Верш Прыгожа

Што за слова такое – ” Прыгожа”?
Няма ісціны ў ім ні на грош.
Прамаўляў 30 раз, анягож:
Прыгожа, прыгожа, прыгожа… –
І нічога не ўцяміш ужо.
А вось ветрам кранула ружу,
Пялёсткі нібыта плывуць.
І не скажаш адразу ” прыгожа “,
Будзеш моўчкі баяцца дыхнуць,
І глядзець на траву, на пялёсткі,
І на ўсё, што чароўна расце,
Ахінаючы сваім ростам
Наш звычайны працоўны дзень…
…А здавалася б – проста ружа…
Вось такое яно, “прыгожа”…

Ещё вершы:

Вар’яцкі сканер Як да клавішаў раялю прыкладзеш звычайны сканер, то адразу ён цудоўна, так чароўна, ажыве, што вярнуўшыся да касы роднага ўніверсаму, […]...

Скарбніца Як шмат гармоніі ў прыродзе, Ўсё ў ёй прыгожа і чароўна. І нібыта па маўлівай дзіўнай згодзе Сваёй чаргой ідзе […]...

Лексу Я так хачу назваць цябе сваім, Глядзець у вочы млявымі вачыма. Я адчуваць цябе хачу адзінага, І вылятаць з рэальнасьці, […]...

Мастачка Мне прыснілася мастачка, Цуда, дзіўная дзяўчына! Роварам праз лужы скача, Думаю: “Ай, малайчына!” Кніг, напэўна, шмат чытае, Птушак любіць і […]...

Як лісце восені, гады спадуць на плечы Як лісце восені, гады спадуць на плечы, На скроні снегам ляжа сівізна. А ты ўсё будзеш позіркам хлапечым Глядзець, як […]...

Мой родны край Мой родны край з жытнёвым полем, З рачулкай, поўнаю вады, І з песняй-птушкаю на волі, Я зноў вяртаюся сюды. Ах! […]...

Звычайны звычай Звычайны звычай – Кантэкст кахання: Сядзець за кавай, Маўчаць да рання, Глядзець у кубак, Расказваць нешта, Смяяцца з жартаў – […]...

ПАНАЦЭЯ Я сплю з табой, і адтаго не сплю, Што ад прысутнасці шчаслівай вар’яцею. Ізноў пасцель тым болей я люблю, Што […]...

Срэбны блюз Белы снег так кладзецца бялютка і роўна. Гэта зімняя ноч сцеле чысты абрус. І танцуюць сняжынкі прыгожа, чароўна Непаўторны, нібы […]...

На Міланшчыне Пасярод лясоў кудлатых, У баку ад мітусьні Над вадой хіліцца хата, Дзе мае праходзяць дні. Калі цемра адступае, Пачынаюць сакатаць […]...

Мне патрэбны твае вочы Мне патрэбны твае вочы, каб глядзець ў іх да ночы. Мне патрэбны твае вушы, каб сказаць, што я не хлушу. […]...

На пашы Мулка на цені сваім пастушку. Жмурыць блакітныя вочы і сумна Ў неба глядзіць і чакае, пакуль Воблака Сонца ў кішэню […]...

Анархіст Ходзіш на мітынгі, пратэстуеш, Звяржэнне рэжыму ты патрабуеш, Малюеш графіці, вешаеш расцяжкі, Твой лёс у гэтым краю будзе цяжкім! Праз […]...

Пра графаманаў Асуджаны нявопытны паэт: “Звычайны графаман у неспакоі!” Чаму ж яго так вабіць і заве Паэзія нябачнаю рукою? Чаму ў думках […]...

Змагар Там, дзе ты, інакш птушкі спяваюць, Нават прыслухайся, не так клён шуміць. А памятаеш, што цябе я кахаю Ды жадаю […]...

Айчыны нашай сцяг Радзiму мы абараняць У цяжкi час заỹжды гатовы. Мы ỹсе умеем ваяваць, Але пра мiр вядзем размову. Звычайны лёс, ваенны […]...

Краіна Маленства Куды ж ты падзелась, Краіна Маленства? Дзе ўсё так прыгожа і ўсё так цікава! Няўжо ты ніколі назад не вярнешся? […]...

Маўчанне бывае рознае Маўчанне бывае рознае. Адны маўчаць таму, што вельмі асцярожныя, – баяцца розных табу. Маўчанне бывае рознае. Маўчаць занадта цвярозыя. Скептыкі […]...

БАЛАДА ТАДЭВУША ЛАДЫ-ЗАБЛОЦКАГА (27.08.1811-жнівень 1847) …Не любяць вальнадумлівых цары. І, каб ты мог памерці без пары, Ты ў Грузіі паслужыш радавым. Над скаламі […]...

