Верш ДА БЕЛАРУСІ
ДА БЕЛАРУСІ
Якою зелкай прываражыла,
Якой замовай, любоў мая?
Хай на прыветнай ці злой чужыне
Адно табою жывая я.
На Беларусі туманы сцелюць
Сівыя раніцы па лагах,
На беларусі мае надзеі,
Па Беларусі — мая туга.
Як вышыня – галаву ўскружыла
І захлынула, як глыбіня.
Якою зёлкай прываражыла,
Якой замовай, любоў мая?
На Беларусі святыя кросны
Ткуць жыццяў лёсы і лічаць дні,
На Беларусі мае ўсе вёсны,
Аб Беларусі мае ўсе сны.
Як вышыня – галаву ўскружыла
І захлынула – як глыбіня.
Хай на прыветнай ці злой чужыне
Адно табою жывая я.
На Беларусі свет-зараніцы
Нясуць у неба званы журбы.
На Беларусі мае бажніцы,
Аб Беларусі мае мальбы.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Жыві ў Беларусі Жыві ў Беларусі, Да месцаў тых бяжы, Дзе ты, як малый бусьлік, З сям’ёй бацькоўскай жыў. Жыві ў Беларусі І […]...
- Лясы Беларусі Бары і дубровы – краса Беларусі, І песня, і казка, і звон таямніцы… Я сцежкай лясной у маркоце прайдуся – […]...
- Білет да Беларусі Білет да Беларусі. Прадавала касірка білеты У вакзале аўтобусных зносін. Прадавала касірка білеты – Каму ў лета, каму у восень. […]...
- Праведнікі Беларусі Праведнікі мілай Беларусі, Вам я, як героям, пакланюсь. Гімн іграе сонечны на гуслях Праведная вамі Беларусь. Ў час, калі нахлынула […]...
- Зямля Беларусі! Зямля Беларусі! Бары і дубровы. Жытнёвае поле, Шаўковы мурог. У промнях рабіны Заход вечаровы, Што клёкат буслоў – Ручаёў пералівы, […]...
- Ода Беларусі Як рукі ў малітве. Я оду складаю І роднаму полю І роднаму гаю. Тут памяць крынічыць Святая, жывая. – Мінуўшчына […]...
- О зорка шчасця ў небе Беларусі! О зорка шчасця ў небе Беларусі!.. Слязой упала – сонца ўкрыў кажан. І быццам Богу, краю я малюся – Пакінутым […]...
- З прыгажосцю ўсёй Беларусі З прыгажосцю ўсёй Беларусі Параўнацца нічога не можа, Бо яна – адіная наша Зямля родная, лепшая маці. Я шчаслівая, я […]...
- Беларусі Родны край беларускі спрадвеку, Дзе такія ты фарбы знайшоў? Люстраныя азёры і рэкі, Аксамітныя цені дуброў. Курганы, як стагі канюшыны, […]...
- Жыві у Беларусі На цёплых вастравах я жыць не марыў Дзе хвалі ліжуць белыя пяскі.. . Не клічуць мяне дзіўныя Канары, Там не […]...
- Рэквіем па Беларусі Мовы няма… Паступова зьнікае. Мы, пэўна, ужо не адродзім Яе. Кожны другі Яе ганьбіць, турае Хутка ў Лета наша Мова […]...
- На Беларусі бог жыве “Когда бог, спустившись с неба, вышел к народу из Питанских болот, ноги его были в грязи…” А. і Б. Стругацкія […]...
- Па Беларусі мы вандравалі Па Беларусі мы вандравалі Вез нас нястомна конік рабы Свіцязя хвалі нас ўсхвалявалі Закалыхалі ноччу дубы Ў гэта люстэрка у […]...
- Якое шчасце жыць у Беларусі Якое шчасце жыць у Беларусі. Калі навокал ціха і спакойна. Сваёй радзімай вельмі ганаруся. Бо кожны можа жыць прыстойна. Адкрыты […]...
- Жыву на Беларусі Жыву на Беларусі, А адчуваю, што ў Літве. Дзе абдымаю нашы Сцягі. Якія з “Пагоняй”на кане. Дзе Бел-Чырвоны колер. Пануе […]...
- ПАШТОЎКІ З БЕЛАРУСІ І. Сябры, прывітанне з балотнага краю на ўскрайку Еўропы, Дзе столькі дзівосаў, што часам міжволі збіваюся з тропу. Тут прага […]...
- Я не скамянелая, я жывая Я не скамянелая, я жывая, Я ў далонях сэрца твае трымаю, І яно мне ў бедах дапамагае. Болей, чым жыццё […]...
- Зорны час Беларусі У век бясконцага прытворства, I крывадушша, і хлусні, Мая зямля, ты светлы востраў, Які ў маленстве толькі сніш. У век […]...
