Верш Чай

Ещё вершы:

1. Іду дамоў Хваёвы лес, птушыны спеў… Салодкае паветра… Гоіць цела, гоіць душу, Ідучы ад самых недраў. А глыток вады са студні Кроў […]...
2. Валошкі Зацвілі валошкі!.. Кропелек блакіту Хтосьці сыпнуў трошкі Па буйному жыту. Гляну на квет, гляну Прыхіну далонню… Па далёкіх ранках Светлы […]...
3. Твайго палону прагну я Твайго палону прагну я – He адпускай мяне, работа. Хай дыхае у твар спякотай Ралля суровая твая. Адно на ёй, […]...
4. ЛЬНЯНЫ РУЧНіК Вышывала дзяўчына ручнік, Пры лучыне ў цеснай святліцы. Толькі б шчасця і каб на дваіх – Колас жытні, сцяжынка, крыніца… […]...
5. …Мяняецца настрой мой штохвілінна Мяняецца настрой мой штохвілінна, І сьляпая злосьць вядзе ў туман. Ну як жа ты, звычайная дзяўчына, Мой розум з сэрцам […]...
6. ЛЬНЯНЫ РУЧНIК Вышывала дзяўчына ручнiк, Пры лучыне ў цеснай святлiцы. Толькі б шчасця i каб на дваiх – Колас жытнi, сцяжынка, крынiца…. […]...
7. Ах, што гэта за дзяўчына Можа, знаеце Мальвіну, Што так хораша пяе? Ах, што гэта за дзяўчына, Што спакою не дае. Устаю я ранкам сінім, […]...
8. Васількі, валошкі Васількі, Валошкі – кветачкі старонкі… Сінява пялесткаў убрала ў сябе Фарбы неба, возера і вачэй людзей… У жытневым полі – […]...
9. Залатыя званы, залатыя каштаны Залатыя званы, залатыя каштаны, Цёплы водар завулкаў старых. Залатыя званы з песняй ціхай ды цмянай – Пахкай восені сонечны ўздых. […]...
10. Павуціна Лявон запаў на інтэрнэт, Душа даўно патрабавала. З жаночым полам tet-a-tet Яму не вельмі шанцавала. Там многа новага адкрыў, У […]...
11. Не праспі Спі, дзяўчына, покуль сонца Не зайграла над хацінай; А як сонца на аконца Бліскі кіне – ўстань, дзяўчына! Ўстань, зніміся, […]...
12. Над ракою ў спакою Над ракою ў спакою Зацвітала каліна; У сяле за ракою Вырастала дзяўчына. Да зялёнай каліны Прылятала зазюля; Да дзяўчыны-маліны Удаваўся […]...
13. Начное неба ў задуменні Начное неба ў задуменні Ўладанні ціха аглядае, А месячык-пляткар Зямны аповед яму бае: – Там, на зямлі, Ужо многа год […]...
14. Песня злодзея Спіць на грудзях маіх Чало Тваёй шчасліва-ціхай Стомы. Нібыта ўсё, Што сніцца дома, Збывацца раптам пачало. І быццам бы Даўным-даўно […]...
15. Бывай, дзяўчына Дзяўчына заблукала У чорным страшным лесе, Шчасце там шукала, А дома плачуць дзеці. Яна шукала шчасце Сярод дубоў ды соснаў, […]...
16. Кантрасты прыроды Даволі невясёлыя пачуцці Да нас прыходзяць напярэдадні зімы, Калі прырода мусіць цалкам апрануцца Ў беласнежны і пяшчотны аксаміт. Калі ўсё […]...
17. ВЕТЭРАНЫ Вас жыццё не спісала ў запас, Той мінулай вайны ветэраны, Ды няумольны прыспешвае час, І не гоіць салдацкія раны. Гэта […]...
18. І ТУФЛІКІ ПАКІНУЦЬ ЛЯ ПАСЦЕЛІ Х. В. Я не знаходжу слоў, каб растлумачыць Пачуццяў набягаючую хвалю: Адмовіць, пачакаць ці то аддзячыць І рызыкнуць, з’явіўшыся на […]...
19. ПРЫВіТАННЕ АД БОГА Цёплы, летні, слаўны вечар Апрануў туман на плечы. Падвязаў да капялюшу Ен забаўку – шкельца – лужу. І паважна, без […]...