Крывавыя пялёсткі звялых руж Крывавыя пялёсткі звялых руж Рассыпаны вакол хрустальнай вазы. Нагад пра ноч шалёнага экстазу Мне ў сэрца запаўзае, быццам вуж. Хачу […]...

Завушніцы Завушніцы Вось табе і шаснаццаць, Імянінны пірог, Госці, смех, віншаванні, Пажаданні дарог. Самых роўных, шырокіх, Шчасця, долі ў жыцці, Каб […]...

Ты ведаеш як дагарае зорка? Ты ведаеш, як дагарае зорка, Лязом святла кранаючы нябёсы? Як хвалі прадчуваюць шторм на золку І туляцца з пяшчотай да […]...

У вас было такое У вас было такое: Праб’ецца сонца з хмары, Кругом шчаслівасць твараў, А ў сэрцы змрок трывогі, Нібы твая дарога Заўжды […]...

На бераг хваля набягала Romeras На бераг хваля набягала, Кіпела, пенілася, спала. Але ёсць хваля карагода, Чароўна вабнага цяпла. Неспасцігальна, як прырода, Знянацку ўсё […]...

Звычайны ранак Звычайны ранак… ********************************* Вясна вясёлкавым крылом Малюе мой звычайны ранак: Усмешку маміну, наш дом – Заўсёды ўтульны і прыбраны. Пралесак […]...

Ноч нараджэння Ноч нараджэння. 22.15. Самота. Цішыня. Чаканне. Змрок. Прыйшлі начныя здані павітацца са мной. Іх ледзь заўважыў зрок. Яны прыйшлі павіншаваць […]...

Яблычны Спас Плыве над садам дух мядовы Дзе тыя фарбы, словы ўзяць?– Не хопіць колераў і мовы, Каб водар спелы перадаць. Прыйду […]...

Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...

Як заранка вячэрняя, сцежкай збягу Як заранка вячэрняя, сцежкай збягу, Зноў прыгожая ўся – не спазнюся, І сыду да цябе я ў траву-мураву, Да каленяў […]...

Позні шыпшыннік Нястомны шыпшыннік! Хоць блізіцца захад, плыве адвячорак – твой зараснік днее, прасвечаны зыркімі сонцамі ягад, гасцінец з абодвух бакоў палымнее. […]...

Пачатак лета Жывыя хвалі аксаміту Плывуць за сонны небакрай. У дудачкі звілося жыта На добры, кажуць, ураджай. Дасвеццем росы-самасеі Згінаюць травы да […]...

А што такое жыццё А што такое жыццё, Калі не хвалі, Які гайдаюць Нібы каралі Лёс на вятрах і агні? А што такое жыццё, […]...

Што такое канец сьвету? Што такое канец свету, Хто сябры яго пакажа? Можа атакуе чорт планету, Ці вайна сатрэ ўсіх у сажу? Што такое […]...

Байка пра свіны грып Аднойчы грып свіны па-свінску, Такое мне падклаў свіннё, Што насвінячыўся да віску, Каб мне свіняча не было. Але свінячая зараза […]...

Алежак i арэшак Ходзiць тоўсценькi Алежка, Цэлы дзень ён есць арэшкi. З’еў адзiн, бярэ другi. Памiж iмi пiрагi. Цэлы дзень жуе, жуе, Дыхнуць […]...

Вось чую голас Бога Вось чую голас Бога, Сышоўшага з аблокаў: “Мілуйце адзін аднога Душэўнасьцю анёлкаў… І ахінайце словам, Даруючы мілагучнасьці пялёсткі, І ахінайце […]...

Апошняя кропля Я не здзіўлю Вас гэтым вершам. Звычайны рытм, звычайны сэнс. Складаў яго з звычайнай мэты, – Каб не згубіць з […]...

Табою ап’янёны (П’ю далей) Ніколі не забыць мне той вечар Калі праводзіў цябе дадому Дзьмуў халодны студзеньскі вецер Цемра нібы накрыла прастору Толькі свет […]...

І ты, і я… І на паўмілю І ты, і я… І на паўмілю, Што ў дзень стварэння, – ні душы… Бярозкі, ўбачыўшы, застылі – Баяцца голлем […]...

БАЛАДА КАНСТАНЦЫІ БУЙЛО (2.01.1893– 4.06.1986) Жыццё на чужыне, нібы– у палоне, Дзе ты прывыкаеш да сонца, якое Халодна-далёкае, як нежывое, У воблаках, нібы […]...