Верш Кнізе
Гамонім разам праз стагоддзі,
Папера стала корнем дрэва.
Як шэпат лісцяў, носіць вецер
Нашы словы, што мы пакінулі
У радочках.
Мы пакідалі часткі думак,
Каб неяк вырашыць пытанні,
Праз доўгі час ці пару сутак.
Мы з чытачом маем спатканне,
Калі на тое час ён знойдзе,
На сто старонак у гэтым годзе.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Неяк будзе Зусім нядаўна “папіццот” Былі для нас звычайнай нормай. Цяпер не маем і трахсот. Але навошта нам рэформы? І хай заводы […]...
- Сябру Сябру… Развітаемся мы калі-небудзь, І шляхі разбягуцца па свету Пойдзеш зноў штурмаваць ты неба. Я – шукаць недзе вечнае лета. […]...
- На ростанях Доўгі шлях у нябёсаў дол За птушкай-мараю імчыцца, Туды, дзе волатаў магутных бор Імхом-травою зеляніцца. Звяроў пакінуты сляды, Што з […]...
- Беларусы свету БЕЛАРУСЫ СВЕТУ Беларусь святая, Зноўку нас вітаеш Родных хат дымамі, Крыламі буслоў, І ў маленства наша Зноўку нас вяртаеш, Клічаш […]...
- Меркаванні пра мінуўшчыну Каб ацаніць вялікія падзеі Ад іх ў часе трэба адысці. Тады бягучыя жыццевыя завеі Сапраўдны сэнс не перашкодзяць ў іх […]...
- Пытанне ўсім Нёс З нябёс Усім па тайне Вецер-вецер, Хмарачос, І капрызнае пытанне: У каго Даўжэйшы нос? І адразу ўся дзятва Кажа […]...
- Палескі лес Вецярок гайдае Сосен верхавіны, Шалясцяць ліствою Клёны і рабіны. Чабарок духмяны Пчолак прывабляе. Водарам чароўным Грудзі напаўняе. Дываны з кветак […]...
- Мяжа часоў Чорна-белая нітка Сярод блякла-жоўтае глебы, Пакрытай восеньскай ноччу. Лістапад сваю справу сконыў, І ўжо праз пару хвілінаў Надыйдзе зіма. Дык […]...
- Вершы пра каханне Шукай каханне Штоноч, штодня, Каб зноў – спатканне І – глыбіня… * * * Не-не, – каханне не падман, А […]...
- Я хацела ўбачыць анёла Я хацела ўбачыць анёла, Што за спінай нячутна стаіць, Усміхнецца, калі мне вясёла, Калі дрэнна, падкажа як жыць. Я хацела […]...
- Балада пра піва Зміцеру Яцкевічу Бурмістр задумліва маўчаў, Войт толькі соп і хмурыў бровы, На тварах райцаў быў адчай, А пісару адняла мову. […]...
- Патанулi ў шэранi дамы Патанулi ў шэранi дамы, i прысады шэрыя ў тумане… Сярод адзiноты i зiмы – Ты прызнач мне новае спатканне, Нагадай […]...
- Патанулі ў шэрані дамы Патанулі ў шэрані дамы, І прысады шэрыя ў тумане… Сярод адзіноты і зімы – Ты прызнач мне новае спатканне, Нагадай […]...
- Людзі лета з палеткаў пазвозілі Людзі лета з палеткаў пазвозілі, Гул гарачых матораў заціх… Асцярожна хадзіце па восені, Па завулках яе залатых. Хай палае няяркі […]...
- Зайшоў у краму неяк хлопчык Зайшоў у краму неяк хлопчык З вялікай шклянкай трохлітровай. − Што пакупнік мой юны хоча? − Наліце мёду маладога! Тры […]...
- Асновы Пагублены мэты, забыты ідэі, усе ў расколінах векавыя асновы. Ў пытанне узнята, было што адказам. Адказам тут стала ўжо нешта […]...
- Плача каня Плача каня над былой рачулкай, Купінку не знойдзе для гнязда. Плач вісіць шчымлівы, гулкі Над зямлёю, дзе была вада. Хмызнякі […]...
- Чорны дым Клопат кожны неяк мае. Хтосьці мае праз сям’ю, хтосьці ў справах набывае, на рабоце, на краю. Без клапот калі – […]...
- Рыгораўна …Рытм сняжынак – як звон псалціра, струны гусляў… Даруй нам, Божа. Захавай душы нашы ў міры – Светлым Словам Тваім […]...