20. Ты ведаеш, розна бывае ў змаганні Ты ведаеш, розна бывае ў змаганні, цябе я вітаю з-за крат… Успомні, дзяўчына, вясну, і каханне, і сцежкі, і жыта, […]...
21. Варушыць памяць напамінак Я ведаю, не раз згадаеш, Якое лета то было: Мы ўдвух – шчаслівыя, кахалі – Зайздросціла усё сяло. Другі развеяў […]...
22. Капяж Дай паглядзець на лепшага сябе Апошнім разам – у неба срэбра. Неба сугучнай хуткасцю ўпадзе У мора кроплямі. Так трэба. […]...
23. Адгукніцесь, мае касавіцы Адгукніцесь, мае касавіцы, Прывядзіце сенажные дні, Па рыпучых, рыпучых масьніцах Доўгай памяці годаў маіх. Прывядзіце сяброў ад дзяцінства, Ад юнацства […]...
24. Дзе разам мы Ты ад мяне за сотні кіламетраў, Але шукаю ў цемры позірк твой, Тваёй пяшчоты цёплая паветра І сонечны праменісты настрой. […]...
25. Стаю і з пачуццём неўтаймаваным Стаю і з пачуццём неўтаймаваным Гляджу на след блакітны за кармой, Як быццам я плыву не акіянам, А Бесяддзю – […]...
26. Сэнс жыццевы Ты жывеш разумеючы мала, У жыцци табе што патрэбна? Скачаш з мары на мару у паветры… Людзи – людцы, а […]...
27. Мой пацалунак паветраны Мой пацалунак паветраны даляцеў да цябе ці знік? Ён з маіх думак злеплены і з цукру вуснаў маіх. Ты захавай […]...
28. Бацька Неман Наш бацька Нёман Ціхі у маю Кудысь з усходам паспяшае І толькі качкі да бабры З ягонай сілай граюць. Ён, […]...
29. Яно Зранку, днём, сярод начы, Нязвана і свавольна, Яно нясе ў далячынь, Вандроўнікам і госцем. Пад крылом здані незямной, За далягляд […]...
30. Дзяўчына Твой пакойчык, прытульны, спакойны і белы, пахне цёплай пяшчотай нетрывожаных дзён. Нібы жнівеньскі сад, духам яблыкаў спелых, пахам моцных антонавак […]...
31. Ты не лічы ў хвіліны нематы Ты не лічы ў хвіліны нематы Маіх папрокаў крыўдных і ўчынкаў. Так, я ўжо не святы, Святая, мусіць, ты, Калі […]...
32. Раніцай “Раніцай” Устае з-за лесу шар чырвоны І промні-іскры пасылае Паціху, неяк сарамліва Паблекшы зорачка знікае На усходзе нібы бліскавіца А […]...
33. Залівае кроў крыло слабое Залівае кроў крыло слабое, Як віно абрус у час застольны… Адпусьці мяне, але з сабою, Я хачу з табою чуцца […]...
34. Мне б шчэ туды Ёсць недзе вёска, дзе світанні ў садках звіняць на ўсе лады, дзе сцежкай міма нас каханне сышло няведама куды… Скрыляла […]...
35. Мне б да зор з табою дакрануцца Мне б да зор з табою дакрануцца, Рукі пераплёўшы паляцець… Ціха краем вуснаў усміхнуся: …Адзінота. Белая сумець. Пачакаць яшчэ я […]...
36. Мудрыў, шукаў чагосьці Мудрыў, шукаў чагосьці, А час адбыў памалу, Як загуляўшы госьця, На новыя пашаны. Мне засталося поле, Жвір колкі, васількі, Дзе […]...
37. Мокрыя травы Я сумую па радзіме, ІІа яе лугах і нівах, Па трыпутніку, што гладзіў Ногі збітыя мае, Па укропе на гародзе, […]...
38. Валошкі ў жыце Ну, не кажыце – Валошкі ў жыце – Нібыта вочкі На твары сонца. І вочкі тыя, Іх шмат, бясконца, Глядзяць, […]...
39. Жахлівая восень, не меней зіма Жахлівая восень, не меней зіма, Толькі пакуты, толькі бяда, Успаміны хвалююць і сэрца дрыжыць, Але спадзяюся, што буду я жыць. […]...
40. Кінуты камень Заквітнела яблыня ў садзе, Адгукнуўся сонечны прамень. Зараз я шукаю цябе, маці. Каб забраць калісьці кінуты камень. Праз гады сыходзіла […]...