Верш Сваты
Сваты…
*************************************
У даматканай шэрай спадніцы
Восень, прыбраная ў завушніцы,
Ў гумавых ботах ходзіць ля хаты.
Хутка зазімак прытупае ў сваты.
А за пасагам не будзе гаворкі:
Вецер лістоў назбіраў адвячоркам
Столькі мяхоў – палічыць не ўдалося.
Ў чырвані пацерак цешыцца восень.
Дождж нечакана з’яўляецца ў госці.
Ранак збянтэжаны тухне ад злосці.
Вечар, як бачыш, на ганак ступае.
Шмат жаніхоў восень дбайная мае.
Вось і мароз прымасціўся на прызбе,
Як і заўсёды, з нейкім сюрпрызам.
Ў бурках, вушанцы, кажух аж да пятаў.
Хоча таксама восень засватаць.
Дык выбірай жаніха, маладзіца!
Тая ў акно сарамліва глядзіцца.
Нешта ўзрушана шэпча і плача –
Іх не кахае – вось незадача.
Месячык ясны ёй толькі любы.
З ім хоць сягоння згодна да шлюбу.
Ды павянчаны месячык з зоркай.
Ну а пра іншых няма і гаворкі…
17.11 – 2015г.
Ещё вершы:
- Мар’яна МАР’ЯНА У плынь імклівую Мар’яна – У люстра памяці глядзіцца І бачыць зноў: свайго Івана Яна галубіць, маладзіца, Купальскай раніцай […]...
- Вясёлы праменьчык… ********************************** Вясёлы праменьчык… ********************************** Цягне восень нудную валынку – Ні канца, ні краю не відаць. Танчыць дождж з вятрыскам у абдымку. […]...
- АСЕННІ ЭЦЮД Восень аглухлая ходзіць сцежкамі, Гордая, нават не размаўляе. Бы перамогай над летам цешыцца, Злосная ходзіць – і лісце шпурляе. Дзесьці […]...
- Не кажы, не абяцай Не кажы, не абяцай, Не бяры такое ролі!.. Ходзіць сонца. Шэпча гай. Вецер блукае па полі. На зямлю прыйшла вясна, […]...
- Каханню ўсе ўзросты Ля люстэрка дзед Сямён Тупацеў заўзята. Хваляваўся вельмі ён, Бо збіраўся ў сваты. Свае вусы падкруціў, Падміргнуў люстэрку, У кішэню […]...
- Мы ідзём, куды вядзе нас жыццё Мы ідзём, куды вядзе нас жыццё, Адчыняем дзверы і ў пекла, і ў рай, Мы не бачым нічога і ўсё […]...
- Ходзе восень Ходзе восень… Ходзе Восень па лясох, Па балоце. Енчыць, слёзы на вачох… Жджэ кагосьці. Села Восень у цянёчку Пад вярбою. […]...
- Злосны камарык Ваню сёння спазаранку Усе чулі аж на ганку: Так крычаў, што няма мочы І заплюшчыў свае вочы. А крычаў наш […]...
- Летні лес “Летні лес” Летні лес, шацер зялены Нада мною ў вышыні Зачапіліся за кроны Хмаркі-белыя чаўны Пераблытаны галінкі Дзе бярозка, дзе […]...
- Асенні вечар На лістоце – кроплі, на траве – расінкі, падаюць з нябёсаў дробныя дажджынкі. То ж асенні вечар – надыходзіць рана, […]...
- Глядзіцца ў люстэрка жанчына Глядзіцца ў люстэрка жанчына Нялёгка застацца жанчынай У цяжкі, складаны наш час. Быць вартай увагі мужчыны Хацелася б кожнай із […]...
- Пасляваеннае У прысадах рабіны алелі, Заглядзеўшыся ў люстра шасе. Уцалелі яны, уцалелі, Уцалелі, хаця і не ўсе. Самы раз ім сысціся […]...
- Апошняе спатканне Чаму ж ты, мая радасць, не прыйшла на нашу развітальную сустрэчу? Мо восень сцежку лісцем замяла і змрокам сум накінула […]...
- Прытча “Люстэрка і шкло У бацькі неяк сын спытаў: – Чаму – у беднага бываю – Ен сам багацця не прыдбаў, Але хоць як […]...
- Дзяды Увайсці і пакланіцца… Ціха рыпае масніца – У бязважкасці. Адкрычала сэрцу сэрца. Бо няма канца, здаецца З гэткай якасцю. Што […]...
- Няўжо і праўда ўсё – усё адно? Няўжо і праўда ўсё – усё адно? Няважна мова і размова?.. Гляджу напружана ў акно, Як быццам мне там нешта […]...
- Восень прыйшла раптоўна Восень прыйшла раптоўна. Вецер лісты скамечыў… Восень – і плед шыкоўны лёг на імшарын плечы. Восень прыйшла знянацку, як тэлеграма […]...
