Верш Не ў цішыні палескага сяла

Ещё вершы:

1. Хвіліна Бывае хвіліна Напружанай, Нібы звычны нам Ток электрычны. Бывае хвіліна Загружанай, Нібы век, Што заўжды Гістарычны. Бывае хвіліна Шчасліваю, Як […]...
2. Жыта Бясконцай вечнасці хвіліна. Запомніце яе і зберажыце: I ты, мая асенняя каліна, I позні васілёк у спелым жыце. Як першае […]...
3. Ледзь чутны спеў у цішыні Ледзь чутны спеў у цішыні Скляпенняў велічных сабора. Журба, надзея і пакора Лунае ўзнёсла ў вышыні Самотна, быццам плач пра […]...
4. Спакой марознай цішыні Спакой марознай цішыні, Павольна снег кладзецца. Імкліва адыходзяць дні І толькі застаецца журба па тым, што ўжо было, было-як сон […]...
5. Голас цішыні Імклівы голас цішыні Трывожыць вечар развітання, Самотны бусел увышы Клякоча – сэрца замірае. Душу напоўніла туга, Агортваў подых прадчування, З […]...
6. У паўналаддзі цішыні О ноч! Пазыч сваё крыло – Я пралячу над сонным садам, Дзе дрэмле роднае сяло, Сніць сны пад яркім зоркападам. […]...
7. Я цішыні струну тугую чую На нівы легла ранняя раса – Сцяблінкі ў момант быццам заінелі, У даўгавусых тоўстых каласах Рукам і працы песні зазвінелі. […]...
8. У праменьні зорнай цішыні У праменьні зорнай цішыні Горад за вакном Даўно маўчыць. І, забыўшы стомленыя дні, Любая заснула на плячы. У імгненьнях мройна-залатых […]...
9. Каліна горкая Цвіце каліна на падворку, А хаты ўжо даўно няма. Сумуе вёска на ўзгорку, Бо хат жылых усяго адна. Пусцеюць вёскі […]...
10. Гавары са мной па-беларуску Будзе слоту абвяшчаць прагноз, Лістабой учыніць ператруску. Песьняй, што расчуліла да сьлёз Я прыму цябе па-беларуску. Краю бесславёнага дачка, Дзякуй […]...
11. Над ракою ў спакою Над ракою ў спакою Зацвітала каліна; У сяле за ракою Вырастала дзяўчына. Да зялёнай каліны Прылятала зазюля; Да дзяўчыны-маліны Удаваўся […]...
12. Ты напішы мне ліст па-беларуску Ты напішы мне ліст па-беларуску Я буду кожны дзень яго чытаць З шырокай брамы выйду я да вузкай Па-беларуску з […]...
13. З вяночкам да цябе З вяночкам да цябе і з надпісам ад сына Са смуткам у душы я брамку адчыніў. І спачувае мне чырвоная […]...
14. Мая маленеькая жанчына Мая маленеькая жанчына мая каханая дачуа мая танюткая галінка ты прыгажэеш на вачах Як кветка што была у бутоне аднойчы […]...
15. НЕ IСНУЕ РУЖ БЕЗ ШЫПОЎ НЕ IСНУЕ РУЖ БЕЗ ШЫПОЎ! Белая ружа – сонейка ў сцюжу. Белая ружа – шчасце ў вачах. Белая ружа – […]...
16. Мой сад у снезе па калена Мой сад у снезе па калена Азяб у золь і снегапад… Табе не холадна, Алена? Табе не холадна, Алена? Табе […]...
17. Становішча мовы Доўгі час была Беларусь пад прыгнётам, І не маглі беларусы на мове сваёй размаўляць, Кіравалі ваякі нашым цудоўным народам І […]...
18. Хвіліна маўчання Хто ў вечнасць пайшоў, Таму годы здаюцца хвілінамі. Ды гэта хвіліна, Здаецца мне, Так і для іх Няспешна праходзіць, Звязуючай […]...
19. Белая ружа, чырвоная ружа Белая ружа мае адценне Тваіх валасоў шаўковіста ігрывых, Чырвоная ружа мае адценне Румянцаў тваіх, чырванню сарамлівых. Белая ружа імкнецца паўторыць […]...
20. Апошняе жаданне Апранула народныя строі, Скрыпку ў рукі пяшчотна ўзяла, Каб пачулі й за Лысай гарою Пра цуд-кветку, што ўноч расцвіла. Купалінка […]...
