Верш Чай

Мокры асфальт…
А ў вокнах тваіх засынае апошні прамень.
Ноч не аддам…
Буду з табой.
Нас не так шмат…
А навокал імгла, і на коўдру лажыцца твой цень.
Вуліца там
Спіць пад вадой.

Дыхае час…
Дзесьці пойдзе па шэрай чыгунцы на захад цягнік.
Чую гудок…
Колы маўчаць.
Ноч не для нас…
На акне паміраюць валошкі, а я не прывык…
Бачыш…прамок.
Дай пачакаць…

Сонечны дах…
І дзяўчына, што гоіць сабою, нясе цеплы чай…
Думак маіх
Казачны лёс…
Ранішні пах…
Белы сад зацвітае, азёрны прачнуўся мой край.
Колераў тых…
Вецер прынёс…

1 сакавіка 2010

Ещё вершы:

Іду дамоў Хваёвы лес, птушыны спеў… Салодкае паветра… Гоіць цела, гоіць душу, Ідучы ад самых недраў. А глыток вады са студні Кроў […]...

Валошкі Зацвілі валошкі!.. Кропелек блакіту Хтосьці сыпнуў трошкі Па буйному жыту. Гляну на квет, гляну Прыхіну далонню… Па далёкіх ранках Светлы […]...

Твайго палону прагну я Твайго палону прагну я – He адпускай мяне, работа. Хай дыхае у твар спякотай Ралля суровая твая. Адно на ёй, […]...

ЛЬНЯНЫ РУЧНіК Вышывала дзяўчына ручнік, Пры лучыне ў цеснай святліцы. Толькі б шчасця і каб на дваіх – Колас жытні, сцяжынка, крыніца… […]...

…Мяняецца настрой мой штохвілінна Мяняецца настрой мой штохвілінна, І сьляпая злосьць вядзе ў туман. Ну як жа ты, звычайная дзяўчына, Мой розум з сэрцам […]...

ЛЬНЯНЫ РУЧНIК Вышывала дзяўчына ручнiк, Пры лучыне ў цеснай святлiцы. Толькі б шчасця i каб на дваiх – Колас жытнi, сцяжынка, крынiца…. […]...

Ах, што гэта за дзяўчына Можа, знаеце Мальвіну, Што так хораша пяе? Ах, што гэта за дзяўчына, Што спакою не дае. Устаю я ранкам сінім, […]...

Васількі, валошкі Васількі, Валошкі – кветачкі старонкі… Сінява пялесткаў убрала ў сябе Фарбы неба, возера і вачэй людзей… У жытневым полі – […]...

Залатыя званы, залатыя каштаны Залатыя званы, залатыя каштаны, Цёплы водар завулкаў старых. Залатыя званы з песняй ціхай ды цмянай – Пахкай восені сонечны ўздых. […]...

Павуціна Лявон запаў на інтэрнэт, Душа даўно патрабавала. З жаночым полам tet-a-tet Яму не вельмі шанцавала. Там многа новага адкрыў, У […]...

Не праспі Спі, дзяўчына, покуль сонца Не зайграла над хацінай; А як сонца на аконца Бліскі кіне – ўстань, дзяўчына! Ўстань, зніміся, […]...

Над ракою ў спакою Над ракою ў спакою Зацвітала каліна; У сяле за ракою Вырастала дзяўчына. Да зялёнай каліны Прылятала зазюля; Да дзяўчыны-маліны Удаваўся […]...

Начное неба ў задуменні Начное неба ў задуменні Ўладанні ціха аглядае, А месячык-пляткар Зямны аповед яму бае: – Там, на зямлі, Ужо многа год […]...

Песня злодзея Спіць на грудзях маіх Чало Тваёй шчасліва-ціхай Стомы. Нібыта ўсё, Што сніцца дома, Збывацца раптам пачало. І быццам бы Даўным-даўно […]...

Бывай, дзяўчына Дзяўчына заблукала У чорным страшным лесе, Шчасце там шукала, А дома плачуць дзеці. Яна шукала шчасце Сярод дубоў ды соснаў, […]...

Кантрасты прыроды Даволі невясёлыя пачуцці Да нас прыходзяць напярэдадні зімы, Калі прырода мусіць цалкам апрануцца Ў беласнежны і пяшчотны аксаміт. Калі ўсё […]...

ВЕТЭРАНЫ Вас жыццё не спісала ў запас, Той мінулай вайны ветэраны, Ды няумольны прыспешвае час, І не гоіць салдацкія раны. Гэта […]...

І ТУФЛІКІ ПАКІНУЦЬ ЛЯ ПАСЦЕЛІ Х. В. Я не знаходжу слоў, каб растлумачыць Пачуццяў набягаючую хвалю: Адмовіць, пачакаць ці то аддзячыць І рызыкнуць, з’явіўшыся на […]...

