Верш Вытокі

” Вытокі”
Да роднай хаты, да вытокаў
Сівым вяртаюся здалеку
Хутчэй дамоў душа імкнецца
А сэрца бьецца, на волю рвецца
Як быццам к любай на спатканне
Да свайго першага кахання
Хутчэй да матчына парога
Яшчэ крыху, яшчэ німнога..
І вось знаемыя мясьціны..
Калі здараліся гадзіны
Было мне цяжка, успамінаў
Свае маленства і юнацтва
Той успамін мне сіл даваў
Здыму абутак і адразу
Адчую чуць гарачы пыл
Згадаю “Новую зямлю”
“Мой родны кут, як ты мне міл”
Звярну на поле дзе пшаніца
Пераплялася з васількамі
І дзе прырода-чараўніца
Рамонкі кінула радкамі
Калоссе гнецца да зямлі
Паветра просіць-праглыні!
І па узмежку, па траве
Дзе у перамежку груша, сліва
Мне вецер зноўку прынясе
Пах яблык”Белага наліву”
І зноў нахлынуць успаміны
Я на зямлі сваей радзімы!
Вось толькі сэрца зашчаміла
Хоць не пустуе наша хата
Мяне не стрэнуць мама, тата
І смутак душу агарне
І радасьць першая міне
Аднак я дома, дачакаўся
Дагнаў дзяцінства, доўга гнаўся
Адкрыю браму у двор зайду
Свае маленства абдыму…

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Зноўку май Зноўку май… Зноўку май. Наўкола ў садах Водар кветак хмельны і духмяны. Я стаю з сыночкам на руках Каля нашых […]...

Беларусы свету БЕЛАРУСЫ СВЕТУ Беларусь святая, Зноўку нас вітаеш Родных хат дымамі, Крыламі буслоў, І ў маленства наша Зноўку нас вяртаеш, Клічаш […]...

Карацелькі У марах пра адпачынак. -Эх, як я правёў бы лета, Каб не стала раптам інтэрнета!.. * Толькі наш мужык можа… […]...

Гімн Асіповічам Гімн Асіповічам Наш горад, ты для нас з дзяцінства, Як маці і як бацька быў. Ты грэў і песціў нас […]...

Вечар ?і зноў адзін пад сумным небам, і зноў жукаю выйсьця шлях. Я размаўляю тут з анёлам, З сьлязьмі самоты на […]...

Апошні поезд мэтро зацягне на вакзал Апошні поезд мэтро зацягне на вакзал Каханьне прайшло, ды вось толькі, на жаль Засталася пустота, нейкі сумны адчай.. Не прыйшла […]...

Як мізэрны наш сьвет без усьмешкі Як мізэрны наш сьвет без усьмешкі, Бы старонка забытая сонцам, Дзе маленства чароўныя сьцежкі, І пакінута мараў бясконца. Без усьмешкі […]...

Я адну цябе кахаю Я адну цябе кахаю. І наўрадці ўжо калі Я кагосці пакахаю Гэтак вось ў сваім жыцці. Ледзь не кожную ноч […]...

Казаноўка Успомніў Вёсачку Казаноўку. Ліпень, лета стаіць на дварэ. Вось на досвітку бацька зноўку На рыбалку мяне бярэ. Там ля вёскі […]...

Мары Дзяцінства маё… Васількі і рамонкі, клёкат бусліны, І кнігаўкі плач, І крык жураўліны, І жаўранкі звонкія, І спеў салаўіны, І […]...

Сэрца, навошта Сэрца, навошта табе успаміны: гоні у смузе і старыя хаціны? Вільгаць туману, духмянасць зямлі, рэчка лагодная, шчодры палі, шчасце сяброуства […]...

Мір і вайна І колькі чалавек не сумаваў, Назаўтра ўсё адно будзе не кепска. Хоць душу д’яблу ён прадаў, Да цеплыні, дабра цягнецца […]...

Зноў чакаем Зноў чакаем Зноўку май. Наўкола у садах Водар кветак хмельны і духмяны. Я стаю з сыночкам на руках Каля нашых […]...

Спагада – Нібы той конь у пене, Імчыць шалёны час. Чаканне і цярпенне Пакінулі ўжо нас. Ніхто чакаць не хоча: Хутчэй, […]...

Не чаруй, не мані Не чаруй, не мані. Зачаруюся сам. Свае сэрца ў агні Табе, мілай, аддам. Каб нахлынуў хутчэй, Не знікаючы зноў, Свет […]...

Зімовае Зімовае Зіма пранізліва-сцюдзёна Нясе парадкі зноў свае. Жыву надзеяю штодзённа, Але ж як сонца нестае! Не зменіць ходу векавога, Прырода […]...

Акраверш Над зямлёю неба просінь. Астываюць, меркнуць росы. Ты паглядам мілым просіш: “Ах, хутчэй, хутчэй бы восень!..” Шчодры водар думных сосен… […]...