21. Сярод усіх імёнаў на зямлі Сярод усіх імёнаў на зямлі У нашых сэрцах назаўсёды застануцца Імёны тых, што не вярнуліся з вайны, Герояў, што салдатамі […]...
22. I вёдры поўныя вады I вёдры поўныя вады, I вочы поўныя дабра. Гляджу на матчыны сляды На белай посцілцы двара. I з гэтай чуйнай […]...
23. Памаўчы са мной “Памаўчы са мной па-беларуску…” Яўгенія Янішчыц Прысядзем моўчкі на траве, На ўскрайку замкавай гарышчы. Ў падножжа гор рака цячэ, А […]...
24. Ты напiшы мне лiст па-беларуску Ты напiшы мне лiст па-беларуску Я буду кожны дзень яго чытаць З шырокай брамы выйду я да вузкай Па-беларуску з […]...
25. Маё выпрабаванне Што мне рабіць, Як мне быць, З сэрца не хоча яна выхадзіць. Выгнаць ёсць спробы, А выніку нуль, Дайце у […]...
26. Уваходжу ў лета асцярожна Уваходжу ў лета асцярожна, Як да сонных дзетак у пакой. Над зялёнай чабаровай пожняй Матылёў разнакалёрны рой. А над нівай, […]...
27. Дрэвы роду. Рабіна Іду па ранішняму следу, Па снегу чыстаму бягу. Я паўжыцця да мамы еду, А ёй адкрыцца не магу. За ўсё, […]...
28. Дождж цалуе вусны Зацвіла каліна, Вішня аблятае… Дзе мая дзяўчына, Шасце дзе гукае? Дзесьці ўсё блукае У густой траве… Мо’ цябе шукае Ці […]...
29. БАЛАДА АДАМА ПУСЛОЎСКАГА (1842(?)-26.06.1863) На белых травах кроў і кветкі на крыві, І ты па іх, палонны, на растрэл ідзеш, І спадзявання ўжо […]...
30. Ялта, Максім, кіпарысы Ён навучыў, здаецца, гаварыць Па-беларуску нават кіпарысы, Барвінак на магільніку гарыстым Ён навучыў, здаецца, гаварыць. Паўднёва сонца плавіцца ўгары, Зямля […]...
31. Ліцьвінам Ліцьвінам звацца не казала маці, А бараніць не вучыў гэта бацька твой. Адкуль прыйшло да цябе багацьце? Нібы з продкамі […]...
32. Я гляджу ў твае мілыя вочы Я гляджу ў твае мілыя вочы, Я апамятацца не магу нават, Вочы погляд прыбраць не хочаць Ад тваіх мілавідных плямак. […]...
33. Каліна Я Табе пакінула сэрца у снягох між лясоў дрымучых, дзе ў палёх немагчыма сагрэцца: дзьме там вецер: халодны, пякучы… У […]...
34. Бес сэрца Паслухай мяне, паслухай! З душы табе рвуцца ў вуха, Праз вусны табе ў валасы – Галасы. Адтуль, з пустога пакою, […]...
35. Слава табе, Армія! За лясы шумлівыя, За лугі зялёныя Слава табе, Армія, Армія Чырвоная! З-пад няволі панскае Беларусь Заходнюю Вывела ты, Армія, На […]...
36. “Ружа” А ці міг, ці век – не знаў ніхто там, Колькі моўчкі праляжалі мы На краі сыпучага сумёта Пасярод марознае […]...
37. БАЛАДА БЕНЯДЗІКТА ДЫБОЎСКАГА (29.04.1833-31.01.1930) Маёнтак родны твой Адамарын Застаўся без цябе, як плыт, адзін На хвалях часу і Еўропы тлумнай, Дзе і табе […]...
38. Бяссонне Зачапіліся думкі адна аб адну і забралі спакой, і пазбавілі сну. Наляцеў цэлы рой успамінаў і мар, і да рання […]...
39. ХАЧУ ВІТАЦЬ ХАЧУ ВІТАЦЬ Да самай вышыні хапіла цвёрдых крокаў – Учора недасяжнай, казачна-высокай, А сёння пада мной стаптаная даліна Там мары […]...
40. У дарозе Бягуць бярозкі ля чыгункі, Гляджу на іх я з-пад рукі. Вясна дала ім падарункі – Зялёных колераў лісткі. Я іх, […]...