ПРЫВіТАННЕ АД БОГА Цёплы, летні, слаўны вечар Апрануў туман на плечы. Падвязаў да капялюшу Ен забаўку – шкельца – лужу. І паважна, без […]...

Ты ведаеш, розна бывае ў змаганні Ты ведаеш, розна бывае ў змаганні, цябе я вітаю з-за крат… Успомні, дзяўчына, вясну, і каханне, і сцежкі, і жыта, […]...

Варушыць памяць напамінак Я ведаю, не раз згадаеш, Якое лета то было: Мы ўдвух – шчаслівыя, кахалі – Зайздросціла усё сяло. Другі развеяў […]...

Капяж Дай паглядзець на лепшага сябе Апошнім разам – у неба срэбра. Неба сугучнай хуткасцю ўпадзе У мора кроплямі. Так трэба. […]...

Адгукніцесь, мае касавіцы Адгукніцесь, мае касавіцы, Прывядзіце сенажные дні, Па рыпучых, рыпучых масьніцах Доўгай памяці годаў маіх. Прывядзіце сяброў ад дзяцінства, Ад юнацства […]...

Дзе разам мы Ты ад мяне за сотні кіламетраў, Але шукаю ў цемры позірк твой, Тваёй пяшчоты цёплая паветра І сонечны праменісты настрой. […]...

Стаю і з пачуццём неўтаймаваным Стаю і з пачуццём неўтаймаваным Гляджу на след блакітны за кармой, Як быццам я плыву не акіянам, А Бесяддзю – […]...

Сэнс жыццевы Ты жывеш разумеючы мала, У жыцци табе што патрэбна? Скачаш з мары на мару у паветры… Людзи – людцы, а […]...

Мой пацалунак паветраны Мой пацалунак паветраны даляцеў да цябе ці знік? Ён з маіх думак злеплены і з цукру вуснаў маіх. Ты захавай […]...

Бацька Неман Наш бацька Нёман Ціхі у маю Кудысь з усходам паспяшае І толькі качкі да бабры З ягонай сілай граюць. Ён, […]...

Яно Зранку, днём, сярод начы, Нязвана і свавольна, Яно нясе ў далячынь, Вандроўнікам і госцем. Пад крылом здані незямной, За далягляд […]...

Дзяўчына Твой пакойчык, прытульны, спакойны і белы, пахне цёплай пяшчотай нетрывожаных дзён. Нібы жнівеньскі сад, духам яблыкаў спелых, пахам моцных антонавак […]...

Ты не лічы ў хвіліны нематы Ты не лічы ў хвіліны нематы Маіх папрокаў крыўдных і ўчынкаў. Так, я ўжо не святы, Святая, мусіць, ты, Калі […]...

Раніцай “Раніцай” Устае з-за лесу шар чырвоны І промні-іскры пасылае Паціху, неяк сарамліва Паблекшы зорачка знікае На усходзе нібы бліскавіца А […]...

Залівае кроў крыло слабое Залівае кроў крыло слабое, Як віно абрус у час застольны… Адпусьці мяне, але з сабою, Я хачу з табою чуцца […]...

Мне б шчэ туды Ёсць недзе вёска, дзе світанні ў садках звіняць на ўсе лады, дзе сцежкай міма нас каханне сышло няведама куды… Скрыляла […]...

Мне б да зор з табою дакрануцца Мне б да зор з табою дакрануцца, Рукі пераплёўшы паляцець… Ціха краем вуснаў усміхнуся: …Адзінота. Белая сумець. Пачакаць яшчэ я […]...

Мудрыў, шукаў чагосьці Мудрыў, шукаў чагосьці, А час адбыў памалу, Як загуляўшы госьця, На новыя пашаны. Мне засталося поле, Жвір колкі, васількі, Дзе […]...

Мокрыя травы Я сумую па радзіме, ІІа яе лугах і нівах, Па трыпутніку, што гладзіў Ногі збітыя мае, Па укропе на гародзе, […]...

Валошкі ў жыце Ну, не кажыце – Валошкі ў жыце – Нібыта вочкі На твары сонца. І вочкі тыя, Іх шмат, бясконца, Глядзяць, […]...

Жахлівая восень, не меней зіма Жахлівая восень, не меней зіма, Толькі пакуты, толькі бяда, Успаміны хвалююць і сэрца дрыжыць, Але спадзяюся, што буду я жыць. […]...

Кінуты камень Заквітнела яблыня ў садзе, Адгукнуўся сонечны прамень. Зараз я шукаю цябе, маці. Каб забраць калісьці кінуты камень. Праз гады сыходзіла […]...