае лісце Рэдка чуем размову аб лірыцы, Больш аб космасе, аб Амерыцы… Людзі сварацца, потым мірацца I за працаю славай мерацца; Патанаюць […]...
- Беларусь мая родная Беларусь мая родная, Маці-зямля! Да вытокаў тваіх жыватворных крыніцаў Мне б прыпасці, нібы да грудзей немаўля – Прад табой спавядацца, […]...
- Вясновы паланэз Вясновы паланэз…. ******************************* Увечар бліскала, грымела – Нядобра, бо на голы лес… І красавіцкі дожджык смела Спяваў вясновы паланэз… А […]...
- Да сцюжы зімовай далёка яшчэ Да сцюжы зімовай далёка яшчэ – Прадрогшага неба спакойная просінь. Бывае, што з раніцы дожджык маросіць, А ў поўдзень па-летняму […]...
- Калі чалавек не такі як усе (прысвячаецца Якубу Коласу) Калі чалавек не такі як усе, Натхненне ён знойдзе ў жамчужнай расе, Адчуе каханне ў лесе і […]...
- Зямля чакае першага штуршка Зямля чакае першага штуршка, Ды не таго, каб знікла ўсё жывое, А весняга, каб звонам ручайка Азвалася дыханне трапяткое Дзіцяці, […]...
- Гэй, адкуль з’явіцца Гэй, адкуль з’явіцца ветру нагадана? Можа, час змяніцца надышоў чаканы? Дзе яго лагода? Можа, ён павее подыхам свабоды?.. Не. То […]...
- Гэта пры нас Гэта пры нас Беларусь забівалі, Гэта пры нас ёй магілу капалі, Ды аб ратунку яе мы не дбалі, Мы яе […]...
- *** Спеюць у прыцемках зоры Спеюць у прыцемках зоры. Месяц дрыготка блішчыць. Смехам срабрыстым азорыш крылы збалелай душы. Глянеш паглядам чароўным – сэрца пазбавіш тугі… […]...
- Якога колеру вайна? Якога колеру вайна? Хто гэта ведае, скажыце, Калі задоўга да жніва Самлелі каласы у жыце. Якога колеру вайна? Калі не […]...
- Маёй краіне Людзі кажуць, што яе няма. Змаганні нашыя, пакуты – усё дарма. Няўжо нікому непатрэбная твая Такая родная, спрадвечная зямля? Прабач […]...