Верш Уцёкі
Уцёкі…
*******************************
У гэтым годзе ўсім на дзіва
Гарбузы ў мяне ўрадзілі.
Не хапіла ў градах месца,
Дык на вуліцу палезлі.
Паскідалі косы з плоту
Ды далей ад агароду,
Уцяклі без дай прычыны
Пакатацца на машынах.
Сеў адзін у Мэрсэдэс,
У БМВ другі залез.
Трэці скокнуў у Судзукі,
А чацвёрты – ногі ў рукі,
Бег за імі без аглядкі
Так, ажно блішчалі пяткі.
Горад я перавярнула,
Ледзь дадому іх вярнула.
У склеп заперла пад замок,
Каб нікуды ні на крок!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Уцёкі з пасткі УЦЁКІ З ПАСТКІ Чароўныя імгненьні цудоўнага пачатку! Няздзейсьненыя думкі, узьнёсласьць перспектыў… І вось ужо шпурнулі пад ногі мне пальчатку, Каб […]...
- Рэквіем па кожным чацвёртым У часе мінулай вайны загінуў кожны чацвёрты беларус. З дакумента Ой, хацела мяне маці За чацвёртага аддаці… 3 народнай песні […]...
- Урок паўтарэння Зноў лічэбнік… Жывым і мёртвым – Паўтарэння зададзены ўрок… Паўтараем: “кожны чацвёрты…” I – “чацвёрты энергаблок…”. Паўтараем… Настаўнік Чарнобыль Нагадаў, […]...
- Лесьвіца Адзін чалавек ступіў на лесьвіцу свайго разьвіцьця, але спыніўся на першай жа прыступцы. Другі чалавек падняўся трошкі вышэй, але аступіўся […]...
- Чорт Чорт. Як заказыча хтось за пяткі – На гэтай хвілі сьвет забудзь! Кліч Уладарцу, маці, татку, Аблічча боскае цалуй! Мабыць, […]...
- Тры матылькі ля свечкі-сонейка Тры матылькі ля свечкі-сонейка ўначы Спазнаць імкнуліся: “А што гэта – агонь?” Адзін здалечку баязліва пасачыў – І па вяртанні […]...
- Радзiма Адзін выбірае брунетак. Другі пераважна бландынак. Трэці ўжо не падлетак і любіць разумных дзяўчынак. Толькі я ў сваім родзе адзіны, […]...
- Яго вочы поўныя сумам Яго вочы Поўныя сумам Цалавала поўня Сяйвом бляклым. Яго рукі Моцныя ноччу Абдымалі мроі Ёй асвячоныя. Яго ногі За дзень […]...
- Нават сцюжным зімовым вечарам Нават сцюжным зімовым вечарам Або ў восень, як зліва лье, Як цябе я на вуліцы стрэчу – Падгінаюцца ногі мае. […]...
- Жук Быў з драбочак, стаў як струк каларадскі шкодны жук. Сам разбух, а ўсё яшчэ лісце бульбіны сячэ. Як паб’е ушчэнт […]...
- Прысв. В. Грыцэнка Муза мая, паважаная краля, Сэрца мае зашчаміць вы змаглі. Як на гітары на ім вы зайгралі, Граюць лады: трэці, першы, […]...
- ШТУЧНАЕ СВЯТЛО Бывае так працягла ноч, Што дню, здаецца, не саступіць Але будзільнік б’е чагосць, І ўжо няма чаго марудзіць. Я узнімаю […]...
- Валацуга Гавань народаў, Горад пад вежай Зноў валацугу вітае віхурам. Валіцца ветах З выцвілай сцежкі Выспаў пагоркаў, Дахаў панурых. Горад-апоўзень, Горад-замежжа, […]...
- Абязкровіла вёска Абязкровіла вёска мая, кожны трэці памёр у сяле. І як дрэва стаіць без галля, і як бэз, што завяў, на […]...
- Нехта скажа Адзін скажа табе: “Весяліся, пакуль вясёла”. Другі скажа: “Ўмей трымаць сябе ў рукох”. Трэці скажа, Што жыцьцё – гэта вечная […]...
- Бык і дом Па вуліцы вялікі Бык ішоў. Казалі, што з радні яму бізоны. Ідзе і раптам бачыць – дом чырвоны. А колер […]...
- Адзіны Бог У багатых вілы і палацы, Маёмасць беднага – каморка, ложак. Дзесці зіхацяць агнямі пляцы, А нехта збіў свой ганак з […]...
- Калі ўдар прышоўся па шчацэ Прарок Пятро Хрыстом абраны Ад весніц райскіх ключ хаваць. Дзяжурыць вартаўнік аддана: Стаміўся ў рай святых пускаць… Тысячагоддзі ў жальбе […]...