- Залатое лісцце. Дождж. Хачу імжы Залатое лісцце. Дождж. Хачу імжы. Калі ўжо восень нешта замуцІць? Са зьмьямі ў глебу…Дарога для душы. Ці мо яна у […]...
- У магазіне Ідзе вясёлы продаж. Сам выбірай, бяры Садоў і агародаў Духмяныя дары. Сябе хваліла лета I верасня-суседа, Ад паху тут званілі […]...
- Рамонак і пчолка Пакахаў рамонак залатую пчолку, Туліць да прынцэсы жоўтую галоўку, На руках-лісточках гойдае, мілуе, Шараю гадзінай да яе чаруе. Апускае вочкі […]...
- Яшчэ не восень, не, не восень Яшчэ не восень, не, не восень, А з рэчкi – вее халадком. Вось пацямнее лесу просiнь, А там – зiма […]...
- “…ЧОМУ Я НЕ СОКІЛ…” Казкі дзіцям нашым мусіць Ўдзень і ўноч распавядаць. А гаворачы па руску – Дык, а што тады губляць? Справы? Гэта […]...
- Песня чатырнаццатая Са зборніка “Пекная і вясёлая ўцеха” О, які мі цяжэнька, О, які мі нудненька, Мілы дома не начуе; А мне […]...
- Прамiльгнулi лясы маўклiвыя Прамiльгнулi лясы маўклiвыя Мiма вокан Цягнiка “Брэст-Масква” iмклiвага Вось i восень… Журавоў галасы адлётныя З неба чую Уздыхнуць iм услед […]...
- Дождж ” Дождж” Дождж залівае, я адна Сяджу гляджу ў акно Не відаць неба, пустэча Акно ўсё ў слёзах святла Бяроза […]...
- Восень плача Восень плача… Восень плача на шэрым халодным двары, І слязінкі дажджу мыюць шыбы акон. Мне самотна ад восеньскай гэткай пары […]...
- Дзіўная (музыка “Странная женщина”) Дзе ж мне, і што знайсці… Чым табе дагадзіць… Неруш ва мне сядзіць, Ды вось і ён ня спіць. Як […]...
- Ветразі ВЕТРАЗІ Мора без ветразяў – неба без зор, Вока спыніць на чым?… Дух рамантычны як быццам памёр З часу, калі […]...
- Патаемнае Яшчэ глыток, яшчэ уздых, Яшчэ хапаешся за сонца. Яшчы жывы, яшчэ не сцiх, I ўсё ж стаiш ты пад аконцам. […]...
- Добры вечар, дзеванька, куды ідзеш – Добры вечар, дзеванька, куды ідзеш? Скажы, скажы праўданьку, дзе жывеш? – Я жыву ля рэчанькі, ля вады, Збудавала хатаньку […]...
- Хоць лёс не балуе нікога Хоць лёс не балуе нікога, Але адзін з людзей паўстаў : Пачаў шукаць і ўмольваць Бога, Каб у жыцці палёгку […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Сонца ўсходзіць над ракой Сонца ўсходзіць над ракой – Хоць вазьмі яго рукой. Толькі я яго не брала, Белу свету аддавала, Полю з лесам, […]...
- Патрэсквае полымя – шэпча пра нешта Патрэсквае полымя – шэпча пра нешта, Гарачым дыханнем вяртае ўспамін. Чаму ўсё імгненна? Знікае і рэшта Не ўзгаданых яркіх, вясновых […]...
- Сонечнае Не вусны: спелыя – хоць пi! – чарэшнiны. Уся анямелая, мая ты грэшнiца. Грудзей акрайчыкам свяцiуся месячык. …Салоука ранiчкай пачуу […]...
- Па шчупаковаму загаду А значыць трэба: мой Герой Напнуцца не любіў ніколі. Заўсёды працаваў адсюль – дасюль: Ад дзевяці нуль-нуль да чатырох нуль-нуль […]...
- Восень гордая, ды тое не грэх Восень гордая, ды тое не грэх. Горды я — вось што загана. Я курлыканне чую – быццам мне смех адрасаваны. […]...
- Прыгоды бывалага элоуна Калі я была дзяўчынкай, Хлопчыка кахала я. Мы з ім добра сябравалі, Радая была сям’я. Я сяброўцы расказала, А яна […]...
- НІЦШЭ Памяці Евгения Головина У багоў патухлі горны, Замест пчол шмат жоўтых вос. Гэта свет губляе формы, І ствараецца хаос. Птушка […]...
- Памылка Памылка Як пачынаў працоўную кар’еру, Пакой у цэнтры вёскі я здымаў. Была там гаспадыняй бабка Вера, І крыўды на яе […]...