Маім землякам Нас віхуры гадоў параскідваць па свеце не здолелі, І сцяжынкі маленства травою тут не параслі. Хто сказаў, што нас мала, […]...

БЕРАГ МАЛЕНСТВА У кожнага ноша свая. i свой Бог. Не будзем пра Бога… А толькi: Вытокi дарогi – бацькоўскi парог, Бераг маленства […]...

Токам цякуць Токам цякуць да канчаткаў нервовых клетак Думкі, твой голас, гарачыня… Прагноз Зноўку змяняецца: у трэцім трыместры лета Сонца і сэрца […]...

Уцякуць, прасачацца скрозь пальцы вадою гады Уцякуць, прасачацца скрозь пальцы вадою гады, I не будзеш такiм, як ранней, маладым. Абаўе павуцiнка маршчын вабны твар, I кране […]...

Сябры франтавыя Маўчаць кулямёты, I міны не выюць. Гарматы сваё адгулі. Хлапцы баявыя, Сябры франтавыя, Мы ўсе з перамогай прыйшлі. З баямі […]...

Не знае світання, не знае змяркання Не знае світання, не знае змяркання Гарача-кіпучая страсць. І зноўку сустрэча, і зноўку расстанне, Каханне – для сэрца напасць. І […]...

Экалогія душы Высякаюць лясы, I няшчадна вытоптваюць боты За дзялянкай дзялянку – Верасы, і багун, і чарот, На мяжы растапталі Жывую яшчэ […]...

Бацькам Прыхіліцца да матулі Мне б хацелася у сэрцы… І ля бацькі, як у дзяцінстве, Зноў я мару атагрэцца… Але не, […]...

Зноў з табою згоды не знайшлі Зноў з табою згоды не знайшлі, Зноў між намі ростань і варожасць. Як запозна мы заўжды варожым Аб часах, якія […]...

Весяльчак Бягу я па жыцці з мелодыяй. Усё раблю з вялікай асалодаю. Ніхто не можа мне ў гэтым перашкодзіць, А толькі […]...

Крытычны ўзрост Адолеў свой крытычны ўзрост, Бо зноў планіда спагадала. Пашый кашулю навырост Яшчэ адну, як колісь, мама! Дыхну духмяным паркалём, Маленства […]...

Не сумеў, матуля, не паспеў – Светлай памяці Мамы Не сумеў, матуля, не паспеў Я тваю даслухаць калыханку, Твой ні з чым непараўнальны спеў, Што […]...

Ці заўсёды я з табою буду Ці заўседы я з табою буду? мая радзімая зямля, ці зноў пабачу тую руту? што супакойвала маля. Ці зноў пачую […]...

Калі – небудзь, а можа нікалі Калі – небудзь, а можа нікалі, Я прайдусь басанож па зямлі, Можа некалі песню сваю заспяю, А мо праспяваю чыю… […]...

Ёсць нагода Шмат купім гарэлкі і кветак – ахапкі з нас кожны нясе- Няхай жа сябе прыгажунямі сягоння жанчыны адчуюць усе! * […]...

Маленства Маленства Маленства майго малюнак Памяць ніяк не міне. Ліпкаю глінай матуля Мажа пазы на сцяне. Рукі старанна і ўмела– Ім […]...

Юнацтва Хутчэй, хутчэй, гады, ляціце Без перапынкаў-перашкод! Мяне імгненна аднясіце Туды, дзе ветраў карагод. Няхай яны мяне ўзнімуць Да паднябеснай вышыні […]...

Зноўку новы тыдзень на зыходзе Зноўку новы тыдзень на зыходзе, Вершы мкнуцца сумным раўчуком. Як чырвоны трасер у палёце, тыдзень б’е пякучым канчуком. Выпускаю, зноўку […]...

Хто з Масквы, а хто з Растова Хто з Масквы, а хто з Растова, Ну, а я, браткі, з Хрыстова. Што, не чулі? I не дзіва: Як […]...

Ізноў Ізноў. Сэрца зноўку знак адчула: Ты мяне ізноў завеш, Успаміны ўскалыхнула, Чымсьці адгукнуцца перш. Думкі цешаць памяць сэрца – І […]...

Успамін пра маленства – пераклад Марына Влада Верасень Васільковае поле, Зацянённае з краю бярозкамі, Ты пакліч удалячынь І як страту маленства вярні – Басаногае, любае, мілае, Хоць з […]...

Помнік Магiлы без крыжоў, акопы, Ланцуг траншэй уздоўж лясоў, Не ўсе, прайшоўшы паў-Еўропы, Вярнулiсь цэлымi дамоў. Спяць невядомыя салдаты, Дана найбольшая […]...

Меж небам з выкапнем Блакітнае неба, і бруд на зямлі. Ня ўсё адгарнулі з яе ручайкі. Ня ўсё расплылося па іншым краям, ніжэй па […]...