- Дакуль? Дзевяноста другі – Беларусь у пажарах. Дзевяноста трэці – Палессе захлынулася вадой. Божа мой, няўжо ты ўзяў ахвярай За грэх […]...
- Маей піле Зноу мне вяртацца с працы дадому. Зноу там чакае піла. Ранкам і вечарам, колькі есць моцы Піліць як можа яна. […]...
- Мой родны горад Мой родны куток, мая крэпасць адвечна, Табой ганаруся, кахаю сардэчна. Цябе не забуду і не адракуся, Ты горад – сталіца […]...
- Люблю Ашмяны Мой горад – Ашмяны, я тут нарадзіўся, І кожны куток твой люблю я да слёз. Табой я, мой горад, заўжды […]...
- Знічкі Ночкаю весняю Падалі знічкі, Падалі – Я іх хапаў. Поўныя прыгаршчы Нёс іх да веснічак Той, каго шчыра кахаў. Мякка […]...
- Абяссілелі крылы Абяссілелі крылы, Няма моцы на ўзлёт! Дасягнуць небасхілу Мая мара – палёт. Дакрануцца аблокаў У свабоднай цішы, Без аглядкі навокал, […]...
- Глыбокаму Глыбокаму Наш горад дзверы адчыняе, З шырокай посмешкай усім, Так шчыра ласкава вітае, І зыча мога лет і зім. Гасцям […]...
- Я ўваходжу ў мой горад …Уяўляю сабе, Як ідзеш ты па вуліцы горада, Вецер зорак халодных Лунае і лашчыць твой твар. і за плаццем тваім, […]...
- На прыпынку світанкаў Падышлі да прыпынку світанкаў. “Ці на Мележу? Ці на Танку?” Запытальна вочы блішчалі Па-ліцьвінску прыгожай менчанкі. “Багдановіча? Ці Янкі Купалы?” […]...
- Тата! Тата! Маці сёння – Тата! Тата! Маці сёння Два разы мяне пабіла! Першы раз – калі даў дзённік, А там двоек – “Божа […]...
- Гімн Асіповічам Гімн Асіповічам Наш горад, ты для нас з дзяцінства, Як маці і як бацька быў. Ты грэў і песціў нас […]...
- НА АДЛЕГЛАСЦІ ДНЯ На адлегласці дня горад, дзе я хаджу, ем, нешта раблю і ахвярны бядзе. І гэтак да вечара, у каторы, калі […]...
- Вяртаньне ВЯРТАНЬНЕ Развітаньне…- звычайная справа! Шмат разоў я ўжо зьведваў яе, Але…смачная матчына страва Штосьці комам у горле стае. За дзьвярыма […]...
- Я ў горад вярнуцца хачу, што згарэў Я ў горад вярнуцца хачу, што згарэў, У той любімы, пракураны бэзамі горад, Дзе нязграбны цягнік не ў час пастрэў, […]...
- Я іду па полі боя Я іду па полі боя, А вакол ідзе вайна. Гул гармат і куляметаў – А вакол салдат сцяна. Вось адзін […]...
- Горад-карабель Горад-карабель Песня 2023 год супадае з 700-гадовым юбілеем горада Ліды. Рыхтуешся свой восьмы век ты, Ліда, сустракаць, у новы юбілей […]...
- Я зупыніўся на хвілінку Я затрымаўся на хвілінку Там, дзе між соснаў векавых Ў раёным парку адпачынку Аркестр іграе духавы Я той мелодыі чароўнай […]...
- Нарадзіўся я двойчы на свеце Першы раз – пад пранізлівы плач, Нарадзіўся звычайна, як дзеці, Пра другі раскажу апасля. Заглынуў мокрым ротам паветра І, зірнуўшы […]...
- Здрады Здрады Я здраджваю табе з іншымі. Іх шмат у мяне. Вось так. Адзін – Фрэдэрык, музыка. Другі – мастак. Трэці […]...
- Проза кахання Проза кахання ( байка ) Іван даволі быў прывабны: Высокі, мажны быў такі, і гаспадарку вёў ён спраўна, Не так, […]...
- Роздум ля помніка “Бітва пры Мілавідах” ВОЛЬГА ЦЯРЭШЧАНКА ( нар. у 1964г.) Роздум ля помніка “Бітва пры Мілавідах”, пастаўленага савецкай уладай (за некалькі гадзін да пачатку […]...
- Пра зялёных чалавечкаў Зоркі блукаюць і пахнуць чаротам Месяц зышоўшы смяецца над дротам Нехта зялёны зваліўся пад плотам Зоркі, талерка і шклянка са […]...