- Ушчэнт Ушчэнт. Мае думкі разбіліся цалкам ушчэнт. Пазёрства. Прытворства. Няма на зямлі адпачынку. Пабыць бы сабой не стагодде, а толькі хвілінку! […]...
- Непаўторнасць Прыходзіць жа аднойчы Такая вышыня: Глядзяць прыроды вочы Штоночы і штодня. Глядзяць табе насустрач, Глядзяць табе наўслед. I ты ўжо […]...
- Зямлячцы ЗЯМЛЯЧЦЫ М – і Заззялі ласкай неба вочы, Што часта хмурымі былі, Як на чужыне нас аднойчы Зямныя лініі звялі. […]...
- Рады вітаць вас Гэтую тайну я захаваю, каго палымяна і палка кахаю пачуццем чыстым, моцным, узнёслым на раздарожжы нашае лёсаў. Вось вам налева, […]...
- Мне хораша вясною назіраць Мне хораша вясною назіраць, Як зграі птушак з выраю ляцяць, Як іх мая Радзіма сустракае, І, як прылёту рады, хто […]...
- Хутка распачнецца лета Паклаўшы галаву на мяккія калены, З табою кайф сапраўдны адчуваю. А калі пальцы валасы цярэбяць, Аж птушкі недзе ўнутры спяваюць. […]...
- БАЛАДА ВІКТАРА ВАЛЬТАРА (28.07.1902 – 17.04.1931) Пад Сатурнам нараджаюцца паэты І ў нябыт сыходзяць, як вада ў пясок. Ты, гаротны, добра ведаеш пра […]...
- Спiленая лiпа па вясне Спiленая лiпа па вясне Маладыя парасткi пускае, А вачыма ў высi яна мкне, Гаварыць з нябёсамi жадае. Калi так, цвязора, […]...
- Так! Мы з табою век знаемы! Так! Мы з табою век знаемы! Мая душа з тваёй душой Луналі, часам несвядома, Па-над тучанскй стараной. Ці можа нас […]...
- БАЛАДА АДОЛЬФА КЛІМОВІЧА (20.04.1900– 24.11.1970) Беларусь, твой народ дачакаецца Залацістага яснага дня… Максім Багдановіч У Вільні арган у касцёле іграе, І музыка, нібы […]...
- Яшчэ пацешыць вока журавель Яшчэ пацешыць вока журавель, Што ля дарогі выструніўся годна. He трэба нам за трыдзевяць зямель, Вада жывая – у старонцы […]...
- Толькі з табою Толькі з табою мне хочацца быць, Толькі з табою, Радасць і шчасце з табою дзяліць Толькі з табою. Ранняй часінай […]...
- Мірскі замак У КРАІНЕ ЗАМКАЎ – БЕЛАРУСІ, Есць той адзін, к яму я сэрцам рвуся. То МІРСКІ ЗАМАК… Вакол яго паданьні, таямніцы […]...
- Камсамольцам Беларусі Вы маці-Радзіме ўсім сэрцам адданы, Прайшлі гераічны, праслаўлены шлях – Сябе вы адзначылі працай стараннай I гордым бясстрашшам у грозных […]...
- Сыны Беларусі Скразьняк, агеньчыкам на елцы, зьдзімае шэрасьць гадавін: сухім сьняданкам па талерцы распэцканы дачка і сын. Нібы праклён ці напамін. Мілёдый […]...
- З боллю да Беларусі Беларусь сьвятая пад сьвятой Пагоняй! Ты заўжды змагалась супраціў няволі. Маскалі, татары, крыжакі, палякі Рвалі тваё цела нібы вурдалакі. Як […]...
- АФІЦЭРЫ БЕЛАРУСІ Хто казаỹ, афiцэры Толькi робяць кар’еру, Службу сам не адведаỹ, не стаяỹ у страю. I бясконцыя ночы, I бяссонныя вочы, […]...
- Замкі Беларусі Так мала іх, cтарых муроў-ліцьвінаў… Іх забівае час, а болей здрада І забыццё – найгоршая прынада, – Яны ж стаяць […]...
- Найноўшая гісторыя Беларусі Не лезь маскоўская брыдота Да нашай пуні, агарода! І вось нарэшце Віскулі І адчапілісь маскалі. Доўгачаканая свабода Для беларускага народа. […]...
- Я – часцінка маёй Беларусі Я – маленькая кропля з крыніцаў святых, Што ваду жыватворчую маюць, І зярнятка з мільёнаў зярняткаў жывых, Што багацце Радзімы […]...
- Выдумляла цябе Выдумляла цябе, І ты мне падабаўся. Толькі гэта ня ты, Хто ў думках застаўся. Гэта што? Цяплыня, Сляпых воч вышыня, […]...
- Памяці Народнага Паэта Беларусі Рыгора Барадуліна Чалавек не ўзнікае так – Ён збываецца, адбываецца… Рыгор Барадулін Неба ізноў на зорачку збяднела – Лёс неразборліва націснуў на […]...