- Запознены пацалунак Запознены пацалунак Успаміны вярэдзяць сэрца, Калі бачу я гэты завулак. Паўстаюць тваіх воч азерцы, Твой запознены пацалунак. Аб ім марыла […]...
- Ты насупраць Я насупраць цябе – Ты смяешся – вочы ў вочы Мы глядзім, нібы ў сне… Насцігае подых ночы… Ты насупраць […]...
- Імгненні Фікуса доўгі ствол. Стол. Лямпа чакае сустрэчы З вечарам. “VEF Sigma”ДВ Высвечвае. Тры штучныя кветкі ў вазе. Ім сумна. І […]...
- Вазьму аловак і паперу Вазьму аловак і паперу, Пачну пачуцці рыфмаваць. Усё збалелае даверу Лісту, не здольнаму змяняць. Няхай у словах застанецца. Мо апасля, […]...
- СЮРПРЫЗ Я не вучыўся, я не спаў, З вачмі адкрытымі ляжаў І бачыў вобраз – нібы партрэт. Я быў шчаслівы, я […]...
- На сметнік выплеснула смутак На сметнік выплеснула смутак! Нутро напоўню іншай тэмай. У вершах дзённік “мроі сутак” Пазбаўлю статусу татэму. Пакрэслю чыстыя старонкі, Жыццё […]...
- Плошча Адчуваю: за мной са зброяй ідзе цень. Доўгі, насуплены, змрочны… З цягам часу хаваецца ў Дзень, Нібы апошні бяглянак на […]...
- Ізноў Ізноў. Сэрца зноўку знак адчула: Ты мяне ізноў завеш, Успаміны ўскалыхнула, Чымсьці адгукнуцца перш. Думкі цешаць памяць сэрца – І […]...
- Кожны дзень, скаваны часам Кожны дзень, скаваны часам, як пясок цячэ ў нябыт. І душы няўтульна нашай Пад баластам грэшных світ. Дзе шукаць ёй […]...
- Развіццё Памылкі ўсё? Што я раблю? Я спадзяюся, ёсць памылкі. І выпраўляць іх не хачу. Яны нагода і падтрымка. Калі іх […]...
- Ты пакінь пацалунак свой мне, раставанне, каханне, сон, чараўніцтва Ты пакінь пацалунак свой мне і павер, што ніхто не скрадзе. Наш ланцуг – гэта тонкая ніць Нам адно аднаго […]...
- Раз-пораз ўвечары схiляю галаву Раз-пораз ўвечары схіляю галаву, Калі чарговы раз праходжу ля бажніцы, Бы неўсвядомлена я сам сябе маню, Нібыта гэты жэст паменшыць […]...
- На спатканне з мінулым Я чакаю ЦЯБЕ і іду на спатканне, На спатканне з мінулым. Гляджу на шляхі… Прыцярушвае снег мітуслівае ранне, Манатонна стракочуць-пяюць […]...
- Звычайныя пяць літар Звычайныя пяць літар ізноў да нас прыносяць звычайную пару, ліст жоўты ападае… я раптам зразумею, і здрыгануся: восень… *** звычайныя […]...
- Пытанні Ці чуеш, як крочыць удалеч таропка час? – Адлічвае крокі гадзіннік бесперапынна. Куды б ён ня йшоў – пастаянна ідзе […]...
- Чорная хмарка Чорная хмарка па маім жыцці – варонай-пляткаркай. Куды ісці? Схавацца ў полі, у зелках высокіх? Цяжкая доля ўзыдзе асокай. Заснуць? […]...
- Неяк дзіўна Неяк дзіўна… Глядзець у твае вочы Сярод зорнай і халоднай ночы. І кожным дотыкам рукі… Я разумею, хто такі… Ты […]...
- Працэсс Пчала халтурыць як і ўсе, калі на цукар трапіць дзе. І кожны з нас кідае сон, калі знаходзіць мілліён; калі […]...
- Чырвоная кропка Чырвоная кропка – бясконцасць, мы бога шукаем навукай… Ад моцы сваёй набываем бадзёрасць, распрануўшы дрыготкія рукі. Прыйдзе час, разгадаем бога […]...
- Свабода з вытокаў Улада не можа навесці парадак… Анархія? Дык гэта так людзям страшна… Бывае, Што схопяць так дужа за карак, Вось гэта, […]...
- Ты нездольна адказаць мне Тры сотні дзён зусім цябе не бачыў Тры сотні дзён… Вось толькі ці шкада? Я зразумеў: душу не перайначыш, Калі […]...